ตอนที่ 796 ผลจากการฝึกของเหล่าลูกศิษย์

ในขณะเดียวกัน อาคารโฮคาเงะ

“รายการทองคำหายไป?” ฮิรุเซ็นเดินออกไปที่ประตู เขามองดูท้องฟ้าที่สดใสและพึมพำ

ถ้าไม่ใช่เพราะการ์ดมรดก ‘เทพสายฟ้าเหิน’ ที่มินาโตะมอบให้เขาในตอนนี้ เขาก็คงจะคิดว่ารายการทองคำบนท้องฟ้าก่อนหน้านี้เป็นเพียงภาพลวงตา

“ดันโซ นายคิดว่าไง?”

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ฮิรุเซ็นก็มองไปที่ดันโซที่เงียบอยู่ข้างหลังเขา

“นายคิดว่ารายการทองคำจะยังปรากฏขึ้นอีกครั้งมาไหม?”

“ฉันไม่รู้” ดันโซเดินตามหลังฮิรุเซ็น

“รายการทองคำนั้นลึกลับมากจนฉันคาดเดาไม่ออก ว่ามันจะปรากฏขึ้นอีกครั้งหรือไม่?”

“แต่ฉันรู้ว่าจะมีคนมากมายในโลกนินจาแห่งนี้ ที่กำลังมองหาหลี่ฟาน”

“ฮิรุเซ็น ฉันคิดว่าเราต้องเร่งการค้นหาหลี่ฟานด้วย”

“ตอนนี้ทั้งคิริงาคุเระและคุโมะงาคุเระต่างก็มีลูกศิษย์ของหลี่ฟานแล้ว”

“และพวกเธอก็ได้รับรางวัลที่ค่อนข้างดี”

“หากเราไม่ติดต่อกับเขาโดยเร็ว สถานการณ์ของโคโนฮะก็อาจจะเลวร้ายมาก”

เมื่อนึกถึงทัศนคติของลูกศิษย์ของหลี่ฟานที่มีต่อโคโนฮะ แม้แต่ดันโซก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกปวดหัว

หากเป็นคนอื่น เขาคงพอหาทางติดต่อกับคนอื่นๆ เพื่อแก้ปัญหาที่เกิดจากหลี่ฟานได้

แต่หลังจากได้เห็นพลังของหลี่ฟาน เขาก็ไม่สามารถหาวิธีที่จะส่งผลต่อเขาได้เลย

แม้แต่ภาพลวงตาในตำนานอย่าง ‘เทพต่างสวรรค์’ ดันโซก็ยังสงสัยว่ามันจะไม่สามารถใช้กับหลี่ฟานได้ผล

ไม่มีใครรู้ว่า ‘เนตรจุติ’ ที่หลี่ฟานแสดงให้เห็นเมื่อต่อสู้กับคางูยะ จะสามารถต้านทานภาพลวงตาจาก ‘เทพต่างสวรรค์’ ได้หรือไม่

“นายพูดถูก ฉันจะจัดทีมอันบุเพื่อค้นหาตราโดยเฉพาะ”

“ตอนนี้โคโนฮะมีอะไรให้ทำอีกมาก”

“แต่สิ่งที่ต้องทำโดยเร็วที่สุดก็คือ การฟื้นฟูสภาพจิตใจของชาวบ้านและนินจา”

ต้องบอกว่า ฮิรุเซ็นอดไม่ได้ที่จะหันไปมองตำแหน่งของตระกูลอุจิวะ

‘พวกนั้นยังคงซื่อสัตย์และไม่ได้ทำการท้าทายในรายการทองคำเพื่อรับรางวัล’ ฮิรุเซ็นสูดควันจากไปป์และคิดกับตัวเอง

ครั้งนี้เรียกได้ว่ากำหนดการมอบรางวัลของรายการทองคำนั้นไม่ใช่สิ่งที่เขากังวลที่สุด แต่เป็นการที่คนจากตระกูลอุจิวะจะได้รับรางวัล

ทุกวันนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างโคโนฮะกับตระกูลอุจิวะเริ่มตึงเครียด และมีเสียงแสดงความไม่พอใจภายในตระกูลอุจิวะอยู่เรื่อยๆ

ฮิรุเซ็นเกือบจะแน่ใจว่าถ้า อุจิวะ ฟุงาคุ ได้รับรางวัลจากรายการทองคำ คนในตระกูลอุจิวะก็จะต้องหยิ่งผยองมากกว่านี้แน่นอน

ดันโซเหลือบมองหลังของฮิรุเซ็น และหลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ทักทายฮิรุเซ็นและเลือกที่จะจากไป

รายการทองคำจบลงแล้ว และหน่วยรากของเขาก็ยังมีเรื่องที่ต้องจัดการอีกมาก

จากการปรากฏตัวของรายการทองคำ หมู่บ้านคิริงาคุเระและหมู่บ้านคุโมะงาคุเระนั้นมีความแข็งแกร่งที่มากขึ้น และทั้งดันโซกับฮิรุเซ็นก็จำเป็นต้องดำเนินการโดยเร็วที่สุด

เช่นเดียวกับโคโนฮะ หลังจากเห็นการหายตัวไปของรายการทองคำ หมู่บ้านนิจจาอื่นๆ ก็เริ่มเสริมมาตรการป้องกันของหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว

สำหรับผู้ที่รู้เกี่ยวกับตราลูกศิษย์ของหลี่ฟาน พวกเขาก็เริ่มค้นหาตรานั้นทันที

อย่างไรก็ตาม ตราลูกศิษย์ของหลี่ฟานนั้นถูกแจกจ่ายแบบสุ่มไปทั่วโลกโดยระบบของเขา

บางตราก็ไปตกอยู่ในสถานที่รกร้าง และมันก็ไม่ง่ายที่จะค้นหา

…

สิบวันต่อมา

คฤหาสน์ ห้องศักดิ์สิทธิ์

หลี่ฟานมองไปที่ลูกศิษย์ทั้งห้าของเขาด้วยความพึงพอใจ

“ใช่ ฉันพอใจมากกับการฝึกฝนของพวกเธอในตอนนี้”

“ปากุระได้ควบคุมพลังที่มาจากผลจักระของต้นไม้เทพเจ้าอย่างสมบูรณ์ และตอนนี้พลังของเธอก็ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าพลังของคางูยะ”

“หลังจากนี้เธอสามารถไปเล่นกับเธอ และปรับปรุงความแข็งแกร่งของกันและกันได้”

แม้ว่าก่อนหน้านี้คางูยะจะไม่มีประสบการณ์ในการต่อสู้มากนัก แต่หลี่ฟานก็ได้ต่อสู้กับเธอหลายครั้งในห้องฝึกฝนลึกลับ ทำให้ความสามารถในการต่อสู้ที่แท้จริงของเธอแข็งแกร่งขึ้นมากแล้ว

ดังนั้นหลี่ฟานจึงรู้สึกว่า ถ้าคางูยะกับปากุระต่อสู้กัน ใครจะชนะและใครจะแพ้นั้นก็ไม่ใช่สิ่งที่แน่นอนจริงๆ

แน่นอนว่าหากหนึ่งในพวกเธอดูดซับพลังของสิบหาง ผลลัพธ์ก็อาจจะแตกต่างออกไป

ในระดับหนึ่ง การกินผลจักระของต้นไม้เทพเจ้ามีแต่จะปลุกพวกเขาให้ตื่นขึ้นด้วยพลังแห่งโลหิต และการแบ่งปันในการเกิดใหม่

หากมีใครที่ต้องการก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง พวกเขาก็จะต้องหลอมรวมกับพลังที่แข็งแกร่งอย่าง ‘สิบหาง’

ในอดีตคางูยะก็มีสภาพแบบนั้น และตัวเธอที่อยู่ในสนามประลองของรายการทองคำก็มีพลังของสิงหางเช่นกัน

เพียงแต่เธอเลือกที่จะเผชิญหน้ากับหลี่ฟานในทางที่ผิด ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วเธอจะไม่มีโอกาสได้รับชัยชนะจากเขา

…