บทที่ 196 : เนลม์ไฮมฟ์ (13-2)

บทที่ 196 : เนลม์ไฮมฟ์ (13-2)

[โรงตีเหล็กขั้นต้น Lv.Max]

ลาวากำลังเดือดปุดๆ

ฟองลาวาปล่อยความร้อนออกมา

ยูเน็ตยื่นมือของเธอออกมาและรัศมีโปร่งใสก็ล้อมรอบฉัน

“นายท่านโปรดระวังด้วย อุณหภูมิมันสูงมาก”

ฉันมองไปข้างหน้า

ลาวารวมตัวกันเป็นจนกลายเป็นทะเลสาบเล็กๆ โรงตีเหล็กมันเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกพิเศษที่สามารถได้รับจากระดับเบื้องต้นไปถึงระดับสูงสุดของโรงตีเหล็ก ต้องผลิตอุปกรณ์และปฏิบัติตามเงื่อนไขลับบางประการถึงจะได้มันมา

“ด้วยสิ่งนี้ก็คงสามารถสร้างไอเท็มพิเศษได้”

แต่มันมีบทลงโทษหลายประการ

“มาเตรียมตัวกันเถอะ”

"ค่ะ"

ยูเน็ตเอาเสื้อคลุมสีดำมาให้ฉัน

อากาศร้อนเหมือนจะบรรเทาลง ดูเหมือนว่าเสื้อจะมีผลในการลดอุณหภูมิ

[พิสูจน์ความเชี่ยวชาญของนายท่าน]

เสียงของยูเน็ตดังก้องไปทั่วถ้ำ

ฉ่า ฉันมองที่มือซ้ายของฉัน สายฟ้าสีดำเล็ดลอดออกมาจากวงแหวนบนนิ้วชี้ของฉัน

ดวงตาของยูเน็ตส่องแสงสีฟ้าแล้วหรี่ลง

และทันใดนั้น

[การหลอมอุปกรณ์เริ่มต้นขึ้น!]

หน้าต่างโฮโลแกรมปรากฏขึ้นที่ด้านบนของขอบเขตการมองเห็นของฉัน

ฉันคุ้นเคยกับมันเพราะเห็นมาหลายร้อยครั้งแล้ว มันเป็นหน้าต่างการประดิษฐ์จาก 'พิกมีอัพ'

“อาวุธสำหรับการเติบโต”

ฉันได้สร้างไอเท็มสำหรับฮีโร่ที่การเติบโตเกือบจะสมบูรณ์แล้ว

แต่ตอนนี้ฉันยังห่างไกลจากการเติบโตมาด ฉันจำเป็นต้องเปลี่ยนแนวทางของฉันและฉันได้ปรับรายละเอียดมันแล้ว

[ประเภท : พิเศษ]

[แบบพิมพ์ : ดาบยาว]

[วิธีการหล่อ]

ฉันแตะปุ่ม 'ใช่' ที่ด้านล่าง

“กรุณากรอกแบบพิมพ์เขียว”

[วัสดุที่มีอยู่]

[※วัสดุสามารถจำแนกตามประเภท]

[แร่จากเนลม์ไฮมฟ์ (A) x 207]

[มิสริล (S) x 193]

[หนังม้านรก (A) x 93]

[ชิ้นส่วนราชาแห่งมหาสมุทร x 13]

[คริสตัลสวรรค์…]

รายการวัสดุที่เก็บอยู่ในโกดังของเนลม์ไฮมฟ์ปรากฏขึ้น

ฉันเริ่มจัดเรียงตามหมวดหมู่ แร่อยู่กับแร่ หนังอยู่กับหนัง หลังจากจำแนกประเภทเสร็จแล้ว ฉันก็ท่องรายการที่จะใช้

“แร่จากเนลม์ไฮมฟ์ 9  มิสริล 5  3 เหล็กดำ 2 แร่โอริคัลคุม 1 เนบิวลา 5 ครัสตัลนรก…”

วงกลมเวทย์มนตร์สีขาวปรากฏขึ้นทางด้านขวาของโรงตีเหล็ก

วัสดุเริ่มปรากฏบนวงกลมเวทย์มนตร์ ฉันจินตนาการถึงวัสดุในใจขณะท่องชื่อของวัสดุ

แร่ 13 ชนิด

หนัง 10 ชนิด

คริสตัล 15 ชนิด

ไม้ 9 ชนิด

8 รายการเบ็ดเตล็ด

ฉันตัดสินใจใช้วัสดุทั้งหมด 55 ประเภท

ประตูมิติหมอกปรากฏขึ้นทางด้านซ้ายของโรงตีเหล็ก

จากประตูมิติปรากฏชายชราผู้มีหนวดเคราดก

“ทำไมถึงเรียกฉันมา?”

"อะไรนะ? นายท่านอยู่ที่นี่เหรอ?”

ดวงตาของชายชราเบิกกว้างขณะที่เขามองมาที่ฉัน

“อะ-อะไรเนี่ย…!”

“โอ้!”

ชายชราหายไปทันที

'เขาเป็นแบบนี้ตลอดเลยเหรอ?'

ในเวลาเดียวกัน

[อุปกรณ์หลอม Lv.Max!]

[สภาพสมบูรณ์ดีเยี่ยม ด้วยเงื่อนไขที่เหมาะสม อาวุธที่ดีที่สุดจะถูกสร้างขึ้น!]

[สิ่งอำนวยความสะดวกในอาณาจักร – ช่างตีเหล็ก (Lv.สูงสุด)  ช่างไม้ (Lv.สูงสุด)  โรงงาน (Lv.สูงสุด )เวทย์มนตร์ (Lv.สูงสุด)  การเล่นแร่แปรธาตุ… ]

[บุคลากร – 135]

วัสดุบนวงกลมเวทย์มนตร์กลายเป็นแสงและกระจัดกระจาย

“พิมพ์เขียว?”

ฉันมองไปด้านข้างของฉัน

เสื้อคลุมของยูเน็ตกระพืออย่างรุนแรง วงกลมเวทย์มนตร์จำนวนมากปรากฏขึ้นและหายไปในอากาศ

ภาพที่บิดเบี้ยวเผยให้เห็นภาพหนึ่ง

มันเป็นโรงตีเหล็กที่มีเครื่องมือหลากหลายทั้งเล็กและใหญ่ ชายชราคนหนึ่งกำลังเช็ดเหงื่ออยู่ในนั้น และผู้คนมากมายก็พลุกพล่าน

“การประกอบเสร็จสมบูรณ์ แต่การใช้แร่ 13 ชนิดจะมันย่อมไม่ง่ายไม่ใช่เหรอ? อีกทั้งคุณสมบัติของพวกมันไม่ตรงกันเลย…”

ภาพในอากาศเริ่มพร่ามัว

ยูเน็ตหันมาหาฉันแล้วพูดว่า “นายท่าน ท่านแน่ใจงั้นเหรอคะ? จากการคำนวณ ความยากในการประดิษฐ์นั้นสูงกว่าที่คาดไว้นะคะ”

"เท่าไร?"

“มันดูท้าทายมาก อาจเรียกได้ว่าเป็นระดับความยากระดับนรก”

“อาวุธนั่นคงจะเหมือนอาวุธศักดิ์สิทธิ์เลยค่ะ”

มันเทียบได้กับการสร้างอาวุธศักดิ์สิทธิ์ห้าชิ้น

“ไม่สิ มันอาจจะสูงกว่านั้นอีกนะคะ”

“เรามาดูกันดีกว่า พร้อมหรือยัง?”

"ค่ะ"

“ถ้าอย่างนั้นเราไปกันเถอะ”

การประดิษฐ์เป็นแบบการทำมือ

มันไม่ได้ทำงานโดยอัตโนมัติ ถัดไปคือหน้าจอเลือกความยาก จากระดับต่ำสุดด้านล่างไปจนถึงระดับบนสุด ปริศนาการประดิษฐ์จะแบ่งออกเป็นแปดระดับความยาก

'โดยพื้นฐานแล้วก็ต้องเป็นแบบนี้สิ'

ฉันกดไอคอนการหลอมรวมทางด้านซ้าย

[ผู้ที่ต้องการเข้านรก จงถวายเครื่องบูชา]

เอฟเฟกต์การเผาไหม้ปรากฏขึ้นในหน้าต่างการประดิษฐ์

[※นรก]

[โรงตีเหล็กเปิดใช้งานเอฟเฟกต์แล้ว!]

[ใส่วัสดุ ระดับความยากที่ซ่อนอยู่จะถูกปลดล็อคขึ้นอยู่กับระดับของการสังเวย]

“สตอร์มบริงเกอร์ เบกัลตา อาซอน”

"...."

ดาบสามเล่มลอยอยู่เหนือทะเลสาบลาวา

สูงแม้ว่าจะไม่มีเจ้าของ แต่พวกมันก็มีเกรดสูง ยิ่งไปกว่านั้นพวกมันยังเป็นอาวุธที่สามารถสร้างขึ้นเมื่อใดก็ได้ พอใส่ลงไป ตัวดาบก็ละลายเข้าไปในลาวา

'สาม'

ฉันสังเวยอาวุธระดับ S หรือสูงนั้นกว่านั้นไปสามชิ้น

เมื่อสร้างอาวุธศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้า ฉันใช้เพียงอันเดียวเท่านั้น แม้แต่ตอนทำดาบเลวาทีน ฉันก็ใช้แค่สองอันเท่านั้น

[ท่านเสียสละอย่างคุ้มค่า]

[ทำการเปิดประตูนรกที่แท้จริงออกมา]

[ระดับความยากของการเสริมแกร่ง – ขั้นสุดยอด]

“สุดยอด เหมือนพระเจ้ากำลังสร้างโลกเลยแฮะ”

ฉันคาดหวังไว้พอสมควร

อาวุธที่สร้างโดยใช้มือนั้นจะมีความยากในการประดิษฐ์สูงอย่างไม่น่าเชื่อ

นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันไม่ได้ลองสร้างอุปกรณ์ประเภทการเจริญเติบโตจนกระทั่งตอนนี้เลย แม้แต่ในเนลม์ไฮมฟ์กว่าจะได้สักชิ้นต้องเสียวัสดุระดับสูงหลายร้อยชิ้นในคราวเดียว ถือได้ว่าเป็นความเสียหายครั้งใหญ่เลยล่ะ

[เปิดใช้งานการลงโทษระดับความยากแล้ว!]

[ผลของสิ่งอำนวยความสะดวกลดลงเหลือ 1/3]

[ความน่าจะเป็นความสำเร็จ: เป็นไปไม่ได้ – รับประกันความล้มเหลว อย่าดำเนินการต่อ]

[คุณต้องการดำเนินการต่อหรือไม่?]

[ใช่/ไม่ใช่]

“พวกเขาบอกว่าอย่าทำ แต่ฉันได้สังเคราะห์อาวุธไปแล้ว”

ยูเน็ตยิ้ม

“ดูเหมือนว่าจะไม่มีทางหันหลังกลับแล้วสินะคะ”

ฉันยักไหล่

ฉันขจัดสิ่งรบกวนจิตใจไปทีละอย่าง ฉันเคยแก้ปริศนาระดับความยากระดับนรกสุดๆ ได้แบบบังเอิญก่อน ทว่าระดับนี้แตกต่างจากระดับอื่นสุดๆ เพราะความผิดพลาดเพียงครั้งเดียวอาจนำไปสู่ความล้มเหลวได้

“เกือบหนึ่งปีในการไขมัน”

ฉันเคยใช้เวลาหนึ่งปีไปกับปริศนาเพียงอย่างเดียว

ในขณะที่คนอื่นๆ ทำการประดิษฐ์แบบอัตโนมัติ แต่ฉันกลับหมกมุ่นอยู่กับการประดิษฐ์ด้วยมือ ฉันค้นคว้ารูปแบบของปริศนาและฝึกฝนมานับครั้งไม่ถ้วน ทั้งหมดเพื่อมอบอาวุธที่แข็งแกร่งให้กับฮีโร่

'หัตถ์แห่งสวรรค์'

อีกชื่อเล่นที่ใครบางคนตั้งให้ฉัน

“ปริศนานี้จะยากหรือเปล่านะ?”

"คงเป็นงั้นแหละค่ะ"

“คิดอย่างนั้นเหรอ?”

[คุณต้องการดำเนินการต่อหรือไม่?]

[ใช่ (เลือกแล้ว) / ไม่ใช่]

ฉันกดเลือกหน้าจอ