ตอนที่ 24 สร้างความสับสน

　　“เต็งง—เต็งง—เต็งง—”

　　หลังจากส่งสัญญาณเตือนแล้ว ก็มีเสียงระฆังดังขึ้นในโรงเรียนไสยเวท

　　ผู้ใช้คุณไสยที่กำลังหลับถูกปลุกให้ตื่นทันที

　　“เสียงระฆังหรอ? สัญญาณเตือนภัยผู้บุกรุกนี่หว่า!”

　　ในฐานะอาจารย์ใหญ่ มาซามิจิ ยากะรีบหาเสื้อคลุมมาสวมก่อนจะรีบตรงดิ่งไปทางคลังของต้องสาป

　　ในเวลาเดียวกัน คนอื่นๆทั้งอาจารย์หรือเจ้าหน้าที่ในโรงเรียนต่างก็เดินออกจากหอพักมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น

　　ลามมาถึงทุกคนในหอพักนักเรียนเองก็ตื่นด้วยเช่นกัน

　　พวกเขามารวมตัวกันที่ลานหน้าอาคารเรียน

　　“เสียงระฆังเหมือนจะเป็นการแจ้งเตือนผู้บุกรุกนะ”

　　แพนด้าขมวดคิ้วขณะมองไปรอบๆ

　　“ผู้บุกรุก? สถานการณ์แบบเดียวกับคราวก่อนหรอ?”

　　หลังจากที่มากิได้ยินคำว่าผู้บุกรุก เธอก็นึกถึงเหตุการณ์ล่าสุดที่เกะโท สุงุรุมาบุกได้ทันที

　　เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ มากิก็มองหาร่างของโกโจ คาเอเดะโดยไม่รู้ตัว

　　แต่ไม่นาน ‘โกโจ คาเอเดะ’ ก็มาที่นี่พร้อมกับฟุชิงุโระ เมงุมิ

　　“เกิดอะไรขึ้น?”

　　‘โกโจ คาเอเดะ’ ถามพร้อมกับขมวดคิ้ว

　　มากิซึ่งแต่เดิมคิดว่าโกโจ คาเอเดะทำอะไรแผลงๆรึเปล่าก็โล่งใจเมื่อเห็นโกโจ คาเอเดะมาโผล่ตรงหน้าเธอ

　　แน่นอนว่า ‘โกโจ คาเอเดะ’ นี้ไม่ใช่โกโจ คาเอเดะตัวจริง

　　มันเป็นเพียงร่างเงา ใช้เพื่อสร้างความสับสนและปกปิดร่องรอยของตัวเอง

　　หลังจากได้ยินคำถามของ ‘โกโจ คาเอเดะ’ แล้ว แพนด้าก็พูดย้ำการคาดเดาเรื่องผู้บุกรุกของเขาอีกครั้ง

　　จู่ๆฟุชิงุโระ เมงุมิก็ชี้ไปทางคลังที่มีสัญญาณเตือนดังออกมา

　　"ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นที่นั่นนะครับ"

　　ทุกคนก้าวไปตามทางที่เมงุมิชี้ไป

　　ในที่สุด ทุกคนก็มารวมตัวกันหน้าคลังของต้องสาปของโรงเรียน

　　ภาพที่เห็นคือคนเฝ้ายามสองคนโดนแช่แข็งอยู่ ส่วนอาจารย์ใหญ่มาซามิจิ ยากะกำลังใช้น้ำร้อนเพื่อช่วยละลายน้ำแข็งออก

　　ไม่นานแพทย์ประจำโรงเรียนในเสื้อกาวน์สีขาวก็รีบเข้ามา

　　หลังจากตรวจสอบสภาพของคนสองคนที่ผ่านการแช่แข็งมา พวกเขาก็รีบใช้ไสยเวทย้อนกลับ

　　ในไม่ช้าทั้งสองก็กลับมาเป็นปกติ

　　“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

　　หลังจากที่เห็นคนเฝ้าประตูทั้งสองคนดีขึ้นแล้ว มาซามิจิ ยากะก็รีบซักถามด้วยความร้อนรน

　　“อาจารย์ใหญ่ มีผู้บุกรุกบุกเข้าไปในคลังแล้วขโมยของไป!”

　　หลังจากได้ยินคำถามของมาซามิจิ ยากะ ยามเฝ้าคลังก็รีบตอบอย่างรวดเร็ว

　　“เราตรวจสอบแล้วล่ะ ของที่ขโมยไปเป็นนิ้วของสุคุนะ นายช่วยบรรยายรูปพรรณของผู้บุกรุกหน่อยได้ไหม?”

　　สิ่งแรกที่มาซามิจิ ยากะทำหลังจากมาถึงที่นี่คือตรวจสอบสิ่งที่หายไป

　　เขาจึงพบว่านิ้วของสุคุนะหายไปหนึ่งนิ้ว

　　“ชายคนนั้นเหมือนจะสูงประมาณ1.3เมตรโดยประมาณ ผมสีขาวเงิน สวมเสื้อยืดสีดำ ดูเหมือนเป็นแค่เด็กอายุ11-12เท่านั้น”

　　“อีกอย่างหนึ่ง เหมือนเด็กคนนั้นจะถืออาวุธคุณไสยบางอย่างในมือซึ่งทรงพลังมาก พวกเราโดนแช่แข็งจากอาวุธนั้นนี่แหละครับ”

　　มาซามิจิ ยากะขมวดคิ้วมากยิ่งขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดของทั้งสองคน

　　เด็กคนหนึ่งใช้อาวุธไสยเวทเพื่อขโมยของต้องสาป ฟังดูแฟนตาซียังไงไม่รู้

　　“นี่คือข้อมูลทั้งหมดเหรอ?”

　　มาซามิจิ ยากะถามด้วยความปวดหัว

　　“อ้อ ผมจำได้อีกอย่าง เหมือนชายคนนั้นจะบอกว่าเขามาจากเซย์เรย์เทย์นะครับ”

　　"ผมไม่รู้หรอกว่าเซย์เรย์เทย์คืออะไร แต่ดูจากท่าทางของเขาแล้ว เซย์เรย์เทย์อาจจะเป็นองค์กรที่ทรงพลังมากนะครับ!"

　　หลังจากที่ทั้งสองพูดชื่อที่ดูเหมือนจะเป็นชื่อองค์กรออกมา คิ้วที่ขมวดของมาซามิจิ ยากะก็คลายลงเล็กน้อย

　　อย่างน้อยถ้ามีชื่อแล้วก็พอจะหาได้อยู่

　　"ฉันเข้าใจแล้วล่ะ พวกนายไปพักผ่อนเถอะ"

　　หลังจากปล่อยให้ยามเฝ้าคลังไปพักผ่อนแล้ว มาซามิจิ ยากะไล่ฝูงชนให้กลับไปหอพักของตน

　　เหลือเพียงผู้ใช้คุณไสยเตรียมระดับ1เท่านั้นที่อยู่เฝ้าที่นี่ไว้

　　“เซย์เรย์เทย์หรอ? ชื่อแปลกจริงๆ”

　　แพนด้าแสดงความคิดเห็นออกมา

　　“ถ้ามันกล้าบุกโรงเรียนละก็ ศพไม่สวยแน่!”

　　มากิพูดอย่างจริงจัง

　　"แซลมอน!"

　　อินุมากิก็ตอบสนองเช่นกัน

　　ส่วนเมงุมิกับร่างเงาของโกโจ คาเอเดะกลับนิ่งเงียบ

　　"พวกนายคิดว่าคนที่บุกรุกเป็นเด็กอายุ11-12ปีจริงๆหรอ?"

　　แพนด้าจำข้อมูลสำคัญอีกชิ้นหนึ่งที่คนเฝ้ายามพูดได้ และถามด้วยความสงสัยใคร่รู้

　　"ไม่มีทางหรอก! ต้องเป็นวิธีการบางอย่างเพื่อทำให้คนอื่นสับสนแน่ๆ"

　　มากิตอบแล้วมองไปที่แพนด้า

　　ร่างเงามองไปที่มากิด้วยความประหลาดใจ

　　สัมผัสของผู้หญิงนี่มันน่ากลัวจริงๆ

　　หลังจากทุกคนกลับหอพักของตัวเองแล้ว โรงเรียนก็กลับคืนสู่ความสงบ

　　ส่วนโกโจ คาเอเดะตอนนี้กำลังวิ่งด้วยความเร็วสูง

　　หลังจากเร่งความเร็วมาเกือบชั่วโมง ในที่สุดก็มาถึงโรงงานร้างแถวชานเมืองโตเกียว

　　“ตรงนี้มีวิญญาณคำสาประดับ1อยู่ ถ้าให้มันกินนิ้วของสุคุนะเข้าไป ก็น่าจะกลายเป็นระดับพิเศษได้นะ”

　　ด้วยความแข็งแกร่งของโกโจ คาเอเดะ เขาสามารถตรวจจับหาวิญญาณคำสาปรอบตัวและระบุระดับของมันได้อย่างง่ายดาย

　　หลังจากที่เขาค้นหามานาน เขาก็พบที่นี่ที่พอจะดำเนินตามแผนของเขาได้

　　เมื่อเขาก้าวเท้าไปในโรงงานที่ร้างและมืดมิด เสียงของระบบก็ดังขึ้นทันที

　　"ติ๊ง - พบสถานที่เช็คอินใหม่แล้ว ต้องการเช็คอินไหม?"

　　"ยังไม่เช็คอินตอนนี้"

　　โกโจ คาเอเดะปฏิเสธอย่างไม่ลังเล

　　การเช็คอินครั้งแรกสำหรับสถานที่ใหม่จะมีรางวัลที่ดีที่สุดสำหรับสถานที่แห่งนั้นเสมอ

　　ตอนนี้คำสาปในโรงงานร้างนั้นเป็นเพียงระดับหนึ่งเท่านั้น และรางวัลก็คงจะไม่ได้ดีเลิศอะไร

　　เพราะงั้นเก็บโควต้าการเช็คอินครั้งแรกของสถานที่นี้ไว้จนกว่าคำสาปจะเลื่อนขั้นเป็นระดับพิเศษจะดีกว่า เพื่อรางวัลที่ยอดเยี่ยมที่สุด