บทที่ 263-264
บทที่ 263 พี่ชาย อย่าโง่งมนักเลย เย่หยิงยกศีรษะขึ้นเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าก้าวเข้ามา เมื่อพบว่าเป็นหลิงอวี่จื้อกลิ่นอายสังหารจากเขาพลันรุนแรงขึ้น หากล่วงรู้เร็วกว่านี้เขาย่อมมิยอมรับคำสั่งนี้ สุดท้ายกลับมาตกอยู่ในมือคุณหนูใหญ่แห่งคฤหาสน์อัครเสนาบดีจนได้ “เจ้ายังคิดจริง ๆ หรือว่าสายตาจักฆ่าคนได้? หากม...
