บทที่:147 ขอให้พระเจ้าคุ้มครอง(5)

บทที่:147 ขอให้พระเจ้าคุ้มครอง(5)

บทที่:147 ขอให้พระเจ้าคุ้มครอง(5) "สั่งดิฉันได้ตามที่นายน้อยต้องการได้เลยเจ้าค่ะ" เอมี่ตอบกลับ พร้อมกับเงยหน้าขึ้นช้าๆ "รอไปก่อนนะ" ที่พักนี้เปิดโล่งเกินไป ด้วยขนาดของมัน มันจึงไม่น่าแปลกใจที่จู่ๆผู้คนจะโผล่ออกมาจากที่ใดก็ได้ ฉันเหลือบมองรอบๆ นอกเหนือจากเอมี่แล้ว มันไม่มีใครอยู่ในระยะการมองเห็น อย่...