บทที่ 54 แลกเปลี่ยน《วิชาเทพมังกร》

บทที่ 54 แลกเปลี่ยน《วิชาเทพมังกร》

หลังจากที่ได้ยิน สีสันในดวงตาของชูเฟิง ก็ทอแสงวูบวาบ เขาเปิดปากถามว่า “วิธีที่ว่าคืออะไร?”

ชายชุดดำตอบอย่างสงบ “นั่นคือการมอบดาร์คคริสตัลทั้งหมดให้ข้า แล้วข้าจะมอบสมบัติแบบสุ่มให้แก่ท่าน”

“แต่ท่านควรรู้ไว้ ว่าวิธีนี้ เมื่อเลือกทำแล้วจะเปลี่ยนใจไม่ได้”

“ถ้าสมบัติที่ได้รับไม่เป็นที่พอใจ ก็ไม่อาจยกเลิกการแลกเปลี่ยนได้เช่นกัน”

หลังจากที่ได้ยินแบบนั้น ชูเฟิงยกมือขึ้นลูบคางตัวเอง แสดงสีหน้าครุ่นคิด

ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดแดนมังกร เริ่มสนใจวิธีการแลกเปลี่ยนแบบพิเศษนี้

“ให้ตายเถอะ นี่มันเปิดกล่องสุ่มชัดๆเลยไม่ใช่เหรอ?”

“ผู้เฒ่าชูเฟิง คุณต้องคิดให้รอบคอบนะ กล่องสุ่มส่วนใหญ่มักหลอกลวง! ฉันเลยจ่ายเงินไปเยอะมากเพื่อสุ่มกาชา แต่ตอนนั้นได้แต่เกลือ!”

“ถ้าใช้ดาร์คคริสตัลนับร้อยไป แล้วผลกลับเป็นแลกได้ขยะ ถึงตอนนั้นจะร้องไห้ก็คงร้องไม่ออกจริงๆ”

จู่ๆชูเฟิงก็หันศีรษะไปมองชูเซี่ย เอ่ยปากถามว่า “ลูกคิดว่ายังไง?”

ชูเซี่ยตั้งสมาธิอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดอย่างใจเย็นว่า “ในเมื่อมีโอกาสแค่ครั้งเดียว งั้นก็ลองมันซักหน่อยเถอะ”

“ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี ผมยอมรับได้”

ชูเฟิงพยักหน้า พูดขึ้นว่า  “งั้นก็เอาตามลูกว่า”

หลังจากนั้น เขายื่นมือออกไป นำดาร์คคริสตัลทั้งหมดออกจากพื้นที่ระบบ วางไว้ตรงหน้าชายชุดดำ

มีทั้งหมด 550 ชิ้น ต้องการนับไหม?”

ไม่จำเป็น” ชายชุดดำส่ายหัว ยกมือขึ้นทันที ดูดดาร์คคริสตัลทั้งหมดเข้าไปในหมอกสีดำ

หลังจากดูดดาร์คคริสตัลงหมดแล้ว เขายื่นแขนขวาตัวเองเข้าไปในร่างกายหมอกดํา และเมื่อชักออกมาอีกครั้ง ในมือของชายชุดดำ ก็มีหนังสือโบราณเล่มหนึ่ง

“นั่นมัน .... หนังสือ?”

“เชี่ยเอ๊ย ไม่เอาน่า! เจ้าหมอนี่หลอกท่านผู้เฒ่าแลกดาร์คคริสตัลทั้งหมดกับหนังสือเน่าๆงั้นเหรอ!”

“จบสิ้นแล้ว คงเพราะหมัดในตอนแรกของท่านผู้เฒ่า เจ้าหมอนี่ เลยเก็บความคับแค้นใจไว้ แล้วเอาคืนเขาอย่างสาสม!”

อย่างไรก็ตาม ขณะนี้สีสันในดวงตากลับวาววับอย่างไม่อาจปกปิด

นั่นเพราะ เมื่อรับหนังสือโบราณเล่มนี้มา เขาก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นอายไม่ธรรมดา

ไม่ต้องสงสัยเลย ชายในชุดคลุมสีดำที่อยู่ตรงหน้า ไม่ได้หลอกลวงเขา!

หนังสือโบราณเล่มนี้ มันไม่ธรรมดาเลยจริงๆ

จากนั้น ชูเฟิงจ้องมองอย่างตั้งใจ และพบว่าปกหนังสือโบราณเล่มนี้ เขียนด้วยตัวอักษรขนาดใหญ่ที่ทรงพลัง 《วิชาเทพมังกร》

ดูท่าว่า หนังสือโบราณเล่มนี้ จะเหมือนกับวิชาสยบเทพคชสารที่เขาฝึกฝน เป็นกังฟูชนิดพิเศษ!

แต่แล้วสองคิ้วของเขาก็ขมวดเข้าหากัน เพราะเขาสังเกตได้ ว่าหนังสือโบราณเล่มนี้ ... มันไม่สมบูรณ์!

หากฝึกตามที่มีบันทึกไว้ในหนังสือเล่มนี้ เกรงว่าคงฝึกได้ถึงขั้นแรกของวิชาเทพมังกรเท่านั้น

แต่ขั้นแรกนี้ มันเทียบได้กับพลังรบในระดับไหน ชูเฟิงไม่มีทางรู้เช่นกัน

คิดได้แบบนี้ ชูเฟิงหันศีรษะย่นคิ้วและถามว่า “กังฟูนี่ ... ทำไมมันไม่สมบูรณ์?”

ชายชุดดำเฉลยอย่างไม่ปิดบัง “ระดับของสิทธิในการแลกเปลี่ยนสิ่งนี้สูงกว่าขั้นแรกมาก”

“แต่เพราะท่านเลือกสุ่มสมบัติ จึงได้มันมาตั้งแต่สิทธิ์ขั้นแรก”

“ซึ่งขอบอกเลยว่า แม้เจ้าสิ่งนี้จะช่วยให้ฝึกฝนได้แค่ขั้นแรก แต่ขั้นแรกของมัน หากต้องการแลกเปลี่ยนโดยใช้ดาร์คคริสตัล จำเป็นต้องใช้อย่างน้อย 2,000 ก้อนเลยทีเดียว”

“ดังนั้น หากอยากได้บันทึกในการฝึกขั้นสอง ท่านต้องเพิ่มระดับสิทธิ์ของตัวเอง แล้วใช้ดาร์คคริสตัลเพื่อแลกรางวัล”

หลังจากที่ได้ยินแบบนั้น ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดแดนมังกร ทั้งหมดตกตะลึง

“จริงหรือ? หนังสือเน่าๆเล่มนี้ ที่จริงแล้วต้องใช้ดาร์คคริสตัลกว่าสองพันเพื่อแลกเปลี่ยนมัน?”

“งี้ก็แสดงว่า”ผู้เฒ่าชูเฟิงไม่เพียงแต่ไม่ขาดทุน แต่เขายังกำไรมากด้วย!”

“ยังไงก็ตาม มันคือกังฟูอะไรเนี่ย ทำไมถึงได้ขายแพงขนาดนั้นทั้งๆที่เป็นแค่ขั้นแรก”

หลังจากได้ยินคำอธิบายของชายชุดดำ สีหน้าของชูเฟิงก็ผ่อนคลายลง

เอาล่ะ นี่หมายความว่ากังฟูในมือฉัน ยังสามารถแลกเปลี่ยนได้อีก

ชูเฟิงโยนหนังสือโบราณเล่มนี้ให้ชูเซี่ย “รับไว้ ลองฝึกดู มาดูกันว่าลูกมีพรสวรรค์ในการบำเพ็ญเพียรหรือไม่”

ชูเซี่ยรับหนังสือโบราณเล่มนี้โดยไม่รู้ตัว สีหน้าเขาตื่นเต้นอย่างไม่อาจปกปิด เอ่ยถามว่า “แล้วพ่อไม่ฝึกมันเหรอ?”

“พ่อไม่ต้องการมัน” ชูเฟิงโบกมือปฏิเสธแล้วพูดต่อว่า “ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ว่าดาร์คคริสตัลพวกนี้ เป็นลูกหามาได้ ไม่ใช่พ่อ”

สิ่งที่เขาพูด แน่นอนว่ายังไม่ใช่ทั้งหมด

เพราะหลังจากที่ตนได้เรียนรู้กังฟูระดับตำนานอย่างวิชาสยบเทพคชสารแล้ว เขาก็ไม่จำเป็นต้องฝึกฝนกังฟูสายอื่นอีก

ยิ่งไปกว่านั้น หากเลือกเรียนหลายวิชาเกินไป อาจเกิดกรณีที่พลังแต่ละสายตีกันได้

ในกรณีที่ไม่รุนแรงอาจส่งผลแค่เส้นลมปราณขาด ถ้าหนักหน่อยคงตัวระเบิดแตกตาย

ดังนั้น ชูเฟิงย่อมไม่กล้าเสี่ยง และมอบ 《วิชาเทพมังกร》 ให้กับชูเซี่ยไปฝึกฝนแทน นี่คือทางเลือกที่ดีที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย

และหลังจากที่ชูเฟิงพูดเช่นนี้ ชูเซี่ยไม่ดื้อรั้นอีก

เขานั่งลงบนพื้น เริ่มพลิกหนังสือโบราณในมือ

บอกตามตรงนะ เขาอยากรู้อยากเห็นมาก ว่าวิชากังฟูอะไรกัน ที่ทำให้มันต้องมีราคาขายถึงสองพันดาร์คคริสตัล!

ใช้เวลาไม่นาน ชูเซี่ยก็จมอยู่กับมันอย่างเต็มที่

เห็นได้ชัด ว่าเขาได้ทุ่มเททั้งหัวใจและจิตวิญญาณ อุทิศแก่การเรียนรู้วิชากังฟูนี้

ห้ามลืมนะว่า ชูเซี่ยเพิ่งบรรลุสภาวะรู้แจ้งมาได้ ดังนั้นย่อมสามารถเข้าใจวิชาใหม่ได้ง่ายกว่าเดิมโดยใช้ความพยายามแค่ครึ่งเดียว!

เวลาผ่านไปนาทีต่อนาที ชูเซี่ยทำตัวราวกับว่าไม่มีใครอื่นอยู่รอบตัว พลิกดูหนังสือโบราณหน้าแล้วหน้าเล่า ทั้งคนทั้งร่างประหนึ่งพระภิกษุชราที่เข้าฌาน

และชูเฟิงก็ไม่รีบร้อน อดทนรอให้ชูเซี่ยเข้าใจกังฟูนี้อย่างถ่องแท้

เพราะเขารู้อยู่แก่ใจ ว่ายิ่งกังฟูทรงพลังมากเท่าไหร่ การเรียนรู้มัน ก็ยิ่งเป็นเรื่องยากมากเท่านั้น

ฉะนั้น ต่อให้เร่งรีบแค่ไหน เขาก็จะไม่เอ่ยเร่งชูเซี่ย

ในที่สุด หลังจากผ่านไปกว่าสิบนาที ชูเซี่ยก็พลิกมาถึงหน้าสุดท้ายของ《วิชาเทพมังกร》

หลังจากนั้น จู่ๆเขาก็เงยหน้าขึ้น พ่นอากาศขุ่นๆ ออกมาเต็มปาก สีสันในดวงตาเปล่งประกายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

ชัดเจนว่าเกิดความเข้าใจในวิชาได้บางส่วนแล้ว!