บทที่ 15 : อัญเชิญกริฟฟอน
บทที่ 15 : อัญเชิญกริฟฟอน
"อย่างงั้นหรือ?" ดวงตาของไวเคานต์ วิลล์สว่างขึ้น
จากนั้นเขาก็กัดฟันและพูดว่า!
"โอเค งั้นข้าก็ตัดสินใจได้แล้ว!"
ในไม่ช้า, ทูตของไวเคานต์ วิลล์ก็จากไปอย่างเงียบๆพร้อมแกนเวทย์มนตร์ระดับห้า
หลังจากนั้นไม่กี่วันในที่สุดพวกเขาก็มาถึงหมู่บ้านเกรย์สโตน!
"เรียนบารอนเรย์มอนด์, โปรดยกโทษให้เราด้วย…..มันอาจมีความเข้าใจผิดระหว่างเรา แต่ในนามของไวเคานต์ วิลล์, นี่คําขอโทษของเขา"
"โปรดยอมคำขอโทษของท่านไวเคานต์ด้วย!"
ทูตส่งสารกล่าวพร้อมวางกล่องที่มีแกนเวทย์มนตร์ไว้หน้าเรย์มอนด์อย่างเรียบร้อย
เรย์มอนด์หัวเราะเเล้วทำการเปิดกล่องตรงหน้าเขา
ข้างในมีแกนเวทย์มนตร์ที่ส่องเเสงสีม่วงแวววาวเข้ามาในดวงตาของเขา
ในเวลาเดียวกันเสียงที่คุ้นเคยและน่าพอใจของระบบจะดังขึ้นอีกครั้ง
"ติ้ง!"
"ตรวจพบทรัพยากรการอัญเชิญ…..คุณต้องการอัญเชิญยูนิตระดับ 5 [กริฟฟอน] หรือไม่"
…..
ในขณะนี้, รอยยิ้มของเรย์มอนด์ก็เผยออกมา
ในที่สุด, กริฟฟอนที่เขาโหยหาก็มาถึงแล้ว!
จากนั้นเขาก็ปิดฝากล่องเเละพูดอย่างใจเย็น!
"ข้ารับของแล้ว….พวกเจ้ากลับไปได้!"
ผู้ส่งสารตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง, เขาไม่ได้คาดหวังว่าเรื่องราวมันจะราบรื่นเช่นนี้
แต่เขาก็ยังหัวเราะและพูดว่า!
"ขอบคุณท่านบารอน, ตอนนี้ข้าสงสัยว่าฮัลล์, แมนดัวร์และคนอื่น ๆอยู่ที่ไหน……ถ้าไม่ลําบากโปรดส่งคนมาพาข้าไปที่นั่น"
"พาเจ้าไปที่นั่นเหรอ? ทําไมข้าถึงต้องพาเจ้าไปที่นั่นด้วย"
อย่างไรก็ตามเรย์มอนด์มองเขาด้วยรอยยิ้มครึ่งหนึ่ง
รอยยิ้มและคําพูดเหล่านี้ทําให้หัวใจของทูตส่งสารเต้นไม่เป็นจังหวะและใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก
"ไม่ซิ….ท่านลอร์ดบารอน" ดูเหมือนว่าเขาได้ตระหนักว่าเรย์มอนด์กําลังเตรียมที่จะกลับคำพูด
"ลอร์ดบารอน, ท่านไม่ได้สัญญากับเราไปเเล้วหรือ? "
เเต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ….เขาถูกขัดจังหวะเสียก่อน
"ที่ข้ากําลังจะพูดถึงคือแกนเวทย์มนตร์ระดับห้า 2 แกน…..เเต่นี่มีเพียงแกนเดียว, ดังนั้นสัญญาอะไรของเจ้ากัน"
ทันใดนั้นผู้ส่งสารก็เหงื่อเย็นและซีดเซียว!
เพราะเขารู้ว่ามันจบแล้ว
บางทีอีกฝ่ายอาจจะไม่มีเจตนาที่จะปล่อยคนของพวกเขาไปตั้งแต่ต้น
เเต่พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นอีก……นอกจากหันหลังกลับและออกจากที่นี่อย่างรวดเร็ว
ณ จุดนี้, มันเกินขอบเขตความสามารถของพวกเขาไปเเล้ว
…….
เมื่อเห็นฉากนี้เรย์มอนด์ก็หัวเราะออกมาและปล่อยพวกทูตกลับไป
ส่วนเรื่องการปล่อยกลุ่มโจร…..เรื่องเเบบนั้นมันจะเป็นไปได้อย่างไร
หากไม่ใช่เพื่อวัตถุประสงค์ในการเรียกค่าไถ่…..เขาก็คงจะฆ่าพวกมันทั้งหมดไปนานเเล้ว
พวกโจรเหล่านี้ต้องการโจมตีหมู่บ้านเกรย์สโตนของเขา…..เเละนั่นมันหมายความว่าพวกเขาต้องจ่ายราคา!
และราคานี้…..มันคือความตาย!
"เอาล่ะ, เราไปดูสินค้ากันดีกว่า!"
จากนั้นเรย์มอนด์ก็ออกจากปราสาทด้วยท่าทางที่ร่าเริงและมายังสนามซ้อม
ในเวลาเดียวกัน….เขาก็เอ่ยอย่างเต็มใจ!
"ระบบ, ข้าต้องการอัญเชิญ!"
“ติ๊ง! โฮสต์เรย์มอนด์อัญเชิญยูนิตระดับห้า - [กริฟฟอน] สำเร็จ!!”
"ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี คุณอัญเชิญยูนิตระดับห้าสำเร็จ, ได้รับการฝึกฝนจิตวิญญาณเเห่งการต่อสู้สามสิบปี และได้รับสายเลือดกริฟฟอน!"
ตูม!
ทันใดนั้น, ปราณแสงศักดิ์สิทธิ์ในร่างของเรย์มอนด์ก็พุ่งสูงขึ้นทันที
พลังของมันเพิ่มขึ้นเเละทะลุผ่านไปยังระดับห้าโดยตรง!
และที่สําคัญกว่านั้น เขาได้มีสายเลือดกริฟฟอนปรากฏขึ้นในร่างกายของเขาเเล้ว……พลังนี้ทําให้ความแข็งแกร่งของร่างกายของพัฒนาขึ้นมาก!
ในเวลาเดียวกัน!
เขายังได้รับพลังสายเลือด - การแปลงร่างสัตว์เวทย์! การแปลงร่างกริฟฟอน!
และทักษะเหล่านี้ถูกรวมเข้ากับร่างกายของเขาและเขาก็เชี่ยวชาญทักษะนี้ในทันที……ราวกับว่าเขาได้ฝึกฝนมันมานับครั้งไม่ถ้วน!
"ยอดเยี่ยมมาก!"
"ตามที่คาดไว้สำหรับรางวัลของระบบ…..มันยอดเยี่ยมจริงๆ!"
ตอนนี้เรย์มอนด์ตื่นเต้นมาก, ทักษะการแปลงร่างเป็นกริฟฟอนจะสามารถทําให้เขาแปลงร่างเป็นกริฟฟอนได้โดยตรง…….ซึ่งมันจะทำให้ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก
เเละในเวลานี้เอง
สิ่งมีชีวิตในตํานานที่มีความสูงสามหรือสี่เมตรได้ปรากฏขึ้นโดยตรงจากอากาศบางๆ
นี่คือยูนิตระดับห้าของปราสาทศักดิ์สิทธ์และยังเป็นยูนิตบินได้และสัตว์เวทย์…..[กริฟฟอน]
มันมีปีกขนาดใหญ่, มีลําตัวเหมือนสิงโต, มีหัวเหมือนนกอินทรีและร่างกายของมันทั้งหมดถูกปกคลุมด้วยขนนกอินทรีสีทอง!
เเละเมื่อมันปรากฏตัวขึ้น, กริฟฟอนก็คุกเข่าลงต่อหน้าเรย์มอนด์ทันที
"กริฟฟอน, โอเวนส์…..ยินดีรับใช้ท่านลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่!"
"ยินดีต้อนรับสู่ครอบครัวของเรา โอเวนส์!”
“ลุกขึ้นเถิด…..เจ้าไม่จําเป็นต้องสุภาพขนาดนั้น” เรย์มอนด์พูดด้วยรอยยิ้มแล้วตบอุ้งเท้าหน้าอันสง่างามของโอเวนส์
"มาเถอะ…..ทำให้ข้ารู้ถึงพลังของเจ้าได้ไหม โอเวนส์!"
"แน่นอนครับท่านลอร์ด…..ท่านต้องการให้ข้าทําสิ่งใด, ไม่ว่าจะเป็นการฆ่าศัตรูหรือสิ่งอื่นใด, ข้าสามารถทําได้ทั้งหมด" โอเวนส์กล่าวโดยไม่ลังเล!
"ไม่... ข้าหมายถึงให้ข้าอยากทราบถึงพลังของเจ้า……นั่าคือให้เจ้าแสดงความแข็งแกร่งและโจมตีมาที่ข้า"
เมื่อได้ยินเช่นนี้โอเวนส์ก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่งและเริ่มลังเล!
"แต่ว่า..."
"เชื่อข้าเถอะโอเวนส์…..เจ้าลองดูนี่สิ"
เรย์มอนด์พูดพลางยกมือขึ้น
จากนั้นมือของเขาก็เริ่มส่องเเสง…..ในเวลาเพียงหนึ่งหรือสองวินาที, กรงเล็บกริฟฟอนที่เเหลมคมและทรงพลังก็เข้ามาแทนที่มือของเขา!
"นี่มัน…..ทักษะการแปลงร่างสัตว์เวทย์งั้นเหรอ" โอเวนส์ตกตะลึงเเละประหลาดใจมาก!
"เห็นใหมว่าไม่ต้องห่วง…..ถ้าอย่างนั้นโจมตีมาเถอะ, ข้าอยากรู้ว่าความแข็งแกร่งในปัจจุบันของข้าอยู่ระดับไหน" เรย์มอนด์กล่าวด้วยรอยยิ้ม!
"เข้าใจเเล้วครับ, ท่านลอร์ดโปรดระวังด้วย" โอเวนส์สูดลมหายใจแล้วยกกรงเล็บของมันขึ้นไปในอากาศ…..จากนั้นก็ทุบลงอย่างแรงไปทางเรย์มอนด์!
ตูมมมมมม!
อย่างไรก็ตาม เรย์มอนด์ก็ได้ปะทะกับการโจมตีนี้ด้วยกรงเล็บกริฟฟอนของเขา
การปะทะกันของทั้งคู่ทำให้บริเวณโดยรอบสั่นสะเทือน
ราวกับว่าเขาไม่สามารถต้านทานผลกระทบได้….เรย์มอนด์จึงต้องถอยหลังไปสองหรือสามก้าว
เเต่ในขณะเดียวกัน, โอเวนส์กลับต้องก้าวถอยหลังไปถึง สี่หรือห้าก้าว!
มันมีความแตกต่างเกือบสองเท่า
"ท่านลอร์ดทรงพลังมาก!" โอเวนส์พูดโดยไม่ลังเล
เเละจากการปะทะครั้งนี้ก็ทําให้เรย์มอนด์เข้าใจ
ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาควรได้รับการพิจารณาว่ายอดเยี่ยมกว่ามืออาชีพระดับห้าปกติเเล้ว
ท้ายที่สุดเขาไม่เพียงเเต่เป็นนักรบระดับห้าเท่านั้น…..เเต่เขายังมีปราณแสงศักดิ์สิทธิ์และทักษะดาบแสงศักดิ์สิทธิ์!
เมื่อรวมกับสิ่งเหล่านี้……เขาจะต้องเเข็งเเกร่งมากกว่านี้อย่างแน่นอน
……………..