1297 - อาจารย์ของศากยมุนี 

1297 - อาจารย์ของศากยมุนี

เรือโบราณสีทองแล่นมาในมหาสมุทรสีดำและรอดพ้นจากดวงตาแห่งทะเลปีศาจ มีหลวงจีนอรหันต์ทองห้าร้อยคนนั่งสมาธิอยู่บนเรือ มีเพียงหลวงจีนเฒ่าคนหนึ่งเท่านั้นที่ลืมตาและท่องบทสวดสรรเสริญพุทธคุณ

ไม่คิดว่าความยิ่งใหญ่ของวัดต้าเล่ยหยินจะไม่เป็นรองเขาพระสุเมรุแม้แต่น้อย เย่ฟ่านรู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่ง

“หลวงจีนเฒ่าเจ้ายังมีชีวิตอยู่เจ้าตายไปเมื่อสองพันปีก่อนแล้วไม่ใช่หรือ?”

บรรพชนจระเข้ตะโกน เส้นเลือดบนหน้าผากของเขากระตุก เห็นได้ชัดว่าเขาเคยต่อสู้กับหลวงจีนคนนี้มาก่อน

หลวงจีนผู้เฒ่ากล่าวว่า “อาตมาอยู่ที่นี่ก็เพื่อแผ่เมตตาให้กับประสกโดยตรง”

ซากสังขารของเขาแห้งเหี่ยวราวกับขอนไม้ดูน่าสังเวชอย่างยิ่ง แต่ถึงอย่างนั้นพลังศักดิ์สิทธิ์ที่แผ่ออกมาก็สร้างความหวั่นไหวให้กับเย่ฟ่านเป็นอย่างมาก

“อย่าแสร้งทำเป็นมีเมตตา วันนี้ข้าจะทำให้เจ้ากลายเป็นฝุ่น”

บรรพชนจระเข้กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา เกราะทองส่องประกายแวววาวของโลหะเย็น ซึ่งทำให้อักขระเต๋ามากมายหมุนวนขึ้นสู่ท้องฟ้า

“หลวงจีนเฒ่าน่าจะตายไปนานแล้ว อย่างมากสุดเขาก็โจมตีได้ไม่กี่กระบวนท่า สำหรับหลวงจีนคนอื่นๆพวกเขาไม่มีทางตื่นขึ้นอย่างแน่นอน..” เย่ฟ่านวิเคราะห์อย่างใจเย็น

หลวงจีนเฒ่าคนนี้ได้รับการขนานนามว่าเป็นพระพุทธเจ้าก่อนสากก็จะมุนี และดูเหมือนพลังของเขาจะอยู่ในขอบเขตของเสมือนจักรพรรดิเป็นอย่างน้อย!

เย่ฟ่านรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก หลวงจีนทั้งห้าร้อยคนไม่ได้เข้าสู่เส้นทางแห่งสังสารวัฏก็เพราะพวกเขาต้องการที่จะอยู่ที่นี่เพื่อปราบปรามบรรพชนจระเข้โดยตรง

ความเสียสละนี้ยากที่จะทำความเข้าใจได้

ดาวโบราณดวงนี้ครั้งหนึ่งเคยเต็มไปด้วยพลังชีวิตและเป็นแหล่งกำเนิดของสิ่งมีชีวิตมากมายนับไม่ถ้วน ใครจะรู้ว่าตั้งแต่บรรพชนจระเข้ปรากฏตัวขึ้นเขาจะนำความตายมาสู่ผู้คนมากมายถึงขนาดนี้

โดยธรรมชาติแล้วสถานที่แห่งนี้กลายเป็นโลกที่เต็มไปด้วยความชั่วร้ายอย่างยิ่ง วิญญาณผู้กล้าหาญทั้งหมดถูกผนึกอยู่ในแกนโลกทำให้ดินแดนทั้งหมดกลายเป็นนรกโดยสมบูรณ์!

“ไม่น่าแปลกใจเลยที่ข้าเดินฝ่ามหาสมุทรสีดำและไม่สามารถเข้าไปในดวงตาของทะเลได้ เพราะสถานที่แห่งนั้นเป็นดินแดนปิดผนึกที่หลวงจีนเฒ่าสร้างขึ้น!”

ดวงตาที่เปื้อนเลือดของบรรพชนจระเข้มีความสงบมากขึ้นเล็กน้อย

“ประสกได้โปรดอย่าสร้างปัญหาอีกเลย เนื่องจากเจ้าสามารถหาดวงตาแห่งทะเลปีศาจได้ เจ้าควรรู้ได้อย่างเป็นธรรมชาติว่ามันก่อตัวขึ้นในตอนนั้นอย่างไร และสิ่งมีชีวิตแบบไหนที่ถูกผนึกไว้ในส่วนลึกที่สุด”

“อีกไม่นานข้าก็จะออกจากที่นี่แล้ว ต่อให้สิ่งมีชีวิตที่อยู่ข้างในถูกปลดปล่อยออกมาข้าก็ไม่มีความจำเป็นต้องกลัวอะไร” บรรพชนจระเข้กล่าว

“ประสกลืมไปแล้วหรือว่าโลกใบนี้เชื่อมต่อกับที่ใด เจ้าก็เห็นเรือผีสิงเหล่านั้นแล้ว พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นวิญญาณผู้กล้าที่มีความแข็งแกร่งอย่างมาก และสิ่งที่ถูกผนึกอยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของดวงตาแห่งทะเลจะส่งพลังมากแค่ไหน ประสกคิดว่าจะหนีรอดจากการไล่ล่าของเขาหรือ?”

รูปลักษณ์ของหลวงจีนเฒ่านั้นมีความเคร่งขรึม

เย่ฟ่านตกตะลึง ปรากฎว่าในดวงตาแห่งทะเลปีศาจนี้เป็นสถานที่ปิดผนึกสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังมากที่สุด ต่อให้เย่ฟ่านไม่รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไรแต่มันจะต้องแข็งแกร่งไม่เป็นรองจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน!

“หลวงจีนเฒ่าข้านับถือเจ้าอย่างมาก เพราะแม้แต่ศากยมุนียังนับถือเจ้าในฐานะอาจารย์ อย่างไรก็ตามหากเจ้าไม่ยอมหลีกทางเจ้าจะต้องตายอยู่ที่นี่จริงๆ”

เกราะทองดำของจระเข้โบราณส่งเสียงกึกก้อง จิตสังหารของเขาราวกับกระบี่สวรรค์ที่ฟาดฟันไปทุกทิศทุกทาง ความแข็งแกร่งนี้ไม่อาจจินตนาการได้

เย่ฟ่านตกใจอย่างมากและมองดูหลวงจีนเฒ่าด้วยความไม่เชื่อ เขาเป็นคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่บนเรือสีทอง ด้วยภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้เขามีตัวตนแบบไหนกันแน่?

“ธรรมของอาตมาไม่เท่าศากยมุนี อาตมาจึงถือได้ว่าเป็นเพียงผู้ชี้ทางเท่านั้น พวกเราไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นอาจารย์ของศากยมุนี” หลวงจีนเฒ่ากล่าวด้วยรอยยิ้ม

เย่ฟ่านรู้สึกประหลาดใจ และนึกถึงบันทึกบางเรื่องที่เกี่ยวข้องกับศากยมุนี ท่านมีปรมาจารย์หลายคนก่อนตรัสรู้ คนเหล่านั้นเป็นทั้งพราหมณ์เป็นทั้งผู้ที่นับถือศาสนาอื่น

หลวงจีนเฒ่าคนนี้อย่างน้อยก็เคยเป็นพุทธเจ้าโบราณ ซึ่งน่าจะเป็นผู้ชี้ทางให้ศากยมุนีเข้าสู่เส้นทางพุทธ!

ก่อนที่ศากยมุนีจะกลายเป็นศาสดาเอกของโลก พุทธศาสนาก็ดำรงอยู่มานับตั้งแต่โลกเกิดขึ้นแล้ว แม้ศากยมุนีจะดับสูญไปศาสนาพุทธจะคงอยู่กับโลกนี้ไปอีกนานเท่านาน

หลวงจีนเฒ่าคนนี้ถึงกับเป็นอาจารย์ของศากยมุนี!

นี่เป็นเบื้องหลังที่น่าทึ่งมาก เพียงแค่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็ทำให้เย่ฟ่านตกตะลึงอย่างถึงที่สุดแล้ว มิหนำซ้ำคนผู้นี้ยังได้รับการขนานนามว่าเป็นพระพุทธเจ้าโบราณอีกด้วย!

นี่คือประวัติศาสตร์ที่ยังมีชีวิตอยู่โดยแท้จริง หากเย่ฟ่านมีโอกาสได้นั่งสนทนากับหลวงจีนเฒ่าคนนี้เขาเชื่อว่าในเวลาไม่กี่วันเขาจะทะลวงเข้าสู่อาณาจักรราชาผู้ยิ่งใหญ่ได้อย่างแน่นอน

“หลวงจีนเฒ่าเจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร ข้ายอมรับว่าข้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของศากยมุนี แต่ข้าสามารถฆ่าเจ้าได้ด้วยนิ้วเดียวเท่านั้น!”

บรรพชนจระเข้นั้นแข็งแกร่งและครอบงำ ร่างกายของเขาปกคลุมไปด้วยชุดเกราะสีทองที่เหมือนกับเกร็ดหนา ในขณะนี้เมื่อเขาเคลื่อนไหวชุดเกราะก็ส่งเสียงกุกกักดูหน้าขนลุกอย่างมาก

บรรพชนจระเข้กรีดร้องด้วยความโกรธ จากนั้นเขาได้ฟาดฟันกระบี่ในมือออกไปด้วยพลังทำลายล้างที่แข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อ เป้าหมายของกระบี่นี้อยู่ที่เรือสีทองภายในมหาสมุทรนั่นเอง

“นะโม เฮ นา ดา นา ดูโอ นา เย เย นา โม อาลี เย โป ลู เจีย ตี โช บานา เย โพธิ เย...”

หลวงจีนเฒ่าท่องพระสูตรพิชิตมาร จากนั้นเขาได้ประทับฝ่ามือไปข้างหน้าและเรียกฝ่ามือที่มีขนาดใหญ่โตหลายหมื่นวาให้ปะทะกับกระบี่ที่ฟาดฟันเข้ามาอย่างรุนแรง

บรรพชนจระเข้ไม่ได้มีความเกรงกลัวแม้แต่น้อย ในอดีตเขาเคยเป็นถึงจักรพรรดิโบราณแม้ว่าพลังของเขาจะลดลงมากกว่าเก้าในสิบส่วนมันก็ยังเพียงพอที่จะสังหารเสมือนจักรพรรดิทุกคน

การต่อสู้ของเสมือนจักรพรรดิทั้งสองทำให้ดาวอังคารสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

นี่คือการต่อสู้ที่ดุเดือดทั้งสองฝ่ายต่างไม่มีการเก็บงำความแข็งแกร่งพวกเขาแสดงทุกสิ่งทุกอย่างออกมาเพื่อสังหารฝ่ายตรงข้ามให้ได้!

“นา เฮนา ทานา โดนา เย...”

ทันใดนั้นอรหันต์สีทองทั้งหมดที่นั่งอยู่บนเรือโบราณก็เริ่มสวดมนต์พร้อมกัน แม้ว่าพวกเขาจะตายไปแล้วแต่วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาดำรงอยู่เพื่อการนี้โดยเฉพาะ

แสงที่ไม่มีที่สิ้นสุดเบ่งบานไปทั่วดาวอังคาร แสงสีทองนั้นเต็มไปด้วยพลังแห่งฌาน(เซน)ขั้นสูง แสงสีทองฟาดฟันบรรพชนจระเข้ให้กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

เสียงสวดมนต์ของหลวงจีนทั้งหมดสั่นสะเทือนสวรรค์พิภพ พลังการโจมตีนี้ทั้งเต็มไปด้วยความศักดิ์สิทธิ์และลึกลับไม่สามารถคาดเดาได้

เรือโบราณสีทองลำนี้เป็นอาวุธเต๋าสุดขั้วที่ทรงพลังอย่างยิ่ง มันมีจิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่ของศากยมุนี เมื่อได้รับการกระตุ้นจากหลวงจีนทั้งหมดพลังทำลายล้างอันน่าสะพรึงกลัวก็กวาดออกไปหลายพันลี้!

ธรรมะของชาวพุทธมีความซับซ้อนและลึกซึ้งสามารถปราบศัตรูที่ดื้อรั้นได้ทั้งหมด ในเวลานี้พลังที่แข็งแกร่งนั้นเริ่มฉีกกระชากร่างกายของบรรพชนจระเข้ออกเป็นชิ้นๆ

อย่างไรก็ตามบรรพชนจระเข้สามารถฟื้นฟูตัวเองกลับมาได้อย่างรวดเร็ว

แม้ว่าอาจารย์ศากยมุนีจะมีวิธีการที่แข็งแกร่ง แต่เนื่องจากเวลาที่ผ่านไปนานหลายพันปีสุดท้ายพลังที่เขาแสดงออกมาได้ก็มีอย่างจำกัดเท่านั้น

เย่ฟ่านเฝ้าดูการต่อสู้จากระยะไกลและไม่ได้หลบหนี เขามีความปรารถนาบางอย่าง หากหลวงจีนผู้เฒ่าได้รับชัยชนะเขาจะอยู่เพื่อสนทนาธรรมกับอีกฝ่ายเพื่อให้บรรลุความรู้แจ้งในการเป็นเซียนในอนาคต

แต่หากบรรพชนจระเข้ได้รับชัยชนะเขาก็ยังมีไพ่ตายที่พร้อมจะทำลายล้างศัตรูผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตคนนี้ให้ตายอยู่ที่นี่

เมื่อเย่ฟ่านรอจนถึงรุ่งสาง หลวงจีนเฒ่าก็เกือบจะพ่ายแพ้แล้ว พลังของเขาไม่สามารถต้านทานความบ้าคลั่งของบรรพชนจระเข้ได้อีกต่อไป

นี่คือสงครามศักดิ์สิทธิ์ การต่อสู้ในระดับเซียนโบราณ ด้วยทักษะลับที่ซับซ้อนและกฎอันศักดิ์สิทธิ์สุดท้ายผู้ตายจะดับสูญทั้งกายและวิญญาณไม่สามารถเข้าสู่สังสารวัฏได้อีก

…….