บทที่ 31 ก้าวเข้าสู่เขตอันตราย
บทที่ 31 ก้าวเข้าสู่เขตอันตราย
“นี่มันที่ไหน?”
ชูเซี่ยเงยหน้าขึ้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
เขาจำได้ ก่อนหน้านี้ตนกับเพื่อนทหารยังเฝ้าป่าอยู่เลย
แต่จู่ๆภาพตรงหน้าก็พร่ามัว รู้สึกตัวอีกที ก็มาโผล่ที่นี่แล้ว
ว่าแต่ที่นี่... มันคือที่ไหนกันแน่?
ชูเซี่ยลูบขมับตัวเอง ยืนขึ้นช้าๆ มองไปรอบๆ
ต่อมา เขาก็ต้องตกใจ เมื่อพบว่าตัวเองตอนนี้ ถูกขังอยู่ในกรงเหล็กขนาดใหญ่
และรอบๆกรงเหล็ก เต็มไปด้วยสัตว์ประหลาดที่ดุร้าย!
มีหมูป่ากลายพันธุ์ตัวใหญ่ยักษ์ มีหมาป่าปีศาจยักษ์ที่ในปากเต็มไปด้วยเขี้ยวอันแหลมคม และยังมีอสรพิษที่มีความยาวลำตัวถึงสิบเมตร!
สัตว์ประหลาดตรงหน้า รวมตัวกันหนาแน่น อย่างน้อยก็หลายร้อยตน
ภาพที่เห็นทำให้ชูเซี่ยตะลึงลาน!
ที่นี่มันบ้าอะไรเนี่ย!
อย่างไรก็ตาม ด้วยคุณสมบัติของทหาร ทำให้เขาสามารถข่มใจให้เย็นลงได้ และเริ่มนึกถึงเหตุผลของเหตุการณ์อย่างรอบคอบ
ก่อนหน้านี้ เขาได้ยินสหายร่วมรบกำลังคุยกันเรื่องสมรภูมิแห่งโชคชะตา
และในชั่วพริบตา เขาก็มาโผล่ที่นี่ แถมถูกขังอยู่ในกรงเหล็กอีกด้วย!
งั้นอาจจะเป็นไปได้ไหมว่า ... ที่นี่คือสมรภูมิแห่งโชคชะตา?
หลังจากคิดถึงความเป็นไปได้นี้ ชูเซี่ยอดขมวดคิ้วไม่ได้
เห็นได้ชัดว่าเขาคาดไม่ถึง ว่าจะกลายเป็นตนที่ได้รับเลือก!
แต่ปัญหาที่สําคัญที่สุดในตอนนี้ก็คือ เขาจะออกจากกรงยังไง?
และถ้าออกจากกรงแล้ว จะหลบหนีจากพวกสัตว์ประหลาดยังไง?
ถ้าบอกว่าที่นี่คือสมรภูมิแห่งโชคชะตาจริงๆ เช่นนั้นสถานการณ์ในตอนนี้ของเขา ถือว่าสุ่มเสี่ยงมาก!
………
ขณะเดียวกัน ภายในกำแพงเมืองของแดนมังกร
“ต้องช่วยเหลือตัวประกันในเขตอันตรายภายในหกชั่วโมง?” ชูเฟิงเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า “ภารกิจนี้ ค่อนข้างยุ่งยากแฮะ”
อย่างไรก็ตาม ความยุ่งยากไม่ใช่ปัญหา สำหรับชูเฟิง การเข้าสู่เขตอันตรายนั้นไม่ต่างจากการเดินเที่ยวเล่น
แต่ถึงอย่างนั้น เขาไม่สามารถเสียเวลาได้อีกต่อไป
ไม่ว่ายังไง ต้องช่วยเหลือตัวประกันก่อน
คิดได้แบบนี้ ชูเฟิงก็ออกจากเมืองอย่างไม่ลังเล มุ่งหน้าไปยังทิศทางของเขตอันตราย
ภายในเมืองยังมีหอคอยแสงศักดิ์สิทธิ์ระดับ 6 ฉะนั้น แม้ตัวเขาจะจากไป แต่ก็ไม่ต้องกังวลว่าแดนมังกรจะถูกสัตว์ประหลาดบุก
………
หลังจากได้รับภารกิจแล้ว ตัวแทนจากประเทศต่างๆ ก็ทยอยกันปฏิบัติการ
อเล็กซ์ ตัวแทนจากแดนพญาอินทรี สองคิ้วขมวดเข้าหากัน พึมพำกับตัวเองว่า “ไปที่เขตอันตรายเพื่อช่วยเหลือตัวประกัน?”
บอกตามตรงนะ ช่วงแรกที่ได้ยินเนื้อหาของภารกิจ เขาเกิดความลังเล
เพราะยังไงซะ จนถึงตอนนี้ เขาไม่เคยก้าวเข้าไปในเขตอันตรายแม้แต่ก้าวเดียว
สิ่งที่ไม่รู้จัก เป็นอะไรที่น่ากลัวที่สุด!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสมรภูมิแห่งโชคชะตา ทุกที่ล้วนมีอันตราย ต้องระวังให้มากเข้าไว้!
อย่างไรก็ตาม หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง อเล็กซ์ก็กัดฟัน เดินหน้าเข้าสู่เขตอันตราย
ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพราะ สิ่งที่เขากระทำ มันถ่ายทอดสดไปทั่วประเทศ!
และเขาต้องเป็นฮีโร่ในสายตาของชาวแดนพญาอินทรีทุกคน!
……
ภายในกำแพงเมืองของแดนปลาดิบ คุโรคาวะ จินโซเช็ดดาบคาตานะในมืออย่างเหม่อลอย
เห็นได้ชัดว่าเขาไม่มั่นใจ ว่าควรเข้าไปยังเขตอันตรายหรือไม่?
ในขณะเดียวกัน เขายังคงครุ่นคิดถึงเรื่องอื่น
นั่นก็คือ การ์ดสัตว์ประหลาดบุกเมืองที่ใช้ มันสร้างความเสียหายแก่แดนมังกรได้รึเปล่า?
แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่มีฟีดแบ็กอะไรเลย
ผลลัพธ์ของการ์ดจะสำเร็จหรือล้มเหลว เขาไม่มีทางรู้เลย!
ในที่สุด ดาบคาตานะในมือก็ถูกเช็ดจนแวววาว
สายตาของคุโรคาวะ จินโซค่อยๆหนักแน่นขึ้น
เขาตัดสินใจเข้าสู่เขตอันตราย!
ทว่านี่ไม่เกี่ยวกับการช่วยเหลือตัวประกัน แต่เพื่อให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น!
หลังจากภารกิจพิเศษเริ่มต้นขึ้น ตัวแทนจากประเทศต่างๆก็เลือกเข้าไปในเขตอันตราย
ถ้าพวกเขาไม่เข้าเขตอันตราย ย่อมลดความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นได้ก็จริง แต่นั่นก็ยังหมายความว่า ช่องว่างความแข็งแกร่งระหว่างตัวเขากับตัวแทนจากประเทศอื่นๆ จะห่างชั้นกันยิ่งกว่าเดิม!
และนั่นเป็นสิ่งที่คุโรคาวะ จินโซไม่อาจยอมรับได้
นับตั้งแต่วินาทีที่เข้าสู่สมรภูมิแห่งโชคชะตา เขาก็ตัดสินใจแล้ว ว่าจะทำให้ แดนปลาดิบยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลก!
เพื่อให้บรรลุอุดมคตินี้ คุโรคาวะ จินโซ จ่ายได้ทุกราคา!
นั่นเป็นเหตุผลที่ว่า ภารกิจพิเศษในครั้งนี้ เขาต้องทุ่มสุดตัว!
…………
เมืองแซมบา , แดนหมีขาว , แดนช้างเผือก …
ตัวแทนจากประเทศต่างๆ ทยอยตัดสินใจเลือก
คนส่วนใหญ่ เลือกที่จะเข้าไปในพื้นที่อันตรายเพื่อทำภารกิจนี้!
และต้องรู้นะว่า สมรภูมิแห่งโชคชะตาไม่ได้ตัดความหวังของมนุษย์อย่างสิ้นเชิง หากตัวแทนคนใดคนหนึ่งตาย มันก็ยังสามารถสุ่มเลือกคนจากประเทศนั้นๆมาแทนที่ใหม่ได้!
และตามกฎของสมรภูมิแห่งโชคชะตา ตัวแทนที่เข้าร่วมสมรภูมิแห่งโชคชะตาคนใหม่ จะไม่ได้เริ่มจากศูนย์ แต่สามารถรับสืบทอดอุปกรณ์ ความสามารถ ฯลฯ ทั้งหมดจากตัวแทนคนก่อน!
เพราะท้ายที่สุดแล้ว ภายในสมรภูมิแห่งโชคชะตา สัตว์ประหลาดที่บุกเข้ามาในทุกๆรอบ จะแข็งแกร่งกว่ารอบก่อน
หากปล่อยให้พลเรือนที่ไม่มีอาวุธ จู่ๆก็เข้าร่วม หนทางที่รออยู่คงมีเพียงทางตัน
………
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ตัวแทนจากประเทศต่างๆ ก้าวเข้าสู่เขตอันตรายอย่างต่อเนื่อง
ความรู้สึกของทุกคนตึงเครียดมาก
หากจะมีซักคนที่ไม่เครียด ... คนๆนั้นก็คือชูเฟิง!
