บทที่ 8 : ภาษีอันน่ากลัว!
บทที่ 8 : ภาษีอันน่ากลัว!
"เฮ้…..ดูเหมือนว่าเราต้องรีบสร้างสิ่งบันเทิงให้เร็วที่สุด, ไม่อย่างนั้นฉันคงจะทนอยู่ในสภาพแวดล้อมเเบบนี้ไม่ได้อีกต่อไป!" เรย์มอนด์พึมพำเเละถอนหายใจ
อย่างไรก็ตาม, เขาก็รู้ว่าเรื่องนี้ยังไม่จําเป็นต้องรีบเร่งอะไร….ควรรอจนกว่าหมู่บ้านเกรย์สโตนของพวกเขาจะเอาชนะความยากลําบากในปัจจุบันให้ได้ก่อนดีกว่า!
"เรียนท่านบารอน ผู้รับใช้ที่ต่ำต้อยของท่าน…..ยิร์มาราขอพบท่าน!"
ในขณะนี้เอง, ชายวัยกลางคนที่มีผมสั้นสีเทาและปากแหลมก็มาขอพบเรย์มอนด์
ยิร์มารานั้นเป็นผู้เก็บภาษีที่ได้รับการแต่งตั้งจากพ่อของเขา….เป็นผู้รับผิดชอบการจัดเก็บภาษีของหมู่บ้านเกรย์สโตนทั้งหมด, รวมถึงคอยดูเเลค่าใช้จ่ายในการก่อสร้าง การซื้ออาหาร เเละค่าใช้จ่ายอื่นๆ!
โดยทั่วเเล้ว, อะไรที่เกี่ยวข้องกับเงิน
…..ทุกอย่างอยู่ในอํานาจของเขา
ดังนั้น….ถ้าจะให้อธิบายง่ายๆ
เขาก็คือพ่อบ้านของหมู่บ้านเกรย์สโตน…..คอยรับผิดชอบกิจการภายในทั้งหมด!
"ยิร์มารา, ทําไมเจ้าถึงมาหาข้า"
"เรียนท่านลอร์ดบารอน, ช่วงเวลาของภาษีรายไตรมาสมาถึงแล้ว….
ดังนั้นข้าจึงต้องการมาชี้แจงและทําตามความประสงค์ของท่าน”
“ภาษีสําหรับไตรมาสนี้จะยังคงเหมือนเดิมหรือไม่?.......หรือท่านต้องการให้มีการเก็บภาษีเพิ่มขึ้น” ยิร์มาราพูดอย่างระมัดระวังว่า
ในฐานะผู้เก็บภาษีของหมู่บ้านเกรย์สโตน….โดยธรรมชาติแล้วเขาจึงรู้ด้วยว่าหมู่บ้านของพวกเขากําลังเผชิญปัญหามากแค่ไหนในตอนนี้
ความล้มเหลวของกลุ่มล่าสัตว์เวทย์หมายถึงการลดลงของรายได้….
และยังหมายถึงการขาดแคลนอาหารและทรัพยากรความร้อน!
ในเวลาเดียวกัน, อดีตบารอนเสียชีวิตและสมาชิกของกลุ่มล่าสัตว์เวทย์ประสบความสูญเสียอย่างหนักซึ่งมันหมายความว่าความแข็งแกร่งโดยรวมของหมู่บ้านของพวกเขาจะลดลงอย่างมีนัยสําคัญ!
ดังนั้นในกรณีนี้….การเอารัดเอาเปรียบพลเรือนจะกลายเป็นการดําเนินการตามปกติ!
การเพิ่มภาษีจะสามารถทำให้ความสูญเสียส่วนนี้สามารถส่งต่อไปยังคนจนได้อย่างมาก!
ในเวลาเดียวกันหลังจากได้รับรายได้จากภาษีที่เก็บมากขึ้น…มันก็จะสามารถบรรเทาแรงกดดันทางการเงินในหมู่บ้านของพวกเขาได้อย่างมาก!
นี่คือการฆ่านกสองตัวด้วยหินก้อนเดียว!
ส่วนสําหรับคนยากจนเหล่านั้น?
เราไม่จําเป็นต้องสนใจพวกเขาอยู่เเล้ว....ในฐานะสมาชิกในดินแดนของบารอน, นี่คือสิ่งที่พวกเขาต้องจ่ายและมันเป็นเรื่องปกติ!
แต่หลังจากได้ยินเรื่องนี้….เรย์มอนด์ก็เเสดงสีหน้าแปลกๆเล็กน้อย
"เพิ่มภาษี?"
การเก็บภาษีในโลกนี้เป็นสิ่งที่น่ากลัว.....เพราะมันสูงมากจนเกือบจะบดขยี้ใครบางคนให้ตายได้เลย
เเล้วแบบนี้, คุณยังต้องจะเพิ่มภาษีอีกหรือ?
แม้ว่าเรย์มอนด์จะไม่ใช่นักบุญ…..แต่เขาคงไม่ดุร้ายจนยอมดูดเลือดมนุษย์คนอื่น
ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้เขามีระบบที่อยู่ในมือ…..ดังนั้น เขาไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับผลกําไรเล็กน้อยเช่นนี้!
เเต่อย่างไรก็ตาม, สิ่งนี้มันก็มีผลต่ออารมณ์ของเรย์มอนด์อย่างสมบูรณ์!
เเละเขาก็เปิดปากถามโดยตรง
"ยิร์มารา, ภาษีในหมู่บ้านเกรย์สโตนของเราคิดเท่าไหร่"
ยิร์มาราตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง, แต่เขาก็พูดต่อทันที!
"เรียนท่านลอร์ดบารอน, ถ้าเป็นเพียงภาษีการอยู่รอดที่เรียบง่าย ครอบครัวหนึ่งจะจ่ายประมาณห้าสิบเหรียญทองแดงต่อไตรมาสเท่านั้น”
“เเต่นอกจากนี้จะยังมีภาษีอาหาร, ภาษีเข้าเมือง, ภาษีการผลิต, ภาษีธุรกิจ, เเละภาษีอื่นๆซึ่งมีประมาณสี่สิบรายการ!”
“โดยเฉลี่ยแล้วพวกเราจะสามารถเก็บภาษีเป็นเหรียญทองแดงได้ประมาณสองถึงสามหมื่นเหรียญในหนึ่งไตรมาส!” ยิร์มารากล่าวด้วยรอยยิ้ม
"อะไรนะ…มากกว่าสี่สิบรายการ?!" เรย์มอนด์อดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา
นี่เป็นภาษีจริงหรือ?
นี่มันโหดร้ายมากเกินไป, ไม่น่าแปลกใจที่คนในเมืองจะดูมึนงงและใช้ชีวิตไปวันๆ
จากนั้นเขาก็ส่ายหัวและพูดว่า!
"ยิร์มารา โปรดเปลี่ยนกฎภาษี"
ยิร์มาราพยักหน้าทันที, ในความคิดของเขา…..บารอนใหม่คงจะเพิ่มภาษีอย่างแน่นอน!
ถ้าไม่มีการขึ้นภาษี….เเล้วพวกเขาจะทําเงินได้อย่างไร?
กระเป๋าเงินของขุนนางเหล่านี้ไม่สามารถยอมการหดตัวได้เลยสักครั้ง
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เรย์มอนด์พูดต่อมา…...มันทำให้เขาตกตะลึงด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
……..
“กฎภาษีใหม่”
"ก่อนอื่นให้ยกเลิกภาษีที่ยุ่งเหยิงอื่นๆ ทั้งหมด!"
"เเล้วก็…..ไม่มีภาษีสำหรับฤดูหนาวนี้!"
ยิร์มาราตกตะลึงครู่หนึ่งจากนั้น….ดวงตาของเขาก็จ้องมองไปที่เรย์มอนด์ด้วยความไม่อยากจะเชื่อ!
"ลอร์ดบารอน ท่านว่าอะไรนะ?, การยกเว้นภาษีของหน้าหนาวนี้?"
"มีปัญหาอะไรหรือเปล่า" เรย์มอนด์มองเขาอย่างไม่สะทกสะท้าน
ยิร์มาราที่อยู่ตรงหน้าเขาควรได้รับการยกย่องว่าเป็นขุนนางคนหนึ่ง…..หากบุคคลดังกล่าวเชื่อฟังเขาก็ยังสามารถอยู่ต่อได้
เเต่ถ้าเขาไม่เชื่อฟัง….ก็คงต้องหาคนใหม่เท่านั้น!
ดูเหมือนเขาจะตระหนักถึงทัศนคติบางอย่างของเรย์มอนด์
ยิร์มาราจึงก้มศีรษะลงทันทีและพูดด้วยเหงื่อเย็น
"เรียนท่านลอร์ดบารอน….แน่นอนข้าไม่มีข้อคัดค้านใดๆ"
"เจตจํานงของท่าน คือทุกสิ่งทุกอย่างสําหรับฉัน!"
เรย์มอนด์เหลือบมองเขาแล้วพูดอีกครั้ง
"ประการที่สอง หลังจากปีนี้, ภาษีของหมู่บ้านเกรย์สโตนของเราจะถูกจัดเก็บเป็นรายเดือน หรือสามารถคํานวณเป็นรายปีได้”
“เเละจะถูกเป็นเหรียญทองแดง 100 เหรียญต่อครอบครัวต่อปี ไม่ว่าจะมีกี่คนในครอบครัวก็ตาม…..แต่นี่สําหรับครอบครัวคนจนเท่านั้น”
“นักธุรกิจที่ร่ำรวย อัศวินผู้สูงศักดิ์ เเละครอบครัวที่มีรายได้ถึงเกณฑ์……จะถูกเก็บภาษีสิบเหรียญเงินต่อปี”
"นอกจากนี้ บอกพวกเขาว่าเราจะสนับสนุนการแต่งงานและการคลอดบุตร ไม่ว่าจะเป็นการแต่งงานหรือการคลอดบุตร….ครึ่งหนึ่งของภาษีจะได้รับการยกเว้นในปีนั้น!”
“ยิ่งมีลูกมากเท่าไหร่, ก็จะได้รับการลดภาษีมากขึ้นเท่านั้น…..มันสามารถซ้อนทับได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด” เรย์มอนด์กล่าวอย่างหนักเเน่น
พูดตามตรงเขาไม่ค่อยรู้เรื่องภาษีมากนัก
ดังนั้นเขาจึงคิดเเละใช้เวอร์ชันทดลองเเบบนี้ไปก่อน
แก่นแท้ของรูปแบบภาษีของเขานั้นง่ายมาก
นั่นคือการใช้ประโยชน์จากชนชั้นสูงที่ร่ำรวย….เพื่อช่วยชีวิตคนจน, ในขณะเดียวกันก็ส่งเสริมการแต่งงานและการคลอดบุตร
พยายามเพิ่มจํานวนประชากรและแข็งแกร่งขึ้น!
ท้ายที่สุดสําหรับเขา….เขาไม่จําเป็นต้องพึ่งพารายได้ที่น่าสงสารจากภาษีดินแดนเพื่อปรับปรุงความแข็งแกร่ง
แหล่งที่มาของความมั่นใจในความเเข็งเเกร่งคือระบบอาณาจักรศักดิ์สิทธ์เเละกองทัพอัศวินเทมพลาร์ของเขา
ดังนั้นในกรณีนี้….เขาจึงมีอิสระที่จะทําอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ!
แต่สำหรับอีกฝั่งหนึ่ง, เมื่อได้ยินสิ่งนี้ยิร์มาราก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
สีหน้าของเขาเหมือนกําลังจะร้องไห้
"ลอร์ดบารอน, ท่านจะทําสิ่งนี้จริงๆเหรอ"
"ถ้าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นจริง อัศวินและพ่อค้าไม่กี่คนในหมู่บ้านของเราอาจจะออกมาประท้วงร่วมกัน…..หรือแม้แต่ออกจากหมู่บ้านของเราไปเลย"
ความจริงในความเห็นของเขา….วิธีการเก็บภาษีเเบบใหม่ของเรย์มอนด์นั้นขัดกับมุมมองโลก
มันใช้ประโยชน์จากขุนนาง, อัศวินและนักธุรกิจ…..เพื่อช่วยคนยากจนที่ต่ำต้อยกว่า?
เเล้วสิ่งนี้, มันจะสามารถเป็นได้ ได้อย่างไร?
…………….