บทที่ 505-506
บทที่ 505 สงบสติอารมณ์ก่อน “ด่าทอนางไปจะมีประโยชน์อะไร นางไม่ได้ยินและไม่เจ็บช้ำน้ำใจ วันนี้ข้าตบนางไปถึงสองหน แต่มือข้าปวดร้าวเจียนตาย” หลิงอวี่จื้อฟุบลงบนโต๊ะอย่างอ่อนแรง ยกมือขึ้นปิดตาขณะหัวใจรู้สึกหดหู่อย่างยิ่ง มู่หรงหนี่อวิ๋นไม่สามารถทนมองหลิงอวี่จื้อในสภาพเช่นนี้ได้ ในอดีตหลิงอวี่จื้อมักมีชีว...
