บทที่ 46 ครอบครัวฟรีแมน  

 ในวันที่สองของการสมัครวิธีฝึกฝนวงแหวนขั้นที่สี่ขั้นสูงของปืนลึกลับที่สามเฟยหลินไม่ได้ไปทำงาน ทั้งเขาและไอวี่อยู่ในช่วงวันหยุดประจำสัปดาห์

  แม้ว่าเขาต้องการที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับความลึกลับ แต่เนื่องจากเขากำลังพักผ่อน เขาจึงไม่รีบร้อนและเตรียมพร้อมที่จะพักผ่อนในอีกสองวันข้างหน้า

  ในตอนเช้า เขาซื้อเค้กจากบ้านแสนสุข และมาถึงที่พักของพี่สาว

"คุณอา"

   เมื่อเห็นเฟยหลินมาถึง คาช่า ตัวน้อยที่มีผมสีบลอนด์และดวงตาสีฟ้าเหมือนตุ๊กตา สวมเสื้อคลุมหนังสีขาวตัวเล็กๆ ก็ตะโกนเรียกเฟยหลินเสียงดัง

   "ว่ายังไง เด็กดี"

  เฟยหลินเอื้อมมือไปแตะหัวของ คาช่า ตัวน้อยแล้วพูดว่า

   “ดูซิว่าอาเอาอะไรมาให้”

คาช่า ตัวน้อยหยิบถุงกระดาษที่บรรจุเค้กและมองเข้าไปข้างในด้วยดวงตาสีฟ้าคู่หนึ่งอย่างมีความหวัง เมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ข้างใน ใบหน้าเล็กๆ ของเธอก็มีความสุขขึ้นมาทันที

   "ว้าว มันคือเค้กสตรอว์เบอร์รีกับครีมมัฟฟินจากบ้านแสนสุข"

“วันนี้เป็นวันหยุดของคุณหรือเปล่า” พี่สาวรั่วหลินม้วนผมและสวมชุดอยู่บ้าน เดินเข้ามาถาม

   “ใช่ ฉันจะพักผ่อนวันนี้และพรุ่งนี้”เฟยหลินพยักหน้าให้หล่อน

   “งานปัจจุบันของคุณไม่เพียงแต่ให้ผลตอบแทนที่ดีเท่านั้น แต่ยังมีวันหยุดสองวันต่อสัปดาห์ด้วย คุณต้องทำงานหนักและอย่าทำผิดพลาดจนตกงาน” รั่วหลินเตือน

   "อย่ากังวล ฉันจะไม่สูญเสียมันไป" เฟยหลินยิ้ม

   ด้วยความสามารถที่เขาแสดงออกมา เว้นแต่ว่าจะทำผิดพลาดร้ายแรง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะโดนสำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักรไล่ออก

   ตอนนี้ในฐานะ "ข้าราชการ" ดูเหมือนว่าจะถือ "ชามข้าวเหล็ก"

   อีกทั้งมีโอกาสดีในการเลื่อนขั้นและขึ้นเงินเดือน และตอนนี้ เงินเดือนที่กล่าวถึง 100 เหรียญทองก็เป็นเครื่องพิสูจน์ได้ดีที่สุด

   แต่เขาไม่ได้วางแผนที่จะบอกพี่สาวของเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ้ารู้เรื่องนี้ พี่สาวจะต้องตกใจและสงสัยถึงตำแหน่งในโรงประมูลต้าเว่ย

   ท้ายที่สุดแม้แต่หัวหน้างานประเมินก็ไม่สามารถมีเงินเดือนสูงเช่นนี้ได้

   “อย่าคิดมาก ไม่นานมานี้เพื่อนของพี่เขยที่ ได้ทำผิดพลาดในที่ทำงานและถูกคนที่ฉวยโอกาสไล่ออก”

   เมื่อเห็นว่าเฟยหลินไม่สนใจ ใบหน้าของรั่วหลินก็จริงจัง

   "ฉันเข้าใจแล้ว" เฟยหลินแสดงท่าทางฟังอย่างอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างรวดเร็ว

   เขารู้ว่าหากเขาไม่แสดงความอ่อนน้อมถ่อมตนและฟังคำสอน เขาจะถูกโจมตีด้วยภาษาพี่สาวในอนาคต และเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว

   "ก็ประมาณเดียวกัน" เมื่อเห็นว่าเฟยหลินฟังอยู่ รั่วหลิน ก็หยุด

  เฟยหลินรับประทานอาหารกลางวันที่บ้านพี่สาวโดยขึ้นรถม้า แทนที่จะกลับไปที่ที่บ้านตัวเอง เขาออกจากเมืองทันที

ออกจากเมืองมาถึงชานเมือง เมื่อผ่านดินแดนรกร้างที่เต็มไปด้วยก้อนหิน เขาขอให้คนขับ เคน ดาร์บี้ หยุด

เมื่อปืนลึกลับมาถึงวงแหวนที่สาม เขาคิดว่าจะหาโอกาสออกไปนอกเมืองและทดสอบพลังของกระสุนพลังลึกลับที่สลักด้วยรูปแบบพิธีกรรมของคุณสมบัติการเจาะเกราะ

   ครั้งนี้เขาออกไปนอกเมืองเพื่อทดสอบพลังของตัวเอง

  ยืนยันว่าไม่มีใครอยู่รอบข้างนอกจากตัวเขาเองและคนขับรถเฟยหลินเดินไปที่พื้นที่รกร้างที่เต็มไปด้วยหิน

   "ตรงนี้น่าจะได้"

   เมื่อมองไปรอบ ๆ เขาก็พบกับก้อนหินแบน ๆ หนาหนึ่งเมตรเหมือนสตีล

   “ปืนลึกลับ!”

   ถอดถุงมือที่มือซ้ายออก เผยให้เห็นรอยสักที่หลังมือซ้ายและเรียกปืนลึกลับออกมา

   "กระสุนพลังลึกลับ รูปแบบพิธีกรรมคุณลักษณะเจาะเกราะ"

   อย่างแรก กระสุนพลังลึกลับถูกสร้างขึ้น จากนั้นรูปแบบพิธีกรรมคุณลักษณะการเจาะเกราะจะถูกสลักลงบนกระสุนพลังลึกลับ

   ในเวลาไม่ถึงสองวินาที กระสุนพลังลึกลับที่มีรูปแบบพิธีกรรมของคุณสมบัติการเจาะเกราะก็ปรากฏขึ้น

  แม้ว่าเขาจะมองไม่เห็นเฟยหลินสามารถรับรู้ได้ด้วยความช่วยเหลือจากความสัมพันธ์กับปืนลึกลับ

  ในบรรดาปืนลึกลับนั้น มีกระสุนพลังงานลึกลับที่เป็นสีดำทั้งหมดและมีรูปแบบพิธีกรรมเจาะเกราะสีม่วงสลักอยู่บนผิวของมัน นอนนิ่งๆ

บูม!

   กระสุนพลังลึกลับที่สลักด้วยรูปแบบพิธีกรรมของคุณลักษณะการเจาะเกราะถูกดีดออกจากปากกระบอกปืน กระทบก้อนหินราวกับระเบิด

  รูปแบบพิธีกรรมคุณสมบัติการทำลายเกราะสีม่วงเปิดใช้งาน และมีแสงสว่างขึ้น เหมือนกับแสงเรืองแสงสีม่วง

  ปูชิ—

  กระสุนพลังงานลึกลับที่สลักด้วยรูปแบบพิธีกรรมของคุณสมบัติการเจาะเกราะได้สัมผัสกับหินก้อนนั้นเหมือนสตีล และรูก็เจาะผ่านพื้นผิวของหินทันทีเหมือนสตีล

  กระสุนพลังลึกลับที่สลักด้วยรูปแบบพิธีกรรมของคุณลักษณะการเจาะเกราะจะเคลื่อนที่เป็นเส้นตรงโดยไม่มีการต้านทานใดๆ ในแผ่นศิลา พุ่งตรงออกไปและยิงเข้าที่ก้อนหินข้างๆ ก่อนที่จะหมดพลังและหายไปในที่สุด

   “มีพลังมากพอที่จะเจาะหินหนาหนึ่งเมตร!”

  จากมุมมองของเฟยหลินเขาสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่าก้อนหินซึ่งดูเหมือนสเตลนั้นถูกเจาะผ่านช่องที่โปร่งใสทั้งด้านหน้าและด้านหลัง

   เห็นเช่นนี้ เขาก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจ

   แม้ว่าหินจะไม่แข็งเท่าเหล็ก แต่ก็มีความหนาประมาณหนึ่งเมตร แม้ในชาติที่แล้ว ปืนไม่กี่กระบอกก็ทะลุทะลวงเข้าไปได้

   ตามที่คาดหวังไว้สำหรับกระสุนที่มีคุณสมบัติทะลุทะลวง พลังของมันไม่ทำให้เขาผิดหวัง และสามารถเจาะทะลุแม้แต่หินหนาหนึ่งเมตรได้

   "ฉันกลัวว่ามันจะเทียบได้กับปืนไรเฟิลที่ทรงพลังที่สุดในชีวิตที่แล้ว!"ฟยหลินอดไม่ได้ที่จะคิด

   ในชีวิตที่แล้ว ปืนไรเฟิลที่เขาประทับใจที่สุดคือปืนไรเฟิลที่เรียกว่า บาร์เรท

   เพื่อที่จะได้สัมผัสกับอานุภาพอันทรงพลังของไรเฟิลซุ่มยิงนี้ จึงไม่ลังเลเลยที่จะคิดเงินในเกมใดเกมหนึ่ง และนั่นเป็นเกมเดียวที่เขายอมจ่ายเงินซื้อ

   ในการตัดสินของเขา ปืนลึกลับที่ตอนนี้มี "กระสุนเจาะเกราะ" น่าจะเทียบได้กับอานุภาพของปืนสไนเปอร์ไรเฟิลหนักอย่าง บาร์เรท

  ปัง ปัง ปัง!

   เขาแกะสลักรูปแบบพิธีกรรมของคุณลักษณะการเจาะเกราะครั้งแล้วครั้งเล่า โดยยิง "กระสุนเจาะเกราะ" ทีละนัด

   ทันใดนั้น มีรูโปร่งแสงที่พื้นผิวของก้อนหินเหมือนสเตล

   “มีพลังขนาดนี้?!”

   ไม่ไกล คนขับรถม้า เคน ดาร์บี้ เฝ้าดูเฟยหลินทดสอบปืนด้วยความสนใจ ฉากแบบนี้ที่นักเล่นไสยศาสตร์กำลังทดสอบเทคนิคลับนั้นหาได้ยาก  แต่เมื่อเขาเห็นว่าเฟยหลินเจาะหินหนาหนึ่งเมตรจริงๆ รูม่านตาของเขาก็หดลงอย่างช่วยไม่ได้

  ในฐานะทหารผ่านศึก เขาเข้าใจพลังของอาวุธปืนเป็นอย่างดี และด้วยเหตุนี้ เขาจึงรู้ดีว่ามันแสดงถึงพลังประเภทใด

   นี่เป็นพลังที่น่าสะพรึงกลัวที่สามารถฉีกร่างกายออกจากกันได้อย่างง่ายดาย ถ้ามันตกใส่คน คนๆ นั้นอาจถูกตัดเป็นสองท่อนทันที

"เขาใช้เวลาเพียงสองเดือนในการเข้าร่วมสำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักรเพื่อให้มีความแข็งแกร่งแบบนี้ เขาสมควรเป็นคนที่มีความสามารถมากที่สุดในสำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักรเมืองคอนสแตนในช่วงหลายปีที่ผ่านมา!" เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจในใจ

   เคน ดาร์บี้ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในโหมดสแตนด์บายในสำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักร และโดยธรรมชาติแล้วเขาเคยได้ยินคนอื่นพูดถึงเฟยหลิน โดยรู้ว่าเฟยหลินได้รับการจัดอันดับให้เป็นคนที่มีความสามารถมากที่สุดในสำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักรของเมืองคอนสแตนท์ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

   ในความเห็นของเขา พรสวรรค์ที่แสดงโดยเฟยหลินนั้นคู่ควรกับฉายาของตัวเขาเอง หรืออาจจะเหนือกว่าด้วยซ้ำ

  …

   ในห้องประชุม หน่วยรักษาความปลอดภัยกำลังมีการประชุม

  คนที่เข้าร่วมการประชุมคือรัฐมนตรีกระทรวงความมั่นคงดัฟฟ์ แคมป์เบล และเจ้าหน้าที่ตำรวจระดับนายตำรวจ 8 นาย รวมทั้งจูม่าน

   “ท่านรัฐมนตรี เมื่อเร็ว ๆ นี้ มีแก๊งรับสมัครคนงานเหมืองที่มีเงินเดือนสูงในเขตตะวันตก ปัจจุบัน แก๊งนี้จ้างคนหลายสิบคนและหายตัวไปจากกรุงคอนสแตนติน”

   “ฉันคิดว่าแก๊งนี้เป็นตัวปัญหามากและควรได้รับการสืบสวน”

  จูม่าน มองไปที่ ดัฟฟ์ แคมป์เบล ซึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งหลัก

ดัฟฟ์ แคมป์เบล มีรูปร่างที่ดีและสวมถุงมือสีดำทั้งสองข้าง

   เขาชำเลืองมองไปยังนายตำรวจและเจ้าหน้าที่ตำรวจอีกเจ็ดนายยกเว้นจูม่านแล้วถาม

   "คุณคิดอย่างไร?"

   "ฉันไม่คิดว่ามันเกินความจำเป็น นี่ควรเป็นเหมืองที่รับสมัครคนงานเหมืองเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องสืบสวน และไม่จำเป็นต้องเสียกำลังตำรวจสำหรับเรื่องนี้"

ชายอายุสามสิบปีที่มีเคราเล็กน้อยที่คางคัดค้าน เขาคือนายตำรวจเฮนริก เชลลิง "ตำรวจเก่า" ที่มีประสบการณ์ทำงานมากว่าสิบปี

   “ฉันเห็นด้วย ไม่จำเป็นต้องเปลืองแรงกับเรื่องนี้เลย” ชายหนุ่มรูปร่างปานกลางอีกคนเห็นด้วย

  เขาคือนายตำรวจแครอล เคน แม้ว่าเขาจะไม่ได้ทำงานมานาน แต่เขาก็เป็นตำรวจที่มีความสามารถมากในการแก้ปัญหาหลายคดี

เป็นเพราะความสามารถของตัวเองทำให้เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นนายตำรวจตั้งแต่อายุยังน้อย

   “แต่ช่วงเวลาของการรับสมัครคนงานเหมืองมักจะเป็นช่วงเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ และตอนนี้ก็ยังเป็นช่วงฤดูหนาวที่จะรับสมัครคนงานเหมือง ซึ่งเห็นได้ชัดว่าไม่มีเหตุผลเอาซะเลย” จูม่านบอกเหตุผลที่เธอสงสัย

   "เวลาในการรับสมัครค่อนข้างเร็ว แต่ไม่สามารถสงสัยได้ว่าจะมีปัญหา ฉันเดาว่าควรจะขาดแร่เส้นใหม่อย่างจริงจัง ดังนั้นมันจึงจะเริ่มรับสมัครคนงานเหมืองในเวลานี้" ชายร่างผอมผอมผิวคล้ำกล่าว

  เขาคือนายตำรวจ สก็อตต์ คุก เจ้าหน้าที่ตำรวจผู้ช่ำชองและเก่งกาจในการต่อสู้ และเขายังทำหน้าที่เป็นผู้สอนในแผนกรักษาการณ์อีกด้วย

   นายตำรวจอีกคนพูดออกมาทีละคนๆ และไม่มีข้อยกเว้น พวกเขาทั้งหมดคัดค้านข้อเสนอของจูม่าน และไม่เห็นด้วยกับการสูญเสียกำลังตำรวจเพื่อสืบสวนแก๊งนี้ที่คัดเลือกคนงานเหมือง

   "เนื่องจากผู้ที่ไม่เห็นด้วยอยู่ในเสียงส่วนใหญ่ จูม่าน เรื่องนี้จึงถูกยกเลิก" นที่นั่งหลัก ดัฟฟ์ แคมป์เบล กล่าวทิ้งท้าย

"ฉันเข้าใจ " จูม่านไม่เต็มใจนักและมักรู้สึกว่าแก๊งนี้เป็นตัวปัญหา แต่เมื่อเผชิญกับคำสั่งจากรัฐมนตรีเธอจึงต้องเชื่อฟังคำสั่ง

  …

  ค่ำแล้ว ในห้องอาหารของฟรีแมนวิลล่า

  ตะเกียงแก๊สคริสตัลสีเหลืองสว่างแขวนอยู่เหนือศีรษะ และห้องอาหารก็สว่างไสว

   ที่โต๊ะอาหารยาวปูด้วยผ้าปูโต๊ะสีขาว มีคน 5 คนนั่งรับประทานอาหาร โดยแต่ละคนมีสาวใช้คอยให้บริการอยู่ข้างหลัง

   หนึ่งในนั้นคือชายวัยกลางคนที่มีผมสีฟ้าและท่าทางสง่างาม

   หนึ่งในนั้นคือหญิงวัยกลางคนผู้สง่างามที่มีอัญมณีสีแดงขนาดใหญ่บนหน้าอกของเธอ

   หนึ่งในนั้นคือชายหนุ่มผมสีฟ้าและอารมณ์สงบในวัยยี่สิบ

   หนึ่งในนั้นคือหญิงสาวสวยผมสีน้ำตาลและต่างหูเพชรพลอย

   คนสุดท้ายคือหญิงสาวผมสีฟ้าสวยกว่าหญิงสาวผมสีน้ำตาลเล็กน้อย มันคือไอวี่

   บนโต๊ะมีคาเวียร์สีทอง เนื้อส่วนท้องห่าน กระทะทอด   อาหารอร่อยทุกจานที่ปรุงโดยเชฟ อย่างไรก็ตาม ห้าคนที่รับประทานอาหารไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองมากนัก ราวกับว่าพวกเขาได้รับอาหารเลิศรสเช่นนี้แล้ว

   “ไอวี่ ความคืบหน้าการฝึกศิลปะลับของคุณเป็นอย่างไรบ้างตอนนี้”

   ชายวัยกลางคนผู้สง่างามคือ วิลตัน ฟรีแมน พ่อของไอวี่ในขณะที่เขาเป็นนายกเทศมนตรีของคอนสแตนติน เขายังเป็นเอิร์ลผู้สูงศักดิ์ที่ได้รับความนิยมอย่างมากในอาณาจักร เช็ดปากด้วยผ้าเช็ดปากแล้วถามไอวี่

   "เมื่อครึ่งเดือนก่อน ฉันได้ก้าวไปสู่นักเวทย์แห่งวงแหวนที่สี่" ไอวี่ที่ทานอาหารเสร็จแล้วตอบกลับ

   “ภายในเวลาไม่ถึงแปดเดือนหลังจากเข้าร่วมสำนักความมั่นคงคุณได้กลายเป็นนักเล่นไสยศาสตร์แห่งวงแหวนที่สี่ ความเร็วในการฝึกฝนแบบนี้เกินความสามารถพิเศษทั่วไปแล้วไอวี่พรสวรรค์ของคุณดีมาก” ชายหนุ่มผู้สงบนิ่งที่มีผมสีฟ้ายกย่องไอวี่

   เขาเป็น ยูโร ฟรีแมน พี่ชายของไอวี่ลูกชายคนโตของ วิลตัน ฟรีแมน และมีความสัมพันธ์ที่ดีกับไอวี่มาโดยตลอด

   เมื่อไม่นานมานี้ไอวี่อารมณ์ไม่ดี และเขาได้ช่วยอำนวยความสะดวกในงานเลี้ยงนั้นเพื่อให้ไอวี่เปลี่ยนอารมณ์ของตัวเอง

"ดี" วิลตัน ฟรีแมน พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

   เขาเป็นเอิร์ลผู้สูงศักดิ์ที่ได้รับความนิยมอย่างมากในอาณาจักร เขามีสิทธิ์ที่จะพูดในหลายแง่มุมของอาณาจักร แต่มีเพียงที่เดียวที่เขาไม่สามารถเข้าไปแทรกแซงได้อย่างสิ้นเชิง สถานที่นั้นคือสำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักร

   หลังจากพบว่าไอวี่มีความสามารถสูงมากในด้านศาสตร์ลับ เขาส่งไอวี่ไปที่สำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักร เพื่อว่าวันหนึ่งในอนาคตไอวี่จะกลายเป็นผู้อาวุโสในหมู่พวกเขา และเขาจะได้รับสิทธิ์ในการพูดในสำนักความมั่นคง

   เขาพูดด้วยความภาคภูมิใจอย่างอารมณ์ดี

   "ความสามารถในการกลายเป็นสี่วงแหวนเวทมนตร์อย่างรวดเร็ว นอกจากพรสวรรค์แล้ว การทำงานหนักก็ขาดไม่ได้ ฉันเห็นว่าคุณต้องทำงานหนักในช่วงเวลานี้ หากคุณต้องการของขวัญอะไร บอกฉันสิ"

   “ไม่ ฉันไม่ต้องการอะไรทั้งนั้น” ไอวี่ส่ายหัว

   วิลตัน ฟรีแมน พ่อของเธอไม่ได้เลวร้ายกับเธอ ตั้งแต่เด็กจนโต เธอเก่งที่สุดในรุ่นราวคราวเดียวกัน และเขาก็รักเธอไม่น้อยไปกว่าพี่ชายของเธอ

สิ่งเดียวที่ไม่ดีคือพ่อของเธอมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าในอำนาจ ถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่พอใจ และต้องการขยายอิทธิพลของตระกูลฟรีแมนในอาณาจักรอยู่เสมอ

   "ไอวี่ ในเมืองคอนสแตนสำนักความมั่นคงความเร็วในการก้าวหน้าของคุณน่าจะเพียงพอสำหรับอันดับหนึ่งใช่ไหม" ยูโร ฟรีแมน จิบไวน์แดงและถาม ไอวี่

   เมื่อได้ยินคำถามของพี่ชาย ไอวี่อดไม่ได้ที่จะคิดถึงเฟยหลินซึ่งอยู่ในกลุ่มเดียวกับเธอ พรสวรรค์ของเธาแข็งแกร่งมากก็จริง แต่เมื่อเทียบกับเฟยหลินที่ในกลุ่มเดียวกัน มันแย่กว่าเล็กน้อย

   เธอส่ายหัวและเริ่มกล่าวว่า

"ไม่เลย"

"ไม่ใช่?!" วิลตัน ฟรีแมน และ ยูโร ฟรีแมน ต่างมองไปที่ไอวี่ด้วยความประหลาดใจ

  หญิงวัยกลางคนผู้สง่างามและหญิงสาวผมสีน้ำตาลนั่นคือ ลีน่า ฟรีแมน แม่ของไอวี่และ ไฮดี้ ฟรีแมน พี่สะใภ้ก็มองไปที่ไอวี่ด้วยความสนใจเช่นกัน

   ทั้งสองคนไม่รู้เรื่องนักไสยศาสตร์มากนัก และไม่เข้าใจว่าความคืบหน้าในการฝึกปัจจุบันของไอวี่หมายถึงอะไร แต่พวกเขาสามารถรับรู้ความพิเศษจากปฏิกิริยาของสามีได้

   "อืม มีคนหนึ่งที่ฝึกฝนได้เร็วกว่าฉัน" ไอวี่พยักหน้าและกล่าวตามตรง

   "นั่นคือใคร?" วิลตัน ฟรีแมนอดไม่ได้ที่จะถาม

   "สำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักรมีระเบียบซึ่งไม่สามารถเปิดเผยต่อสาธารณะได้" ไอวี่ไม่ตอบ

   “ไอวี่ แม้ว่าสำนักงานรักษาความมั่นคงจะมีข้อบังคับ แต่ข้อบังคับเหล่านั้นมีไว้สำหรับคนทั่วไปเท่านั้น”  ยูโร ฟรีแมน กล่าว

   “คุณรู้ไหม แม้ว่าครอบครัวฟรีแมนจะไม่ได้มีอิทธิพลมากนักในสำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักร แต่พวกเขาก็ยังสามารถหาข้อมูลได้”

   "นั่นคือเฟยหลินซุกส์ เพื่อนร่วมทีมของฉันเอง" เข้าใจว่าสิ่งที่พี่ชายพูดเป็นความจริง ไอวี่ ตอบ

"เป็นเขานั่นเอง" น่าประหลาดที่ยูโรเหมือนจะเคยเห็นเขา

   “ยูโร คุณจำชายคนนี้ได้ไหม” เมื่อได้ยินว่า ยูโร ฟรีแมน จำบุคคลนี้ได้อย่างชัดเจน วิลตัน ฟรีแมน จึงถาม

   “ก็ ในงานเลี้ยงอาหารค่ำเมื่อไม่นานมานี้ มีคนที่ฉันไม่รู้จักที่ติดต่อกับไอวี่ไม่ใช่เหรอ คนๆ นั้นน่ะ”

   “ฉันตรวจสอบและพบว่าเขามาจาก โรงประมูลต้าเว่ย และเขาก็ไม่ได้ติดต่อกับไอวี่หลังจากนั้น เขาจึงล้มเลิกการสอบสวน”

   “ตอนนี้ดูเหมือนว่าตัวตนของ โรงประมูลต้าเว่ย จะต้องเป็นการปลอมแปลงโดยสำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักร และตัวตนที่แท้จริงคือสมาชิกของ สำนักความมั่นคง”  ยูโร ฟรีแมน ได้ตอบกลับ

   เขาเป็นห่วงไอวี่มากและกลัวว่าไอวี่จะถูกทำร้าย ผู้ชายทุกคนที่ติดต่อกับไอวี่จะถูกตรวจสอบ

   "พื้นหลังคืออะไร" วิลตัน ฟรีแมนผ๔้เป็นพ่อเอ่ยถาม

   "จากครอบครัวธรรมดา พ่อแม่ของเขาเสียชีวิตในอุบัติเหตุ และพี่สาวของเขาเป็นภรรยาของครอบครัวคหบดี" ยูโร ฟรีแมน ได้ตอบกลับ

  วิลตัน ฟรีแมน ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง มองไปที่ไอวี่แล้วพูดว่า

   “คนผู้นี้มีศักยภาพที่ดี ตราบใดที่เขาไม่ตาย เขาจะกลายเป็นคนรุ่นใหญ่ในสำนักงานรักษาความมั่นคงอย่างแน่นอน เนื่องจากเขาอยู่ในกลุ่มเดียวกัน ถ้าคุณมีเวลา คุณสามารถเชิญเขาไปเที่ยวที่ตระกูลฟรีแมนได้”

"อืม” ไอวี่ตอบรับ