ตอนที่ 13 เผชิญหน้าเกะโท

　　[โฮสต์: โกโจ คาเอเดะ]

　　[ระดับ: เสมือนพิเศษ]

　　[ทักษะการต่อสู้: หกรูปแบบโรคุชิกิ, ชุนโป, การฟื้นฟูสามระดับ, ฮาคิเกราะขั้นพื้นฐาน]

　　[ทักษะเสริม: คาถาสลับร่าง, คาถาแยกเงา, เบียคุโก, ฝ่ามืออมตะ, ฮาคิสังเกตระดับกลาง]

　　[ทักษะทั่วไป: การทำอาหารระดับพิเศษ, เปียโนระดับหก...]

　　[อุปกรณ์: ดาบฟันวิญญาณกะเท็นเคียวคตสึ]

　　โกโจ คาเอเดะนั่งอยู่บนสนามหญ้าของโรงเรียนไสยเวท มองดูแผงคุณสมบัติของตัวเองที่พยายามไปเช็คอินตามที่ต่างๆตลอด1เดือนกว่าที่ผ่านมา

　　“ถึงจะดูมีทักษะเต็มไปหมดก็เถอะนะ แต่อันที่มีประโยชน์จริงๆก็มีแค่การฟื้นฟูสามระดับ เบียคุโก และดาบฟันวิญญาณกะเท็นคตสึแค่นั้นแหละ”

　　 การฟื้นฟูสามระดับเป็นทักษะของนิกายทรินิตี้ในโลกการ์ตูน “The Outcast” (ไม่เคยอ่าน เป็นมันฮวาของจีน)

　　ทักษะนี้เป็นทักษะที่ทำให้ร่างกายแข็งแกร่งขึ้น แถมยังใช้พลังฉีที่มีอยู่ในร่างกายมารักษาอาการบาดเจ็บได้อีกด้วย ผลของมันคล้ายกับคาถาสร้างร่างคืนชีพของซึนาเดะ

　　อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดระหว่างการฟื้นฟูสามเท่ากับคาถาสร้างร่างคืนชีพคือไม่เพียงแต่จะไม่ทำให้อายุขัยสั้นลง แต่มันกลายเป็นยืดอายุขัยให้แทน

　　แน่นอนว่าทักษะมันแข็งแกร่งก็จริง แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่าพลังฉีของโกโจ คาเอเดะนั้นมีเท่าไหร่

　　โชคดีที่โกโจ คาเอเดะเคยเช็คอินได้ทักษะเบียคุโกมาก่อน เมื่อรวมเข้ากับการฟื้นฟูสามระดับทำให้ประสิทธิภาพยิ่งดีขึ้น

　　แม้ว่าความสามารถของเบียคุโกคือการสะสมจักระ แต่เพราะระบบเช็คอิน ทำให้จากการสะสมจักระกลายเป็นสะสมพลังฉีแทน

　　พลังนี้สามารถเทียบได้กับจักระ แรงดันวิญญาณ หรือแม้แต่พลังคุณไสย

　　ดังนั้นจนกว่าพลังที่สะสมไว้ในเบียคุโกจะหมดลง เขาสามารถฟื้นฟูตัวเองได้เรื่อยๆ

　　เมื่อรวมกับพลังของกะเท็นคตสึแล้ว การจะหยุดยั้งเกะโทคงไม่ใช่ปัญหาอะไร

　　“เห๊ วันนี้นายไม่ไปถ่วงแข้งถ่วงขาคนอื่นแล้วหรอ?”

　　ขณะที่โกโจ คาเอเดะกำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆบนสนามหญ้า เซนอิง มากิที่สวมชุดลำลองก็นั่งลงข้างๆโกโจ คาเอเดะแล้วพูดล้อเลียน

　　“มันน่าเบื่อน่ะ ฉันเลยไม่อยากไปแล้ว”

　　โกโจ คาเอเดะมองดูมากิที่ดูน่ารักมากเมื่อสวมชุดลำลองของเธอ แล้วตอบด้วยรอยยิ้ม

　　“แปลกคนจริงๆ”

　　เซนอิง มากิเบะปากพูด

　　แม้ว่าเธอจะรู้จักโกโจ คาเอเดะมาได้ประมาณครึ่งปีแล้ว แต่เธอก็ยังรู้สึกว่าชายคนนี้ลึกลับอยู่เสมอ

　　“แล้วว่าแต่ ทำไมอยู่ดีๆนายถึงมาเรียนที่โรงเรียนนี้ล่ะ? นายมีพี่ชายที่เป็นผู้ใช้คุณไสยที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก แถมยังอยู่ในตระกูลใหญ่ ไม่เห็นต้องมาลำบากที่นี่เลยนี่?”

　　หลังคิดสักพัก มากิก็ถามคาเอเดะด้วยความสงสัย

　　ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น

　　“ฉันอยากแข็งแกร่งขึ้นและช่วยพี่ชายของฉันตอนที่เขาตกอยู่ในอันตราย”

　　โกโจ คาเอเดะไม่ได้ปิดบังอะไรและระบุจุดประสงค์ของเขา

　　“พรึด..พี่ชายของนายคือโกโจ ซาโตรุ ถ้าเขาตกอยู่ในอันตราย แล้วนายจะไปช่วยอะไรได้ล่ะ?” (เหมือนกลั้นขำแบบจะหลุดขำอ่ะ ไม่รู้แปลไงดีเอางี้ไปละกัน)

　　ปกติมากิแทบไม่เคยแสดงรอยยิ้มต่อหน้าโกโจ คาเอเดะเลย มีเพียงครั้งนี้เท่านั้นที่เขาจะได้เห็นสาวน้อยบริสุทธิ์ผู้ละทิ้งอารมณ์เย็นชาที่มีไป

　　โกโจ คาเอเดะมองดูมากิที่กำลังหัวเราะไปสักพัก ก่อนจะถามขึ้นมา

　　“แล้วเธอล่ะ ทำไมเธอต้องพยายามที่จะแข็งแกร่งขึ้นขนาดนั้น?”

　　มากิค่อยๆหุบยิ้ม และถอดแว่นตาออกมา เผยให้เห็นดวงตากลมโตที่สดใสของเธอ มองไปยังฟ้าไกลเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง ก่อนจะพูดออกมา

　　“เพราะฉันอยากเป็นผู้ใช้คุณไสย แล้วทำให้พวกคนในตระกูลของฉันอึ้งไปเลย”

　　เมื่อพูดประโยคนี้เสร็จ เธอก็หยุดไปครูนึง ก่อนจะเผยยิ้มออกมาแล้วพูดต่อ

　　“แล้วจากนั้นก็บดขยี้ตระกูลเซนอิงให้เละจากภายใน!”

　　โกโจ คาเอเดะมองที่มากิด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะพูดตอบ

　　“เธอเป็นคนเก่ง มากิ พวกตระกูลเซนอิงต้องเสียใจแน่”

　　“ถ้าเธอต้องการความช่วยเหลือ อย่าลืมเรียกหาฉันล่ะ ฉันจะช่วยเธอเอง”

　　หลังจากได้ยินคำพูดของคาเอเดะ มากิก็ตะลึงไปพักนึง ก่อนจะรู้สึกเขินและพูดด้วยความอึดอัด

　　“คนอ่อนแออย่างนายจะมาช่วยอะไรฉันได้เล่า! ฉันกลับห้องก่อนดีกว่า”

　　หลังจากพูดจบ มากิก็ไม่กล้าสบตาโกโจ คาเอเดะ แต่รีบลุกขึ้นแล้วเดินกลับหอตัวเองทันที

　　“ฉันจะช่วยเธออย่างเต็มที่!” คาเอเดะตะโกนไล่หลังมากิ

　　“ตาบ้า ใครต้องการความช่วยเหลือจากนายกัน” มากิตะโกนกลับมา

　　แต่ในไม่ช้า อยู่ดีๆท้องฟ้าก็เปลี่ยนสีฉับพลัน เมื่อมองบนฟ้าก็จะเห็นเป็นม่านสีดำค่อยๆปกคลุมสถานที่แห่งนี้

　　"มาจนได้นะ"

　　หลังจากที่เห็นม่านสีดำปรากฏขึ้น โกโจ คาเอเดะก็รู้ทันทีว่าเกะโท สุงุรุนั้นมาถึงแล้ว

　　ฮาคิระดับกลางถูกเปิดใช้งานอย่างรวดเร็ว ก่อนจะจับตำแหน่งของเกะโทที่กำลังเดินอยู่ในโรงเรียนได้

　　และมากิก็ดูเหมือนจะเดินไปทิศทางนั้นด้วยเช่นกัน

　　"ชุนโป!"

　　"บูม!"

　　มีเสียงระเบิดดังขึ้นในอากาศ และโกโจ คาเอเดะก็มาถึงตัวมากิในทันที

　　แม้ว่าจะอยู่ไม่ไกลและใช้เวลาไม่นานในการมาถึง แต่เป็นมากิที่ต้านวิญญาณคำสาปไม่ไหว ล้มลงกระแทกพื้น แทบจะเป็นลมหมดสติ

　　เธอลืมตาขึ้นมาอย่างพร่ามัว พอจะสัมผัสได้ว่าเป็นโกโจ คาเอเดะมาช่วยเธอ ก่อนจะพูดอย่างอ่อนแรง

　　“นะ หนี เร็วเ..ข้า…หนี”

　　โกโจ คาเอเดะรีบใช้ฝ่ามืออมตะเพื่อรักษาเซนอิงมากิอย่างรวดเร็วจนบาดแผลหายไปหมด

　　อย่างไรก็ตาม เพื่อป้องกันไม่ให้เธอรู้ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาเอง เขาจึงใช้เทคนิคบางอย่างจากวิชาฝ่ามืออมตะเพื่อทำให้เธอยังไม่ได้สติ

　　"น่าทึ่งมากโกโจ คาเอเดะ นายถึงขั้นใช้วิชาไสยเวทย้อนกลับรักษาคนอื่นได้เลยเหรอเนี่ย"

　　เกะโท สุงุรุรู้มานานแล้วว่าโกโจ คาเอเดะมีความแข็งแกร่งของผู้ใช้คุณไสยระดับ1 ดังนั้นเขาจึงไม่แปลกใจกับการปรากฏตัวของโกโจ คาเอเดะเท่าไหร่

　　สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจก็คือโกโจ คาเอเดะสามารถใช้วิชาไสยเวทย้อนกลับเพื่อรักษาคนอื่นได้

　　นี้เป็นทักษะที่น้อยคนนักจะใช้ได้