Ch133: บังเอิญเรอะ? 3
มืดตึดตื๋อ เธอยื่นมือออกไปให้พ้นสายตา ในความมืดมิด มีเพียงเสียงหายใจของคนสองคนเท่านั้นที่ได้ยิน "เราเข้ามาแล้วเหรอ?" พี่หมีถามด้วยเสียงที่เบาลงเล็กน้อย "คุณต้องถามเหรอ? อยู่กับฉันมานานเท่าไหร่แล้ว? ตาหมี คุณไม่สามารถมีแค่หน้าอกและไม่มีสมองได้" เรนโบว์ลดเสียงของเธอลงและพูดอย่างไม่พอใจ "คงจะดีถ้ามีเธอ...
