ตอนที่ 33 การทดสอบ

　　"ฉันได้ข่าวมาว่าฟุชิงุโระบาดเจ็บ แต่เหมือนจะไม่ได้ร้ายแรงมากนะ"

　　สิ่งที่เกิดขึ้นในโรงเรียน ไม่มีอะไรเล็ดรอดสายตาเขาไปได้

　　"ข้าวปั้น"

　　อินุมากิพูดด้วยสีหน้ากังวล

　　"ไม่ต้องกังวล คุณโชโกะรักษาให้แล้ว เขาไม่เป็นอะไรแล้วล่ะ"

　　แพนด้ารู้ถึงความกังวลของอินุมากิจึงตอบกลับ

　　"สาหร่ายทะเล"

　　อินุมากิที่ได้ยินดังนั้นจึงรู้สึกดีขึ้น

　　"มันเป็นแค่ภารกิจเก็บกู้บวัตถุต้องสาปไม่ใช่เหรอ? ทำไมผู้ใช้คุณไสยระดับสองถึงได้รับบาดเจ็บได้ล่ะ?"

　　มากิถามด้วยความสับสน

　　เธอได้ยินเนื้อหาภารกิจของฟุชิงุโระจากตอนที่โกโจ คาเอเดะถามแล้ว

　　มากิจึงประหลาดใจมากว่าทำไมงานธรรมดาอย่างเก็บกู้วัตถุต้องสาปถึงทำให้ผู้ใช้คุณไสยได้รับบาดเจ็บได้

　　"ต้องมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นแน่ๆ"

　　โกโจ คาเอเดะพูด

　　แม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ แต่เขาก็รู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้เพราะเขาเคยดูอนิเมะมาแล้ว

　　เพราะนี่คือจุดเริ่มต้นของเนื้อเรื่องหลัก

　　“แต่เป็นอะไรก็ดีแล้วล่ะ”

　　ในฐานะผู้ใช้คุณไสย การได้รับบาดเจ็บถือเป็นเรื่องปกติ

　　ขอแค่ไม่เสียชีวิตก็พอ

　　เพราะสุดท้ายแล้วการเป็นผู้ใช้คุณไสย ไม่มีใครที่ไม่เคยได้รับบาดเจ็บอยู่แล้ว

　　นี่คือความคิดในหัวของแพนด้า ก่อนที่เขาจะมองไปที่โกโจ คาเอเดะด้วยความสนใจ

　　ก่อนจะพึมพัมอย่างลึกลับ

　　"ยกเว้นชายคนนี้"

　　ในเวลานี้เอง โกโจ ซาโตรุก็มาปรากฏตัวหน้าพวกเขา

　　เมื่อเห็นว่าทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า โกโจ ซาโตรุจึงทักทายด้วยรอยยิ้ม

　　"สวัสดี ทุกคนมาอยู่ที่นี่กันแล้วสิน้า"

　　"สวัสดีครับอาจารย์โกโจ"

　　"สาหร่ายทะเล"

　　แพนด้าและอินุมากิทักทายโกโจ ซาโตรุด้วยความเคารพ

　　มีเพียงโกโจ คาเอเดะและเซนอิง มากิเท่านั้นที่พยักหน้าแบบส่งๆและพูดว่าสวัสดี

　　โกโจ ซาโตรุไม่สนใจกับเรื่องมารยาทเหล่านี้อยู่แล้ว เขาพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม

　　“พอดีฉันมีบางอย่างที่ต้องจัดการ แต่ก็มีภารกิจที่โอซาก้าด้วย ฉันเลยคิดว่าจะมอบหมายให้พวกเธอทั้ง4คนจัดการน่ะ”

　　"ชิ แบบนี้อีกแล้ว!"

　　มากิบ่นออกมา

　　เพราะพวกเขาเคยได้รับภารกิจแบบนี้จากโกโจ ซาโตรุหลายครั้งแล้ว ด้วยเหตุผลว่าเป็นการฝึก แต่จริงๆมันเป็นภารกิจที่ถูกมอบให้โกโจ ซาโตรุแต่แรกแล้ว

　　"พวกนายกลับมาแล้วก็อย่าลืมซื้อของฝากมาด้วยล่ะ"

　　ในแง่ความหน้าด้านนั้น โกโจ ซาโตรุและโกโจ คาเอเดะถือว่าสูสีกันเลย

　　ดังนั้นเขาเลยไม่ได้สนใจการบ่นของมากิเลย

　　"ครับอาจารย์"

　　ในสี่คน มีเพียงแพนด้าเท่านั้นที่ตอบอย่างตรงไปตรงมา

　　"ถ้าพร้อมแล้วก็ออกไปได้เลย มีรถจอดรออยู่ข้างนอกแล้ว"

　　หลังจากพูดเสร็จโกโจ ซาโตรุก็จากไป

　　เพราะเขายังต้องไปรับอิตาโดริ ยูจิมาที่โรงเรียน

　　เมื่อโกโจ คาเอเดะกลับมาที่หอพักเพื่อเตรียมของสำหรับไป ‘เดินเล่น’ จู่ๆ โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น

　　พอเปิดดูก็พบว่าเป็นข้อความจากฮารุตะ

　　‘มารวมตัวกันที่เขตนากาโน่’

　　"โอ้ การทดสอบแรกจะเริ่มต้นขึ้นแล้วหรอ?"

　　โกโจ คาเอเดะมองไปที่มือถือแล้วพูดพึมพำ จากนั้นจึงใช้คาถาแยกร่างไม้ทันที

　　เทียบกับความน่าเบื่อที่ต้องไปทำภารกิจที่โอซาก้า การทำตัวเป็นสายลับแฝงตัวที่นากาโน่กับพวกนักสาปแช่งดูจะมีความน่าสนใจมากกว่าสำหรับเขา ดังนั้นหลังจากที่เปลี่ยนรูปลักษณ์เป็นเอสเสร็จเรียบร้อยแล้วเขาก็จากไปแบบเงียบๆทันที

　　"ในที่สุดก็มาแล้วเหรอ เอส นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว"

　　เมื่อเห็นว่าโกโจ คาเอเดะมาแล้ว ฮารุตะก็ทักขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม

　　ชายหัวล้านที่มีผ้าคาดตายืนอยู่ข้างๆฮารุตะ มองไปที่โกโจ คาเอเดะอย่างระมัดระวัง แล้วพูดด้วยสีท่าทางแปลกๆ

　　"ชายคนนี้ดูเหมาะจะเอามาทำกระเป๋าตังค์นะเนี่ย"

　　โกโจ คาเอเดะเหลือบมองชายคนนั้นด้วยความดูถูก เขาดีดนิ้วเบาๆ

　　พึบ

　　ปรากฏบอลเพลิงที่ปลายนิ้วของเขา

　　"ถ้าไม่อยากถูกเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่าน ก็หุบปากซะ"

　　แม้ว่าโกโจ คาเอเดะจะไม่เคยเป็นวายร้าย แต่เขาเคยดูหนังหรือละครฮ่องกงมานับไม่ถ้วน เขารู้ดีว่าในโลกแบบนี้มันไร้ซึ่งกฏเกณฑ์

　　มีเพียงความแข็งแกร่งเท่านั้นที่เป็นใหญ่

　　ดังนั้นเมื่อเจอกันครั้งแรก ต้องแสดงความแข็งแกร่งของตัวเองออกมา อย่าให้ถูกมองว่าอ่อนแอได้

　　"ระวังหน่อยนะจูโซคุง ไม่งั้นจะถูกเผาเป็นเถ้าถ่านจริงๆนะ"

　　ชิเงโมะ ฮารุตะที่มีภาพความแข็งแกร่งอันน่าสะพรึงกลัวของเอสอยู่ในความทรงจำที่ถูกปรับแต่งโดยโกโจ คาเอเดะพูดเตือนคูมิยะ จูโซ

　　“ชิ!”

　　ความแข็งแกร่งของคูมิยะ จูโซไม่ได้แข็งแกร่งอะไรมากมายขนาดนั้น และเขาก็มีความสนิทสนมกับฮารุตะ

　　และเมื่อเห็นเปลวไฟในมือของโกโจ คาเอเดะ เขาจึงยอมแพ้อย่างเด็ดขาด

　　"ฮ่าๆ ขอแนะนำให้รู้จัก นี่คือคูมิยะ จูโซ เขาทำอุปกรณ์เก่งมากเลยนะ"

　　แม้ว่าโกโจ คาเอเดะจะไม่รู้จักหัวล้านคนนี้ที่มีผ้าคาดตาคนนี้ แต่ก็พอจะคุ้นๆอยู่บ้าง

　　"อะไรคือเหตุผลของการรวมตัวครั้งนี้"

　　โกโจ คาเอเดะไม่สนใจเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ และถามอย่างรวดเร็ว

　　“เดี๋ยวเราจะได้รู้เร็วๆนี้แหละ”

　　ชิเงโมะ ฮารุตะก็ไม่รู้จุดประสงค์ของการรวมตัวเช่นกัน แต่เพิ่งได้รับมอบหมายให้เรียกรวมตัวเท่านั้น

　　โกโจ คาเอเดะคิดสักพักก็เข้าใจ และไม่ได้รีบร้อนอะไร

　　แม้ว่าฮารุตะจะสามารถเข้าเจอกับเคนจาคุได้ แต่เขาก็ไม่ใช่คนที่แข็งแกร่งอะไร และเป็นแค่หนึ่งในตัวหมากของเคนจาคุเท่านั้น

　　ยังไม่ถึงขั้นเป็นคู่หูอะไรทำนองนั้น

　　เพราะต่อหน้าเคนจาคุแล้ว แม้แต่วิญญาณคำสาประดับพิเศษสี่ตนก็ยังถูกมองเป็นแค่โปเกม่อนที่เขาสามารถควบคุมได้ตลอดเวลา

　　ไม่ต้องพูดถึงขยะเช่นชิเงโมะ ฮารุตะ

　　เกรงว่าคนเดียวที่มีค่าที่จะเป็นคู่หูกับเคนจาคุได้คือเรียวเมง สุคุนะ

　　ไม่นานหลังจากที่โกโจ คาเอเดะรอ จู่ๆผู้หญิงผมสั้นสวมชุดกิโมโนก็ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน

　　“ตามฉันมา”

　　ความเร็วของผู้หญิงคนนั้นเร็วมาก แม้ว่าโกโจ คาเอเดะจะใช้ฮาคิสังเกตอยู่ตลอดเวลา แต่เขาก็ไม่สามารถจับความเคลื่อนไหวของเธอได้เลย จนกระทั่งเธอมาอยู่ตรงหน้าพวกเขา

　　"แข็งแกร่งมาก อย่างน้อยต้องระดับพิเศษ"

　　หลังจากที่โกโจ คาเอเดะแอบพึมพำ เขาก็เปลี่ยนความเกียจคร้านก่อนหน้านี้ด้วย

　　เขาเริ่มตื่นตัวและจริงจัง

　　แผนของเคนจาคุคงไม่ใช่เรื่องง่าย

　　ถ้าเกิดว่าขี้เกียจเกินไป อาจจะตายได้จริงๆ