บทที่ 391-392
บทที่ 391 เปิ่นหวางเคยเห็นหมดแล้ว คงจะดีไม่น้อยหากได้อยู่ร่วมชายคากับนางทั้งชีวิต เพราะนั่นจะทำให้ได้อยู่กับนางอย่างเปิดเผยและสัตย์ซื่อ เขาต้องการใช้โอกาสนี้บอกความในใจต่อหลิงอวี่จื้อ ด้วยกลัวว่าจะไม่มีโอกาสพูดในอนาคต แต่เมื่อได้ยินคำพูดของหลิงอวี่จื้อ เขาก็เลือกที่จะปล่อยให้คำพูดเหล่านั้นเน่าเปื่อย...
