ตอนที่ 812 ประตูด่านทั้งแปด และ หกรูปแบบกองทัพเรือ
“ประดูด่านทั้งแปด ประตูที่แปด เปิด!”
“ไกราตรี!!!”
ในห้องฝึกฝนแห่งกาลเวลา คารินปลดปล่อยพลังของประตูที่แปดออกมาอย่างเต็มที่ ร่างกายของเธอลอยขึ้นและพุ่งเข้าหาหลี่ฟานด้วยความเร็วที่มากกว่าความเร็วเสียงหลายเท่า
ระหว่างการเคลื่อนที่ของเธอ พื้นที่ทั้งหมดก็ดูเหมือนจะบิดเบี้ยว
อย่างไรก็ตาม การบิดเบี้ยวนี้ถูกบังคับให้ถูกแก้ไขโดยออร่ารอบๆ ตัวของหลี่ฟาน หลังจากที่มันมาถึงตำแหน่งของเขา
“ไม่เลว” หลี่ฟานพยักหน้า เขายกมือขวาขึ้นแล้ววางไว้ข้างหน้าตัวเอง
ตู้ม!
มือขวาของหลี่ฟานจับไปที่ฝ่าเท้าที่เต็มไปด้วยจักระสีแดงของคาริน
ด้วยการบีบอย่างรุนแรง จักระสีแดงรอบๆ ตัวของคารินก็สลายไปในทันที ทำให้ร่างของคารินล้มลงกับพื้น
“ตามที่คาดไว้ อาจารย์หลี่ฟานน่าทึ่งมาก”
มุมปากของคารินยกขึ้น พร้อมกับยกนิ้วโป้งให้หลี่ฟาน
ในขณะที่ฟังคำพูดของเธอ หลี่ฟานก็สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าว่า รอยร้าวบนร่างกายของคารินที่เกิดจากการใช้ประตูที่แปดกำลังฟื้นฟูอย่างช้าๆ
เห็นได้ชัดว่านี่คือผลของร่างกายอมตะ!
ในหนังสือต้นฉบับ ไกล้มลงทันทีหลังจากที่เขาใช้งานประตูที่แปด ‘ไกราตรี’
ถ้านารูโตะไม่ได้เข้ามาช่วยเขาได้ทันเวลา ไกก็จะต้องเผชิญหน้ากับความตาย
แต่ถึงมันจะเป็นแบบนั้นผลที่ได้ก็คือ ไกก็ต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ของเขาบนรถเข็น
จะเห็นได้ว่าผลข้างเคียงของประตูด้านทั้งแปดนั้นใหญ่หลวงเพียงใด หลังจากเปิดประตูที่แปด
เพียงแต่ว่าตอนนี้ ร่างกายของคารินกำลังฟื้นอย่างตัวเต็มที่ภายในระยะเวลาเพียงเศษเสี้ยวของการสนทนานี้ และมันก็เป็นไปได้ที่เธอจะเปิดประตูที่แปดอีกครั้ง
เท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะแสดงให้เห็นว่าร่างกายอมตะนั้นทรงพลังมากเพียงใด
“อาจารย์ เราจะฝึกอะไรต่อไปดีคะ?” คารินพลิกร่างของเธอขึ้นด้วยมือก่อนจะถามหลี่ฟาน
“การฝึกของเธอสิ้นสุดลงแล้ว คาริน”
“นอกจากนี้ เวลาในห้องฝึกฝนแห่งกาลเวลาก็ใกล้จะหมดลงแล้วด้วย”
“ด้วยพลังของประตูด่านทั้งแปด และ หกรูปแบบกองทัพเรือ เธอได้มาถึงระดับของมหาอำนาจชั้นนำในโลกนี้แล้ว”
หลี่ฟานลูบหัวของคารินแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม
ใช่แล้ว นอกจากจะสอนประตูด่านทั้งแปดให้กับคารินแล้ว หลี่ฟานยังสอนหกรูปแบบของกองทัพเรือให้กับเธออีกด้วย
แตกต่างไปจากการเคลื่อนไหวอย่าง ‘หมัดมังกรผงาดโรซัน’ และ ‘อัสนีแปดทิศ’
หกรูปแบบของกองทัพเรือไม่ต้องการพลังอย่าง ‘คอสโม่’ และ ‘ฮาคิ’
ตราบใดที่ร่างกายของผู้ใช้งานแข็งแกร่งเพียงพอ และหลังจากฝึกฝนอย่างเป็นทางการเป็นเวลานาน พวกเขาก็สามารถเรียนรู้หกรูปแบบของกองทัพเรือได้
คารินเป็นลูกหลานของตระกูลอุซึมากิ แม้ว่าร่างกายของเธอจะไม่ได้ดีเท่าสัตว์ประหลาดบางคนในโลกโจรสลัด แต่มันก็ดีกว่าคนอื่นๆ ในโลกนินจา
เมื่อรวมกับการปรับปรุงร่างกายที่มาจากยาร่างกายอมตะ ร่างกายของคารินก็แข็งแกร่งมากเกินพอที่จะเรียนรู้หกรูปแบบของกองทัพเรือ
แม้กระทั่งตอนนี้ คารินก็ยังสามารถใช้งานหกรูปแบบของกองทัพเรือได้ ในขณะที่เธอเปิดใช้งานประตูด่านทั้งแปดอยู่
หลี่ฟานรู้สึกว่าคารินในปัจจุบันสามารถเอาชนะคาเงะทั้งหมดในโลกนินจาได้ แม้ว่าเธอจะยังไม่ได้ไปที่ห้องศักดิ์สิทธิ์เพื่อฝึกฝนเพิ่มเติมก็ตาม
แม้แต่โฮคาเงะรุ่นที่หนึ่ง เซนจู ฮาชิรามะ ก็ไม่มีข้อยกเว้น
“อ๊ะ นี่พวกเราจะออกจากที่นี่กันแล้วเหรอ” คารินเม้มริมฝีปากและพูดด้วยความเสียใจ
แม้ว่าจะมีเพียงสองคนในห้องฝึกฝนแห่งกาลเวลา เธอกับหลี่ฟาน แต่คารินก็รู้สึกสนุกสนานกับหลี่ฟานทั้งวันทั้งคืน
ที่นี่เธอไม่ต้องกังวลว่าตัวเองจะหิว อีกทั้งยังมีอาจารย์ที่น่านับถือคอยช่วยเสริมความแข็งแกร่งให้กับเธอ
นับตั้งแต่การล่มสลายของตระกูลอุซึมากิ เธอไม่ได้เพลิดเพลินกับรสชาติแบบนี้มานานแล้ว
ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่ ที่คารินจะมีความลังเลที่จะต้องออกจากห้องฝึกฝนแห่งกาลเวลา
“ใช่แล้ว มันถึงเวลาแล้ว”
“อีกอย่าง ถ้ามีแค่พวกเราสองคนที่นี่ มันก็จะดูเงียบเหงาเกินไปหน่อย”
“ไปที่คฤหาสน์ ที่นั่นมีพี่น้องของเธอรออยู่”
ขณะที่หลี่ฟานพูด เขาก็ยกมือขึ้นและดีดนิ้ว เรียกประตูอวกาศเพื่อออกจากห้องฝึกฝนแห่งกาลเวลาออกมาทางด้านหลัง
หลังจากนั้น หลี่ฟานก็จูงมือคารินออกไปจากห้องฝึกฝนแห่งกาลเวลาและกลับไปที่คฤหาสน์
“ยินดีต้อนรับกลับมานะคะ อาจารย์หลี่ฟาน น้องคาริน”
ภายในคฤหาสน์ กุเร็นทักทายทั้งสองคนด้วยรอยยิ้ม
เมื่อเห็นกุเร็นที่มีความอ่อนโยนบนใบหน้าของเธอ คารินภายใต้การสนับสนุนของหลี่ฟานก็เข้าไปเล่นกับกุเร็น
…