ตอนที่ 9 ความตกใจของเกะโท

　　หลังจากโกโจ คาเอเดะตะโกนเสียงดัง ทั้งสองก็หลบทันทีโดยไม่ได้คิดอะไร

　　มีวิญญาณคำสาปปรากฏตัวขึ้นข้างหลังพวกเขาและจากนั้นก็มีเสียงดัง

　　“บูม!”

　　จากนั้นก็ปรากฏหลุมตรงจุดที่ทั้งสามยืนอยู่เมื่อครู่

　　“แข็งแกร่งมาก คำสาปนี้แตกต่างไปจากก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิงเลย!”

　　โอคตสึ ยูตะพูดด้วยสีหน้าประหลาดใจ

　　โกโจ คาเอเดะก็ขมวดคิ้วในเวลานี้ และพูดอธิบายให้โอคตสึ ยูตะฟังว่า

　　"นี่เป็นคำสาปเสมือนระดับ1 แข็งแกร่งกว่าคำสาปทั่วไปมาก แถมยังใช้อาคมได้ด้วย!"

　　อินุมากิ โทเกะก็เข้าใจแล้วว่าสถานการณ์ของพวกเขาในตอนนี้นั้นอันตรายมาก เขาจึงรีบลุกขึ้นมาแล้วใช้วาจาคำสาป

　　"จงบิดงอ!"

　　หลังสิ้นเสียงของอินุมากิ

　　พลังปรากฏขึ้นทันทีในความว่างเปล่า พร้อมกับบิดทำลายแขนของวิญญาณคำสาปเสมือนระดับ1

　　อย่างไรก็ตาม อินุมากิที่พึ่งใช้พลังจัดการฝูงคำสาประดับต่ำไปทำให้เขาไม่สามารถใช้พลังวาจาคำสาปของเขาได้อย่างเต็มที่ และถึงกับทรุดตัวลงหลังใช้พลัง

　　วาจาคำสาปบิดได้แค่แขนซ้าย ก่อนจะทนไม่ไหวทรุดตัวคุกเข่าลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับไอเป็นเลือด

　　"แค่ก แค่ก แค่ก"

　　"อินุมากิคุง ระวังง!"

　　คำสาปเริ่มโกรธหลังจากถูกโจมตี

　　มันใช้คาถาเพื่อจัดการอินุมากิทันที

　　แต่โอคตสึ ยูตะที่อยู่ใกล้ก็มาช่วยไว้ได้ทัน

　　ขณะที่กำลังพาอินุมากิหนี ยูตะก็ไม่ลืมที่จะหันไปตะโกนใส่โกโจ คาเอเดะ

　　"โกโจซัง รีบหาที่ปลอดภัยซ่อนตัวเร็วเข้า!"

　　หลังจากพูดจบ โอคตสึ ยูตะก็รีบพาอินุมากิเข้าไปในตรอกและซ่อนตัว

　　แต่โกโจ คาเอเดะไม่ได้ฟังคำพูดที่ว่าให้เขาซ่อนตัว

　　แต่เขากลับยืนอยู่ที่นั่นแล้วมองไปรอบๆ ราวกับกำลังมองหาอะไรบางอย่าง

　　“แปลกนะ นี่ควรจะเป็นแค่ภารกิจระดับต่ำเท่านั้น ไม่ควรมีคำสาปที่รุนแรงขนาดนี้นี่นา เป็นไปได้ไหมว่ามีคนมาแอบปล่อยมันไว้?”

　　โกโจ คาเอเดะไม่ได้สังเกตว่าในจุดที่อยู่ห่างออกไปร้อยเมตรนอกระยะฮาคิสังเกตุของเขา มีชายคนหนึ่งกำลังนั่งมองเหตุการณ์จากข้างบนอยู่

　　เป็นเกะโท สุงุรุ เขามองไปที่โกโจ คาเอเดะด้วยความประหลาดใจ

　　“แปลกนะ เจ้านี่น่าจะเป็นแค่ลิงโสโครกนี่นา ทำไมมีปฏิกริยาที่ดีแบบนี้ล่ะ?”

　　เกะโท สุงุรุผู้ซึ่งเป็นเพื่อนรักของโกโจ ซาโตรุนั้นรู้จักโกโจ คาเอเดะอยู่แล้ว และรู้ดีว่าคาเอเดะนั้นเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา

　　แต่เท่าที่ดูวันนี้ ดูเหมือนว่าโกโจ คาเอเดะจะไม่ธรรมดาซะแล้ว

　　เพราะไม่เพียงแต่ไม่มีร่องรอยของความตื่นตระหนกต่อหน้าคำสาปเสมือนระดับ1เท่านั้น เขายังทำตัวผ่อนคลายอย่างมากอีกด้วย

　　นี่มันแปลกนิดหน่อย

ตัดภาพมาที่โกโจ คาเอเดะในปัจจุบัน

　　“หรือว่าฉันจะระแวงเกินไป?”

　　ตอนนี้โกโจ คาเอเดะพยายามวิ่งล่อเจ้าวิญญาณคำสาปนี่เป็นวงกลม

　　แต่ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติ

　　“ดูเหมือนว่าคำสาปนี้จะเป็นเพียงอุบัติเหตุจริงๆ”

　　“ถ้าอย่างนั้น ก็ใช้มันในการทดสอบทักษะหน่อยดีกว่า”

　　หลังจากพึมพำ โกโจ คาเอเดะก็เลิกหลบ

　　ทักษะที่เขาเช็คอินได้ในครั้งนี้คือฝ่ามืออมตะและเบียคุโก

　　ทั้งสองทักษะนี้เป็นทักษะจากโลกนารูโตะ

　　ฝ่ามืออมตะเป็นทักษะการแพทย์ที่ใช้รักษาอาการบาดเจ็บให้แก่ผู้อื่นได้อย่างรวดเร็วด้วยจักระ

　　เบียคุโกเป็นวิชาปิดผนึกของตระกูลอุซึมากิที่ซึนาเดะใช้

　　หน้าที่ของมันคือสะสมจักระทีละน้อยบนตราประทับที่อยู่บนหน้าผาก เมื่อเปิดใช้งานจะสามารถใช้จักระที่สะสมไว้ทั้งหมดได้ทันที

　　เมื่อมันปะทุออกมาก็ถือเป็นไพ่ตายได้ดีในยามคับขันเลยทีเดียว

　　“เบียคุโก!”

　　หลังจากที่โกโจ คาเอเดะเหลือบมองความสามารถของนินจาทั้งสองอย่างคร่าวๆ เขาก็ใช้เบียคุโกโดยตรง

　　หลังจากสร้างผนึกอย่างรวดเร็วด้วยมือของเขา เขาก็กดมันลงบนหน้าผากของเขาทันที

　　เครื่องหมายรูปเพชรปรากฏบนหน้าผากของโกโจ คาเอเดะ และเริ่มเก็บสะสมจักระโดยอัตโนมัติ

　　“หืม? สร้างตราประทับหรอ? หรือว่าเจ้าหนูนี่กำลังเก็บซ่อนพลังคุณไสยของตัวเองเอาไว้?”

　　เกะโท สุงุรุไม่จำเป็นต้องเข้าไปดูใกล้ๆ แต่สามารถมองผ่านสายตาของวิญญาณคำสาปได้ และเขาก็มองเห็นชัดเจน

　　เมื่อเห็นสิ่งที่โกโจ คาเอเดะทำ เขาก็มีสีหน้าประหลาดใจ

　　แต่สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจยิ่งกว่านั้นคือสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปนี้

　　อยู่ดีๆโกโจ คาเอเดะก็นำกะเท็นเคียวคตสึออกมา

　　ทันใดนั้น พลังวิญญาณอันน่าสะพรึงกลัวก็ปะทุขึ้นและอาละวาดราวกับเขื่อนที่กำลังแตก

　　โกโจ คาเอเดะซึ่งแต่เดิมดูเหมือนคนธรรมดา กลายมาเป็นผู้ใช้คุณไสยระดับ1ในพริบตา

　　"บุโชโกมะ!" (ชิไคที่เพิ่มความเร็วโจมตี และสามารถสร้างความปั่นป่วนด้วยการหมุนรอบตัวเองทำให้เกิดพายุได้)

　　วืดดด

　　ด้วยคลื่นดาบสองเล่มของคาเอเดะ ทำให้เกิดพายุมาห้อมล้อมวิญญาณคำสาปไว้

　　“บูม!”

　　แต่คำสาปนั้นไม่ได้อ่อนแอถึงขั้นที่จะโดนจัดการได้แบบง่ายๆ

　　มันพยายามจะหลบหนีคาเอเดะด้วยการกลับไปยังที่อัญเชิญ

　　"คิดว่าจะหนีพ้นหรอ?"

　　"ดอกไม้โปรยปรายในสายลม เทพบุปผาร่ำร้อง สายลมแห่งสวรรค์ปั่นป่วน มารฟ้ากำสรวล - อิโระโอนิ"

　　อิโระโอนิ เป็นหนึ่งในทักษะชิไคของกะเท็นเคียวคตสึ จะเป็นการเล่นเกมกับฝ่ายตรงข้าม โดยมีกติกาที่ว่าจะสลับกันเลือกสีที่มีความความ "เสี่ยง" ต่อ "ตัวเอง" ขึ้นมาหนึ่งสี ยิ่งสีนั้นมีเยอะบนร่างกายของเรา เราจะสามารถโจมตีใส่สีนั้นบนตัวศัตรูได้แรงยิ่งขึ้น

　　ในเวลานี้ โกโจ คาเอเดะสวมเครื่องแบบสีดำล้วนของโรงเรียนไสยเวทย์

　　“ดำ!”

　　หลังจากที่โกโจ คาเอเดะใช้ความคิดเพื่อกำหนดสี เกมก็เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ

　　โดยไม่ลังเล โกโจ คาเอเดะปรากฏตัวตรงหน้าของวิญญาณคำสาป

　　ก่อนที่วิญญาณคำสาปจะทันได้ตอบสนอง ดาบก็แตะเบาๆไปที่จุดสีดำในดวงตาของคำสาปแล้ว

　　“บูม!”

　　แม้จะเป็นการแตะเบาๆ แต่กลับทรงพลังมาก

　　เพียงการแตะดาบแค่ครั้งเดียว ร่างของวิญญาณคำสาปก็แหลกเป็นผุยผงไปในทันที

　　ถูกปัดเป่าไปอย่างง่ายดาย

　　“ดูทรงพลังไม่เบา ถ้าใช้เกมนี้กับพวกวิญญาณคำสาปบ่อยๆคงชนะทุกเกม”

　　หลังจากพึมพำ โกโจ คาเอเดะก็เก็บดาบฟันวิญญาณของเขาทิ้งไป

　　พลังงานทางจิตวิญญาณทั้งหมดในร่างกายของเขาหายไป กลับกลายมาเป็นคนธรรมดาอีกครั้ง และเดินไปหาโอคตสึ ยูตะและอินุมากิ โทเกะ

　　เกะโท สุงุรุ ผู้ซึ่งเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างนั้นอึ้งกับโกโจ คาเอเดะเป็นอย่างมาก

　　“ตกลงก่อนหน้านี้มันคือการผนึกพลังจริงๆหรอ?”

　　“แล้วเมื่อกี้คือพลังวิญญาณใช่ไหมนะ? การโจมตีเมื่อกี้ต่อให้เป็นระดับพิเศษก็เถอะ ถ้าโดนเข้าไปก็อันตรายถึงตายได้เหมือนกัน”

　　หลังจากอึ้งไปได้สักพัก เกะโท สุงุรุก็มองไปที่แผ่นหลังของโกโจ คาเอเดะที่กำลังเดินไปหาเพื่อนของเขาด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย

　　"ฉันพนันเลยว่าเจ้าโกโจ ซาโตรุคงไม่รู้มาก่อนเลยว่าน้องชายตัวเองจะแข็งแกร่งขนาดนี้! ถ้าเอาโกโจ คาเอเดะมาร่วมวงด้วยได้จะต้องมีบทบาทสำคัญแน่นอน!"