ระบบจัดส่งข้ามกาลเวลา ตอนที่ 12 ย้อนเวลาบำเพ็ญเพียรในยุคโบราณกาล
ระบบจัดส่งข้ามกาลเวลา ตอนที่ 12 ย้อนเวลาบำเพ็ญเพียรในยุคโบราณกาล
ณ ขุนเขาที่เก้า
หลี่มู่เก็บโอสถเม็ดไว้ในพื้นที่ตันเถียนของเขาเพื่อปกปิดกลิ่นอาย
เมื่อเมฆทัณฑ์โอสถไม่รู้สึกถึงกลิ่นอายของโอสถ จากนั้นมันก็ค่อย ๆ จางหายไป
ขณะที่ความคิดของเขาโลดแล่น ข้อมูลแฝงของโอสถเม็ดนี้ก็ปรากฏขึ้นในหัวของเขา
[ชื่อ: โอสถเทพสามวิญญาณอัคคี]
[ระดับ: กึ่งระดับเก้า]
[บทนำ: เมื่อทานโอสถนี้จะสามารถสร้างวิญญาณขึ้นมาใหม่ได้ และทำให้วิญญาณถูกชำระล้างโดย "พลังไฟศักดิ์สิทธิ์" และทำให้ห้วงสมุทรแห่งสติปัญญาถูกเติมเต็มด้วย "พลังไฟศักดิ์สิทธิ์"]
[คำเตือน: ท่านสามารถทานมันก็ต่อเมื่อท่านบรรลุขอบเขตแก่นก่อกำเนิดเป็นอย่างน้อย มิฉะนั้น ตัวของท่านจะระเบิดและตายในที่สุด]
....
หลังจากอ่านแล้ว ม่านตาของหลี่มู่ก็หดลงทันที ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก
กึ่งระดับเก้า!
ไม่มีโอสถเม็ดระดับนี้ในแคว้นต้าฮวงอย่างแน่นอน
แม้ว่าจะมี พวกมันก็คงถูกปกป้องกันโดยอสูรโบราณบางตัวหรือกระทั่งนักบุญของสำนักใหญ่บางแห่ง
เพราะโอสถเม็ดกึ่งระดับเก้าต้องมีนักปรุงโอสถระดับเก้าเป็นอย่างน้อยจึงจะปรุงมันได้
ไม่มีนักปรุงโอสถระดับเก้าในแคว้นต้าฮวง ผู้ที่อยู่ระดับสูงสุดดูเหมือนจะเป็นนักปรุงโอสถระดับแปดเพียงเท่านั้น
นักปรุงโอสถระดับเก้านับว่าเป็นผู้มากอำนาจในแคว้นใหญ่
หลี่มู่สามารถปรุงโอสถเม็ดกึ่งระดับเก้าได้โดยการจัดส่ง นี่เทียบได้กับว่าเขาเป็นนักปรุงโอสถระดับเก้าแล้วหรือไม่?
.......
หลี่มู่ถือโอสถเม็ดไว้ในมือ เขาสัมผัสได้ถึงความร้อนที่ราวกับจะแผดเผาทุกสิ่งอย่าง
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็กลืนมันโดยตรง
ทันทีที่โอสถเม็ดเข้าไปในปาก มันก็ระเบิดออกมาเป็นพลังที่ร้อนรุ่ม ซึ่งแพร่กระจายไปทั่วร่างกายของเขาในทันที
วินาทีถัดมา
เขารู้สึกเหมือนกำลังนั่งอยู่ในหินหนืด ทั่วทั้งร่างของเขา ตั้งแต่ผิวหนังไปจนถึงอวัยวะภายใน จากผิวหนังไปจนถึงวิญญาณราวกับกำลังถูกเผาไหม้
ในไม่ช้า ห้วงสมุทรแห่งสติปัญญาของเขาก็ถูกเผาไหม้
มีเปลวเพลิงเคลื่อนวนอยู่ในนั้น มันคือ "พลังไฟศักดิ์สิทธิ์" ที่อยู่ในโอสถเม็ด
วิญญาณของเขาถูกห่อหุ้มด้วยเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์อันว่างเปล่า...
แม้ว่ากระบวนการทั้งหมดจะทรมานเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ทำให้หลี่มู่เจ็บปวด เขายังสามารถทนมันได้
...
ตู้ม!
ระลอกคลื่นพลังวิญญาณก่อตัวเป็นวงแล้วเริ่มระเบิดไปทั่วร่างของหลี่มู่...
กลิ่นอายของเขาก็แข็งแกร่งขึ้น!
ขอบเขตแก่นก่อกำเนิดระดับสอง!
ขอบเขตแก่นก่อกำเนิดระดับสาม!
ขอบเขตแก่นก่อกำเนิดระดับสี่!
ขอบเขตแก่นก่อกำเนิดระดับห้า!
มันพุ่งทะยานขึ้นจนถึงขอบเขตแก่นกำเนิดระดับห้า จากนั้นจึงหยุดอย่างเชื่องช้า
อึดใจต่อมา หลี่มู่ลืมตาขึ้นอย่างแผ่วเบา ไฟศักดิ์สิทธิ์เคลื่อนวนผ่านเข้าไปในม่านตาของเขา...
เขามองเข้าไปในห้วงสมุทรแห่งสติปัญญา และพบว่ามีไฟศักดิ์สิทธิ์กำลังเคลื่อนวนอยู่บนห้วงสมุทรแห่งสติปัญญา
สิ่งนี้ทำให้หลี่มู่ประหลาดใจ
เพราะห้วงสมุทรแห่งสติปัญญาเป็นส่วนสำคัญมากของผู้บำเพ็ญเพียรและเป็นจุดอ่อนด้วยเช่นกัน เมื่อห้วงสมุทรแห่งสติปัญญาถูกโจมตี นั่นก็หมายความว่าความตายกำลังรอพวกเขาอยู่
อย่างไรก็ตาม ด้วยความแข็งแกร่งของห้วงสมุทรแห่งสติปัญญาในปัจจุบัน เมื่อวิญญาณของผู้บำเพ็ญเพียรอื่น ๆ โจมตีห้วงสมุทรแห่งสติปัญญาของเขา ในไม่ช้าการโจมตีนั้นจะจางหายเหลือเพียงเถ้าถ่านภายใต้การเผาไหม้ของ "พลังไฟศักดิ์สิทธิ์" นี้!
ไม่เพียงเท่านั้น วิญญาณของหลี่มู่ยังมี "พลังไฟศักดิ์สิทธิ์" ที่ทรงพลัง แม้ว่าจะเพียงเล็กน้อย แต่ความแข็งแกร่งทางวิญญาณของหลี่มู่ก็การพัฒนาอย่างก้าวกระโดด
ยิ่งไปกว่านั้น ช่วงเวลาเดียวกันกับที่เขาแข็งแกร่งขึ้น ฐานพลังบำเพ็ญของหลี่มู่ก็ทะลวงขอบเขตแก่นกำเนิดระดับห้า
ในหนึ่งวัน เขาทะลวงผ่านขอบเขตย่อยห้าขอบเขตติดต่อกัน อีกทั้งยังเป็นถึงขอบเขตแก่นกำเนิด หากข่าวลือนี้แพร่กระจายออกไป มันคงทำให้ผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนมาก และเหล่าอัจฉริยะผู้ที่อ้างว่าตนมีพรสวรรค์ไร้เทียมทานกระอักเลือดได้
.......
ในช่วงเวลานี้
หลี่มู่ไม่ได้เกียจคร้านเลยแม้แต่น้อย
ในเวลาว่าง เขาเริ่มรวบรวมทรัพยากรและสะสมโอสถอย่างช้า ๆ
หลังจากจัดส่งได้หนึ่งเดือน
โอสถเม็ดที่หลี่มู่ครอบครองอยู่นั้นไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป เขาไม่จำเป็นต้องพึ่งพาสำนักตงเหยียน
เขามีโอสถเม็ดระดับสี่และระดับห้าสามร้อยเม็ด โอสถเม็ดระดับหกสามเม็ด และโอสถเม็ดระดับเจ็ดหนึ่งเม็ด
ไม่ใช่ทุกครั้งที่เขาจะประสบความสำเร็จกับการจัดส่งแล้วได้โอสถเม็ดกึ่งระดับเก้า ของเช่นนั้นต้องอาศัยสิ่งของที่จัดส่งผสมกับโชควาสนาอีกเล็กน้อย
วันนี้หลี่มู่สะสมทรัพยากรเพียงพอแล้ว
ตอนนี้เขาจึงได้มุ่งเน้นไปที่การพัฒนาความแข็งแกร่งของตนเอง
หลังจากครุ่นคิด เขาเห็นว่าฐานพลังบำเพ็ญเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ไม่เช่นนั้นไม่ว่าจะมีทรัพยากรมากเพียงใด มันก็จะไร้ประโยชน์
เขาบำเพ็ญพร้อมกับใช้โอสถเม็ดระดับสูงต่าง ๆ ในเดือนนี้ ฐานพลังบำเพ็ญของหลี่มู่ได้มาถึงขอบเขตแก่นก่อกำเนิดระดับเจ็ดแล้ว
แต่ในไม่ช้า หลี่มู่ก็ค้นพบข้อเสีย การทำเช่นนี้ไม่ค่อยได้ผลมากนัก
........
หลี่มู่หดหู่เป็นอย่างมากมาก
เสียงของระบบดังขึ้นในหัวของเขา: [ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ ท่านได้ปลดล็อคการจัดส่งแบบใหม่!]
[โฮสต์สามารถจัดส่ง "ตนเอง" ได้]
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาที่ปิดลงครึ่งหนึ่งของหลี่มู่ก็เบิกกว้างขึ้นในทันที
จัดส่งตนเองรึ?!
ชั่วขณะหนึ่ง หลี่มู่ก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย
จากระบบที่เขาได้รับ สิ่งที่เขาจัดส่งเป็นเพียงสิ่งของภายนอก และเขาก็ใช้มันเพื่อเสริมฐานพลังบำเพ็ญ
แต่ด้วยการใช้สิ่งของภายนอกเหล่นนี้ ท้ายที่สุดมันก็ยังมีข้อจำกัดอยู่
เขาเคยจินตนาการด้วยว่าคงจะดีไม่น้อยหากสามารถจัดส่งตนเองได้
[คำเตือน: โฮสต์สามารถจัดส่ง "ตนเอง" ได้นานสุดเป็นเวลา "สิบปี"]
หลี่มู่ไม่แปลกใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้
หากไม่มีข้อจำกัดดังกล่าว เขาจะไม่ไร้เทียมทานแล้วหรือ?
หากเป็นเช่นนั้น เพียงแค่จัดส่งตลอดร้อยปี พันปีหรือหมื่นปี เขาจะบรรลุทุกอย่างและทะยานสู่สวรรค์ในก้าวเดียว
อย่างไรก็ตาม เพียงแค่นี้มันก็อุกอาจมากเกินพอแล้ว หนึ่งวันของหลี่มู่เทียบเท่ากับการบำเพ็ญเพียรตามปกติสิบปี!
........
ในเวลานี้ หลี่มู่มีความคิดบางอย่าง เขาถามระบบ: "จะเกิดอะไรขึ้นหากข้าเสียชีวิตระหว่างการจัดส่ง"
ปัญหานี้สำคัญมากและเกี่ยวข้องกับการเลือกสถานที่ที่อันตรายแต่ก็มากไปด้วยโอกาส
หากเขาปรากฏเมื่อแสนปีก่อน เมื่อครั้งที่เหล่าวีรชนแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นและผู้บำเพ็ญเพียรยุคโบราณกาลที่ต่างก็แข่งขันกันเอง หากเขาผู้เป็นเพียงมดปลวกได้อยู่ในสถานที่เช่นนั้น เขาคงจะตกตายในทันที...
ระบบ: [หากท่านตาย มันเทียบเท่ากับการจัดส่งล้มเหลว และจะไม่ส่งผลกระทบต่อร่างกายของโฮสต์]
หลังจากได้รับการตอบกลับจากระบบ หลี่มู่ก็รู้สึกโล่งใจ
ไม่สำคัญว่าจะล้มเหลวหรือไม่ หากจัดส่งได้เรื่อย ๆ มันก็มีค่าเท่าเดิม
ขณะที่หลี่มู่กำลังจะเลือกช่วงเวลาในการจัดส่ง เสียงของระบบก็ดังขึ้นอีกครั้ง:
[คำเตือน: โฮสต์สามารถกำหนดเงื่อนไขได้ หากโฮสต์จำเป็นต้องฝึกฝนวิชาบางอย่าง ก็สามารถกำหนดเป้าหมายให้ฝึกวิชานั้นได้]
[หากไม่มีการเพิ่มเงื่อนไข รางวัลจะไม่แน่นอน มันจะขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมบริเวณที่ถูกจัดส่ง]
หลังจากได้ยินคำอธิบายของระบบแล้ว หลี่มู่ก็เข้าใจทันที
ตัวอย่างเช่น หลี่มู่กำหนดเป้าหมายไปที่การฝึกวิชาในช่วงสิบปีโดยไม่ต้องทำสิ่งอื่น
ในกรณีนี้ปัจจัยเสี่ยงจะมีน้อยเช่นกัน
จะไม่มีการเสียชีวิตอย่างกะทันหันและเวลาฝึกฝนก็จะสั้นลงโดยตรง นั่นดีแล้วไม่ใช่หรือ?
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ หลี่มู่ก็กล่าว "จัดส่งตนเอง"
...
[รายกาล: หลี่มู่]
[จัดส่งเข้าสู่โลก: ทวีปหลิงหยวน]
[ช่วงเวลาที่จัดส่ง: หนึ่งหมื่นปีที่แล้ว]
[ระยะเวลาที่จัดส่ง: สิบปี]
[เงื่อนไข: ในช่วงสิบปี ฝึกฝน "วิชาตะวันสวรรค์เร้นลับ" อย่างสันโดษและหลีกเลี่ยงปัญหาต่าง ๆ]
[เริ่มจัดส่ง...]
