ตอนที่ 752 หนูก็ไม่ได้เกลียดคุณเลยจริงๆ
อีกด้านหนึ่ง หลังจากที่กุเร็นกลับออกมาจากสนามประลองของรายการทองคำ
เธอก็เดินอย่างรวดเร็วไปหาหลี่ฟาน และกระโดดเข้าสู่อ้อมแขนของเขา
สิ่งนี้ทำให้ลูกศิษย์ของหลี่ฟานที่อยู่โดยรอบพากันอิจฉา
กุเร็นสามารถตกอยู่ในอ้อมแขนของหลี่ฟานได้ โดยไม่ตั้งใจเพราะอายุยังน้อย แต่พวกเธอทำแบบนั้นไม่ได้
ด้วยการที่พวกเธออายุมากกว่า มันจึงเป็นกำหนดว่าพวกเธอไม่สามารถทำอะไรเหมือนกับกุเร็นได้
“อาจารย์หลี่ฟาน หนูชนะแล้ว!”
“ตอนนี้หนูอยู่ในอันดับที่ 10 ของรายการ [ อันดับนินจาคาเงะ ]”
“และหนูก็ทำตามที่อาจารย์บอก เอาชนะเซนจู โทบิรามะด้วยการใช้การ์ดคลาสใบเดียว!”
กุเร็นพูดกับหลี่ฟานด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม และโดยธรรมชาติแล้ว หลี่ฟานก็ไม่ได้เป็นคนที่จะหวงคำชมของเขาอย่างตระหนี่
ในห้องฝึกฝนแห่งกาลเวลา หลี่ฟานมอบการ์ดคลาสวีรชนสามใบให้กับกุเร็น
เอมิยะ ชิโร่ จากคลาสอาเชอร์, คู ฮูลินน์ จากคลาสแลนเซอร์ และเฮอร์คิวลิส จากคลาสเบอเซอเกอร์
สำหรับการ์ดคลาส เฮอร์คิวลิส เนื่องจากพลังของมันทรงพลังเกินไป และมีสมบัติวีรชนที่พิเศษเกินไป
ดังนั้นกุเร็นจึงยังไม่สามารถใช้พลังของมันได้อย่างสมบูรณ์
หลังจากใช้งานแล้ว เธอจะมีเวลาที่จำกัดมาก
ดังนั้นเพื่อให้กุเร็นมีพลังในการเอาชนะศัตรูได้ง่ายขึ้น หลี่ฟานจึงมอบการ์ดคลาสวิญญาณวีรชน ‘เอมิยะ ชิโร่’ และ ‘คู ฮูลินน์’ ให้เธอเป็นพิเศษในการใช้งาน
สำหรับผลที่ได้ก็คือ กุเร็นใช้งานมันได้ดีจริงๆ และอาจกล่าวได้ว่า เธอเอาชนะโทบิรามะได้อย่างง่ายดายมาก
สิ่งนี้ทำให้หลี่ฟานมีความรู้สึกโล่งใจ
ถึงแม้ว่ากุเร็นจะมีอายุน้อยกว่าลูกศิษย์คนอื่นๆ ของเขา แต่ในการต่อสู้เธอกลับไม่มีความรู้สึกเหมือนกับเด็กเลย
เรื่องนี้มันเป็นสิ่งที่ช่วยไม่ได้ และทำให้หลี่ฟานคร่ำครวญถึงวุฒิภาวะของเด็กๆ ในโลกนินจา
“กุเร็น ครั้งนี้เธอทำได้ดีมาก”
“แต่อย่าลืม ภารกิจที่ฉันมอบให้เธอไม่ใช่แค่การเอาชนะเซนจู โทบิรามะ”
“ด้านหน้าเขา ยังมีใครบางคนที่เธอต้องเอาชนะอยู่”
หลี่ฟานหัวเราะ
ในความเป็นจริง เมื่อกุเร็นเอาชนะโทบิรามะได้ ภารกิจการสำเร็จการศึกษาของกุเร็นก็เสร็จสิ้นลงแล้ว
และถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงรางวัลที่กำหนดไว้ในอันดับที่สิบเท่านั้น แต่หลี่ฟานก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
“หนูรู้ค่ะ! หนูจะท้าทายนามิคาเสะ มินาโตะที่อยู่อันดับที่ 9 ของ [ อันดับนินจาคาเงะ ] เป็นคนต่อไป!”
“อาจารย์หลี่ฟาน โปรดรอสักครู่ หนูจะกลับมาในเร็วๆ นี้”
หลังจากได้รับคำชมจากหลี่ฟาน กุเร็นก็กระโดดออกจากอ้อมแขนของเขาอย่างมีความสุข
จากนั้นในใจของเธอ ก็มีเชื่อมโยงกับรายการทองคำบนท้องฟ้าทันที
วินาทีต่อมา ข้อความสีทองขนาดใหญ่ของกุเร็นก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า
— อันดับที่ 10 ‘กุเร็น’ ท้าทายอันดับที่ 9 ‘โฮคาเงะ รุ่นที่ 4 นามิคาเสะ มินาโตะ’ ใน [ อันดับนินจาคาเงะ ] —
— ทั้งสองฝ่ายโปรดเตรียมพร้อม การส่งตัวจะเริ่มหลังจาก 10 วินาทีต่อจากนี้ 10,9,8… —
[โฮคาเงะ รุ่นที่ 4 นามิคาเสะ มินาโตะ: เอ่อ… นี่ผมถูกท้า? ]
[โฮคาเงะ รุ่นที่ 2 เซนจู โทบิรามะ: รุ่นที่สี่ ครั้งนี้ฉันจะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของนาย นายคงได้เห็นความสามารถของเธอไปแล้ว ดังนั้นนายจะต้องมีวิธีการบางอย่างในการจัดการกับเธอ ]
[โฮคาเงะ รุ่นที่ 4 นามิคาเสะ มินาโตะ: นี่... ท่านรุ่นที่สอง ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ! แต่เนื่องจากเธอเป็นลูกศิษย์ของท่านหลี่ฟาน ผมจึงไม่มีความมั่นใจในตัวเองมากนัก ]
ไม่ว่าจะเป็นในฐานะโฮคาเงะรุ่นที่ 4 หรือในฐานะพ่อ มินาโตะก็ต้องการที่จะคว้าชัยชนะให้ได้
ท้ายที่สุด หลังจากที่เขาได้รับรางวัลที่กำหนดไว้ เขาก็ยังสามารถให้รางวัลนี้แก่ลูกชายของเขาได้
อย่างไรก็ตาม เมื่อต้องเผชิญหน้ากับลูกศิษย์ของหลี่ฟาน มินาโตะก็สูญเสียความมั่นใจไปเล็กน้อย
มินาโตะมีความคิดบางอย่างเกี่ยวกับวิธีจัดการกับ ‘อันลิมิเต็ด เบลด เวิร์คส์’ หลังจากที่เขาได้เห็นถึงพลังของมัน
แต่เขาก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่า กุเร็นจะมีความสามารถอื่นๆ อยู่อีกหรือไม่?
ร่างวิญญาณของมินาโตะถอนหายใจยาว ก่อนที่ร่างของเขาจะถูกเคลื่อนย้ายไปยังสนามประลองของรายการทองคำ ภายใต้การส่องสว่างของแสงสีทอง
ในเวลาเดียวกัน กุเร็นก็ถูกส่งไปยังสนามประลองของรายการทองคำด้วย
“ฮ่าฮ่า สวัสดีสาวน้อย”
“ได้โปรดเมตตาผมในการต่อสู้ด้วยนะ”
มินาโตะเอื้อมมือออกไปทักทายกุเร็นด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มสดใส
อย่างไรก็ตาม รอยยิ้มอันสดใสของเขานั้นก็ดูน่าอายเล็กน้อย
จะไม่ให้เขาอายได้ยังไง ในเมื่อตรงกันข้ามคือลูกศิษย์ของหลี่ฟาน
ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นโฮคาเงะรุ่นที่สี่ และยังสามารถใช้จักระของเก้าหางได้ แต่มินาโตะก็ยังไม่มั่นใจว่าเขาจะเอาชนะกุเร็นได้
“คุณโฮคาเงะรุ่นที่สี่”
“หนูก็ไม่ได้เกลียดคุณเลยจริงๆ”
“และอาจารย์หลี่ฟานเองก็ไม่ได้เกลียดคุณด้วยเช่นกัน”
“ถึงแม้ว่าคุณจะดูงี่เง่าไปหน่อย เพราะตายทั้งๆ ที่ไม่ได้จัดงานศพก็ตาม”
กุเร็นส่ายหัว และการ์ดคลาสก็ปรากฏขึ้นในมือของเธอ
ตอนนี้เธอพร้อมที่จะต่อสู้แล้ว!
…
