ตอนที่ 1491 พิษงู?

หลินฟาน และหลี่ จื่อเสีย ลงจากภูเขา และกําลังจะไปเรียกแท็กซี่ริมถนน ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของ หลี่ จื่อเสีย ก็ดังขึ้น

ผู้ที่โทรเข้ามาเป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นเคย ดึกขนาดนี้แล้ว ใครกันที่โทรเข้ามา?

หลี่ จื่อเสีย รับโทรศัพท์

“คุณหลี่ ผมคิดว่าเราจําเป็นต้องบอกกับคุณว่า เย่ เทียนอวี่ เสียชีวิตแล้ว” อีกฝ่าย กล่าว

อ่า?

สีหน้าของ หลี่ จื่อเสีย เปลี่ยนไปอย่างมาก : “มันเกิดอะไรขึ้น.. แล้วคุณเป็นใคร?”

อีกฝ่าย กล่าวว่า : “ทางเราคือตํารวจหยุนเฉิง ผมแซ่หวัง ทางเรารู้ว่าคุณเคยไปเยี่ยม เย่ เทียนอวี่ ในระหว่างวัน หากถ้าคุณสะดวก รบกวนช่วยมาที่เรือนจำหยุนเฉิงสักครั้ง เพื่อมาช่วยให้ปากคำกับทางเรา”

หลี่ จื่อเสีย ร้องอืมออกมา แล้วพูดว่า : “โอเค ฉันจะไปที่นั่นตอนนี้”

หลังจากวางสายแล้ว หลี่ จื่อเสีย ก็พูดกับ หลินฟาน ทันทีว่า : “พี่อวี่ ตายแล้ว ฉันจำเป็นต้องรีบไปที่เรือนจำหยุนเฉิง”

หลินฟาน อึ้งไปพักหนึ่ง แล้วก็พูดทันทีว่า : “เราจะนั่งแท็กซี่ไป”

เรือนจำหยุนเฉิง

ในห้องขัง

เย่ เทียนอวี่ ล้มลงกับพื้นด้วยท่าทางแปลกๆ ศีรษะของเขาเอียงลง ดวงตาของเขาเบิกกว้าง และมีสีหน้าเจ็บปวดบนใบหน้าของเขา

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นท่าทางการดิ้นรน กล่าวคือ ก่อนที่ เย่ เทียนอวี่ จะเสียชีวิต เขาเคยมีอาการชักเกร็งที่น่ากลัวก่อนตาย เขามีความปรารถนาที่จะมีชีวิตรอด

ในเวลานี้ มีการกั้นวงล้อมไว้รอบนอกห้องขังแล้ว, ตำรวจพิสูจน์หลักฐานสองนายได้กำลังรวบรวมหลักฐานภายในห้องขัง หนึ่งในนั้นมีตำรวจสาวสวยอยู่ด้วย ก็คือ หลัว หลี่…

ในช่วงดึก พบว่ามีผู้เสียชีวิตภายในเรือนจําหยุนเฉิง และนั่นยังคงเป็น เย่ เทียนอวี่ ที่เธอรู้จักดี แม้ว่าคืนนี้ หลัว หลี่ จะอยู่ในช่วงลาพักร้อน แต่เมื่อรู้ เธอก็หยุดพักทันที และรีบมาดู

อย่างไรก็ตาม หลินฟาน ไม่ได้อยู่ด้วย เธอจึงได้แต่อยู่บ้านกับแม่ในวันหยุด และได้แต่ฟังแม่บ่นถึงเรื่องการแต่งงาน ในเรื่องนี้สู้เธอออกมาทํางาน หรือทำอะไรสักหน่อยยังจะดีกว่า..

“หัวหน้าทีมหลัว ดูเหมือนว่านี่จะเป็นการฆ่าตัวตาย?” เจ้าหน้าที่ตํารวจที่อยู่ข้างๆ พูดขึ้น

หลัว หลี่ มองไปที่ศพ แล้วพูดว่า : “อืมม.. มันดูไม่เหมือนนะ เพราะเห็นอยู่ได้ชัดว่าเขาพยายามดิ้นรนอย่างหนัก และเขาก็ดูเหมือนไม่อยากตาย..”

เจ้าหน้าที่ตํารวจ พูดว่า : “แล้วหากเป็นเช่นนั้น ใครฆ่าเขา? มองดูเขาแบบนี้ น่าจะถูกวางยาพิษ ในคุกนี้.. พิษที่ว่าจะเอามาจากไหน?”

หลัว หลี่ กล่าวว่า : “ไม่เคยดูหนังเหรอไง ในคุกมันก็อาจมีทุกอย่าง คุกมันก็เปรียบได้กับโลกกว้าง มีหนทางมีช่องว่างที่เชื่อมโยงกันอีกมากมาย ถึงอย่างไรในเรื่องนี้เราต้องตรวจสอบให้ชัดเจน”

ในเวลานี้ เจ้าหน้าที่ตํารวจคนหนึ่งมาที่ประตู และพูดว่า : “หัวหน้าทีมหลัว หัวหน้าหวัง ได้เชิญ คุณหลิน และคุณหลี่ มาที่นี่แล้ว”

หลัว หลี่ ตกตะลึงทันที : “คุณหลิน?”

คงไม่ใช่ คุณหลิน ของเธอหรอกใช่ไหม!

เจ้าหน้าที่ตํารวจที่อยู่ข้างๆ พูดว่า : “โอ้ ผมเคยได้ยินทางเรือนจําบอกว่า วันนี้มีคนที่ชื่อ หลี่ จื่อเสีย เข้ามาเยี่ยม เย่ เทียนอวี่ เราเลยทำการเชิญเธอให้มา ส่วน คุณหลิน เราไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร…”

เมื่อได้ยินชื่อ หลี่ จื่อเสีย หลัว หลี่ กลับแสดงสีหน้าประหลาดใจออกมา เธอรีบพูดว่า : “ฉันจะออกไปดูเอง”

หลัว หลี่ เดินออกไปข้างนอก และก็ได้เห็นร่างที่คุ้นเคย แน่นอนว่านั่นคือ หลินฟาน และที่อยู่ข้างๆ ติดตาม หลินฟาน มาด้วยก็เป็นสาวสวยคนหนึ่ง

ผู้หญิงคนนี้ น่าจะเป็น หลี่ จื่อเสีย

เรื่องที่ หลินฟาน ไปตามหา หลี่ จื่อเสีย ที่ประเทศอังกฤษ หลัว หลี่ ก็รับรู้ในเรื่องนี้ แต่ในหลายวันมานี้ หลัว หลี่ คิดถึง หลินฟาน เธอไม่รู้ว่า หลินฟาน เป็นอย่างไรบ้าง ทั้งสถานการณ์ในประเทศอังกฤษ เธอเองก็ได้แต่เฝ้าติดตามข่าว ทั้งยังได้ยินข่าวที่น่าตกใจมาบ้าง แต่ทั้งหมดไม่มีข่าวของ หลินฟาน..

เธอยังไม่กล้าติดต่อ หลินฟาน ไป กลัวว่ามันจะไปขัดขวาง หลินฟาน ในการทำงาน

และโดยไม่คาดคิดทั้ง หลินฟาน และหลี่ จื่อเสีย พวกเขากลับมาแล้ว!

หลัว หลี่ เดินตรงเข้าไปทันที เนื่องจากสถานการณ์ปัจจุบัน มันเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะกระโจนตัวเองเข้าไปหา หลินฟาน ได้ ไม่เช่นนั้นตอนนี้เธอจะกระโดดเข้าไปสู่อ้อมแขนของ หลินฟาน และกอด หลินฟาน ไปแล้ว

เธอทำได้แต่พยายามควบคุมยับยั้งตัวเอง และพูดกับ หลี่ จื่อเสีย ว่า : “คุณต้องเป็น คุณหลี่ หลี่ จื่อเสีย ใช่ไหม? สวัสดีคะ ฉันชื่อ หลัว หลี่ เป็นเจ้าหน้าที่ตํารวจหยุนเฉิง”

หลี่ จื่อเสีย ไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่าง หลัว หลี่ กับหลินฟาน เลย ดังนั้นเธอจึงมองว่า หลัว หลี่ เป็นคนแปลกหน้าเท่านั้น แต่ถึงอย่างไรเธอก็รู้สึกประหลาดใจจริงๆ ที่ได้พบเจอกับตํารวจสาวสวยคนนี้

“เจ้าหน้าที่หลัว เย่ เทียนอวี่ เขา... อยู่ที่ไหน?” หลี่ จื่อเสีย กล่าวถาม

หลัว หลี่ กล่าวว่า : “อยู่ในห้องขัง”

หลี่ จื่อเสีย กล่าวว่า : “ฉันขอ.. เข้าไปดูหน่อยได้ไหมคะ?”

หลัว หลี่ กล่าวว่า : “ในเวลานี้ อย่าเพิ่งดีกว่าคะ... ทางเรายังคงเก็บหลักฐานอยู่ คุณหลี่ ฉันมีคําถามอยู่สองสามข้อที่ต้องการจะถามคุณ วันนี้คุณได้มาเยี่ยม เย่ เทียนอวี่ เมื่อเวลาใด?”

หลี่ จื่อเสีย กล่าวว่า : “เมื่อประมาณ 11 โมงเช้าได้ค่ะ ฉันเพิ่งลงจากเครื่องบิน แล้วมุ่งตรงมาที่นี่ทันที”

หลัว หลี่ กล่าวว่า : “คุณได้พูดคุยอะไรกับเขาบ้าง?”

หลี่ จื่อเสีย กล่าวว่า : “คือ.. มันในหลายๆ เรื่อง…”

หลัว หลี่ กล่าวว่า : “ไม่เป็นไร ฉันรู้เรื่องทุกอย่างของ เย่ เทียนอวี่ ดี ก่อนหน้านี้ เย่ เทียนอวี่ ได้หลบหนีออกจากคุก ฉันเองเป็นคนรับผิดชอบในการตามจับเขา และนั่นจึงทำให้ฉันรู้ถึงความสัมพันธ์ของคุณ กับเขา”

หลี่ จื่อเสีย อึ้งไปทันที และเธอพูดว่า : “เดิม.. เป็นแบบนี้ ฉันเข้าใจแล้ว…”

หลี่ จื่อเสีย มองไปที่ หลัว หลี่ แล้วมอง หลินฟาน อีกครั้ง

เพราะเธอได้ยิน หลินฟาน เล่าว่า วันนั้น เย่ เทียนอวี่ หลบหนีออกไป สุดท้าย หลินฟาน ก็ตามจับ เย่ เทียนอวี่ กลับมาได้ และไปแก้ไขปัญหา หยุนเหมิน

หลัว หลี่ ที่เห็นเธอได้มองไปที่ หลินฟาน แล้วพูดว่า : “อืม เรารู้จักกัน”

พวกเขาเป็นมากกว่าแค่คนรู้จัก ในสายตาของ หลัว หลี่ หลินฟาน ก็คือ แฟนของเธอ

หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า : “วันนั้นเป็น เจ้าหน้าที่หลัว ที่ขอให้ผมมาเข้าช่วยติดตาม เย่ เทียนอวี่”

หลินฟาน มองไปที่ หลัว หลี่ : “ผมอยากขอเข้าไปดูศพของเขา”

หลัว หลี่ พูดว่า : “อืม คุณไปเถอะ เสี่ยวเฉิน พาเขาเข้าไปที่นั่นหน่อย ฉันจะขอพูดคุยกับ คุณหลี่ อยู่ตรงที่นี่สักพัก”

ทางนี้ หลี่ จื่อเสีย ได้ให้ปากคํากับ หลัว หลี่ หลินฟาน ไปพร้อมกับเจ้าหน้าที่ตํารวจ เสี่ยวเฉิน และได้มาถึงหน้าห้องขังของ เย่ เทียนอวี่

เจ้าหน้าที่ตํารวจแซ่หวัง ยังคงถ่ายรูปอยู่ข้างใน เมื่อเห็น หลินฟาน เดินเข้ามา เจ้าหน้าที่ตํารวจแซ่หวัง ก็ตกตะลึง และเพราะเขาจํา หลินฟาน ได้

“คุณหลิน คุณก็อยู่ที่นี่ด้วย!” เจ้าหน้าที่ตํารวจแซ่หวัง กล่าวออกมาด้วยความสุข

นับตั้งแต่ หลินฟาน เข้าช่วยงานกรมตํารวจในการจับกุม เย่ เทียนอวี่ ชื่อเสียงของ หลินฟาน ก็ไม่มีใครในกรมตํารวจไม่รู้จัก นับประสาอะไรกับที่ หลินฟาน ยังคงเป็นแฟนของ หลัว หลี่ ซึ่งเรื่องนี้ทําให้ภาพลักษณ์ของ หลินฟาน ได้รับความนิยมมากยิ่งขึ้น

หลินฟาน ยิ้มแล้วตอบว่า : “อืมม”

จากนั้นสายตาของ หลินฟาน ก็ตกลงไปที่ศพของ เย่ เทียนอวี่

หลินฟาน ได้เดินเข้าไปรับถุงมือจากเจ้าหน้าที่ตํารวจแซ่หวัง นั่งยองๆ ลง และสวมถุงมือไปพลาง เปิดปาก เปิดเปลือกตาของ เย่ เทียนอวี่ และที่อื่นๆ เพื่อสังเกต

เจ้าหน้าที่ตํารวจแซ่หวัง มองอยู่ข้างๆ แล้วพูดว่า : “เขาน่าจะตายจากพิษ แต่ถูกพิษอะไรนั้น เรายังจำเป็นต้องส่งศพไปชันสูตรที่นิติเวชถึงจะรู้”

หลินฟาน กล่าวว่า : “พิษงู”

เจ้าหน้าที่ตํารวจแซ่หวัง ร้อง เอ๊ะ ออกมา : “พิษงู? หรือว่าเขาปล่อยให้ถูกงูกัด แต่แล้ว ‘งูพิษ’ มาจากไหนในคุกนี้ ทั้งทางเราก็เพิ่งจะตรวจสอบไปแล้วแต่ก็ไม่พบว่ามีบาดแผล”

หลินฟาน กล่าวว่า : “เขาไม่ใช่ถูกกัด แต่มีคนสกัดพิษจากพิษงู ซึ่งเป็นสารพิษที่มีผลต่อระบบประสาทชนิดหนึ่ง คุณดูสภาพการตายของเขา เห็นได้ชัดว่าเส้นประสาทได้รับความเสียหาย ร่างกายกระตุกก่อนเสียชีวิต และเขาเสียชีวิตลงด้วยความเจ็บปวด”

เจ้าหน้าที่ตํารวจแซ่หวัง มีสีหน้าเปลี่ยนไป : “ในกรณีนี้ มีคนวางยาพิษเขา!”

หลินฟาน ตรวจสอบต่อไป พลางพูดว่า : “เวลาตายคือประมาณ 4 ทุ่ม สารพิษถูกเก็บไว้ในร่างกายของเขาเป็นเวลาหลายชั่วโมงก่อนที่จะกําเริบ กล่าวอีกนัยหนึ่ง เขาน่าจะถูกวางยาพิษในช่วงเวลาอาหารเย็น.. ถ้ามีใครวางยาพิษก็น่าจะอยู่ในอาหารของเขา งั้นมีนักโทษคนอื่นๆ เสียชีวิตในเรือนจำบ้างไหม?”

เจ้าหน้าที่ตํารวจแซ่หวัง กล่าวว่า : “ไม่มีครับ”

หลินฟาน กล่าวว่า : “งั้นนี่ก็เป็นไปได้มากว่า ..มีคนจงใจวางยาพิษเขาโดยเฉพาะ กระบวนการผลิตยาพิษประเภทนี้ซับซ้อนมาก ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปสามารถทําได้ และนอกจากนี้ยาพิษที่คนฆ่าใช้นั้นก็ค่อนข้างหยาบมาก และน่าจะเป็นใช้วิธีการทำในแบบดั้งเดิม ถ้าผมเดาได้ถูกต้อง คนที่ฆ่า เย่ เทียนอวี่ น่าจะมาจากสำนักนิกายซ่อนเร้น”

เจ้าหน้าที่ตํารวจแซ่หวัง และเสี่ยวเฉิน ตํารวจที่อยู่ข้างๆ เมื่อได้ยินคำพูดนี้พวกเขาต่างพากันตกตะลึง ข้อสรุปเหล่านี้ อย่างน้อยต้องใช้เวลาในการชันสูตรพลิกศพเป็นเวลาหลายวัน แต่ หลินฟาน เพียงสังเกตชั่วครู่หนึ่ง เขาก็สามารถรับรู้ได้แล้ว?