ตอนที่ 8 สำหรับฉัน ไม่ใช่ปัญหาเลยสักนิด

“จัดการพวกมัน!!”

ด้วยคำสั่งการจากกวงโตวเฉียง ลูกน้องทั้งหมดของเขาก็ได้พุ่งทะยานออกไปทั้งๆที่พวกเขานั้นรู้อยู่แล้วว่าอีกฝ่ายนั้นมีคนเหนือมนุษย์ระดับสองดาวอยู่ มีเพียงลูกน้องของกวงโตวเฉียงเท่านั้นที่จะรู้ว่าบอสของตัวเองนั้นมันโหดเหี้ยมขนาดใหน

เขานั้นโหดเหี้ยมกับคนอื่นและตัวเองด้วย

เหล่าทหารทั้งหมดก็เริ่มเข้าต่อสู้ในทันที ยกเว้นแค่ซูยี่ที่จ้องมองกวงโตวเฉียง ที่เป็นคนเหนือมนุษย์ระดับสอง สูงสุด หรือก็คือระดับเดียวกับซูยี่

“สมแล้วที่เป็นนายน้อยของตระกูลเศรษฐี เมื่อลูกน้องแกตาย  ฉันจะส่งแกไปหาพวกมัน”กวงโตวเฉียงนั้นก็ยิ้มเยาะขึ้น

ณ ตอนนี้ ไม่เขาหรือซูเฉินก็ต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งที่ต้องตายไป มันไม่มีตัวเลือกที่สามแล้ว

ใบหน้าของซูเฉินนั้นก็ยังคงใจเย็นอยู่แล้วซึ่งไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าตอนนี้เขากำลังคิดอะไรอยู่ แต่ซูยี่นั้นก็ได้เข้ามาป้องกันการโจมตีของกวงโตวเฉียงไว้

คนเหนือมนุษย์ระดับสอง นี่ก็คือความแข็งแกร่งสูงสุดของสถานที่รวมตัวแห่งนี้ ซึ่งการเคลื่อนไหวทุกๆก้าวนั้นต่างก็เป็นที่จับตามอง

กวงโตวเฉียงนั้นก็หยิบแท่งเหล็กออกมาแล้วโจมตีใส่ซูยี่อย่างดุร้ายแต่ละการโจมตีนั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังที่คนธรรมดาไม่สามารถต้านทาน พลังของคนเหนือมนุษย์ระดับสองนั้นเป็นสิ่งที่น่าหวาดหวั่นได้  แค่เพียงหมัดเดียวก็มีแรงถึงหนึ่งพันกิโลกรัมเลย

เปรี้ยง!! เปรี้ยง!!เปรี้ยง!!

ซูยี่นั้นก็โบกสะบัดมีดสั้นป้องกันการโจมตีของกวงโตวเฉียงอย่างใจเย็น

หลังจากนั้นสักพัก กวงโตวเฉียงก็แสดงสีหน้าน่าเกลียดออกมา เขานั้นรู้ดีว่าหากเป็นแบบนี้ต่อไป เขานั้นคงจะกลายเป็นฝ่ายเสียเปรียบแน่ ยังไงซะ ลูกน้องของเขานั้นก็ไม่อาจจะต่อกับคนเหนือมนุษย์ทั้งแปดคนได้ ไอ้บ้าที่ใหนมันถึงได้มีคนเหนือมนุษย์มากมายขนาดนี้กัน?

ใบหน้าของกวงโตวเฉียงก็ทะมึนขึ้นมาทันที ถ้าหากเขาและอีกสองคนไม่ตัดสินใจแบนการใช้อาวุธปืนในสถานที่รวมตัวแห่งนี้หล่ะก็ ป่านนี้เขาหยิบออกมายิงแล้ว

หากเขาเอาออกมาใช้หล่ะก็ แม้ว่าเขาจะฆ่าคนพวกนี้ได้ อีกสองคนคงได้ร่วมมือกันฆ่าเขาแน่

พอคิดถึงเรื่องนี้ กวงโตวเฉียงนั้นก็ทำได้เพียงต่อสู้กับซูยี่ต่อไป

ซูเฉินนั้นกลับรู้สึกเบื่อขึ้นมา เขาจึงได้ถามระบบ “มีวิธีเสริมแกร่งทหารวิธีอื่นอีกใหม?”

ที่น่าแปลกคือกลับมีคำตอบที่ไม่คาดคิดอยู่ “นอกจากใช้คริสตัลพลังงานแล้ว โฮสต์สามารถใช้คะแนนพลังงานอัดฉีดเข้าสู่ร่างกายทหารซึ่งมันจะเป็นการเสริมแกร่งให้กับทหารนายนั้นโดยตรง”

แม้คำอธิบายของระบบจะฟังดูชั่วร้าย แต่ดวงตาของซูเฉินกลับเปร่งประกายขึ้นมา วิธีตรงๆแบบนี้มันมีประโยชน์มากกว่ากินคริสตัลพลังงานอีก

“แล้วฉันต้องใช้กี่คะแนนถึงจะสามารถเพิ่มระดับของซูยี่?”

“1,000 หน่วย”

ปากของซูเฉินก็กระตุกหงึกๆ  รวมกับพลังงาน 100 หน่วยที่เขาพึ่งได้มา ตอนนี้เขามีแค่ 110 หน่วยเอง

ถ้าหากเขามีพลังงานขนาดนั้น เขาเอาไปใช้สร้างทหารใหม่จะดีกว่าเยอะ กล่าวได้ว่าการเพิ่มระดับของซูยี่นั้นมันเป็นไปไม่ได้

ในตอนนี้ เขาก็คิดอะไรขึ้นมา “แล้วถ้าหากฉันอยากจะเพิ่มระดับของซูยี่เป็นระดับสามดาว ต้นหล่ะ?”

“พลังงาน 50 หน่วย”

ตอนนี้ซูเฉินไม่มีทางหาคะแนน 1,000 หน่วยมาได้หรอกแต่ 50หน่วยไม่ใช่ปัญหา กวงโตวเฉียงนั้นยังมีลูกน้องที่เป็นคนเหนือมนุษย์ระดับหนึ่งดาวอยู่ หลังจากเขาฆ่าพวกมัน เขามั่นใจว่าเขาจะต้องมีพลังงานพอแน่

แน่นอนว่า ด้วยการที่ทหารทั้งแปดนายฆ่าลูกน้องของกวงโตวเฉียง คะแนนพลังงานของซูเฉินนั้นก็ต้องเพิ่มขึ้น สุดท้ายแล้ว เมื่อลูกน้องของกวงโตวเฉียงตายหมด พลังงานของซูเฉินนั้นเพิ่มขึ้นแค่ 90 หน่วย ตอนนีเขานั้นเข้าใจแล้วว่ามีเพียงคนเหนือมนุษย์ระดับหนึ่งดาว ขั้นสูงสุดเท่านั้นถึงจะทำให้เขาได้ 100 หน่วย ในขณะที่ระดับหนึ่งดาวธรรมดาให้พลังงานเขาแค่ 10 หน่วย

“เสริมแกร่งความแข็งแกร่งของซูยี่สู่ระดับสามดาว ต้น!!”

ด้วยคำสั่งของซูเฉิน ทันใดนั้นซูยี่ที่กำลังต่อสู้กับกวงโตวเฉียงนั้นก็ทรงพลังมากกว่าเดิม ไม่เพียงความเร็วของเขาจะเพิ่มขึ้นสามเท่าแต่ความแข็งแกร่งของเขาเองก็เพิ่มขึ้นด้วย

“อะไรเนี่ย พัฒนาในระหว่างต่อสู้? เป็นแบบนั้นได้ไงวะ!!”กวงโตวเฉียงนั้นก็ตกตะลึง และปฏิกิริยาแรกของเขานั้นก็คือหนี แต่ก่อนที่เขาจะได้ลงมือ มีดสั้นของซูยี่ก็ได้เข้าปาดคอของเขาแล้ว ทำให้กวงโตวเฉียงตายลง

“ฆ่าคนเหนือมนุษย์ระดับสองดาว สูงสุด ได้รับพลังงาน 500 หน่วย”

การที่กวงโตวเฉียงมอบพลังงานให้เขามากขนาดนี้นั้นมันทำให้ซูเฉินตกตะลึงมาก และตอนนี้เขาก็มีพลังงานอยู่ 640ซึ่งมันพอจะทำให้เขาอัญเชิญทหารมาอีกหลายนาย

น่าเสียดายที่พลังงานพวกนี้มันยังไม่พอจะทำให้ซูยี่พัฒนาสู่ระดับสามดาว สูงสุดได้ แต่ตอนนี้แค่ระดับสามดาว ต้นนั้นก็เพียงพอจะยึดครองสถานที่รวมตัวแห่งนี้แล้ว

เมื่อเหลิงหยูเหว่ยเดินทางมาถึง สิ่งที่เธอเห็นก็คือศพที่กองเต็มไปหมด และทั้งหมดนั้นเป็นคนของกวงโตวเฉียง แถมศพของกวงโตวเฉียงนั้นก็อยู่ไม่ไกลจากนั้นด้วย

“นี่นายฆ่ากวงโตวเฉียงไปงั้นหรอ?”เหลิงหยูเหว่ยนั้นก็มองซุเฉินด้วยความไม่อยากจะเชื่อ กวงโตวเฉียงนั้นเป็นหนึ่งในสามผู้ทรงอิทธิพลของสถานที่รวมตัวแห่งนี้ แต่ตอนนี้หมอนั่นกลับตายซะแล้ว

ไม่เพียงแค่เหลิงหยุเหว่ยเท่านั้น กระทั่งคนอื่นๆที่ได้เห็นฉากนี้ก็ไม่อยากจะเชื่อกัน

“แปลกหรอที่ฉันฆ่าหมอนี่?”ซูเฉินก็ถามกลับ

เหลิงหยูเหว่ยนั้นก็พูดอะไรไม่ออก ด้วยความแข็งแกร่งของซูเฉินแล้ว เขาก็นับได้ว่ามีความสามารถพอจะจัดการกับกวงโตวเฉียงแต่ดูเหมือนว่าลูกน้องของเขาจะไม่มีใครตายเลย

“นายรู้ใหมว่านายสร้างปัญหาใหญ่แล้วหน่ะ?”เหลิงหยุเหว่ยก็พูดออกมาอย่างโมโห

“มันก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับฉันหนิ”

เหลิงหยูเหว่ยจึงแบ่งปันข้อมูลทั้งหมดที่เธอรู้ ซึ่งมันทำให้ซูเฉินยิ้มออกมาเลย การที่เธอเต็มใจบอกเรื่องนี้กับเขาในตอนนี้นั้นแสดงให้เห็นว่าเหลิงหยุเหว่ยนั้นเป็นคนที่รู้คุณคน นั่นเท่ากับว่าเขานั้นไม่ได้ช่วยเธออย่างเสียเปล่า

“แล้ว ไม่ใช่ว่าเธอบอกว่าจะเลี้ยงอะไรฉันไม่ใช่หรอ? ตอนนี้ฉันพร้อมแล้ว”

เหลิงหวูเหว่ยก็กรอกตาขึ้นมาทันที เธอนั้นไม่เคยเห็นคนแบบนี้มาก่อนเลย

การที่ขุมกำลังของกวงโตวเฉียงถูกทำลายลงนั้นมันทำให้เกิดความอลหม่านขึ้นมาในพื้นที่รวมตัวแห่งนี้ เรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนตั้งแต่มีการก่อตั้งพื้นที่รวมตัวขึ้น

แน่นอนว่านี่มันไม่เกี่ยวอะไรกับซูเฉิน ในตอนนี้ เขาและเหลิงหยูเหว่ยกำลังทานอาหารอยู่ในร้านอาหารที่ค่อนข้างสะอาดแห่งนี้ ที่แห่งนี้ไม่ใช่สถานที่ที่คนธรรมดาจะมีเงินพอมานั่งกิน อย่างน้อย มันก็เป็นที่สำหรับคนเหนือมนุษย์

อาหารที่นี่ล้วนแล้วแต่ทำมาจากพืชหรือไม่ก็สัตว์กลายพันธุ์ทั้งสิ้น

“เอาหล่ะ นายอยากจะกินอะไร?”เหลิงหยูเหว่ยก็ทำตัวราวกับคนใหญ่คนโตที่มีชายสองคนนั่งขนาบข้าง คนหนึ่งหนุ่มคนนึงแก่ พวกเขานั้นเป็นสมาชิกทีมสองคนสุดท้ายของเหลิงหยูเหว่ย

“เขาเชื่อลั่วฮัง ส่วนนี่จางเถา”เหลิงหยูเหว่ยก็พูดแนะนำ

“หวัดดี”ซุเฉินก็พยักหน้าตอบ

ทั้งสองคนนั้นประหลาดใจขึ้นมา เขานั้นไม่คาดคิดเลยว่าคนผู้นี้ที่ดูเหมือนนายของตระกูลใหญ่โตตระกูลหนึ่งจะพูดคุยด้วยได้ง่ายขนาดนี้

ซูเฉินนั้นก็มองดูเมนูอาหารแล้วสุ่มสั่งไปสักสองสามจาน เขานั้นไม่ได้มีความรู้สึกอะไรกับอาหารที่นี่เท่าไหร่ สิ่งีท่เขาอยากจะรู้มากที่สุดนั้นก็คือสถานการณ์ในปัจจุบัน

เหลิงหยูเหว่ยนั้นก็รู้สึกไม่พอใจนัก เพราะอาหารที่นี่มันไม่ถูกเลย

“หัวหน้าเหลิง คุณพอจะมีแผนที่พื้นที่รอบๆนี้ใหม? ฉันอยากจะซื้อไว้สักอัน”