บทที่ 121 อย่าขยับ
บทที่ 121 อย่าขยับ หรือว่าแท้จริงแล้ว... อวี้ซีหยวนเดินวนเป็นวงกลมจากด้านหลังของเสาหินไปสู่ด้านหน้า ก่อนจะเงยหน้ามองขึ้นไปยังรูปสลักหงส์ไฟบน เสาหินนั้น ดวงตาของจูเชวี่ยกลอกไปมาจริงดังที่หลินหลินชีกล่าว สายตาคู่นั้นมองลงมายังอวี้ซีหยวน ดวงตาหินสลักกะพริบปริบ ก่อนที่เลือดรวมถึงน้ำตาสองสามหยดจะไหลรินลง...
