บทที่ 67 ไม่เพียงพอจะเป็นอาหารด้วยซ้ำ
บทที่ 67 ไม่เพียงพอจะเป็นอาหารด้วยซ้ำ “นายหญิง ท่านอย่าได้ประหม่าไปเลย เจ้ามังกรดำชื่นชอบบรรยากาศเช่นนี้ คงเป็นเพราะเข้ากับชื่อของเขากระมัง ท่านรอสักประเดี๋ยว ข้าจะเรียกหาเขาเพื่อให้มาพบท่านโดยเร็ว!” อวี้ซีหยวนพยักหน้า หลินหลินชีก้าวเท้าไปข้างหน้า สูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนจะอ้าปากกว้างเพื่อเปล่งเสียงคำ...