ตอนที่ 10 หนุ่มๆ กับ เหล่าเมนเทอร์
สั่งเจ้าพ่อไปเป็นไอดอล
ตอนที่ 10 หนุ่มๆ กับ เหล่าเมนเทอร์
ฝูเป็นบ่อเกิดของซาตาน ที่ได้รับการยืนยัน
จูนควรจะทำภารกิจเสริมให้สำเร็จได้อย่างไรเมื่อการออดิชั่นเริ่มต้นขึ้นในที่สุด?
ทันใดนั้นเอง เพลงเปิดรายการก็เริ่มบรรเลง ระบบเสียงที่ล้ำสมัยดังรอบห้องโถง ทำให้มั่นใจได้ว่าเสียงที่คมชัดเซอร์ราวจากผนังทั้งสี่ด้าน แสงไฟส่องไปที่กลางเวที ดึงดูดความสนใจของเหล่าเด็กฝึก
คิมมินโฮเดินออกจากประตูบานคู่ ออร่าของเขาในห้องนี้ไม่มีใครเทียบได้ เขาเกือบจะได้ขึ้นโชว์บนเวทีได้แล้ว และดูประสบการณ์ของเขาก็เห็นได้ชัดจากวิธีการเดินที่เป็นมืออาชีพ
"ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ ขอต้อนรับเข้าสู่ตอนแรกของรายการไรส์ซิ่งสตาร์ วันนี้เรามีคนหนุ่มมากความสามารถ 100 ชีวิต พร้อมโชว์ความสามารถและแข่งขันกันเพื่อชิงโอกาสที่จะเป็นไอดอลคนต่อไป! เด็กคนไหนคือผู้โชคดีกันนะ?" มินโฮประกาศเปิดรายการ และผู้เข้าแข่งขันต่างปรบมือและส่งเสียงเชียร์
"ก่อนที่เราจะไปออดิชั่น ผมขอแนะนำให้พวกคุณรู้จักกับเหล่าเมนเทอร์ประจำซีซั่นของเราก่อน"
ทุกคนต่างรอคอยอย่างมีความหวัง เมนเทอร์สองคนแรกค่อยๆ เปิดประตู เผยตัวเองให้เหล่าเด็กฝึกเห็น
“เมนเทอร์ด้านเสียงร้องของเรา: เมนเทอร์คิม จีฮยอน และ เมนเทอร์ลี อูจิน!”
ผู้หญิงตัวสูงที่มีเส้นร่างกายโค้งยั่วยวนเข้ามาในห้องโถง คิมจีฮยอนเป็นนักร้องและนักแสดงที่มีความสามารถหลากหลาย ซึ่งเป็นที่รู้จักจากความสามารถรอบด้านและการแสดงที่น่าดึงดูด เธอเริ่มต้นอาชีพด้วยการเป็นนักแสดงเด็ก แต่ก็ยังได้รับการยอมรับจากการแสดงดนตรีของเธอ
ในทางกลับกัน ลี อูจิน เป็นนักร้อง-นักแต่งเพลงที่มีพรสวรรค์ซึ่งเป็นที่รู้จักจากน้ำเสียงที่เปี่ยมด้วยจิตวิญญาณและเนื้อเพลงที่เข้าถึงอารมณ์ได้ เขาเริ่มต้นเส้นทางดนตรีในฐานะนักแสดงข้างถนน และค่อยๆ ได้รับความสนใจจากสไตล์อันเป็นเอกลักษณ์และการแสดงอันน่าหลงใหลของเขา
พวกเขาทั้งสองดูค่อนข้างน่ากลัว และเด็กฝึกที่ให้ความสำคัญด้านการเต้นมากกว่าก็เริ่มกังวล
“สวัสดีค่ะเด็กฝึกทุกคน” จีฮยอนกล่าว “วันนี้เป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทางของพวกคุณในฐานะเด็กฝึกไอดอล ฉันดีใจมากที่ได้เห็นเด็กฝึกที่หล่อเหลาเช่นนี้”
เธอตรวจดูห้องและยิ้มให้หนุ่มๆ ผู้มาตามล่าฝัน อย่างไรก็ตาม เธอหยุดฉะงักไปทันทีเมื่อมีสิ่งมีชีวิตสีชมพูโผล่เข้ามาในสายตาของเธอ
“นั่นใช่เด็กฝึกเหรอ?” เธอกระซิบกับเมนเทอร์ร่วมของเธออูจิน อูจินเองก็หรี่ตาลงและขมวดคิ้ว
“คิดว่าใช่มั้ง? นั่นน่าจะเป็นคอนเซปเขาหรือเปล่า?” เขาถาม.
“ฉันก็ไม่รู้สิ” เธอกล่าว “เด็กสมัยนี้ชักเริ่มแปลกกันขึ้นเรื่อยๆ”
พวกเขาทั้งสองเดินไปที่นั่งและรอให้เมนเทอร์คนอื่นถูกประกาศชื่อ
“เมนเทอร์ด้านการเต้นของเรา: เมนเทอร์ฮเยริน และ เมนเทอร์กัน!”
เหล่าเด็กฝึกต่างส่งเสียงเชียร์เมื่อกล่าวถึงเมนเทอร์ที่มีชื่อเสียง เมนเทอร์ฮเยรินเป็นไอดอล K-pop ที่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง เธอเป็นส่วนหนึ่งของเกิร์ลกรุ๊ปวง LUNA ซึ่งเป็นหนึ่งในเกิร์ลกรุ๊ปที่โด่งดังที่สุดในเกาหลีใต้ เธอเปิดตัวตั้งแต่อายุยังน้อยและมีชื่อเสียงอย่างรวดเร็วด้วยทักษะการเต้นที่โดดเด่นและการแสดงบนเวทีที่มีเสน่ห์
กันเป็นหนึ่งในนักออกแบบท่าเต้น K-pop ที่โด่งดังที่สุดในยุคปัจจุบัน เขาได้ออกแบบท่าเต้นให้กับวงไอดอลหลายวง และการเต้นส่วนใหญ่ของเขามีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
ดวงตาของจีซองเป็นประกายเมื่อเขามองไปที่เมนเทอร์นักเต้นสองคน เขาจับแขนของจูนแล้วบีบแน่น
“ผมไม่อยากจะเชื่อเลย” เขากระซิบ “ช่วยหยิกผมทีได้ไหม?”
จูนหยิกกล้ามแขนของเขาโดยไม่ลังเลใจ จีซองต้องปิดปากเพื่อระงับเสียงกรีดร้องของเขา
“พี่ชาย พี่นี่แข็งแกร่งจัง” เขากล่าวทั้งๆ ที่ยังเจ็บแขนอยู่ “ถึงแม้ว่าร่างกายของพี่จะดูบอบบางก็ตาม”
จูนเดาะลิ้น เจ้าเด็กน่าจะได้เจอตอนเขายังเป็นเจ้าพ่อ!
"และอีกท่านเมนเทอร์ด้านการแร็พของเรา: โบน!"
ชายผู้มีเสน่ห์ผมยาวและมีรอยสักใหญ่หลายจุด ในบรรดาเมนเทอร์ เขาเป็นคนเดียวที่จูนไม่รู้จัก เขาไม่เคยเป็นแฟนพวกเพลงแร็พของเกาหลีแถมเหม่ยหลิงเอง ก็ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้ด้วย แต่ดูแล้วเหล่าเด็กฝึกคนอื่นๆ จะรักเขา
“และสุดท้ายนี้ ผมขอแนะนำตัวผมเอง ผมคือคังมินโฮ พิธีกรและเมนเทอร์ที่มีเสน่ห์ของพวกคุณสำหรับไรส์ซิ่งสตาร์ ซีซั่นที่ 4!”
"การออดิชั่นครั้งนี้ของพวกคุณจะได้รับการจัดอันดับแบ่งคลาสเป็นดาว จะมีห้าคลาส: 5 ดาว, 4 ดาว, 3 ดาว, 2 ดาว และ 0 ดาว ดาวบนเสื้อของพวกคุณจะตรงกับทักษะที่พวกคุณเชื่อเท่านั้น อย่างไรก็ตาม วันนี้เราจะให้คะแนนคุณตามทักษะที่แท้จริงของคุณ” มินโฮกล่าว
จูนมองลงไปที่ป้ายชื่อของเขาและเห็นว่าเขาไม่มีดาวเลย ไม่มีแม้แต่ดวงเดียว จากนั้นเขาก็มองไปที่จีซองและเห็นว่าเขามีดาวสองดวงบนป้ายชื่อของเขา เขามองไปรอบๆ ห้องและเห็นเหล่าเด็กฝึกบางคนที่มีดาวมากกว่าห้าดวง!
"ดาวของพี่อยู่ที่ไหนหรอ?" จีซองถาม
“ไม่เห็นมีใครบอกฉันว่าให้ไปเอาดาวที่ไหน” จูนกล่าว มันเป็นเรื่องจริง! ซีซั่นที่ผ่านมาเป็นการแบ่งแบบตัวอักษร เริ่มจาก A ถึง F นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาใช้กฎนี้
จีซองหัวเราะเบาๆ "พี่นี่น่ารักจังเลย"
จูนเขม่นมองเขาผ่านหน้ากาก จีซองจึงยกมือยอมแพ้ ดวงตาของพี่จูนดูเฉียบคมเขาตัวเกร็งทันทีที่เขาเขม่นมอง
คังมินโฮนั่งลง ดังนั้นเด็กฝึกคนอื่นๆ จึงเดินตามไป
ถัดจากจูน จีซองยังคงวิตกกังวล มองที่ศีรษะของเหล่ากรรมการด้วยรอยยิ้มอันน่ายินดี พวกเขาทั้งสองค่อนข้างใกล้ชิดกับพวกกรรมการตั้งแต่พวกเขานั่งที่ที่นั่งที่ 91 และ 92
“พี่ขึ้นโชว์คนเดียวเหรอพี่จูน?” จีซองถาม
จูนพยักหน้า “แล้วนายล่ะ?”
“ผมก็โชว์คนเดียวเหมือนกัน” เขากล่าว “แต่ผมค่อนข้างขี้กังวล ผมขอไม่แสดงก่อนจะดีกว่า”
เยน่าผู้กำกับหลักของรายการ เดินไปที่ด้านหน้าและนำบัตรคิวของเธอออกมา
“เหล่าเด็กฝึกทั้ง ได้กำหนดลำดับการแสดงแล้ว” เธอกล่าว
หัวใจของเหล่าเด็กฝึกเริ่มเต้นรัว โดยหวังว่าจะตนไม่เป็นลูกแกะบูชายัญ พวกเขายังไม่รู้มาตรฐานของเหล่ากรรมการ ดังนั้นการเป็นคนแรกก็หมายความว่าไปลุยแบบตาบอดไม่รู้อะไรเลย
มีเพียงเด็กฝึกบางคนที่ไม่รังเกียจที่จะไปก่อน คนหนึ่งคือเหล่าเด็กฝึกที่มีความสามารถและได้รับความนิยมจากบริษัทใหญ่ๆ และอีกคนก็คือจูน เหล่ากรรมการจะแก้ไขตามที่เห็นสมควรต่อไป ไม่สำคัญว่าจะเรียงยังไง
“เด็กฝึกคนแรกคือซงจีซอง!”
เด็กฝึกคนอื่นๆ จ้องมองเขาด้วยความสงสาร จีซองอยากจะร้องไห้ นั่นเป็นฝันร้ายที่ใหญ่ที่สุดของเขา เขาไม่อยากเปิดก่อน!
“การออดิชั่นจะเริ่มในอีก 30 นาที เด็กฝึกจีซอง โปรดเตรียมตัวและไปที่หลังเวทีด้วย”
จีซองหันไปทางจูน มือของเขาสั่นขณะจับมือ
“พี่” เขากล่าว "ผมกังวลจัง"
ทันใดนั้น หลอดไฟก็สว่างวาบในหัวของจูน
บางทีเขาอาจจะทำภารกิจรองสำเร็จก็ได้
_____________________________
