ตอนที่ 17 สอนวิชาหกรูปแบบ
หลังจากที่ตกลงว่าจะสอนมากิแล้ว คาเอเดะก็เริ่มคิดว่าจะสอนอะไรให้เธอดี
เพราะรางวัลสำหรับการเช็คอินนั้นเป็นการมอบทักษะที่เขาสามารถใช้ได้ทันทีโดยตรงเลย
พลังงานที่ต้องการสำหรับการใช้ทักษะเช่นจักระ แรงดันวิญญาณ ฯลฯ สามารถปรับตัวให้เข้ากับพลังงานที่โกโจ คาเอเดะมีอยู่ได้โดยอัตโนมัติ
ดังนั้นแม้ว่าโกโจ คาเอเดะจะรู้ทักษะพิเศษเหล่านี้ แต่เขาก็ยังไม่สามารถสอนทักษะเหล่านี้ให้ผู้อื่นได้
เพราะต้องมีคุณสมบัติพอในการใช้ทักษะนั้นๆก่อน
แต่เมื่อนึกถึงความสามารถทางกายภาพของเซนอิง มากิที่มาจากคำสาปสวรรค์ จนสามารถจับกระสุนด้วยมือเปล่าได้
โกโจ คาเอเดะก็พอจะมีไอเดียดีๆแล้ว
‘ดูเหมือนจะมีแต่ทักษะประเภทร่างกายเท่านั้นล่ะนะที่จะสอนเธอได้’
หลังจากกำหนดทิศทางการฝึกมากิไว้ในใจแล้ว โกโจ คาเอเดะก็พูดกับมากิ
"ไปกันเถอะ ฉันจะแสดงให้เธอเห็นในภารกิจนี้เอง"
แม้ว่าเซนอิง มากิจะรู้แล้วว่าโกโจ คาเอเดะนั้นแข็งแกร่ง แต่เธอก็เห็นเพียงแค่แว๊บเดียวเท่านั้น ซึ่งก็พอให้อนุมานได้ว่าทักษะที่โกโจ คาเอเดะใช้ต้องแข็งแกร่งมากๆ
น่าจะทรงพลังกว่าวิชาไสยเวทธรรมดาๆ
และหลังจากที่ได้ยินคำพูดของโกโจ คาเอเดะแล้ว เธอก็ตั้งตารอด้วยความตื่นเต้น
“ติ๊ง พบสถานที่เช็คอินแห่งใหม่แล้ว ต้องการเช็คอินไหม?”
เมื่อเขาเพิ่งก้าวเข้าไปในอาคารร้าง เสียงเตือนการเช็คอินของระบบก็ดังขึ้น
"เช็คอิน"
"ติ๊ง - ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่เช็คอินสำเร็จ รางวัลคือทักษะขั้นสูงหกแบบโรคุชิกิ - หมัดหกราชา"
หลังจากได้ยินรางวัลที่ได้จากการเช็คอินครั้งนี้ โกโจ คาเอเดะก็ยิ้มบางๆ
‘โชคของมากิค่อนข้างดีนะเนี่ย พอบอกว่าจะสอนให้ ก็เช็คอินได้ทักษะกายภาพที่เหมาะกับเธอพอดีเลย’
สำหรับทักษะจากโลกของวันพีช สามารถสอนให้มากิได้หมดเลย
ไม่ว่าจะเป็นหกรูปแบบโรคุชิกิ วิชาดาบ หรือแม้กระทั่งพวกฮาคิทั้งหลายต่างก็เหมาะกับทั้งนั้น
หลังจากทั้งคู่เดินเข้ามาได้ไม่นาน ก็มีวิญญาณคำสาประดับสามมาหาพวกเขา
มากิยกหอกในมือขึ้นทันที เตรียมปัดเป่าวิญญาณคำสาประดับต่ำที่ปรากฏขึ้น
แต่ถูกหยุดโดยโกโจ คาเอเดะ
“ไม่ต้องกังวล กระสอบทรายดีๆแบบนี้อย่าพึ่งให้มันตายเร็วนัก”
หลังจากพูดอย่างนั้น โกโจ คาเอเดะก็ก้าวไปข้างหน้าและพูดต่อ
“ดูให้ดีๆล่ะ ท่าแรกที่ฉันจะสอนเธอมีชื่อว่า 'โซล'”
ขณะที่เขาพูด คาเอเดะก็ใช้ทักษะของเขาอย่างรวดเร็ว
มีเสียงฟึบก่อนที่ร่างของโกโจ คาเอเดะจะหายไปทันที
เมื่อเขาปรากฏตัวอีกครั้ง เขาก็มายืนอยู่หลังวิญญาณคำสาปแล้ว ก่อนจะถามว่า
"เห็นชัดเจนไหม?"
เพราะคำสาปสวรรค์ทำให้การรับรู้ของมากินั้นดีอย่างมาก
ไม่เช่นนั้นเธอคงไม่สามารถจับกระสุนด้วยมือเปล่าได้
“เห็นชัดเจน!”
มากิพยักหน้าแล้วตอบกลับ
โกโจ คาเอเดะที่ได้ยินดังนั้นจึงพูดต่อทันที
"ท่าต่อไปคือ 'เท้าวายุ' " ขณะที่พูด โกโจ คาเอเดะก็ยกเท้าขึ้นและเตะออกไป
ทันใดนั้นพลังขาของเขาก็ก่อให้เกิดคลื่นสูญญากาศคล้ายคลื่นดาบกวาดไปที่คำสาป
“ฉับ!”
เป็นเสียงคลื่นลมที่ทะลุผ่านตัวคำสาป จนตัวมันขาดครึ่งทันที
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการโจมตีนี้ไม่มีพลังคุณไสย ร่างของวิญญาณคำสาปจึงฟื้นตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
"เห็นชัดเจนแล้ว!"
ก่อนที่โกโจ คาเอเดะจะได้ถาม มากิก็ชิงพูดขึ้นมาก่อน
“ท่าต่อไปคือ 'เดินชมจันทร์'”
หลังจากที่โกโจ คาเอเดะพูดจบ เขาก็กระโดดขึ้นไปบนฟ้า
เท้าของเขาแตะอากาศด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ
เคลื่อนตัวอยู่บนอากาศราวกับกำลังเดินขึ้นบันใด
ในไม่ช้า โกโจ คาเอเดะก็สาธิตทักษะทั้งหกของหกรูปแบบโรคุชิกิจนครบ รวมถึงหมัดหกราชาด้วย
มากินั้นตกตะลึงไปเป็นที่เรียบร้อย
เพราะทักษะพวกนี้เป็นทักษะที่ต้องการความสามารถทางกายภาพสูงมาก
อาจกล่าวได้ว่าเป็นทักษะทางกายภาพที่ทรงพลังอย่างมากที่มีไว้สำหรับผู้ที่มีคำสาปสวรรค์อย่างเธอโดยเฉพาะ
“นายเก็บซ่อนได้ดีจริงๆเลยนะ ไม่คิดเลยว่านายจะฝึกฝนร่างกายของนายจนมาถึงขั้นนี้แล้ว”
หลังจากดูการสาธิตของโกโจ คาเอเดะแล้ว มากิก็อดไม่ได้ที่จะพูดชม
ตอนแรกเธอคิดว่าโกโจ คาเอเดะเป็นแค่คนขี้เกียจและหน้าด้านคนนึง
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ได้เห็นทักษะที่ทะลุขีดจำกัดมนุษย์ที่โกโจ คาเอเดะแสดงให้เห็นแล้ว เธอก็ต้องเปลี่ยนความคิดทันที
ที่จริงแล้วชายคนนี้ฝึกฝนอย่างหนัก (เอ่อ…)
ดังนั้น มากิจึงรู้สึกละอายใจเมื่อคิดถึงสิ่งที่เธอเคยพูดกับโกโจ คาเอเดะตลอดเวลาที่ผ่านมา
เธอขอโทษอย่างจริงใจ
"ฉันต้องขอโทษด้วยที่เคยว่านายก่อนหน้านี้น่ะ เมื่อเทียบกับนายแล้ว ฉันนี่แหละที่ไม่ได้เรื่องเลย"
หลังจากได้ยินคำขอโทษของเซนอิง มากิแล้ว โกโจ คาเอเดะก็หัวเราะแบบเขินๆออกมา
เขาอยากจะบอกเธอจริงๆว่าเขาก็เป็นแค่คนขี้เกียจที่ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆนั่นแหละ
ตั้งแต่เขายังเด็ก เขายังไม่เคยวิดพื้นเลยด้วยซ้ำ
แต่เธอคงจะไม่เชื่อแล้วล่ะ
"ถ้างั้นฉันจะปล่อยให้เธอจัดการพวกคำสาปพวกนี้แล้วกัน ฝึกฝนให้หนักล่ะ"
"เข้าใจแล้ว!"
มากิในตอนนี้นั้นเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น
เมื่อเธอคิดได้ว่าโกโจ คาเอเดะมักจะฝึกฝนโดยไม่บ่นและไม่แสดงอาการอะไรให้เห็น เธอเองก็ต้องเอาเป้นเยี่ยงอย่างเหมือนกัน
วันเวลาผ่านไปที่โรงเรียนไสยเวท
มากิอาศัยความแข็งแกร่งทางกายภาพของฝึกฝนวิชาหกรูปแบบโรคุชิกิ และพัฒนาตัวเองอย่างรวดเร็ว
คงอีกไม่นานก่อนที่เธอจะใช้ท่าหมัดหกราชาได้
ในทางกลับกัน โกโจ คาเอเดะก็ยุ่งอยู่กับการเช็คอินทุกวัน
แต่ภารกิจที่ไปก็มีแค่ภารกิจธรรมดา ทำให้ไม่มีรางวัลใหญ่อะไร
ส่วนใหญ่เป็นความสามารถธรรมดาๆ เช่น สานต่า(ศิลปะป้องกันตัวแบบใช้เท้าของจีน) ไทเก๊ก และภาษาต่างประเทศ
หมัดหกราชาถือเป็นรางวัลที่ดีที่สุดในช่วงนี้แล้ว
แต่โกโจ คาเอเดะรู้ดีว่าชีวิตประจำวันแบบนี้เป็นเพียงชั่วคราว
ภายใต้ความสงบนี้ พายุกำลังก่อตัวอยู่เงียบๆ