1282 - เกาะสงครามโบราณ

1282 - เกาะสงครามโบราณ

ผู้คนลืมเทพหยินทั้งสองไปแล้ว พวกเขาทั้งหมดกำลังต่อสู้เพื่อแย่งชิงสมบัติในวิหารโบราณ เย่ฟ่านและฮั่วอวิ๋นเฟยต่อสู้กันหลายหมื่นกระบวนท่าและยากที่จะหาชัยชนะได้

“เราพบประตูทางเข้าของแท่นบูชาห้าสีแล้ว” ทันใดนั้นจักรพรรดิดำก็ส่งเสียงตะโกนดังก้อง

“มานี่เร็วเข้า มีคัมภีร์โบราณและหม้อทองเหลืองสีเขียวของราชวงศ์อวี้หัวอยู่ด้วย เราต้องแย่งมาให้ได้”

เมื่อได้ยินเสียงตะโกนนี้ผังป๋อ เย่ฟ่านและจี้จื่อเยว่ต่างก็ผละออกจากคู่ต่อสู้และพุ่งไปในทิศทางนั้นอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม ฮั่วอวิ๋นเฟยพุ่งเข้ามาขัดขวางเย่ฟ่านและเร่งเร้าการโจมตีด้วยความบ้าคลั่งมากกว่าเดิม

เย่ฟ่านเพียงเคลื่อนไหวเพื่อหลอกล่อเท่านั้น เขาไม่ได้มีเจตนาจะหลบหนีออกไปจริงๆอยู่แล้ว นั่นก็เพราะความต้องการที่แท้จริงของเขาคือการฆ่าสหายเก่าผู้ชั่วร้ายทั้งสองคนนี้ให้ได้

ทันใดนั้นพลังศักดิ์สิทธิ์อันน่าสะพรึงกลัวของอาวุธเต๋าสุดขั้วได้ปะทุขึ้นอย่างรุนแรง มันคือแสงสีดำสนิทรูปมังกรที่กวาดไปทั่วท้องฟ้าและพร้อมจะกลืนกินเย่ฟ่านไปด้วยความเกลียดชัง!

อย่างไรก็ตาม เย่ฟ่านไม่ได้แสดงความกลัวออกมา ราวกับว่าเขาคาดคำนวณเรื่องนี้ไว้อยู่แล้ว เพราะในขณะเดียวกันหม้ออสูรกลืนสวรรค์ของเขาก็ถูกปลดปล่อยออกมาเช่นกัน

“นี่คือนักล่าที่เจ้ากำลังกล่าวถึงหรือ?” เย่ฟ่านดูเย็นชา

“ถูกต้อง เขามาที่นี่เพื่อควบคุมความประพฤติของข้าไม่ให้ออกนอกลู่นอกทาง…” ฮั่วอวิ๋นเฟยกระซิบกับตัวเอง

แสงสีดำซึ่งเป็นอาวุธเต๋าสุดขั้วนั้นได้ปะทะกับหม้ออสูรกลืนสวรรค์อย่างต่อเนื่อง

หม้ออสูรเพลิงสวรรค์ถูกสร้างขึ้นจากเลือดเนื้อและกระดูกของจักรพรรดินีผู้โหดเหี้ยม มันลึกลับคาดเดาไม่ได้ แม้จะดูเรียบง่ายแต่ก็เป็นหนึ่งในอาวุธเต๋าสุดขั้วที่ทรงพลังที่สุด!

เย่ฟ่านอดที่จะตกตะลึงไม่ได้ หญิงสาวผู้น่าสะพรึงกลัวคนนั้นมีความเข้มแข็งมากเพียงใดจึงสามารถใช้เลือดเนื้อของตัวเองสร้างอาวุธเต๋าสุดขั้วแบบนี้ขึ้นมาได้?

ยอดฝีมือผู้ลึกลับไม่สามารถทำอันตรายต่อเย่ฟ่านได้ ดังนั้นเขาจึงถอนตัวและหายสาบสูญไปในความว่างเปล่าอีกครั้ง

คนผู้นี้ไปมาอย่างไร้ร่องรอยเขาไม่สามารถปรากฏตัวได้นานไม่เช่นนั้นจะตกเป็นเป้าโจมตีของฉีลั่ว ดังนั้นเขาจึงหลบซ่อนตัวเพื่อค้นหาโอกาสอีกครั้ง

เมื่อทุกอย่างกลับมาเป็นปกติฮั่วอวิ๋นเฟยก็ถอยหลังกลับไปยืนอยู่เคียงข้างหลี่เสี่ยวม่านอย่างรวดเร็ว

เย่ฟ่านก็ถอยกลับมารวมตัวกันกับพี่น้องคนอื่นๆด้วยความระมัดระวัง การใช้อาวุธเต๋าสุดขั้วภายในวิหารนี้เต็มไปด้วยอันตรายสุดแสน มันอาจทำให้เส้นเลือดมังกรระเบิดขึ้นมาได้ตลอดเวลา

อาวุธของจักรพรรดิทำให้ทุกคนหวาดกลัว ผู้บ่มเพาะจำนวนมากต่างถอยกลับด้วยความกลัว แม้ว่าพวกเขาจะเป็นผู้ครอบครองอาวุธเต๋าสุดขั้วด้วยกันก็ตาม

ในเวลาต่อมาฮั่วอวิ๋นเฟยได้โบกมือไปข้างหน้าทำให้ม่านแสงสีฟ้าปรากฏขึ้น จากนั้นเขาและหลี่เสี่ยวม่านก็ก้าวเข้าไปในม่านแสงโดยไม่ลังเล

“โฮ่ง”

จักรพรรดิดำคำรามด้วยความโกรธ ร่างของมันพุ่งไปข้างหน้าและตะปบเท้าขวาเข้าหาประตูมิติ แต่สุดท้ายความเคลื่อนไหวของมันยังคงช้าเกินไป

“ค่ายกลเคลื่อนย้ายทางไกลขนาดเล็ก พวกเขายังอยู่ไม่ไกลจากที่นี่!” จักรพรรดิดำกล่าว

เย่ฟ่านตระหนักได้ดังนั้นก็พุ่งเข้าไปในส่วนลึกของวิหารโบราณชั้นที่สามสิบหก เป้าหมายของเขาคือกำจัดทั้งสองคนก่อนที่พวกเขาจะข้ามความว่างเปล่ากลับคืนสู่โลกมนุษย์

อย่างไรก็ตามทันทีที่เย่ฟ่านก้าวเข้าไปในประตูแห่งหนึ่งร่างของเขาก็ถูกเคลื่อนย้ายขึ้นสู่ท้องฟ้าท่ามกลางสายตาตกตะลึงของทุกคน

“พวกเขาอยู่บนนั้น!”

ผังป๋ออุทานด้วยความตกใจ ในขณะนี้เย่ฟ่านและฮั่วอวิ๋นเฟยยืนอยู่ในสนามประลองโบราณซึ่งลอยอยู่บนท้องฟ้า ไม่ว่าทุกคนจะพยายามมากแค่ไหนก็ไม่สามารถเข้าสู่สนามประลองแห่งนั้นได้

“นั่นคือเกาะสงครามโบราณ พวกเขาปิดผนึกตัวเองแล้ว คนนอกไม่สามารถเข้าไปข้างในได้จนกว่าจะมีฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดถูกฆ่าตาย”

สุนัขสีดำตัวใหญ่กัดฟันด้วยความโกรธ มันอยากทำลายม่านพลังที่ห่อหุ้มสนามประลองขนาดใหญ่ แต่ไม่มีทางเข้าไปข้างในได้เลย

“พวกเขาเข้ามาไม่ได้ จะไม่มีใครรบกวนพวกเราอีกแล้ว มาต่อสู้กันอีกครั้งดีกว่า!” เสียงของฮั่วอวิ๋นเฟยแผ่วเบาแต่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

ในการต่อสู้ครั้งนี้พวกเขาฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดจะต้องถูกฆ่าตายจึงจะถูกเคลื่อนย้ายออกมาข้างนอก ฮั่วอวิ๋นเฟยดูเหมือนจะมีความหวั่นเกรงต่อยอดฝีมือลึกลับคนนั้นเป็นอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงต้องการต่อสู้กับเย่ฟ่านในสถานที่ที่ไม่มีใครสอดมือเข้ามาได้

ด้านล่าง ต้วนเต๋อและชายชราตาบอดต้องการใช้อาวุธเต๋าสุดขั้วหม้ออสูรกลืนสวรรค์ทำลายม่านแสงนั้น

“เจ้าไม่จำเป็นต้องดำเนินการใดๆ ข้าจะทำการต่อสู้ครั้งสุดท้ายนี้ด้วยตัวเอง!”

เย่ฟ่านกล่าวเสียงดัง จากนั้นเขาก็สั่งการให้สหายทุกคนออกไปตามหาแผนที่ของท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว พวกเขาจำเป็นต้องเคลื่อนย้ายโดยไม่มีความผิดพลาดไม่เช่นนั้นเย่ฟ่านจะต้องติดอยู่ในจักรวาลอันมืดมิดไปตลอดกาล

เมื่อมาถึงขั้นตอนนี้ฮั่วอวิ๋นเฟยจำเป็นต้องต่อสู้เพื่อให้ได้รับชัยชนะเท่านั้นเขาจึงจะสามารถมีชีวิตเป็นของตัวเองได้ เขาต้องการหลบหนีเข้าสู่โลกใหม่เพื่อหลุดพ้นจากผู้ครอบครองมรดกของจักรพรรดินีผู้โหดเหี้ยมอย่างแท้จริง

จากนั้นทั้งสองคนเอาพุ่งเข้าหากันและแสดงทักษะที่แข็งแกร่งที่สุดของตัวเองออกมาโดยไม่หยุดพัก

วิชาเฟยเซียน เก้าญาณวิเศษลึกลับ!

แสงที่เกิดจากการต่อสู้ของพวกเขาเปล่งประกายเจิดจ้าและทำให้วิหารโบราณสว่างไสวราวกับเป็นเวลากลางวัน

เย่ฟ่านไม่คาดคิดว่าฮั่วอวิ๋นเฟยจะมีความแข็งแกร่งมากถึงขนาดนี้ เห็นได้ชัดว่าในการต่อสู้ครั้งที่ผ่านๆมา อีกฝ่ายยังไม่ได้แสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริง

ในขณะนี้ฮั่วอวิ๋นเฟยเปลี่ยนร่างตัวเองให้กลายเป็นปีศาจร้าย ร่างของเขาคล้ายกับอสูรกายจากขุมนรก เขามีร่างกายสูงใหญ่กว่าปกติถึงสองเท่า ผิวหนังเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท และดวงตาขนาดใหญ่นั้นก็เต็มไปด้วยความกระหายเลือด

ก่อนหน้านี้ฮั่วอวิ๋นเฟยรวบรวมแก่นแท้ของเซียนมามากมายนับไม่ถ้วน แก่นแท้เหล่านั้นสามารถผลักดันให้เขายืนอยู่ในจุดสูงสุดของระดับเซียนเทียมขั้นสองโดยไม่สามารถทะลวงขอบเขตการบ่มเพาะที่แข็งแกร่งกว่าได้

นั่นเป็นเหตุผลให้ในร่างกายของฮั่วอวิ๋นเฟยสะสมแก่นแท้เซียนไว้จำนวนมาก และเขาสามารถนำออกมาใช้ได้อย่างไร้ขีดจำกัด

เมื่อเป็นเช่นนี้เย่ฟ่านยิ่งบ้าคลั่งยิ่งขึ้นไปอีก เขาอาศัยความแข็งแกร่งทางร่างกายที่เหนือกว่าเข้าโจมตีระยะประชิดและฉีกกระชากแขนขาของฮั่วอวิ๋นเฟยขาดออกเป็นชิ้นๆ

ถึงอย่างนั้นฮั่วอวิ๋นเฟยก็ใช้ทรัพยากรไปไม่น้อยเพื่อฟื้นฟูตัวเองกลับคืนมาและต่อสู้กับเย่ฟ่านอีกครั้ง

เย่ฟ่านถือได้ว่าเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งในบรรดาอัจฉริยะรุ่นเยาว์ทั้งหมดในโลกอย่างไม่มีข้อสงสัย ดังนั้นแม้ว่าฮั่วอวิ๋นเฟยจะฟื้นฟูความแข็งแกร่งของตัวเองกลับมาได้อย่างต่อเนื่อง แต่สุดท้ายเขาก็เริ่มแสดงท่าทีพ่ายแพ้ออกมา

ทันใดนั้น โซ่ศักดิ์สิทธิ์สีดำสนิทก็ยิงออกมาจากความว่างเปล่าและม้วนพันร่างกายของเย่ฟ่านไว้อย่างแน่นหนา ในเวลาต่อมามันก็เริ่มดูดกลืนพลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาราวกับปลิงดูดเลือด

นี่คือความหมายที่แท้จริงของวิชาอสูรกลืนสวรรค์ โดยปกติจะใช้ได้เมื่อสังหารคู่ต่อสู้แล้ว แต่ฮั่วอวิ๋นเฟยกำลังจะพ่ายแพ้ตกตายดังนั้นเขาจึงควบคุมทักษะนี้ให้เผาผลาญพลังศักดิ์สิทธิ์ของเย่ฟ่านลงสักเล็กน้อยก็ยังดี

ปัง!

เย่ฟ่านฉีกกระชากโซ่เหล็กให้ขาดเป็นจริงๆ จากนั้นเขาก็พุ่งเข้าหาฮั่วอวิ๋นเฟยด้วยความดุร้ายมากกว่าเดิมหลายเท่า

“อา...”

ฮั่วอวิ๋นเฟยกรีดร้องด้วยความสิ้นหวัง ร่างของเขาถูกเย่ฟ่านฉีกออกจากกันเป็นชิ้นๆ แม้ว่าเขาจะฟื้นตัวกลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่ความเร็วในการฟื้นตัวก็เริ่มช้าลงเรื่อยๆ

“หนึ่งความคิดบุปผาผลิบาน…” ฮั่วอวิ๋นเฟยกระซิบ

จากนั้นเลือดห้าสีก็ไหลทะลักออกจากร่างกายของเขาและเบ่งบานกลายเป็นดอกไม้นับล้านกลีบ กลีบดอกไม้เหล่านั้นเป็นเหมือนใบมีดอันคมกล้าที่โหมกระหน่ำเข้าเย่ฟ่านราวกับพายุ

เย่ฟ่านหลบหลีกการโจมตีทั้งหมดอย่างว่องไว ในเวลาต่อมาแผนภูมิหยินหยางที่มีขนาดใหญ่โตหน้าเหลือเชื่อก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

จากนั้นแผนภูมิหยินหยางก็เปลี่ยนตัวเองกลายเป็นมังกรสีดำขาวที่พุ่งเข้าหาฮั่วอวิ๋นเฟยราวกับอุกาบาตลูกใหญ่

โครม!

เสียงระเบิดสั่นสะเทือนทั้งสวรรค์พิภพ เย่ฟ่านกระตุ้นหมดหกสังสารวัฏและทุบตีเข้าไปในใจกลางสนามรบอย่างไร้ความปรานี!

แสงเต๋าที่ไม่มีที่สิ้นสุดบานสะพรั่ง และทุกคนก็หลับตาลง แม้แต่เซียนเทียมขั้นสามยังไม่กล้ามองการต่อสู้ของพวกเขา

……………