Chapter 86 : อสูรขอบเขตที่7สามตัวเข้าโจมตี!
ชายหนุ่มพยักหน้ารับซ้ำๆและถามออกมาด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “นี่คือผลสายเลือดจากเมืองแสงสุริยันงั้นหรอครับ?”
ชายอายุเยอะจ้องมองไปยังความมืดทางเหนือและส่ายหัว “แค่เปลือกของผลสายเลือดที่ฉาบด้วยเครื่องเทศพิเศษบางอย่างก็เท่านั้น ยังไงซะทางอินเดียก็เข้มงวดในการควบคุมแดนลับมหึมาอย่างเมืองแสงสุริยันมากและห้ามไม่ให้มีการนำออกผลสายเลือดอีกด้วย องค์กรของเราได้ติดสินบนคนระดับสูงของอินเดียเลยได้เปลือกนี้มา”
“ผลสายเลือดนั้นมีผลดึงดูดอสูรได้อย่างรุนแรงเพราะหลังจากกินมันเข้าไปจะมีโอกาสสูงมากที่พวกมันจะปลุกสายเลือดอันทรงพลังขึ้นมาได้ ดังนั้นต่อให้เป็นเพียงเปลือกของผลสายเลือดก็ยังสามารถดึงดูดความสนใจของพวกอสูรที่อยู่ใกล้ๆได้อยู่ดี”
ครืน ครืน ครืน
พื้นดินสั่นสะเทือนเบาๆ
ราวกับว่ามีอสูรจำนวนนับไม่ถ้วนจากความมืดกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้
“ได้ยินไหม? พวกมันมากันแล้ว!”
ชายอายุเยอะพลันหัวเราะออกมาด้วยใบหน้าซีดเผือด
ชายหนุ่มหันมองไปยังเส้นสีดำที่ทอดยาวท่ามกลางราตรีและกลืนน้ำลายลงคอ “พวกมันมาแล้ว...มาแล้วจริงๆ”
เพียงชั่วพริบตาเดียวเท่านั้นร่างของพวกเขาทั้งสองก็ถูกฝูงอสูรกลืนหายโดยไม่อาจแม้แต่จะส่งเสียงออกมา
ภาพเดียวกันนี้เกิดขึ้นทั้งทางฝั่งตะวันออกและตะวันตกของเมืองหลงไห่ด้วยเช่นกัน
การเคลื่อนไหวของคนเหล่านี้เหมือนกันจนน่าประหลาดใจ พวกเขาล้วนหยิบเอาลูกบอลที่ส่งกลิ่นเหม็นแปลกๆออกมาและใช้คมดาบวายุกระจายกลิ่นออกไป
ในเวลาเดียวกัน บนหลังคาที่อยู่ไม่ห่างจากโกดังของกองพลก่อสร้างภายในเมืองหลงไห่มากนัก
หลินเซวียนกำลังนั่งเคี้ยวเมล็ดแตงโมเล่นอยู่
“มีบางอย่างผิดปกติ นี่ก็เกือบจะตี2แล้วแต่พวกมันยังไม่ลงมืออีกงั้นหรอ?”
เขาขมวดคิ้ว
พวกคนที่ทุ่งราบมหาสวรรค์ส่งมาเป็นสปายนั้นน่าจะไม่โง่นัก
ถ้าพวกมันไม่คว้าโอกาสนี้เอาไว้แล้วจะมาเป็นสปายตั้งแต่แรกเพื่ออะไร?
ในเวลานั้นเองเมล็ดแตงโมในมือของเขาที่กำลังจะถูกส่งเข้าปากพลันหลุดออกจากร่องนิ่วและล่วงลงบนพื้น
หลินเซวียนชะงัก
สำหรับนักสู้ขอบเขตที่6แล้วความผิดพลาดเช่นนี้หาดูได้ยากยิ่งนัก
ปฏิกริยาตอบสนองของนักสู้ขอบเขตที่6นั้นเหนือกว่าคนธรรมดาทั่วไปอย่างเทียบกันไม่ติด
เปฌรไปไม่ได้แน่นอนที่เขาจะประมาทเลินเล่อเผลอทำเมล็ดแตงโมตกพื้น
“เมื่อกี้รู้สึกเหมือนร่างกายมันสั่นๆ...ไม่สิที่สั่นดูเหมือนจะเป็นพื้นดินมากกว่า”
หลินเซวียนขมวดคิ้วมุ่น แน่นอนว่าเขาย่อมมุ่งหน้าตรงไปยังกำแพงเมืองพร้อมกับระเบิดเพลิงได้ทันทีหากแต่เขาก็จำเป็นต้องทิ้งใครบางคนให้เฝ้าที่นี่เอาไว้ด้วย
หลินเซวียนขบคิดอยู่ชั่วครู่และตัดสินใจยกเลิกร่างแยกที่เขาทิ้งเอาไว้ในเมืองเครนขาว (สกิลร่างแยกขั้นสูงสร้างร่างแยกได้2ร่าง)
บังเอิญเหลือเกินที่ร่างแยกนั้นก็กำลังพักผ่อนอยู่ในบ้านจึงไม่มีใครเห็นภาพที่จู่ๆมันก็หายตัวไป
หลังจากทิ้งร่างแยกเอาไว้ที่นี่แล้ว หลินเซวียนกับระเบิดเพลิงก็รีบใช้ความเร็วดุจสายฟ้าพุ่งตรงไปยังกำแพงเมืองของเมืองหลงไห่ในทันที
เมื่อมาถึงเขาก็พลันสังเกตเห็นเส้นสีดำที่กำลังคลืบคลานเข้ามาจากเส้นขอบฟ้าไกลสุดลูกหูลูกตาและเส้นที่ว่านั้นยิ่งมาก็ยิ่งหนาขึ้นเรื่อยๆ
ถ้าดูดีๆพวกมันหาใช่เส้นสีดำแต่อย่างใดหากแต่เป็นคลื่นอสูรที่กำลังมุ่งตรงเข้ามาทางนี้!
อสูรที่เป็นผู้นำนั้นมีส่วนสูงกว่า7เมตร รอบกายของมันมีประกายสายฟ้าห่อหุ้มและก้าวเพียงก้าวเดียวก็เดินไปได้ไกลกว่าสิบเมตร!
หลินเซวียนใช้สกิลตรวจสอบจากที่ไกลๆและเห็นเพียงแค่ชื่อ เลเวลและค่าสถานะกับสกิลบางส่วนเท่านั้น
“อสูรขอบเขตที่7 - อาชากลืนอัสนี!”
เขาตกตะลึงยิ่งและรีดเค้นพละกำลังทั้งหมดคำรามออกมา “อสูรขอบเขตที่7เข้าโจมตีกำแพงทิศเหนือ!”
น้ำเสียงของเขาที่สามารถเทียบได้เลยกับโทรโข่งปลุกให้หลายต่อหลายคนตื่นจากห้วงฝัน
ในฐานะของผู้นำกองพลก่อสร้างเมืองหลงไห่ ฉู่เผิงเฉิงจึงกลิ้งลงจากเตียงทันทีที่ได้ยินเสียงนี้
เขาไม่ทันได้ถอดชุดนอนออกพลันรีบพุ่งไปยังกำเมืองแพงทิศเหนือในทันที
ดังนั้นหลินเซวียนจึงได้เห็นฉู่เผิงเฉิงที่กำลังรีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับชุดนอนลายสปอนจ์บ็อบและกางเกงขาสั้น
ชุดนอนนี้หากอยู่บนร่างของคนธรรมดาคงหลวมโพรกแต่เมื่อมาอยู่บนร่างที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามของฉู่เผิงเฉิงมันกลับดูคับเล็กน้อย
วิ้ว วิ้ว วิ้ว
หมาป่าเงิน ไป๋ชิงเหอ ซูซวน หวังต้าฟู่...นักสู้ขอบเขตที่6คนแล้วคนเล่าพากันปรากฏตัวขึ้นบนกำแพงทิศเหนือ
ทุกคนทอดสายตามองไปยังด้านนอกกำแพงด้วยสีหน้าจริงจัง
อาชากลืนอัสนีซึ่งเป็นผู้นำนั้นทั่วทั้งร่างของมันถูกปกคลุมเอาไว้ด้วยสายฟ้ารุนแรงจนดูราวกับว่าเพกาซัสสายฟ้า
ด้านหลังของมันจำนวนของอสูรยิ่งมาก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ!
“อสูรขอบเขตที่7 โชคยังดีพวกเรายังพอ...” หมาป่าเงินถอนหายใจ
หากแต่ก่อนที่เขาทันได้พูดจนจบประโยค สมาชิกของกองพลก่อสร้างที่รับหน้าที่เฝ้าเวรอยู่บนกำแพงทิศตะวันตกก็พลันกดสัญญาณเตือนฉุกเฉินให้ดังขึ้นมา
“กำแพงทิศตะวันตก! มีอสูรจำนวนมากปรากฏตัว! พวกเราไม่อาจระบุเลเวลของอสูรที่เป็นผู้นำได้ คาดว่าน่าจะเป็นอสูรขอบเขตที่7!”
หมาป่าเงิน “...ฉันนี่มันตัวซวยของแท้”
การที่นักสู้ระดับต่ำจะสามารถตรวจสอบระดับของอสูรระดับสูงได้นั้นเป็นเรื่องยากมาก ไม่ต้องกล่าวถึงนักสู้เหล่านี้ที่ไม่ได้เรียนรู้สกิลตรวจสอบเลยด้วยซ้ำ ต่อให้พวกเขาเรียนรู้จริงๆก็คงยากที่จะยกระดับสกิลตรวจสอบได้อยู่ดี
ยังไงก็ตามมันก็ยังคงมีวิธีง่ายๆในการประเมินระดับเลเวลของอสูรอยู่
ยิ่งพวกมันระดับสูงเท่าไหร่ก็ยิ่งตัวใหญ่มากเท่านั้น
ทฤษฐีนี้สามารถใช้ได้ในแทบทุกสถานการณ์
แน่นอนว่าก็ไม่อาจปฏิเสธได้เช่นกันที่ว่าอาจจะมีอสูรบางตัวที่แม้จะมีขนาดตัวที่เล็กแต่กลับมีระดับที่สูงมาก
ในเวลาเดียวกันนั้นเองเสียงแจ้งเตือนจากทางฝั่งกำแพงทิศตะวันออกก็ดังขึ้นด้วยเช่นกัน
“อสูรขนาดลำตัวยาวเจ็ดเมตรปรากกฏตัวขึ้นที่กำแพงทิศตะวันออก! คาดว่าน่าจะเป็นอสูรขอบเขตที่7!”
ทุกๆคนที่อยู่บนกำแพงทิศเหนือรวมไปถึงหลินเซวียนต่างมีสีหน้าอึมครึมขึ้นมา
จู่ๆอสูรขอบเขตที่7ถึงสามตัวกลับเข้าโจมตีเมือง! ยิ่งไปกว่านันพวกมันยังแบ่งออกเป็นสามกลุ่มและเข้าโจมตีจากทั้งสามทิศทางอีกด้วย!
แตก็เห็นๆกันอยู่ว่าพวกเขากวาดล้างอสูรภายในรัศมีสิบกิโลเมตรรอบเมืองอยู่ทุกวัน!
ตอนนี้จู่ๆกลับมีคลื่นอสูรเข้าโจมตี นี่มันผิดปกติอย่างแรง
ฉู่เผิงเฉิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด “นักสู้ขอบเขตที่6ทุกคนจงตอบคำถามมาเดี๋ยวนี้ พวกนายคนไหนบ้างที่มีเลเวล9ขอบเขตที่6แล้วและพร้อมจะเลื่อนขั้นได้ทุกเมื่อ?”
หมาป่าเงินกับไป๋ชิงเหอยกมือขึ้นอย่างไม่ลังเล “ฉัน!”
“ด้วยอำนาจของผู้นำกองพลก่อสร้างสาขาเมืองหลงไห่ฉันขอให้สิทธิพวกนายในการเลือกใช้ม้วนคัมภีร์อาชีพในคลังได้ พวกนายสามารถเลือกม้วนคัมภีร์ที่มีคุณภาพสูงที่สุดที่เหมาะกับตัวเองเพื่อเลื่อนขั้นไปเป็นขอบเขตที่7ได้เลย แต้มบุญที่จำเป็นต้องใช้ค่อยมาผ่อนชำระภายหลัง!”
“ตกลง!”
หมาป่าเงินและไป๋ชิงเหอพยักหน้ารับอย่างไม่ลังเล
หลินเซวียนสังเกตเห็นว่าสีหน้าของหมาป่าเงินมีท่าทีปวดใจปรากฏขึ้นมา
หลินเซวียนเข้าใจความรู้สึกของเขาดี
หมาป่าเงินถูกส่งไปยังองค์กรเจอร์มินอลมาหลายปีทำให้เขาเสียเวลาช่วงนี้ไปฟรีๆ
หมาป่าเงินต้องการเพียงแค่ม้วนคัมภีร์เกรดสีม่วงที่เหมาะกับตัวเขาเท่านั้น
โชคไม่ดีนักที่อัตราการดรอปของมันนั้นไม่สมเหตุสมผลเลยซักนิด
ชะตาก็เป็นเช่นนี้แล
ก่อนหน้านี้เมื่อตอนที่กินข้าวกัน หลินเซวียนได้ยินฉู่เผิงเฉิงบอกว่าในคลังของกองพลก่อสร้างสาขาเมืองหลงไห่นั้นมีม้วนคัมภีร์อาชีพเกรดสีฟ้าอยู่มากมายหากแต่กลับมีสีม่วงอยู่เพียงสามม้วนเท่านั้น นั่นก็คือนักล่าโลหิต , นักบวชลงทัณฑ์และนักลอบสังหารเงา
นักล่าโลหิตและนักลอบสังหารเงานั้นล้วนเป็นอาชีพสายความเร็วทั้งคู่ ในทางกลับกันนักบวชลงทัณฑ์นั้นผู้เปลี่ยนจะต้องมีความศรัทธาในศาสนาอย่างแรงกล้า ถ้าศรัทธาอ่อนแอก็จะส่งผลต่อความสามารถทำให้มันด้อยเสียยิ่งกว่าอาชีพเกรดสีฟ้าด้วยซ้ำ
อาชีพทั้งสามนี้ไม่มีอาชีพใดเลยที่เหมาะกับหมาป่าเงิน
อย่างไรก็ตามเพื่อปกป้องกองพลก่อสร้างสาขาเมืองหลงไห่เขาจำเป็นต้องเลือกหนึ่งในอาชีพเหล่านี้ถึงแม้มันจะไม่เหมาะสมก็ตาม
นักล่าโลหิตนั้นเหมาะกับไป๋ชิงเหอ ในระหว่างทานอาหารไป๋ชิงเหอเคยเอ่ยเอาไว้แล้วว่าเป้าหมายของเขาคือเก็บแต้มบุญให้ได้มากพอเพื่อไปแลกเปลี่ยนกับม้วนคัมภีร์อาชีพนักล่าโลหิต
อย่างไรก็ตามด้วยแต้มในปัจจุบันของเขาไป๋ชิงเหอคงต้องเก็บแต้มบุญเพิ่มอีกอย่างน้อยสามถึงสี่แสนแต้มถึงจะแลกม้วนคัมภีร์อาชีพนักล่าโลหิตได้
ฉู่เผิงเฉิงสังเกตเห็นสีหน้าของหมาป่าเงินจึงเดินเข้ามาตบไหล่ของเขา “เมื่อตอนที่ฉันทำงานอยู่ที่เมืองทะเลหยกในอดีต ฉันเคยถูกนักสู้จากทุ่งราบมหาสวรรค์ลอบโจมตี คลังเก็บของนั้นถูกไฟไหม้และนักสู้ที่มีสกิลด้านการแพทย์เกือบทั้งหมดถูกสังหาร นอกจากนี้ยังมีนักสู้อีกจำนวนมากที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสและจำเป็นต้องได้รับการรักษาอย่างเร่งด่วน”
“อย่างไรก็ดีในช่วงเวลานั้นกลับไม่มีใครเลยนอกจากฉันที่สามารถเลื่อนขั้นเป็นขอบเขตที่7และพลิกกระแสการต่อสู้ได้ ยิ่งไปกว่านั้นในคลังเองก็มีม้วนคัมภีร์อาชีพอยู่ไม่มากนัก ดังนั้นฉันจึงเลือกคัมภีร์อาชีพที่พึ่งจะได้มาอย่างฮีลเลอร์ซึ่งเป็นเกรดสีฟ้าเท่านั้น”
“หลังจากปลดปล่อยสกิลฟื้นฟูขั้นสูงจนทำให้สมาชิกในรัศมีสิบเมตรฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บและกลับไปต่อสู้ใหม่ได้อีกครั้งแล้ว พวกเขาก็สามารถยันนักสู้จากทุ่งราบมหาสวรรค์เอาไว้ได้ถึงครึ่งชั่วโมงจนกระทั่งกำลังเสริมมาถึง”
“ฉันยังจำสีหน้าของเจ้าคนที่เป็นผู้นำนักสู้ของทุ่งราบมหาสวรรค์ในตอนนั้นได้อยู่เลย เจ้าหมอนั่นเอาแต่สบถด่าดูแล้วน่าขำเป็นบ้า”
“ดูฉันตอนนี้สิฉันก็ยังไปได้ดีไม่ใช่รึไง? ขณะที่คนอื่นๆออกไปสู้พวกเขาก็จำเป็นต้องมีคนคอยช่วยเติมพลังชีวิตในแนวหลัง ในฐานะของฮีลเลอร์แล้วฉันเองก็ไปได้ไม่เลวนะ ฮ่าๆๆ”
ฉู่เผิงเฉิงยิ้มอย่างมั่นอกมั่นใจโดยไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวความเสียใจบนใบหน้า
หมาป่าเงินพยักหน้ารับเงียบๆและเตรียมจะมุ่งหน้าไปยังคลังเก็บของพร้อมกับไป๋ชิงเหอในทันที
หากแต่ตอนนั้นเองหลินเซวียนกลับกระแอมออกมาเบาๆ “จริงๆแล้วเมื่อวานนี้ผมพึ่งจะได้ม้วนคัมภีร์ดีๆมาจากภูเขาอัสนีร่วง เดิมทีตั้งใจว่าจะเก็บเอาไว้ให้พี่น้องที่แสนดีอย่างระเบิดเพลิงใช้เลื่อนขั้นเป็นขอบเขตที่7แต่ตอนนี้ดูเหมือนมันจะเหมาะกับคุณมากกว่า”
หมาป่าเงินชะงักไป “อาชีพอะไร?”
หลินเซวียนยิ้ม “เกรดสีม่วง - จอมเวทย์ธาตุ”
