บทที่ 375-376
บทที่ 375 ผู้อื่นต่อเขาแล้วล้วนเป็นอากาศ แม้นจะหวาดกลัว ทว่านางได้ตัดสินใจแน่วแน่แล้ว โชคชะตาของนางมิอาจเปลี่ยนแปลงได้ ทั้งไม่อยากทำร้ายคนเหล่านี้ที่ห่วงใยนางอย่างแท้จริง เมื่อนับดูแล้ว นางไม่ได้อิ่มเอมใจกับความห่วงใยเฉกเช่นนี้มานานหลายปีแล้ว ถึงตอนนี้หลิงอวี่จื้อพลันเห็นเงาร่างที่คุ้นเคย นางรีบวิ่ง...
