บทที่ 23 ท่านไม่ใช่คุณหนูสาม
บทที่ 23
ท่านไม่ใช่คุณหนูสาม
ชายชราผุดลุกยืนขึ้นจากเตียงอ่อนนุ่มโดยพลัน ดวงตาเบิกกว้าง เผยซึ่งความประหลาดใจออกมาอย่างไม่ปิดบัง
คนอื่น ๆ รอบข้างต่างก็แสดงสีหน้าท่าทางเช่นเดียวกับเขา ท่าทางมั่นอกมั่นใจของอวี้ซีหยวน ทำให้พวกเขาถึงกับนิ่งอึ้งตกตะลึงไป รวมถึงประโยคยาวเหยียดที่นางกล่าวออกในลมหายใจเดียว ยิ่งทำให้พวกเขานึกประหวั่นพรั่นพรึงมากขึ้น
เมื่อเห็นเช่นนั้น แม้แต่ฉางอี้และจ้านก็ตกใจเช่นกัน
ฉางอี้พลันบังเกิดความคิดขึ้นมาบางอย่าง เขาค่อย ๆ ตระหนักว่าด้วยรูปลักษณ์ภายนอก นางอาจยังเป็นอวี้ซีหยวนคนเดิม ทว่าด้วยนิสัยใจคอ บางทีนางอาจไม่ใช่อวี้ซีหยวนคนเดิมอีกต่อไป
เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนสะกิดเรียกสติจ้านที่ยังคงตะลึงลาน บอกให้เขาเร่งกลับไปโดยเร็ว เพื่อกล่าวรายงานแก่ท่านอ๋องว่าพบเห็นอะไรบ้าง
องครักษ์เงาจ้านยังไม่เต็มใจที่จะละสายตาจาก อวี้ซีหยวน ถึงกระนั้นเขาก็พยักหน้ารับอย่างหนักแน่นแล้วจากไป
ทางฝั่งอวี้ซีหยวนยังคง ‘คาดเดา’ ชื่อและคุณสมบัติของยาอายุวัฒนะแต่ละชนิดต่อไปเรื่อย ๆ ชายชราแปรเปลี่ยนสีหน้าจากประหลาดใจเป็นตื่นตระหนกทันที ก่อนจะรีบหยิบแผ่นหนังออกมาจากกระเป๋าของตนเอง บนแผ่นหนังมีตัวอักษรสีดำหนาบันทึกไว้ เขาจ้องอ่านไปที่มันตั้งแต่ต้นจนจบ พบว่าสิ่งที่ อวี้ซีหยวนกล่าวมานั้นตรงกันกับสิ่งที่บันทึกไว้ในแผ่นหนังไม่มีผิดเพี้ยน
มือของเขาพลันสั่นเทา ฝ่าเท้าก็พลอยสั่นสะท้าน ในที่สุดแม้แต่หนวดเคราของเขายังกระตุกเป็นพัก ๆ ในสายตาไม่มีวี่แววแห่งการดูถูกอีกต่อไป หลงเหลืออยู่เพียงความตื่นตระหนกและร่องรอยแห่งความสับสน
“เอาล่ะ! ท่านผู้เฒ่าว่าอย่างไร ข้ากล่าวสิ่งใดผิดพลาดไปหรือไม่?”
ริมฝีปากชายชราสั่นระริก พยายามรวบรวมสติหลายครั้ง ก่อนจะกล่าวออกสองสามคำด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ไม่ผิด... ถูกต้องทั้งหมด”
“หากเป็นเช่นนั้น ข้าขอคาดเดายาอายุวัฒนะเหล่านี้ให้หมดทั้งร้าน!”
น้ำเสียงของอวี้ซีหยวนแผ่วลงเล็กน้อย
กล่องยาลักษณะโปร่งใสเหล่านี้คล้ายเป็นปราการซึ่งมีจิตวิญญาณอยู่ในตัวของมันเอง ทันทีที่อวี้ซีหยวนสามารถระบุชื่อและคุณสมบัติของมันได้ถูกต้อง ปราการใสพลันสลายไปกลางอากาศ จนนางสามารถหยิบขวดยาอายุวัฒนะที่อยู่ภายในออกมาได้สำเร็จ
“ว่าอย่างไรนะ?! ทั้งหมดงั้นรึ?!”
ชายชราตื่นตระหนกยิ่งขึ้นเสียจนเคราของเขาแทบกระจายออกจากกัน ‘เป่าหนวดเปิดตา’ คงเป็นคำนิยามที่เหมาะสมสำหรับเขาในเวลานี้
อวี้ซีหยวนขมวดคิ้วทันที “อะไรกัน? ก่อนหน้านี้ข้าอุตส่าห์ถามย้ำแล้ว ชายชราท่านนี้ต้องการบ่ายเบี่ยงผิดคำพูดหรืออย่างไร?!” น้ำเสียงของนางเย็นชาลงเล็กน้อย
ฝูงชนซึ่งกำลังรวมกลุ่มสังเกตการณ์เพื่อรับชมความสนุก ไม่คิดว่าจะมีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้น จึงตะโกนสนับสนุนอวี้ซีหยวน
ใบหน้าชายชราเปลี่ยนเป็นแดงก่ำ โน้มตัวเข้าไปใกล้ อวี้ซีหยวนเพื่อกล่าวกับนางสองสามคำ อวี้ซีหยวนนิ่งไปด้วยความลังเล แต่เมื่อนางเงยหน้าขึ้นในอีกอึดใจต่อมาและเห็นสีหน้าที่เคร่งเครียดของอีกฝ่าย อวี้ซีหยวนคิดทบทวนอีกครั้งก่อนจะพยักหน้าอย่างช้า ๆ
ด้วยความที่ความปรารถนาในช่วงเริ่มต้นของนางนั้นไม่ง่ายนัก นอกจากนี้ บุคคลหนึ่งภายในรัฐจื่ออวิ๋นยังมียาอายุวัฒนะจำนวนมากจากแดนเทพอยู่ในครอบครองเช่นนี้ ย่อมต้องมีความลับบางอย่างในหมู่พวกเขาเป็นแน่
อวี้ซีหยวนประคองขวดยาอายุวัฒนะไว้ในมือข้างหนึ่ง แล้วใช้มืออีกข้างจับมือเล็ก ๆ ของอวี้ซินหรานไว้ ก่อนจะติดตามชายชราขึ้นไปยังห้องชั้นบน
ฉางอี้ไม่รอช้า รีบติดตามไปอย่างใกล้ชิด
พร้อมกันกับบรรดาฝูงชนข้างล่างที่แลกเปลี่ยนความเห็นกันอย่างจริงจังมากขึ้น
“นั่นหมายความว่าอย่างไรกัน?”
“คงเป็นเพราะชายชราเกรงว่าแม่นางผู้นั้นอาจคาดเดาได้ถูกต้องทั้งหมด จึงเกิดความลังเลที่จะมอบยาอายุวัฒนะให้ ดังนั้นจึงต้องการเจรจากับนางเป็นการส่วนตัว!”
“เจ้าพูดพล่ามเรื่องไร้สาระใดกัน! ชายชราท่านนั้นเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุที่ทรงพลังที่สุดแห่งรัฐจื่ออวิ๋นของเราเชียวนะ…”
ชายชรานำอวี้ซีหยวนเข้าไปในห้องรับรอง และขอให้นางนั่งลงเพื่อคอยสักครู่ จากนั้นเขาจึงขอตัวไปเชิญใครบางคนจากชั้นบนให้ลงมาพบอีกทีหนึ่ง
อวี้ซีหยวนเลิกคิ้ว ตอนแรกนางคิดว่าชายชราผู้นี้เป็นเจ้าของร้าน!
“คุณหนูอวี้!” ฉางอี้ปรากฏตัวต่อหน้านาง สีหน้าของเขาไม่สู้ดีนัก สายตาจับจ้องไปยังอวี้ซีหยวนขณะกล่าวว่า “แท้จริงแล้วท่านไม่ใช่คุณหนูสามตัวจริงใช่หรือไม่?”
อวี้ซีหยวนเลิกคิ้วขึ้น ถึงกระนั้นก็ยังตอบกลับ
“ในเมื่อเจ้าเกิดความสงสัยตั้งแต่แรก แล้วเหตุใดจึงเพิ่งมาถามไถ่ในเวลานี้เล่า?”
ฉางอี้ถึงขั้นพูดไม่ออก
เมื่อนึกถึงการปรากฏตัวของอวี้ซีหยวนก่อนหน้านี้ รับรู้เพียงว่านางอาจหลบหนีออกมาจากจวนท่านแม่ทัพพร้อมกับ อวี้ซินหราน กระทั่งเกิดการกระทบกระทั่งกันกับท่านอ๋องและได้เข้ามาอาศัยอยู่ภายในพระตำหนัก เขาไม่สามารถปรากฏตัวได้อย่างโจ่งแจ้ง ทั้งยังไม่สามารถแทรกตนเองเข้าไปขัดจังหวะระหว่างพวกนางสองพี่น้องได้เลยสักครั้ง
