นักรบพันธุ์ผสม บทที่ 545 - หนีซอมบี้ปะสาวงาม!
กลิ่นอายของซอมบี้เหล่านี้กลมกลืนกับสภาพแวดล้อมและต้นไม้ในป่าเป็นอย่างยิ่ง ถ้าไม่สังเกตอย่างจริงจัง ไม่มีทางที่จะสัมผัสถึงตัวตนของพวกมันได้เลย
เดวิดใช้ช่องว่างของเวลาที่มีอยู่น้อยนิดกวาดตามองไปรอบตัวเพื่อเลือกทิศทาง แล้วสีหน้าก็มืดครึ้มลงไปยิ่งกว่าเดิมอีก จำนวนของเหล่าซอมบี้เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ พวกมันกำลังมุ่งหน้าเข้ามาทางนี้ด้วยความเร็วสูงราวกับฝูงฉลามที่ได้กลิ่นคาวเลือดก็ไม่ปาน
“ให้ตายเถอะ! นี่ฉันหลงเข้ามาในกองทัพที่ถูกเปลี่ยนเป็นซอมบี้หรือยังไง? พวกมันมีกันกี่ตัวแน่เนี่ย?” เขาพึมพำบ่นในความโชคร้ายของตัวเองออกมา พร้อมกับเริ่มขยับเท้าหลบเลี่ยงและปล่อยหมัดออกไปโจมตี
ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!!
ระหว่างที่หมัดของเดวิดระเบิดหัวของซอมบี้ที่พุ่งเข้ามาจู่โจมอย่างแม่นยำ ร่างของเขาก็เคลื่อนไหวหลบหลีกมุ่งหน้าออกไปในทิศทางเดียวอย่างต่อเนื่อง แน่นอนว่ามันเป็นทิศทางที่มีซอมบี้อยู่น้อยที่สุด ความคิดที่จะกวาดล้างทำลายพวกมันให้หมดไปไม่เคยอยู่ในหัว อย่างแรกคือจำนวนนั้นมากเกินไป ส่วนอีกอย่างที่สำคัญกว่าก็คือ ซอมบี้พวกนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นแค่ทหารชั้นต่ำเท่านั้น พวกมันไม่มีทรัพย์สมบัติมีค่าติดตัวอยู่เลยแม้แต่นิดเดียว ฆ่าไปก็เสียแรงเปล่า
ปัง!! ปัง!! ตูมม!!! โครม!!! ปัง!! ตึง!!! ตูมม!!!
กองทัพซอมบี้พุ่งเข้ามาโจมตีอย่างดุดัน แม้ว่าเพื่อนพ้องจะหัวระเบิดเป็นเสี่ยง ๆ ไปอย่างต่อเนื่อง แต่นั่นกับเป็นการทำให้พวกมันดุร้ายมากขึ้นเสียด้วยซ้ำ แต่ละตัวแทบจะไม่ได้อยู่ในร่างของมนุษย์แล้ว ยีนในร่างกายถูกกระตุ้นจนกลายเป็นอมนุษย์ครึ่งสัตว์ร้ายนานาชนิด อันที่จริง! ถ้าพวกเขายังมีสติสัมปชัญญะครบถ้วนสมบูรณ์ เดวิดจะไม่มีทางหนีรอดไปได้แบบง่าย ๆ แน่
ตูมม!!! ตูมม!!!!!! ตูม!!!!!!!
เมื่อมีจังหวะและช่องว่างมากพอ เดวิดก็กระทืบเท้าส่งตัวเองให้พุ่งออกไปเกือบ 300 เมตรในก้าวเดียว และเมื่อก้าวออกไปเป็นครั้งที่ 2 ระยะทางที่ทำได้ก็มากกว่า 500 เมตร และก้าวที่ 3 ทำให้เขาลับหายไปในป่าทึบทันที ทิ้งเอาไว้เพียงแต่หลุมลึกบนพื้นดินที่กว้างมากกว่า 100 เมตรในตำแหน่งที่วางเท้าเพื่อระเบิดพลังส่งตัวเองออกไปเท่านั้น
3 มัค! เดวิดหนีออกไปด้วยความเร็วมากกว่าเสียงถึง 3 เท่า และนี่เป็นเพียงความเร็วที่เขาทำได้จากความแข็งแกร่งของร่างกายล้วน ๆ ด้วย แม้ว่าเหล่าซอมบี้จะพยายามไล่ตามมาด้วยความเร็วที่สูงแค่ไหน ในพริบตาเดียวร่างของเดวิดก็หายลับไปแบบไร้ร่องรอย
......
“โย่! น่าจะหนีพ้นแล้วใช่มั้ย?” หลังจากที่วิ่งหนีออกมาอย่างเต็มกำลังเกือบ 10 นาที เดวิดก็หยุดตัวเองลงที่ยอดของเนินเขาลูกหนึ่ง แม้จะทำระยะทางได้เป็น 100 กิโลเมตรแล้ว แต่เขาก็ยังส่งสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ออกไปตรวจสอบอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ
“เจ้าพวกนั้นมันตัวอะไรกันแน่! กองทัพซอมบี้ที่ตั้งใจสร้างขึ้น? หรือว่าแค่ผู้แพ้สงครามที่ถูกเปลี่ยนเป็นซอมบี้กัน?” เสียงพึมพำงึมงำยังดังออกมาต่อเนื่องไม่หยุด
ไม่มีร่องรอยของซอมบี้ตัวไหนอยู่ในระยะการตรวจสอบ แต่! มีคนกลุ่มหนึ่งกำลังมุ่งหน้าตรงเข้ามาหา เดวิดมั่นใจ 100 เปอร์เซ็นต์ว่าพวกนั้นเป็นคนจริง ๆ
เมื่ออีกฝ่ายเข้ามาอยู่ในระยะที่มองเห็นได้ชัด เขาก็พบว่านี่เป็นกลุ่มของหญิงสาว 7 คน และทั้งหมดต่างก็มีรูปร่างหน้าตาที่งดงาม มีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นน่ามองเป็นของตัวเอง
บ้างก็เดินเอาหน้าอกที่อวบใหญ่เต่งตึงนำหน้ามา บ้างก็เดินยักย้ายส่ายสะโพกที่ดูหนั่นแน่นสมบูรณ์ บ้างก็มีรูปร่างที่โค้งเว้ายั่วยวน บางคนก็มีหน้าตาน่ารักราวกับเป็นโลลิตัวน้อย และใบหน้าของทุกคนนั้นงดงามเป็นอย่างยิ่ง นี่คือกลุ่มของนางฟ้านางสวรรค์ชัด ๆ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสาวน้อยที่เดินนำอยู่ด้านหน้าสุด ทั้งรูปร่างหน้าตาของเธอทำให้เดวิดแทบหัวใจหยุดเต้น เขาไม่อาจละสายตาไปจากผู้หญิงคนนี้ได้เลยจริง ๆ นี่เป็นหญิงสาวที่เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่ได้เจอมาในโลกใบนี้เลยด้วยซ้ำ
หญิงสาวที่เป็นหัวหน้ากลุ่มแต่งกายอยู่ในชุดที่ค่อนข้างรัดรูปสีแดงสด คิ้วทั้ง 2 ข้างโก่งราวกับคันศร ดวงตาที่กลมโตดำขลับราวกับตาของลูกกวางน้อย ริมฝีปากรูปกระจับนั้นเป็นสีชมพูอวบอิ่ม ผิวพรรณขาวใสไร้ราคีหรือมลทินใด ๆ แปดเปื้อนแม้แต่น้อย
เมื่อเธอยกมือส่งสัญญาณให้ทั้งกลุ่มหยุดยืนนิ่งอยู่กับที่ ท่วงท่าอากัปกิริยาที่แสดงออกมาก็ยิ่งบ่งบอกถึงความสูงศักดิ์ที่ฝังอยู่ในสายเลือด เทพธิดา! นี่คือเทพธิดาที่จุติลงมาจากฟ้ากฟ้าเบื้องบนอย่างแน่นอน! เดวิดได้แต่กลืนน้ำลายลงคอไปอย่างยากลำบาก นี่มันจะสวยเกินไปมั้ย? เห็นแล้วอยากจะสร้างฮาเร็มขึ้นมาทันที!
แน่นอน! แม้จะตกตะลึงอยู่กับรูปร่างหน้าตาของพวกเธอ แต่เดวิดก็ยังรับรู้กลิ่นอายและประเมินความแข็งแกร่งของทั้งกลุ่มได้อย่างชัดเจน ทรงพลังและน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก! ไม่ถึงขึ้นที่จะสร้างความยุ่งยากให้กับเขาได้ แต่! ถ้าต้องต่อสู้กันขึ้นมาจริง ๆ คลื่นพลังที่เกิดขึ้นต้องดึงดูดความสนใจของกองทัพซอมบี้พวกนั้นให้มุ่งมาหาอย่างแน่นอน
เดวิดยังไม่อยากจะต่อสู้กับพวกเธอในตอนนี้ ถ้าเลือกได้ เขาอยากจะทำความรู้จักเอาไว้มากกว่า!
สาวน้อยที่เป็นหัวหน้ากลุ่มกำลังจ้องเขม็งมาที่เดวิดอยู่เช่นกัน แน่นอนว่ารูปร่างหน้าตาของเขาไม่ได้หล่อเหลาจนทำให้อีกฝ่ายตะลึงได้เลย ดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความเย็นชา มันมีความสงสัยปนอยู่เล็กน้อย
สาวน้อยอีก 6 คนที่ถูกสั่งให้หยุดเคลื่อนไหวเงยหน้ามองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง ในเวลาไม่นานพวกเธอก็สังเกตเห็นสาเหตุที่ทำให้ต้องหยุดการเดินทางแล้วเช่นกัน
“เสียมารยาท!!? แกคิดว่าตัวเองกำลังจ้องใครอยู่!?” สาวน้อยคนหนึ่งตวาดแหวออกมาใส่เดวิดทันทีที่เห็นสายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่หัวหน้าของตัวเอง
เดวิดเงยหน้าขึ้นเลิกคิ้ว ก่อนที่จะยักไหล่เบา ๆ “อ้อ! ขอโทษด้วยที่เสียมารยาท”
“ไสหัวออกไปให้พ้นทางเดี๋ยวนี้เลย!!” เสียงเดิมตวาดสำทับตามมาอีกครั้ง มันดุดันขัดกับรูปร่างหน้าตาที่ยั่วยวนเป็นอย่างมาก
เดวิดถอนหายใจออกมาเบา ๆ ดูเหมือนว่าสาวสวยกลุ่มนี้จะนิสัยไม่ค่อยดีเท่าไร เขาได้แต่เสียดายที่ไม่ได้ทำความรู้จักกันให้ถ่องแท้ แต่ก็ตัดสินใจที่จะไสหัวตัวเองออกไปตามที่อีกฝ่ายสั่งแต่โดยดี
“เดี๋ยวก่อน!!” เสียงที่ใสและกังวานยิ่งกว่าระฆังแก้วดังขึ้นตอนที่เดวิดหมุนตัวกลับเพื่อพุ่งตัวจากไปตามทางของตน เขาชะงักเท้าที่กำลังจะก้าวออกทันที นี่เป็นเสียงที่ไพเราะเพราะพริ้งอย่างน่าเหลือเชื่อ
เมื่อหันตัวกลับมามองยังกลุ่มของสาวน้อยเหล่านั้นอีกครั้ง เดวิดก็พบว่าเสียงนั้นถูกเปล่งออกมาจากปากของเด็กสาวคนสวยที่เป็นหัวหน้ากลุ่มนั่นเอง
‘หรือว่าเธอจะมองทะลุรูปเงาะที่อยู่ภายนอกและเห็นเนื้อทองที่อยู่ด้านในได้? ไม่แปลกหรอก ไอ้เรามันก็หล่อไม่ใช่เล่นเหมือนกันนา’ รอยยิ้มบาง ๆ ปรากฏขึ้นมาบนใบหน้า ความคิดเข้าข้างตัวเองผุดขึ้นในหัวอย่างอัตโนมัติ
“เฟสเซอร์ระดับ 5 ยีนเข้ามาทำอะไรในสนามรบโบราณแห่งนี้?”
ปากของเขาหุบลงแทบไม่ทัน คิ้วขมวดน้อย ๆ อย่างครุ่นคิด และเดวิดเลือกที่จะไม่ตอบคำถามโดยตรง “อ้า! นั่นเป็นความลับ! ผมไม่ได้รับอนุญาตให้ตอบคำ...”
“หยาบคาย!!”
“สามหาว!!”
“โอหังยิ่งนัก!! แกกล้าที่จะพูดกับองค์หญิงด้วยท่าทางและน้ำเสียงที่หยาบคายไร้มารยาทอย่างนั้นได้ยังไง!!”
เขาพูดไม่จบ! เสียงตวาดด่าทออย่างเกรี้ยวกราดดังขึ้นมาขัดจังหวะเสียก่อน ถ้าฟังจากน้ำเสียงเพียงอย่างเดียว มันเหมือนกับว่าเดวิดเพิ่งก่ออาชญากรรมครั้งใหญ่ที่ไม่อาจให้อภัยได้ขึ้นมาเลย
“องค์หญิง! อนุญาตให้ผู้น้อยไปจัดการกับเจ้าคนไม่รู้ที่ต่ำที่สูงนี่ด้วยเถิด!” ไม่เพียงแต่ตวาด หญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านข้างหัวหน้ากลุ่มยื่นเรื่องขอหมายจับแล้ว ดูเหมือนว่าพวกเธอจะโกรธจริง ๆ
องค์หญิง!? หัวหน้ากลุ่มที่พวกเขาเรียกว่าองค์หญิงส่ายหน้าออกมาเบา ๆ “ไม่ได้หรอก! เจ้าเพียงคนเดียวอาจจะจัดการกับเขาไม่ได้!”
เมื่อได้ฟังคำตอบ เหล่าสาวสวยทั้ง 6 คนที่ยื่นอยู่เยื้องไปทางด้านหลังก็ได้แต่ยืนอึ้ง กลิ่นอายจากเจ้าเด็กผู้ชายตัวเหม็นนั่นบ่งบอกอย่างชัดเจนว่ามีระดับเพียงแค่เฟสเซอร์ 5 ยีน แต่พวกตนเองทั้ง 6 คนอยู่ในระดับร่างสมบูรณ์ ทำไมองค์หญิงถึงได้บอกว่าพวกเธอไม่สามารถจัดการกับฝ่ายตรงข้ามที่ต่ำกว่า 1 ระดับเต็ม ๆ ได้ด้วยตัวคนเดียว
“อย่างรีบร้อนตัดสินใจหนังสือจากหน้าปกสิ! เขาอาจมีอุปกรณ์อะไรช่วยปิดบังระดับพลังของตัวเองเอาไว้ก็ได้ คลื่นพลังที่เปล่งออกมานั้นแตกต่างจากเฟสเซอร์ธรรมดาอยู่เล็กน้อย” เหมือนกับว่าองค์หญิงจะรู้ว่าผู้ติดตามของตนกำลังคิดอะไรอยู่ เธอกล่าวเสริมต่อออกมาเพื่ออธิบายทันที
เดวิดที่ยืนฟังอยู่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียวเสียแล้ว ถึงแม้ว่าจะมองทะลุความแข็งแกร่งของตัวเองออกไปได้ทั้งหมด แต่อายุน้อยขนาดนี้ แล้วสามารถแยกความแตกต่างของคลื่นพลังเพียงเล็กน้อยออกได้ น่าสนใจจริง ๆ
“องค์หญิง! ผู้น้อยก็รู้สึกได้เช่นกัน แต่มันน่าจะเป็นแค่เพียงคลื่นพลังจากความแข็งแกร่งทางกายภาพที่สูงกว่าธรรมดาเท่านั้น และบนตัวของเขาไม่มีกลิ่นอายของ 8 ตระกูลใหญ่ด้วย น่าจะเป็นการเลือกผสานยีนที่เสริมความแข็งแกร่งทางด้านร่างกายเข้าไปโดยเฉพาะมากกว่า”
หญิงสาวในชุดสีขาวทางด้านขวามือให้ความเห็นออกมาบ้าง
เดวิดยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้ว น่าประทับใจจริง ๆ ความรู้ความสามารถของ 9 ตระกูลใหญ่นี่ดูถูกไม่ได้เลย แค่ผู้ติดตามคนหนึ่งก็สามารถระบุอย่างชัดเจนถึงลักษณะคลื่นพลังของตัวเองได้ ยอดเยี่ยม!
“เจ้าเป็นผู้ติดตามของตระกูลไหน?” องค์หญิงยิงคำถามออกมาแบบไม่อ้อมค้อม
เดวิดขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่เมื่อคำนึงถึงมารยาทของสาวงามผู้นี่ที่ไม่ได้บุ่มบ่ามทำอะไรตามอำเภอใจเหมือนคุณหนูนิสัยเสียทั่วไป เขาก็ตัดสินใจตอบออกไปตามตรง
“ตระกูลเคียร์ริน!!”....