ตอนที่ 685 คำแนะนำของหลี่ฟานต่อเทรุมิ เมย์

“นี่เมย์ ดูเหมือนว่าบ้านของเธอ จะไม่มีวัตถุดิบในการทำอาหารอยู่ใช่ไหม?”

มุมปากของหลี่ฟานกระตุก และหันไปมองฉากที่รกรอบๆ ตัวของเขา

ได้ยินคำพูดของหลี่ฟาน เทรุมิ เมย์ก็ตระหนักได้ว่าการทำอาหารในห้องของเธอ มันคงจะไม่สะดวกจริงๆ และทำให้เธอดูเขินอายมากขึ้นไปอีกครู่หนึ่ง

“เมื่อเธอมีเวลา เธอสามารถกลับไปที่คฤหาสน์ได้โดยตรงผ่านวงเวทย์เทเลพอร์ต”

“ในเวลานั้น ฉันคิดว่าเราคงจะมีการสนทนาที่ดีระหว่างอาจารย์กับลูกศิษย์”

‘ใช่! วงเวทย์เทเลพอร์ต!’ ดวงตาของเทรุมิ เมย์เป็นประกายกับคำพูดของหลี่ฟาน

“อาจารย์หลี่ฟาน ฉันจะกลับไปกับคุณ!”

“กลับไปกับฉัน? ฉันคิดว่าตอนนี้เธอน่าจะยังมีอะไรที่ต้องทำอยู่นะ เพราะเธอพึ่งกลายเป็นมิซึคาเงะคนใหม่ ดังนั้นมันคงมีอะไรให้เธอทำอีกมากมาย”

“นอกจากนี้ เธอไม่ได้ต้องการที่จะปกป้องหมู่บ้านคิริงาคุเระของเธอเหรอ?”

หลี่ฟานไม่เคยลืมเกี่ยวกับโอโรจิมารุ ที่เดินเตร่อยู่ในชายแดนของหมู่บ้านก่อนหน้านี้

แม้ว่าตอนนี้โอโรจิมารุจะจากไปแล้ว แต่ถ้าเทรุมิ เมย์ออกจากหมู่บ้านคิริงาคุเระในช่วงเวลานี้ล่ะก็

หากมีนินจาที่ทรงพลังมาที่หมู่บ้านคิริงาคุเระ มันก็จะสร้างปัญหาใหญ่ให้กับหมู่บ้านคิริงาคุเระในปัจจุบันอย่างแน่นอน

เนื่องด้วยนโยบายของมิซึคาเงะรุ่นที่สี่ มันจึงมีนินจาที่ทรงพลังของหมู่บ้านคิริงาคุเระจำนวนไม่น้อย ที่เลือกที่จะจากไปและกลายเป็นนินจาถอนตัว

หมู่บ้านคิริงาคุเระมี 7 ดาบนินจาที่แข็งแกร่ง แต่ตอนนี้กลับไม่มี 7 ดาบนินจาคนไหนที่เหลืออยู่ในหมู่บ้าน

“โอโรจิมารุมาที่ชายแดนของหมู่บ้านคิริงาคุเระ?”

หลังจากที่ได้ยินเกี่ยวกับโอโรจิมารุจากหลี่ฟาน ใบหน้าของเทรุมิ เมย์ก็ดูจริงจังขึ้นมาทันที

แม้ว่าหลังจากที่ได้รับการฝึกฝนจากหลี่ฟาน เธอจะไม่กลัวนินจาอย่างโอโรจิมารุก็ตาม

แต่เธอก็เข้าใจด้วยว่านอกจากเธอแล้ว หมู่บ้านคิริงาคุเระยังไม่มีนินจาระดับคาเงะที่แข็งแกร่งจริงๆ อยู่เลย

“จริงสิ ทำไมอาจารย์หลี่ฟานถึงไม่ช่วยฉันกำจัดเขาล่ะ? เขาเป็นนินจาถอนตัวที่อันตรายมากไม่ใช่เหรอ?”

เทรุมิ เมย์ดึงมือขวาของหลี่ฟาน และมุ่ยหน้าของเธอเล็กน้อย

“อย่าพึ่งอารมณ์ไม่ดีสิ คุณลูกศิษย์ ถ้าเธอต้องการที่จะจัดการกับโอโรจิมารุ เธอก็ต้องจัดการด้วยตัวเอง”

“เพราะถ้าฉันเป็นคนลงมือจัดการกับเขาด้วยตัวเอง มันก็คงจะเป็นการข่มเหงรังแกกันมากเกินไป”

“แม้ว่าคุณจะพูดถูก อาจารย์ แต่คุณก็สามารถที่จะช่วยลูกศิษย์เป็นครั้งคราวได้ใช่ไหม ตอนนี้หมู่บ้านคิริงาคุเระไม่มีนินจาที่สามารถรับมือกับคนแบบโอโรจิมารุได้เลย”

พูดถึงเรื่องนี้ เทรุมิ เมย์ก็รู้สึกหมดแรง

ในหมู่บ้านนินจาใหญ่ทั้งห้าแห่ง นอกจากคาเงะของแต่ล่ะหมู่บ้านแล้ว พวกเขายังมีนินจาอีกมากมายที่เป็นพลังต่อสู้ที่แข็งแกร่ง

คาคาชิ แห่งโคโนฮะ, พลังสถิตร่างของหมู่บ้านคุโมะงาคุเระ, คอซึจิ โจนินแห่งหมู่บ้านอิวะงาคุเระ ฯลฯ พวกเขาล้วนแล้วแต่เป็นนินจาที่ทรงพลังทั้งสิ้น

ในอดีต หมู่บ้านคิริงาคุเระก็เหมือนกันกับหมู่บ้านใหญ่อื่นๆ ที่มีตระกูลขีดจำกัดสายเลือด และนินจาที่ทรงพลังมากมาย แต่ตอนนี้กลับแทบไม่มีพวกเขาเหลืออยู่

ด้วยเหตุนี้ มันจึงไม่ใช่การพูดเกินจริงเลยที่จะบอกว่า แม้ว่าหมู่บ้านคิริงาคุเระจะมีชื่อเป็นถึงหนึ่งในห้าหมู่บ้านนินจาใหญ่ แต่ตอนนี้มันก็มีเพียงเธอเท่านั้น ที่มีพลังอยู่ในระดับคาเงะ

“ว่าแต่ อาจารย์หลี่ฟาน กุเร็นเธอยังไม่มีหมู่บ้านใช่ไหม? คุณช่วยปล่อยให้เธอมาหาฉันและช่วยฉันหลังจากที่เธอฝึกฝนกับคุณเสร็จแล้วได้ไหมคะ?”

เมื่อมองไปที่กุเร็น เด็กสาวผู้น่ารักที่อยู่เบื้องหลังหลี่ฟาน ทันใดนั้น เทรุมิ เมย์ก็เกิดความคิดที่จะสรรหาพรสวรรค์ให้กับหมู่บ้าน

“อย่าคิดมาก กุเร็นจะอยู่ในคฤหาสน์ของฉัน และฉันต้องการที่จะฝึกฝนเธอให้ดี”

หลี่ฟานส่ายหัวและปฏิเสธเทรุมิ เมย์โดยตรง

“ทำไมกันล่ะคะ?” เทรุมิ เมย์มองไปที่หลี่ฟานด้วยน้ำตาคลอเบ้า เห็นได้ชัดว่าเธอไม่อยากยอมแพ้

“เพราะฉันเป็นคนตัดสิน สำหรับนินจาถอนตัวจากหมู่บ้านของเธอ บางทีเธออาจจะพูดอะไรผ่านรายการทองคำได้ก็ได้”

หลี่ฟานมองไปที่รายการทองคำขนาดใหญ่บนท้องฟ้า พูดให้ถูกก็คือ พื้นที่ข้อความของรายการทองคำ

“รายการทองคำ?” เทรุมิ เมย์มองตามสายตาของหลี่ฟานไปที่รายการทองคำ

“อาจารย์หลี่ฟาน คุณกำลังหมายความว่า ให้ฉันรับนินจาถอนตัวกลับมาผ่านรายการทองคำใช่ไหม?”

“ถูกต้อง” หลี่ฟานพยักหน้าเล็กน้อย

“ในตอนที่มิซึคาเงะรุ่นที่สี่อยู่ในอำนาจ มีนินจาที่แข็งแกร่งจำนวนมากที่ถอนตัวจากหมู่บ้านไป”

“แต่ตอนนี้หมู่บ้านได้เปลี่ยนให้เธอเป็นมิซึคาเงะแล้ว ดังนั้นเธอสามารถมองหานินจาถอนตัวอย่าง 7 ดาบนินจา หรือไม่ก็นินจาที่แข็งแกร่งให้กลับมาได้”

“ใช่แล้ว” เทรุมิ เมย์ที่นึกถึงเรื่องนี้ได้ ทันใดก็ปรบมือของเธอเสียงดัง

“สมกับที่เป็นอาจารย์หลี่ฟาน! ฉันจะลองดูค่ะ! ในนามของอาจารย์หลี่ฟาน และลูกศิษย์ของคุณ บางทีพวกเขาจะมองเห็นถึงความสัมพันธ์นี้ และกลับมาที่หมู่บ้านคิริงาคุเระจริงๆ ก็ได้”

พูดจบ เทรุมิ เมย์ก็ตั้งใจที่จะทำในสิ่งที่อยู่ในใจของเธอ เพื่อดึงเหล่านินจาถอนตัวของหมู่บ้านคิริงาคุเระให้กลับมา และติดต่อไปที่รายการทองคำทันที

หลังจากที่หลี่ฟานเหลือบมองเทรุมิ เมย์ ที่กำลังติดต่อกับรายการทองอย่างจริงจังเล็กน้อย เขาก็จับมือของกุเร็น และใช้พลังของวงเวทย์เทเลพอร์ท เพื่อหายตัวไปจากห้องนั่งเล่นของเธอในพริบตา

เทรุมิ เมย์ที่กำลังจมอยู่กับการติดต่อรายการทองคำ ไม่ได้ตระหนักถึงการจากไปของหลี่ฟานเลยสักนิด

[มิซึคาเงะ รุ่นที่ 5 เทรุมิ เมย์: แค่ก! แค่ก! ขอโทษที่ขัดจังหวะนะทุกคน ตอนนี้ฉันต้องการใช้งานพื้นข้อความของรายการทำสักครู่หนึ่ง

เหล่านินจาจากหมู่บ้านคิริงาคุเระ ที่พากันถอนตัวไปเพราะการกดขี่ของมิซึคาเงะรุ่นที่สี่ ฉันคือมิซึคาเงะรุ่นที่ห้า เทรุมิ เมย์ และฉันกำลังพูดกับพวกคุณทุกคนผ่านรายการทองคำ

ในอดีต มิซึคาเงะรุ่นที่สี่ถูกควบคุมโดยภาพลวงตา และทำให้หมู่บ้านตกอยู่ในความวุ่นวาย แต่ตอนนี้หมู่บ้านคิริงาคุเระได้เปลี่ยนไปแล้ว

ดังนั้นเหล่าเหล่านินจาจากหมู่บ้านคิริงาคุเระ ที่พากันถอนตัวออกไปด้วยเหตุผลหลายประการ พวกคุณสามารถเลือกที่จะกลับมาที่หมู่บ้านในตอนนี้ได้

ฉันหวังให้พวกคุณกลับมา และขอให้สัญญาในนามมิซึคาเงะรุ่นที่ห้าว่า หมู่บ้านคิริงาคุเระจะยอมรับการกลับมาของพวกคุณ ตราบเท่าที่พวกคุณไม่ได้ทำความผิดอย่างไม่อาจให้อภัยได้ ]

…