ตอนที่ 21 ความคิดของโกโจ ซาโตรุ

　　หลังจากที่คิดไปสักพัก โกโจ คาเอเดะก็รู้สึกว่าไอเดียนี้เป็นไปได้

　　เขาพอจะจำฉากตายครั้งแรกของอิตาโดริ ยูจิได้ เป็นตอนที่มีคำสาปกินนิ้วสุคุนะเข้าไป โดยที่ก่อนหน้านี้มันเป็นครรภ์คำสาป

　　และเนื่องจากมันเพิ่งพ้นจากครรภ์คำสาป มันเลยยังไม่แข็งแกร่งมากนัก

　　ด้วยพลังของโกโจ คาเอเดะในตอนนี้คงไม่มีปัญหาในการจัดการกับมัน

　　“ยิ่งคิดเท่าไหร่ความคิดนี้มันก็ยิ่งเวิร์คแหะ”

　　หลังจากพึมพำ โกโจ คาเอเดะก็มองดูแผงทักษะตัวเองในระบบ

　　แผงตัวละครของโกโจ คาเอเดะในตอนนี้ ดูดีกว่าตอนที่เขาพึ่งเข้ามาในโรงเรียนใหม่ๆมาก

　　มีทักษะเล็กๆน้อยๆหลายอย่างหรือวิชานินจาให้ใช้

　　สิ่งของอุปกรณ์หรืออาวุธเองก็มีไม่น้อยเลย

　　ทั้งระเบิด ชูริวเคน ลูกดอกอาบยาพิษ ฯลฯ ซึ่งส่วนใหญ่ไม่มีผลกับคำสาป

　　ทักษะนี่มีเยอะจนดูไม่รู้เรื่องแล้ว มีเต็มไปหมด

　　เพราะงั้นโกโจ คาเอเดะเลยไม่ได้ดูแผงตัวละครของตัวเองมาสักพักแล้ว

　　หลังจากดูอย่างระมัดระวังในครั้ง เขาก็เห็นทักษะดีๆที่พอจะใช้ได้แล้ว

　　ตัวอย่างเช่น คาถาแยกเงาที่เคยได้รับมาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว และคาถาแปลงกายที่พึ่งได้รับเมื่อไม่นานมานี้

　　คาถาแยกเงาเป็นคาถาแยกร่างที่เหมือนร่างจริงออกมา มีจิตสำนึกเป็นของตัวเอง สามารถใช้ทักษะของร่างต้นได้

　　แม้ว่าเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงในระบบ ร่างเงาจะไม่สามารถใช้ทักษะทั้งหมดของโกโจ คาเอเดะได้

　　แต่ยังสามารถใช้วิชานินจาได้อยู่

　　ดังนั้นเขาสามารถปล่อยร่างเงาของเขาใช้คาถาแปลงกายและไปขโมยนิ้วของสุคุนะออกมาได้ เพื่อให้คนอื่นไม่สามารถสาวถึงตัวเขา

　　“ตัดสินใจแล้ว ลงมือคืนนี้เลยละกัน”

　　หลังจากคิดและวางแผนเรียบร้อยแล้ว โกโจ คาเอเดะก็แสดงรอยยิ้มคาดหวัง

　　“นายพึ่งบอกว่านายตัดสินใจอะไรนะ?”

　　ขณะที่โกโจ คาเอเดะพึมพำกับตัวเองอยู่ เสียงของโกโจ ซาโตรุก็ดังเข้าหูเขา

　　โกโจ คาเอเดะตกใจมากจนแทบจะชักดาบออกมา

　　เมื่อเห็นว่าเป็นโกโจ ซาโตรุ เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดอย่างไม่พอใจ

　　"พี่ชาย ช่วยหยุดทำตัวลึกลับและน่ากลัวหน่อยจะได้ไหม?"

　　เพราะโกโจ ซาโตรุไม่ได้เป็นภัยคุกคามหรือมีจิตสังหาร

　　ทำให้โกโจ คาเอเดะที่มัวแต่คิดจนไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างนั้นไม่ได้รับรู้การมาถึงของโกโจ ซาโตรุเลยแม้แต่น้อย

　　“หืม? อะไรของนายละนั่น อ่อใช่ วันนี้ฉันมีธุระ เพราะงั้นนายต้องเป็นคนพาเมงุมิไปทำภารกิจนะ”

　　โกโจ ซาโตรุไม่ได้ใส่ใจคำพูดของโกโจ คาเอเดะมากนัก  (อันนี้น่าจะหมายถึงที่คาเอเดะพึมพัมว่าลงมือคืนนี้)

　　เพราะเขาเป็นเพียงผู้ใช้คุณไสยระดับสองเท่านั้น

　　“โอ้ โอเค ได้เลย!”

　　โกโจ คาเอเดะเหลือบมองฟุชิงุโระ เมงุมิ และพยักหน้าตอบรับ

　　ถึงเขาจะวางแผนขโมยนิ้วของสุคุนะในวันนี้ก็ตาม

　　แต่กว่าจะถึงเวลาลงมือก็ต้องตอนกลางคืน เพราะงั้นตอนนี้ยังว่างอยู่ การออกไปฆ่าเวลาและเช็คอินสักหน่อยก็ถือเป็นเรื่องที่ดี

　　“ฉันก็อยากไปเหมือนกัน”

　　ทันทีที่มากิได้ยินว่าโกโจ คาเอเดะได้รับมอบหมายภารกิจ เธอก็รีบอาสาติดตามไปด้วยทันที

　　เพราะที่ผ่านมาเธอฝึกซ้อมแต่ไม่ได้สู้จริงมาสักพักแล้ว เธออยากรู้ว่าตอนนี้เธอพัฒนาไปไกลขนาดไหนแล้ว

　　สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเธอต้องการให้โกโจ คาเอเดะเห็นพัฒนาการของตนเองและพูดชมเธอ

　　“มันเป็นแค่ภารกิจธรรมดาๆ ไม่ต้องไปกันหลายคนหรอก”

　　โกโจ ซาโตรุไม่เห็นด้วยกับมากิที่จะตามไป

　　อย่างแรกก็คือภารกิจไม่ได้ต้องการคนจำนวนมากขนาดนั้น

　　อย่างที่สองคือเขาได้รับรายงานจากอิจิจิมาหลายครั้งแล้ว

　　ว่ากันว่าทุกครั้งที่โกโจ คาเอเดะและเซนอิง มากิออกไปทำภารกิจธรรมดาๆด้วยกัน มักจะใช้เวลานานมากเสมอ

　　และเพราะมีม่านปิดกั้นการมองเห็นอยู่ จึงไม่รู้เลยว่าทั้งสองมัวทำอะไรกันอยู่ในนั้น

　　แม้ว่าโกโจ ซาโตรุจะมีความสุขที่ได้เห็นน้องชายผู้ไร้ค่าของเขาได้มีแฟนกับเขาบ้าง

　　แต่น้องชายก็ยังเป็นแค่วัยรุ่น ค่อยเป็นค่อยไปจะดีกว่า

　　จะให้ดีต้องรอให้โตเป็นผู้ใหญ่ก่อน แล้วคิดอยากทำอะไรค่อยทำ (ห๊าาา)

　　เห็นได้ชัดว่าโกโจ ซาโตรุเข้าใจทั้งสองคนผิด

　　เพราะอันที่จริง ภารกิจปัดเป่าคำสาประดับต่ำ อย่างมากก็ครึ่งชั่วโมง

　　แต่เมื่อโกโจ คาเอเดะและเซนอิง มากิไปทำภารกิจด้วยกัน แม้จะเป็นภารกิจที่ง่ายที่สุด ก็ยังใช้เวลาตั้ง4ชั่วโมง

　　ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะจินตนาการไปถึงวัยรุ่นสองคนที่ฮอร์โมนกำลังพลุ่งพล่าน อยู่ด้วยกันเพียงลำพังในพื้นที่ปิดเป็นเวลานานกว่า4ชั่วโมง (ก็น่าคิดจริงๆนั่นแหละ)

　　คิดดีไม่ได้เลย

　　หลังจากได้ยินการปฏิเสธของโกโจ ซาโตรุ มากิก็พูดด้วยความเสียใจเล็กน้อย

　　"ก็ได้"

　　มากิไม่รู้ว่าโกโจ ซาโตรุคิดอะไรอยู่ ถ้าเธอรู้ เธอคงหาช่องแล้วเอาหน้ามุดลงไปด้วยความเขินอายไปแล้ว

　　ส่วนโกโจ คาเอเดะไม่ได้สนใจอะไรมากนัก ทักษะที่มากิพอจะใช้ได้ เขาได้สอนไปหมดแล้ว

　　ที่เหลือก็ให้มากิฝึกฝนจนเชี่ยวชาญ

　　ดังนั้นไม่ว่าจะไปทำภารกิจด้วยกันหรือไม่มันก็ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงอยู่ดี

　　แน่นอนว่าถ้าเขารู้ว่าพี่ชายตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่ เขาอาจจะเปลี่ยนความคิด

　　แต่เป้าหมายหลักของเขาตอนนี้ก็คือการเช็คอิน

　　เพราะโลกนี้อันตรายมาก มีเพียงการแข็งแกร่งจนอยู่ยงคงกระพันแล้วเท่านั้น จึงจะสามารถคิดเรื่องอื่นได้อย่างสบายใจ

　　“รีบๆจบงานแล้วกลับมานอนดีกว่า”

　　โกโจ คาเอเดะยืดตัวและพูดอย่างเกียจคร้าน

　　ฟุชิงุโระ เมงุมิเคยได้ยินจากโกโจ ซาโตรุมาก่อนแล้วว่ามีน้องชาย

　　หลังจากที่ได้เห็นโกโจ คาเอเดะ เขาก็เกิดความรู้สึกสงสัยขึ้นมา

　　“เป็นถึงน้องชายของอาจารย์โกโจ แสดงว่าต้องเป็นผู้ใช้คุณไสยระดับอัจฉริยะแน่ๆ”

　　ฟุชิกุโระ เมกุมิพึมพำกับตัวเองแล้วรีบตามไป