ตอนที่ 6 กวงโตว เฉียง

ซูเฉินนั้นก็พบว่าไม่ว่าเขาจะไปที่ใหน เขานั้นก็มักจะเป็นคนที่น่าสงสัยมากที่สุดเสมอ

ไม่มีทางเลี่ยงได้เลย  ผู้คนในที่แห่งนี้ล้วนแต่งตัวด้วยเสื้อผ้ายับยู่ยี่และสกปกรกในขณะที่พวกเขาทั้ง 10 คนนั้นสวมใส่เสื้อผ้าที่สะอาดสะอ้าน ดังนั้นเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะไม่เด่น

เมื่อซูเฉินได้พบคน เขาเลยถามออกไปตรงๆว่า “ที่นี่ใครแข็งแกร่งที่สุดงั้นหรอ?”

คนที่เขาหยุดถามนั้นดูเหมือนกับอันธพาลมาก ในสถานที่รวมตัวแบบนี้มีคนแบบหมอนี่เยอะเลย  พวกนี้ล้วนแล้วแต่ทำตัวโหดเหี้ยมกับคนแก่ ผู้หญิงและเด็กเล็กมากกว่าคนอื่นๆ แต่เมื่อคนพวกนี้เจอคนที่แข็งแกร่งกว่า พวกมันก็จะทำตัวเหมือนหมา

“คุณมาถามถูกคนแล้ว ในสถานที่รวมตัวแห่งนี้ พวกเรามีผู้ทรงอิทธิพลอยู่สามคน และทั้อแงสามนั้นเป็นคนจัดการดูแลที่นี่ คุณอยากจะหาคนใหนหล่ะครับ?”อันธพาลคนนี้ก็พยักหน้าแล้วก้มหัวลงทำความเคารพอย่างอ่อนน้อม

ซูเฉินนั้นก็เตรียมจะถามขึ้นมาแต่ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงตะโกนอันตื่นเต้นจากที่ไกลๆ “บอส พวกเราขโมยเงินมาได้อีกแล้ว ไอ้แก่พวกนี้มันไม่ยอมฟัง พวกเราก็เลยจัดการกระทืบพวกมันสักหน่อย”

อันธพาลหนุ่มสามคนก็เดินเข้ามาหาพวกเขา และที่ด้านหลังของทั้งสามไม่ไกลนัก ซูเฉินก็มองเห็นชายชราสองคนนอนจมกองเลือด

หัวหน้าอันธพาลคนนี้ที่ซูเฉินเข้ามาถามนั้นกลับตะโกนออกไปโดยไม่สนใจ “พวกแกสามคนรีบเข้ามาทักทาย ท่านลุงคนนี้สิ”

อันธพาลหนุ่มทั้งสามนั้นก็พึ่งจะสังเกตเห็นซูเฉินและพรรคพวก พวกเขานั้นได้ข่าวคราวมาอย่างดีและรู้เรื่องที่เกิดขึ้นที่หน้าทางเข้าสถานที่รวมตัวเมื่อครู่ ดังนั้นทั้งสามจึงรีบเดินเข้ามาทันที

“สวัสดีครับ ท่านลุง”อันธพาลหนุ่มทั้งสามก็ตะโกนเสียงดังลั่น

ซูเฉินนั้นก็นิ่งเงียบไม่พูดจาซึ่งทำให้อันธพาลทั้งสามรู้สึกกระอักระอ่วนเลย พวกเขาไม่กล้าจะพูดอะไรต่อด้วย เมื่อเทียบกับพวกเขา ซูเฉินนั้นเป็นถึงคนใหญ่คนโต แล้วพวกเขาจะเอาอะไรไปบ่นได้กัน

หลังจากนั้นสักพัก ซูเฉินก็พูดออกมาเบาๆ “นี่นายทำอย่างนี้บ่อยหรอ?”

หัวหน้าอันธพาลก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ท่านลุง นี่เป็นงานของพวกเรา พวกเราทำเพื่อเอาชีวิตรอด นอกจากนี้ ไม่มีใครรู้หรอกว่าตาแก่พวกนั้นจะตายเมื่อไหร่ ดีไม่ดีเงินพวกนั้นอาจจะสูญหายไปก็ได้ ดังนั้นให้พวกเราเอาไว้ใช้จะดีกว่าเยอะไม่ใช่หรอครับ?”

“ก็จริงนะ”

หัวหน้าอันธพาลนั้นก็ดีใจแล้วกำลังจะพูดอะไรต่อแต่ทันใดนั้นซูเฉินกับกุมคอของหัวหน้าอันธพาลแล้วยกขึ้นอย่างแรง

ความแข็งแกร่งของซูเฉินนั้นเชื่อมกับพลังต่อสู้สูงสุดที่เขาครอบครองอยู่ซึ่งก็คือซูยี่ที่มีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับสอง ดาว ขั้นสูงสุด ดังนั้น ความแข็งแกร่งของซูเฉินในตอนนี้ก็คือระดับสองดาว สูงสุดด้วย!!

นี่แหละคือพลังของผู้บัญชาการ!!

ดวงตาของซูเฉินก็เย็นชาขึ้นมา ทหารของเขาพึ่งเดินออกไปตรวจสอบสถานการณ์และได้พบว่าชายชราทั้งสองนั้นได้ตายไปแล้ว ตอนนี้เขารู้สึกโกรธมากจนแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่

เขานั้นไม่เคยคิดว่าชีวิตมนุษย์นั้นไร้ค่าเลยสักนิด เขาเชื่อมั่นชีวิตนั้นมีค่าแต่สำหรับคนตรงหน้าของเขา ชีวิตพวกมันไม่ต่างอะไรกับหญ้า!!

“ปะ…ปล่อย…”หัวหน้าอันธพาลก็พยายามตะเกียกตะกาย ส่วนอันธพาลหนุ่มอีกสามคนนั้นก็มึนงงไม่รู้จะทำอย่างไรดี

ซูเฉินนั้นก็ไม่เปิดโอกาสให้พวกนั้นได้ทำอะไร ซูยี่ก็ลงมือในทันที แค่เพียงพริบตาเดียว อันธพาลหนุ่มทั้งสามก็ล้มลงไปกองกับพื้นในขณะที่กุมคอตัวเองพร้อมกับมีเลือดไหลออกมาจากคอซึ่งทำให้เกิดแอ่งเลือดบนพื้น

หัวหน้าอันธพาลนั้นก็จ้องมองซูเฉินด้วยใบหน้าอันสับสน ซูเฉินนั้นก็พูดออกมาอย่างใจเย็น “ในสายตาของฉัน พวกนายสี่ตัวหน่ะไม่มีค่าเท่ากับชายแก่สองคนนั้นหรอก”

หลังจากพูดจบ เขาก็หักคอหัวหน้าอันธพาล ซึ่งตายตาไม่หลับเลยด้วยซ้ำ

นี่เป็นครั้งแรกที่ซูเฉินฆ่าคนด้วยมือของตัวเองแต่เขานั้นฆ่าอันธพาลที่ปฏิบัติกับชีวิตมนุษย์ราวกับมดปลวก ซึ่งเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับการกระทำนี้เลย

ผู้คนรอบข้างที่เห็นอันธพาลสี่คนที่ชอบรังแกคนอื่นตายลงแบบนี้ต่างก็รู้สึกมีความสุขมาก คุณลุงคนนึงก็พูดกับซูเฉิน “พ่อหนุ่ม สี่คนนั้นเป็นลูกน้องของกวงโตว เฉียง หนึ่งในสามผู้ดูแลพื้นที่รวมตัวนี้ เธอฆ่าพวกมัน กวงโตวเฉียงคงไม่ยอมปล่อยเธอไปแน่”

ตาของซูเฉินก็กระตุกหงึกๆ กวงโตวเฉียง? (ฟังดูเหมือนโล้นซ่า)

“ไม่เป็นไรหรอกครับ ขอบคุณนะครับ คุณลุง แล้วกวงโตวเฉียงอยู่ที่ใหนครับ? ผมจะไปหามันสักหน่อย”

คุณลุงคนนี้ก็ตกตะลึง เขานั้นไม่เคยเห็นใครแบบซูเฉินมาก่อนเลย ทำไมคนแบบนี้ถึงตั้งใจมาที่นี่กัน?

สุดท้ายแล้ว ลุงคนนั้นก็บอกถึงที่อยู่ของกวงโตวเฉียงให้ซูเฉินได้รับรู้พร้อมกับย้ำเตือนให้ระวังตัว

สถานที่รวมตัวแห่งนี้ไม่ได้ใหญ่เท่าไหร่นัก ซึ่งมันทำให้ข่าวที่เกิดขึ้นที่นี่ไปถึงหูของกวงโตวเฉียงอย่างรวดเร็ว

“บอส พวกเราปล่อยเรื่องนี้ไปไม่ได้นะครับ เสี่ยวเป่าอยู่กับผมมาตั้งนาน ผมไม่คิดเลยว่าเขาจะต้องมาตายในสถานที่รวมตัวของเราด้วย นี่มันเป็นการท้าทายอำนาจของบอสชัดๆ!!”ชายอายุประมาณสามสิบปีก็ตะโกนออกมาด้วยสีหน้าอันโมโหและโศกเศร้า

ต่อหน้าชายคนนี้ ชายหัวโล้นที่กำลังน่างอยู่บนเก้าอี้นั้นก็ไม่พูดไม่จาอะไร เขาก็คือกวงโตวเฉียง

ชื่อจริงของกวงโตวเฉียงนั้นคือเฉินเจียง เพราะเขาหัวโล้นและเป็นคนเหนือมนุษย์ระดับสองดาว เขาจึงถูกเรียกว่ากวงโตวเฉียง แถมเขายังชอบชื่อนี้มากๆด้วย

กวงโตวเฉียงนั้นก็หยิบบุหรี่ออกมาสูบอย่างมีความสุข  ในสถานที่รวมตัวแห่ง คนที่สามารถสูบบุหรี่อย่างสบายใจได้นั้นไม่ค่อยจะมีเท่าไหร่ ยังไงซะนี่มันก็ผ่านมา 30 ปีแล้วตั้งแต่เกิดวันโลกาวินาศ ซึ่งมันไม่ค่อยจะมีบุหรี่อยู่เลยเท่าไหร่ แม้ว่าจะมีการผลิตอยู่บ้างแต่ส่วนใหญ่แล้วมันมีไว้แค่คนในเมืองฐานทัพและมีออกขายอยู่แค่เล็กน้อยเท่านั้น

น้องชายที่อยู่ข้างเขานั้นก็จ้องมองฉากนี้ด้วยความอิจฉาแล้วสูดดมกลิ่นบุหรี่ในอากาศอย่างมัวเมา เขานั้นลิ้มรสบุหรี่ได้แค่วิธีนี้วิธีเดียว

ถ้าหากซูเฉินเห็นฉากนี้ เขาคงต้องจ้องมองพวกนี้ดว้ยสายตาดูถูกแน่ๆ พวกนี้กลับมีความสุขกับแค่สูดความบุหรี่มือสอง?

หลังจากนั้นสักครู่ กวงโตวเฉียงก็พูดขึ้น น้ำเสียงของเขานั้นท้างคมกริบและบางเบาซึ่งมันทำให้คนหลายคนต่างรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ “เสี่ยวเป่าเป็นคนของฉันเหมือนกัน ถ้าหากใครฆ่าคนของฉันต่อหน้าฉันและฉันไม่พูดอะไรหล่ะก็ คนอื่นคงคิดว่าฉัน กวงโตวเฉียง”

ทันทีที่เขาพูดจบ ชายหนุ่มที่พูดเมื่อครู่ก็ยิ้มแย้มออกมา “บอส แล้วพวกเราทำอะไรต่อดี?”

“นายกับอาเปี่ยวไปแอบลอบโจมตีพวกมันแล้วฆ่ามันซะ ฉันอยากให้คนอื่นรู้ว่าหากมาแหยมกับกวงโตวเฉียง แล้วจะต้องเจออะไร!!”กวงโตวเฉียงก็พูดออกมา

ชายหนุ่มที่ได้ยินก็ดวงตาลุกโชน เขานั้นรู้ดีว่าอาเปี่ยวนั้นเป็นอันธพาลอันดับหนึ่งภายใต้บังคับบัญชาของบอส เขานั้นเป็นคนเหนือมนุษย์ระดับหนึ่งดาวสูงสุดและสามารถก้าวเข้าสู่ระดับสองดาวในเวลาสั้นๆด้วย ดังนั้นพวกเขามั่นใจว่าครั้งนี้พวกเขาจะต้องเป็นฝ่ายชนะ

แน่นอนว่าพวกเขานั้นรู้ว่าซูเฉินนั้นมีคนเหนือมนุษย์ระดับสองดาวสูงสุดใต้บังคับบัญชาแต่คนเหนือมนุษย์ระดับสองสูงสุดนั้นไม่ได้อยู่ยงคงกระพัน ด้วยอาวุธดีๆ คนเหนือมนุษย์ระดับหนึ่งดาวก็สามารถฆ่าระดับสองดาวได้ นอกจากนี้ พวกเขาลอบโจมตีด้วย

ด้วยเหตุผลนี้ กวงโตวเฉียงจึงเอาอาวุธลับออกมาให้กับชายหนุ่ม

ซูเฉินก็เดินตรงไปยังสถานที่ที่กวงโตวเฉียงอยู่อย่างองอาจซึ่งทำให้ทุกคนที่อยู่ในสถานที่รวมตัวต่างสนใจขึ้นมา พวกเขากังวลมากว่ากวงโตวเฉียงเจ้าถิ่นจะกดขี่ข่มเหงซูเฉินที่เป็นผู้มาเยือน!

ใบหน้าของเหลิงหยูเฟยก็เปลี่ยนไปอย่างฉับพลันเมื่อเธอได้ยินข่าวนี้ ไม่มีใครรู้ถึงความโหดเหี้ยมอำมหิตของกวงโตวเฉียงไปมากกว่าเธอแล้ว หมอนั่นจะต้องแอบลอบโจมตีแน่นอน ตอนนี้ซูเฉินอยู่ในอันตรายแล้ว!