ตอนที่ 1 แก๊งเสือขาว
สั่งเจ้าพ่อไปเป็นไอดอล
ตอนที่ 1 แก๊งเสือขาว
ในถนนที่พลุกพล่านไปด้วยผู้คนของเมืองใหญ่อย่างเซี่ยงไฮ้ มีนักเลงชื่อกระฉ่อนผู้มีนามว่า เฉินจุนห่าว ปกครองพื้นที่แถบนี้ด้วยกำปั้นเหล็กของตน จุนห่าวเป็นที่รู้จักในด้านความแข็งแกร่งและความโหดเหี้ยม ทำให้หลายคนหวาดกลัว ปีนี้เป็นปี 2022 เขาได้เลื่อนขั้นจากการเป็นเบ๊ทั่วไปกลายเป็นมือขวาของหัวหน้าแก๊งเสือขาว
“จุนห่าว! บอสอยากเจอนาย” ป๋อเหวิน เพื่อนหัวล้านของเขากล่าว
“แล้วบอสอยู่ไหนล่ะ?”
“อยู่ที่โกดัง บอสอยากให้นายไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลย”
"ฉันกำลังไป"
จุนห่าวทิ้งบุหรี่บนพื้นแล้วพุ่งไปที่โกดัง เขาเดินผ่านลูกน้องของตนขณะที่เขาเดิน พวกเขาเหล่านั้นก็ก้มศีรษะเพื่อแสดงความเคารพ นี่ทำให้จุนห่าวรู้สึกดี หลังจากทำหน้าที่เป็นเบ๊ให้แก๊งมาหลายปี ทั้งไปทำธุระ ทำความสะอาดห้องน้ำ และทำงานสกปรกมาตลอดแปดปีที่ผ่านมา ในที่สุดเขาก็ได้เลื่อนตำแหน่งเป็นมือขวาของบอส
มันสมเหตุสมผลยิ่ง ก็จุนห่าวช่วยให้บอสได้ที่ดินที่เขาต้องการมาโดยตลอด
เขามาถึงโกดังแล้ว กลิ่นน้ำมันและเลือดปะปนในอากาศซึ่งทำให้รูจมูกของเขาแทบไหม้ มันมืดเกิ๊น—ก็เหมือนทุกครั้งเมื่อเขาได้พบกับบอส จุนห่าวยังไม่เคยเห็นใบหน้าและตัวตนของบอสของพวกเขาตลอดเวลาที่เขาอยู่ในแก๊ง แต่เขารู้ว่าบอสมีรอยสักรูปเสือขาวบนแขนซ้าย
“บอสเรียกผมเหรอครับ?”
“อา จุนห่าว ดีใจที่ได้เจอแก ไม่เจอกันนานเลยนี่ ฉันได้ยินมาว่าช่วงนี้แกสบายดี”
“ครับ” ผมยิ้ม “ถิ่นที่ผมคุ้มครองเป็นไปได้ดี”
“ดีที่ได้ยินงั้น แล้วน้องสาวแกเป็นยังไงบ้าง?”
จุนห่าวยิ้ม “เธอยังคงคลั่งพวกไอดอลเกาหลีเหมือนเดิน เธอชอบมาอ้อนขอให้ผมพาเธอบินไปเกาหลีใต้ทุกคืน แต่เธอก็รู้ว่าผมไม่มีเงินพอสำหรับเรื่องแบบนั้น” เขาขำเมื่อนึกถึงน้องสาวตัวดี
เหม่ยหลิง เป็นน้องสาวของจุนห่าว เป็นสมาชิกในครอบครัวเพียงหนึ่งเดียวที่เขาเหลืออยู่ พ่อของพวกเขาเป็นคนจีน ในขณะที่แม่ของพวกเขาเป็นคนเกาหลี ผลก็คือจุนห่าวรู้วิธีพูดทั้งสองภาษา แต่เนื่องจากแม่ของพวกเขาชอบจะคุยกับเขาเป็นภาษาแม่ของเธอในตอนที่เธอยังมีชีวิตอยู่ อย่างไรก็ตาม แม่ของเขาเสียชีวิตหลังจากให้กำเนิดเหม่ยหลิง ส่วนพ่อของเขาก็ตามไม่นานหลังจากนั้นเนื่องจากเสพยาเกินขนาด
เมื่ออายุได้ 8 ขวบ เขาต้องดูแลน้องสาวและอาศัยอยู่ร่วมกันในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า พอเขาอายุได้ 18 ปี เขาเริ่มมองหางานทำ แต่มันก็ไม่พอรายจ่าย เนื่องจากเขาไม่สามารถเรียนจบมัธยมปลายได้
วันหนึ่งเมื่อเขาต่อสู้กับพวกอันธพาล บอสเห็นแววก็เลยรับเขาเข้ามาและทำให้เขากลายเป็นเบ๊ เขาได้รับการสอนวิถีการต่อสู้ การเจรจา และบงการผู้อื่น เขารู้ว่าบอสเป็นคนไม่ดี แต่เขาก็ตอบแทนจุนห่าวด้วยค่าตอบแทนที่พอสมควร
บอสหัวเราะเบาๆ “ก็ดี อย่างน้อยตอนนี้เธอก็บรรลุนิติภาวะแล้วถูกไหม?”
จุนห่าวขมวดคิ้ว “ครับ” เขาตอบช้าๆ “ทำไมบอสถึงถามแบบนั้น?”
“ไม่มีเหตุผลไรหรอก” บอสปัดมันออกไป “แกปิดดิลกับพวกแก๊ง Thunder Dragons แล้วใช่ไหม?”
“ใช่แล้ว” จุนห่าวโอ้อวด “ผมได้กระเป๋าเอกสารที่บอสต้องการแล้วด้วย”
"ส่งมาให้ฉัน"
จุนห่าวส่ายหัว “เดือนนี้ผมยังไม่ได้รับค่าจ้างเลยนะบอส ผมอยากได้มันก่อนผมจะได้เอาไปจ่ายค่าเรียนให้น้อง ผมต้องขอโทษที่ต้องเก็บเอาไว้กับตัวก่อน แต่ผมจะส่งมอบให้ทันทีที่ผมได้รับค่าจ้าง”
บอสไม่พอใจกับคำตอบของจุนห่าว เขาเขม่นจุนห่าวตั้งแต่ที่หมอนี่กลายเป็นมือขวาแล้ว
“เอากระเป๋าเอกสารมาให้ฉัน” บอสยืนกราน
“ก็เอาค่าจ้างมาให้ผมก่อนสิ”
บอสเบื่อขี้หน้าจุนห่าวมากพอแล้ว เขาได้ยินข่าวลือจากสมาชิกคนอื่นๆ ว่าจุนห่าวแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ และตัวเขาถูกข้อเท็จจริงนั้นคุกคามมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วถ้าจุนห่าวไม่ต้องการมอบให้เขาด้วยความเต็มใจ บอสคงต้องใช้กำลังเอากระเป๋าเอกสารมา
ทันใดนั้น จุนห่าวก็รู้สึกหนาวสั่นไปถึงกระดูกสันหลัง มันตามด้วยเสียงฝีเท้าของคนจำนวนนึงเข้ามาในโกดัง
“ป๋อเหวิน? นายมาทำอะไรที่นี่?” จุนห่าวถาม
ป๋อเหวินยังคงเงียบและเล็งปืนมาที่หัวของเขา จุนห่าวพยายามหลบหนี แต่มีสมาชิกอีกคนจับแขนเขาไว้ ทำให้เขาขยับตัวไม่ได้
กรามของเขาขบกันแน่นขณะที่เขามองไปที่หนึ่งในสมาชิกแก๊งที่เขาเคยไว้ใจ
“พวกแกทุกคนกำลังทำอะไรกันวะ?”
“น่าเสียดายจริงๆ จุนห่าว” บอสพูดอย่างเย็นชา "แกเป็นคนเก่ง—เป็นคนที่มีฝีมือมากจริงๆ แต่ฉันคงไม่สามารถให้มือขวามาดูหมิ่นฉันได้ถูกไหม?”
จุนห่าวพยายามดิ้นรนเพื่อหนีจากเงื้อมมือของพวกเขา แต่เขาไม่สามารถสู้แรงของคนห้าคนได้ เขาเพียงคนเดียวแถมบอสก็อยู่ตรงหน้าเขา บอสชักปืนออกมาและจ่อมันลงบนขมับของเขา
“อย่าทำแบบนี้บอส ผมทำทุกอย่างเพื่อแก๊งค์มาโดยตลอด”
“ใช่นายทำ” บอสกล่าว “และฉันเกรงว่าแกจะแข็งแกร่งมากเกินไปนั่นเอง ดังนั้น คงดีกว่าที่จะกำจัดแกเสียแต่ตอนนี้ ก่อนที่แกจะกลายเป็นศัตรูของฉัน”
ปัง
วิสัยทัศน์ของจุนห่าวเปลี่ยนเป็นสีดำ
[ระบบกำลังรวบรวม]
จุนห่าวหายใจไม่ออกขณะที่เขาสะดุ้งตื่นขึ้นมา เขาหอบหายใจพลางมองไปรอบๆ และเห็นตัวเองอยู่ในห้องที่ไม่คุ้นเคย มันเล็ก—แถมดูจะเล็กกว่าอพาร์ทเมนต์เก่าที่เขาเคยอาศัยอยู่กับน้องสาวด้วยซ้ำ
เขามาที่นี่ได้ยังไง?
มีใครมาช่วยชีวิตเขาไว้หรือเปล่า?
จุนห่าวกำหมัดแน่นเมื่อเขานึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น หลังจากพลีชีพเพื่อแก๊งค์มาตลอดแปดปี บอสกลับตอบแทนเขาแบบนี้เหรอ?
อย่างน้อยเขาก็ยังมีชีวิตอยู่ เขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาตายและไม่ได้อยู่ดูแลน้องสาวของเขา
จุนห่าวลุกขึ้นจากเตียงและรู้สึกตัวเบากว่าปกติ กล้ามเนื้อของเขารู้สึกว่องไวมากกว่าเดิม ราวกับเขากลับมาเป็นหนุ่มอีกครั้ง ผิวของเขาก็ดูจะขาวขึ้นเช่นกัน
เกิดอะไรขึ้น?
“เหม่ยหลิง?” เขาเรียกน้องสาวของเขาแต่ก็ต้องหยุดเมื่อเสียงของเขาที่เดิมทีฟังดูแตกต่างออกไป มันอ่อนละมุนกว่าเมื่อก่อน ช่างแตกต่างจากเสียงแหบห้าวจากการสูบบุหรี่จัดของเขามาก
ทุกอย่างรู้สึกแปลกและประหลาด เขาจึงเดินไปล้างหน้าในห้องน้ำ เขาพยายามขัดถูมันให้สะอาดจนปกเสื้อและแขนเสื้อของเขาเริ่มเปียก
หลังจากล้างหน้าแล้ว เขาก็เงยหน้าขึ้นมาจ้องมองเงาที่สะท้อนในกระจก
“อ๋าา! นี่ใครวะเนี่ย?” เขาถอยหลังหนึ่งก้าวและจับใบหน้าของเขาไว้ สัมผัสได้ถึงผิวที่อ่อนนุ่มของเด็กหนุ่ม
[ระบบรวบรวมสำเร็จแล้ว]
ทันใดนั้น ก็มีจอแสดงผลโฮโลแกรมที่ดูมีชีวิตชีวาก็ปรากฏขึ้นที่กลางห้อง ฉายภาพของระบบ AI ที่ดูล้ำสมัย
[ขอแสดงความยินดีกับ เฉิน จุน ห่าว! คุณเป็นผู้ได้รับเลือก]
ดวงตาของจุนห่าวเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ ความอยากรู้อยากเห็นของเริ่มแผลงฤทธิ์ “ถูกเลือกหรอ? ถูกเลือกเพื่ออะไร?”
[คุณได้รับเลือกให้เป็นโฮสต์เพื่อเริ่มต้นการผจรภัยที่จะเปลี่ยนแปลงเพื่อที่จะเป็นไอดอลชั้นนำ]
จุนห่าวอ้าปากค้าง ความกลัวและความไม่เชื่อปรากฏบนใบหน้าของเขา และในเวลาเดียวกันนั้น ภาพทุกอย่างก็กลายเป็นสีดำอีกครั้ง
_____________________________
