บทที่ 150 การฝึกตนสำคัญทั้งสำหรับนางและสำหรับข้า
บทที่ 150 การฝึกตนสำคัญทั้งสำหรับนางและสำหรับข้า อวี้ซีหยวนรีบก้าวถอยออกไปทันที เพื่อให้ลั่วจ้านชิงเดินผ่านไปโดยสะดวก ลั่วจ้านชิงเหลือบมองนางแวบหนึ่ง จากนั้นจึงก้าวขาข้ามธรณีประตูเข้าไปโดยไม่กล่าวอะไรออกมาอีก เวลานี้ดึกมากแล้ว บนถนนเงียบสงัดไร้ผู้คน ถึงกระนั้น อวี้ซีหยวนคำนึงถึงความเหมาะสมว่าไม่ควรย...
