บทที่ 134 สุนัขดีย่อมไม่ขวางทาง
บทที่ 134 สุนัขดีย่อมไม่ขวางทาง “ฮึ่ม ในเมื่อเจ้ายังมีความกลัวอยู่บ้าง แล้วเหตุใดจึงไม่หลีกไปให้พ้นหน้าข้า? หอฮ่วนเยวี่ยใช่สถานที่ที่คนเช่นเจ้าจะเดินเข้าหรือออกตามใจปรารถนาเสียเมื่อไร?” หญิงสาวผู้นั้นจ้องเขม็งไปที่ปลายจมูกของอวี้ซีหยวนพลางสาปแช่ง อวี้ซีหยวนไม่เข้าใจเลย หอฮ่วนเยวี่ยเป็นเพียงกิจการขนา...
