ตอนที่ 10 หันคมดาบใส่สัตว์กลายพันธุ์

ตอนนี้ ซูเฉินนั้นมีพลังงานอยู่ 640 หน่วยซึ่งมันไม่พอจะสร้างโรงไฟฟ้า หากไม่มีโรงไฟฟ้า สิ่งก่อสร้างจากฐานทัพก็จะไร้ประโยชน์

ซูเฉินนั้นก็พอจะมีความคิดอยู่ เขานั้นอยากจะสร้างโรงกลั่นแร่ที่ใช้หลอมแร่แต่เขาจำเป็นต้องมีพลังงานมากกว่านี้ หรือก็คือ เขานั้นจำเป็นต้องรวบรวมพลังงานมาก่อนเพื่อจะสร้างรายรับที่มัน่คง ง่ายๆก็คือตอนนี้เขาจนนั่นเอง

เพราะเหตุนี้ซูเฉินจึงสั่งการเก็บฐานกลับเป็นรถก่อฐานแล้วให้ระบบเก็บมันกลับไป เพราะหากเขาสร้างสิ่งก่อสร้างอื่น พวกมันจะไม่สามารถเก็บกลับไปได้นอกจากขายคืนในราคาถูก

“ตามแผนที่ที่เหลิงหยูเหว่ยมอบให้ ดูเหมือนว่าใกล้ๆนี่จะมีสัตว์อสูรกลายพันธุ์ระดับหนึ่งดาวอยู่เยอะเลย พวกเราไปล่ามันและเก็บรวบรวมพลังงานกันดีกว่า อย่างน้อยพวกเราต้องเก็บให้ได้ห้าพันหน่วย”ซูเฉินพูด

นี่เป็นครั้งแรกที่ซูเฉินนั้นรู้สึกว่าหากไม่มีพลังงานแล้วเขาจะไม่สามารถทำอะไรได้เลย โชคดีที่ระบบอนุญาตให้เขาสร้างทหารทั้งเก้าคนมา ไม่งั้นแล้ว เขาคงได้ตายแน่ๆหากเขาต้องไปเผชิญหน้ากับสัตว์กลายพันธุ์มือเปล่า

ทั้งกลุ่มนั้นก็เดินมาถึงยังตำแหน่งที่มีสัตว์กลายพันธุ์ระดับหนึ่งดาวกันอย่างรวดเร็ว และทันใดนั้นเขาก็พบว่าสัตว์กลายพันธุ์ระดับหนึ่งดาวทั้งหมดที่อยู่ที่นี่ก็คือฝูงไก่!!

ดูเหมือนว่าแถวนี้จะมีฟาร์มไก่อยู่ และหลังจากเกิดการวิวัฒนาการ ไก่พวกนี้ก็กลายเป็นสัตว์กลายพันธุ์ระดับหนึ่งกดาว แม้ว่าพวกมันจะไม่แข็งแกร่งนักแต่ไก่พวกนี้อยู่รวมกันเป็นฝูง เมื่อพวกมันอยู่รวมกัน สัตว์กลายพันธุ์ระดับสองก็ไม่กล้ามาหาเรื่องพวกมา แม้กระทั่งสัตว์กลายพันธุ์ระดับสามเองก็ยังเมินพวกมันไปเลย

ไม่งั้นแล้ว หลังจากผ่านไปสามสิบกว่าปี สัตว์กลายพันธุ์ระดับหนึ่งดาวพวกนี้คงได้สูญพันธุ์แน่

ในที่แห่งนี้มีไก่กลายพันธุ์อยู่มากกว่าสองร้อยตัวซึ่งถือได้ว่าเป็นจำนวนที่มากพอสมควร ถ้าหากพวกเขาโจมตีอย่างตรงๆหล่ะก็ พวกเขาได้บาดเจ็บกันแน่ๆ

อย่างไรก็ตาม ไก่พวกนี้มันก็แค่สัตว์กลายพันธุ์ระดับหนึ่งดาว และสำหรับทะหารเร้ดอะเริ้ทที่มีอาวุธปืนพร้อมนั้นถือได้ว่าเป็นของขวัญจากสวรรค์เลย

“ระวังและคอยจับตาดูด้วยว่าเจ้าไก่พวกนี้มีความสามารถอะไร หลังจากเข้าใจความสามารถมันแล้ว ค่อยใช้อาวุธปืนจัดการมัน”ซูเฉินก็พูดออกมา

สำหรับภารกิจนี้ ซูยี่นั้นเหมาะสมที่สุด เขานั้นเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่ทหารทั้งเก้านาย และแม้ว่าเขาจะทำภารกิจล้มเหลว เขาก็คงจะไม่มีทางเสียชีวิตได้หรอก

เพื่อให้การต่อสู้นี้เป็นไปอย่างราบรื่น ซูเฉินจึงได้ใช้พลังงานเสริมแกร่งเหล่าทหารอีกแปดนายให้กลายเป็นคนเหนือมนุษย์ระดับสองต้น ซึ่งนี่มันทำให้พลังงานทั้งหมดของเขาหมดลง และตอนนี้เขาก็ถือได้ว่าถังแตกแล้ว

ซูแย่นั้นก็กระโดดย่องไปตามต้นไม้ และเมื่อเขามาอยู่เหนือหัวพวกไก่ ซูยี่จึงได้หยิบปืนออกมาแล้วยิงกราดใส่พวกมันอย่างรุนแรง

ปัง ปัง ปัง…

เสียงปืน AK-47 นั้นกลับดูไพเราะสำหรับซูเฉินมากเพราะเมื่อซูยี่ยิงออกไป เขาก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนจากระบบอย่างต่อเนื่อง

“ฆ่า สัตว์กลายพันธ์ระดับหนึ่งดาว ได้รับพลังงาน 70 หน่วย”

“ฆ่า สัตว์กลายพันธ์ระดับหนึ่งดาว ได้รับพลังงาน 80 หน่วย”

…

ไก่แต่ละตัวนั้นมีจำนวนพลังงานแตกต่างกันไป ซูเฉินนั้นคิดว่ามันน่าจะเป็นเพราะความแตกต่างทางด้านความสามารถ ไก่ที่มอบพลังงานให้เขาสูงสุดนั้นมีค่าแค่เพียง 100 หน่วย

ภายใต้การโจมตี ไก่พวกนี้ก็แตกตื่น

พวกมันก็แผดเสียงร้องออกมากันอย่างต่อเนื่อง แล้วจากนั้นพวกมันก็ไปรายล้อมยังต้นไม้ใหญ่ที่ซูยี่อยู่แล้วทำการจิกใส่ต้นไม้อย่างต่อเนื่องด้วยจะงอยปากอันแหลมคม ความเร็วในการจิกนั้นน่าตกใจมากเพราะกับการตอกเสาเข็มเลย

“นี่หรอความสามารถของไก่พวกนั้น?”ซูเฉินก็ปากกระตุก

เขานั้นค้นพบว่าจะงอยของไก่กลายพันธุ์พวกนี้ดูเหมือนจะได้รับการเสริมแกร่งซึ่งมันสามารถแทงทะลุได้หลายอย่าง แม้แต่ต้นไม้ อย่างไรก็ตาม พวกเขานั้นก็ยังสามารถโจมตีจากระยะไกลได้โดยไม่ต้องเข้าไปสู้ระยะประชิต

ก่อนที่ต้นไม้จะล้ม ซูยี่จึงกระโดดไปยังต้นไม้อีกต้นแล้วทำการยิงต่อไป

พอได้รู้ถึงความสามารถของเจ้าไก่พวกนี้ ซูเฉินจึงได้สั่งการทหารทั้งหมดของเขาให้เข้าจู่โจม ก็ไก่พวกนี้มันคือพลังงานนั่นไง!!

หลังจากได้รับคำสั่ง ทหารทั้งแปดนายก็ขึ้นไปยืนบนต้นไม้พร้อมกับยิงไปในทิศทางเดียวกัน หลังจากนั้นสักครู่ จำนวนของเจ้าพวกไก่กลายพันธุ์นั้นก็ลดลงอย่างรวดเร็ว และเมื่อกระสุนหมด พวกเขาใช้พลังงานในการเติมกระสุนในทันที

หลังจากผ่านไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมง กลุ่มไก่กลายพันธุ์ที่มีจำนวนมากกว่าสองร้อยตัวนั้นก็ตายเกลี้ยง

ซูเฉินนั้นก็มองดูค่าพลังงานของเขาและตระหนักได้ว่าวิธีนี้มันง่ายมาก

“เดี๋ยว มีอะไรแปลกๆ ตามการคำนวณของฉัน ค่าพลังงานที่ได้รับมันน่าจะเกือบๆสองหมื่นคะแนหนิ? ทำไมมันถึงมีแค่ครึ่งเดียว”ซูเฉินก็พบบางอย่างผิดแปลก ทางระบบจึงอธิบายออกมา “เดิมทีระดับผู้บัญชาการของโฮสต์นั้นคือระดับ 1 เมื่อทหารฆ่าสัตว์กลายพันธุ์ระดับหนึ่ง พวกเขาก็ได้รับพลังงานทั้งหมดมา อย่างไรในตอนที่ไก่กลายพันธุ์พวกนั้นตายกันเหลือครึ่งเดียว ระดับผู้บัญชาการของโฮสต์เพิ่มขึ้นเป็นระดับ 2 ซึ่งมันทำให้ค่าพลังงานที่ได้รับโดนลดเหลือครึ่งเดียว รวมกับการใช้ค่าพลังงานในการสร้างกระสุน นี่ก็คือทั้งหมดที่เหลือ”

ซูเฉินก็ปากกระตุก ในเร้ดอะเริ้ทมันมีระดับผู้บัญชาการด้วยหรอ?

“นี่เป็นการตั้งค่าของระบบ ยิ่งโฮสต์มีระดับผู้บัญชาการสูงเท่าไหร่ โฮสต์ก็จะยิ่งได้รับสิทธิประโยชน์และอำนาจมากขึ้นเท่านั้น ในตอนนี้อำนาจของโฮสต์อยู่ในระดับ 2 ซึ่งจะเป็นการปลดความสามารถใหม่ ซึ่งนั่นก็คือการยืมความสามารถของผู้ใต้บังคับบัญชาคนใดคนหนึ่งเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงโดยไม่มีผลข้างเคียง”

“เพราะงั้น ความแข็งแกร่งของฉันก็ยังคงเป็นระดับเดียวกับซูยี่เพราะอำนาจผู้บัญชาการระดับ 1 สินะ?”

“ใช่แล้ว”

ดวงตาของซูเฉินก็เป็นประกายขึ้นมา นี่ถือได้ว่าเป็นข่าวดี เขานั้นรู้ดีว่าในเร้ดอะเริ้ทนั้นมียูนิตหลายตัวซึ่งมีความสามารถแตกต่างกันไปอย่างเช่นการควบคุมจิตใจ คลื่นแม่เหล็กและรังสี!!

ถ้าหากเขาได้รับความสามารถพวกนั้นมาหล่ะก็ เขาก็จะกลายเป็นผู้ไร้เทียมทานหน่ะสิ?

ซูเฉินและเหล่าทหารก็ทำการเก็บกวาดซากศพของไก่กลายพันธุ์ที่อยู่บนพื้นอย่างมีความสุข นี่ก็คืออาหารของพวกเขา แล้วเขาจะปล่อยทิ้งไว้ได้ไง?

โชคดีที่รถก่อฐานของระบบนั้นสามารถใช้เป็นโกดังเก็บของได้ ซูเฉินจึงได้เก็บซากไก่กลายพันธุ์ทั้งหมดแล้วเดินทางกลับไปยังเหมืองถ่านหิน

ด้วยพลังงานในตอนนี้ เขาจึงสามารถเริ่มทำโปรเจ็คก่อสร้างของเขาได้ในทันที

เมื่อรถก่อฐานแผ่ออก ก็กลายเป็นฐานหลักขนาดใหญ่ จากนั้นเขาจึงได้สร้างโรงไฟฟ้าเป็นอย่างแรก อย่างไรก็ตาม โรงไฟฟ้านั้นใช้เวลาสร้างครึ่งชั่วโมง พอผ่านไปครึ่งชั่วโมง เขาจึงได้ตั้งโรงไฟฟ้าไว้ใกล้กับฐานหลัก

เขานั้นสามารถเลือกหน้าตาของโรงไฟฟ้าได้ตามใจ ซูเฉินนั้นก็คิดอยู่ครู่หนึ่งและในที่สุดเขาก็ตัดสินใจเลือกโรงไฟฟ้าโมเดลของกองกำลังพันธมิตร(Allied Forces)แบบเดียวกับในเกมส์ ทันใดนั้น หม้อน้ำพร้อมกับแท่งยาวสามแท่งที่ล้อมรอบหม้อน้ำและมีความสูงมากกว่าสิบเมตรนั้นก็ได้ปรากฏขึ้นตรงหน้าของซูเฉิน

นี่เป็นครั้งแรกที่ซูเฉินได้เห็นโรงไฟฟ้าของเกมส์เร้ดอะเริ้ทแบบของจริงเป็นๆ ในขณะที่ยืนอยู่ห่างมัน เขานั้นก็สามารถสัมผัสได้ถึงความร้อนจากด้านใน พลังงานที่ผลิตออกมาจากเจ้านี่ก็คงจะพอใช้กับเมืองเล็กๆเมืองนึงได้ทั้งเมืองเลย

หลังจากสร้างโรงไฟฟ้าแล้ว ซูเฉินนั้นก็หันไปสร้างโรงกลั่นแร่ นี่จะเป็นแหล่งผลิตพลังงานหลักของเขาในอนาคต ตราบใดที่เขามีรถบรรทุกขุดแร่ ถ่านหินพวกนั้นก็จะกลายเป็นแหล่งพลังงานของเขา

หลังจากนั้นสักพัก สิ่งปลูกสร้างหลายหลังก็ปรากฏขึ้นซึ่งรวมถึงป้อมปราการ โรงยานยนต์สงครามและโรงจอดครื่องบินที่เป็นสิ่งที่ซูเฉินต้องการที่สุด

ในขณะจ้องมองดูพลังงานที่ลดลงเรื่อยๆ ซุเฉินก็หัวเราะอย่างชอบใจ

“ในที่สุดฉันก็จะได้สร้างตัวเงียบๆได้สักที เอาหล่ะ สัตว์กลายพันธุ์ที่รัก พ่อมาแล้ว”