บทที่ 38 เสียงระฆังของเมื่อวาน   

หนึ่งหยด

  สองหยด

  สามหยด

   สี่หยด

   ห้าหยด

   เลือดห้าหยดถูกบีบออก และทั้งหมดถูกหยดลงในหลอดทดลองอย่างแม่นยำ  ได้เลือด และสีหน้าที่มีสมาธิของเฮเลนก็หายไป

   ดูเหมือนจะตระหนักว่าระยะห่างระหว่างเธอกับเฟยหลินนั้นใกล้เกินไป ใบหน้าและคอของเธอแดงเล็กน้อย และเธอรีบถอยห่างจากเฟยหลิน หล่อนรู้สึกอายเล็กน้อยที่เห็นเฟยหลินและรีบเดินไปที่เคาน์เตอร์จ่ายยาที่อยู่ไม่ไกล

   จากนั้นเมื่อนึกถึงการดูส่วนผสมสำหรับการเตรียม ยาลึกลับแห่งแวงเกล เธอรีบหันหลังกลับ วางเลือดของเฟยหลินไว้บนโต๊ะทดลองขนาดยาว และหยิบกล่องไม้ที่มีส่วนผสมสำหรับ ยาลึกลับแห่งแวงเกล ขึ้นมา

เปิดกล่องไม้ที่เฟยหลินนำมา และเธอเริ่มเตรียม ยาแห่งแวงเกล ด้วยวัตถุดิบที่อยู่ในนั้น

   ทันทีที่เธอเริ่มทำงาน เธอก็เข้าสู่สภาวะสมาธิในตอนนี้

   ไม่มีความเขินอายบนใบหน้าของหล่อน มีเพียงสมาธิเท่านั้น  การชั่งน้ำหนักวัสดุที่เป็นของแข็ง

   ในภาชนะที่มีลักษณะคล้ายครก ให้บดวัสดุแข็งที่ชั่งแล้ว ตวงของเหลวในภาชนะทรงกระบอกตวง  เทผงของแข็งลงในของเหลว

   การเคลื่อนไหวมีความชำนาญมากและทุกย่างก้าวมีความชำนาญมาก ราวกับว่าได้รับการฝึกฝนมานับพันครั้ง

   ในกระบวนการนี้ มือซ้ายของเธอเริ่มสร้างแสงสีเขียว แสงสีเขียวส่องผ่านภาชนะแก้วใสและสัมผัสกับของแข็ง-ของเหลวภายในภาชนะแก้ว

   ราวกับว่ามีการเพิ่มตัวเร่งปฏิกิริยา วัสดุในภาชนะแก้วก็เริ่มทำปฏิกิริยาอย่างรุนแรง

  ของแข็งเริ่มละลายและหายไป ละลายเป็นของเหลว และในไม่ช้า พวกมันจะไม่แยกออกจากกันอีกต่อไป

   “นี่คือมือของยาลึกลับ?” เฟยหลินมองดูมือซ้ายของเฮเลนอย่างอยากรู้อยากเห็น ซึ่งเรืองแสงเป็นสีเขียว

  เทคนิคลับที่เฮเลนฝึกฝนคือมือของยาลึกลับ ดังนั้นอวัยวะลับของเฮเลนจึงน่าจะเป็นมือซ้ายที่สามารถสร้างแสงสีเขียวได้ในเวลานี้

   และแสงสีเขียวนี้ค่อนข้างคล้ายกับตัวเร่งปฏิกิริยาของชีวิตก่อนหน้านี้ ซึ่งสามารถเร่งความเร็วปฏิกิริยาของวัสดุได้

   อาจเป็นไปได้ที่จะทำให้วัสดุที่ไม่ทำปฏิกิริยาทำปฏิกิริยาซึ่งกันและกัน

   แน่นอนว่านี่คือการคาดเดาของเฟยหลินและเขาไม่แน่ใจว่าจะเป็นเช่นนั้นหรือไม่

   "ไม่น่าแปลกใจที่ยาลึกลับเท่านั้นที่สามารถปรุงได้โดยนักเล่นไสยศาสตร์ ที่ฝึกฝนศิลปะลึกลับ..."

  เฟยหลินคิดอย่างรอบคอบ

  การกำหนดค่าของยาวิเศษลับไม่ใช่แค่การควบคุมปริมาณและเวลาในการเติมอย่างถูกต้องเท่านั้น แต่ยังต้องการบางสิ่งที่คล้ายกับตัวเร่งปฏิกิริยา เช่น แสงสีเขียวด้วย

และสิ่งนี้สามารถใช้ได้โดยนักเล่นไสยศาสตร์ ที่ฝึกฝนศิลปะลึกลับเท่านั้น ด้วยเหตุนี้ มีเพียงนักเล่นไสยศาสตร์ ที่ฝึกฝนยาลึกลับเท่านั้นที่สามารถปรับแต่งยาลึกลับได้

   “ไม่ ดูเหมือนว่าจูลี่จะสามารถปรับแต่งยาลึกลับได้เหมือนกัน เธอปรับแต่งยาลึกลับที่จำเป็นสำหรับพิธีการรู้แจ้งของปืนลึกลับ”

   “แต่ยาลึกลับประเภทนั้นควรอยู่ในระดับต่ำสุด และไม่ถึงประเภทที่หนึ่ง ดังนั้นจึงควรถือว่าเป็นยาลึกลับที่ไม่มีระดับ”

  ไค—

   เมื่อของแข็งละลายเป็นของเหลวจนละลายหมด เฮเลนเทเลือดของเฟยหลินห้าหยดลงในภาชนะผสม

การหลั่งเลือดของเฟยหลินทำให้เกิดปฏิกิริยาบางอย่างขึ้นอีกครั้ง  ของเหลวในภาชนะทำปฏิกิริยารุนแรงกับเลือดของเฟยหลินและเริ่มเป็นฟอง

  ปฏิกิริยาเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ไม่นานฟองก็หยุด และของเหลวในภาชนะก็เปลี่ยนเป็นสีฟ้าเหมือนน้ำทะเล

  เฮเลนหยิบขวดที่มีฉลากเปล่าออกมา เขียนว่า "ยาแห่งแวงเกล" บนฉลากเปล่า ค่อยๆ เทของเหลวสีน้ำเงินลงไป แล้วเสียบขวด

   "เฮ่อ-" เฮเลนถอนตัวออกจากสมาธิและหายใจเข้ายาวๆ

  เนื่องจากระยะการเคลื่อนไหวที่กว้างเกินไป คุณจึงสามารถเห็นการขึ้นและลงของหน้าอกของเธอภายใต้เสื้อผ้าสีขาวได้อย่างชัดเจน

   เธอไม่เชี่ยวชาญด้าน ยาลึกลับแห่งแวงเกล และมีความล้มเหลวในกระบวนการกำหนดค่าก่อนหน้านี้

   โชคดีที่คราวนี้ไม่มีความล้มเหลว และ ยาลึกลับแห่งแวงเกล ก็ประสบความสำเร็จในการพัฒนา ห้องหลังจากที่เฟยหลินและ เฮเลน ออกมา

   “ครั้งนี้ นอกจากการพัฒนา ยาลึกลับแห่งแวงเกล แล้ว ฉันยังตั้งใจที่จะยืมวัตถุต้องสาปจากคุณ ระฆังแห่งวันวาน” ลินดี้พูดกับคริสติน

   “ยืมระฆังแห่งวันวานเหรอ ดูเหมือนว่าข่าวลือจะเป็นจริง”คริสตินตอบรับทันที

   ในช่วงไม่กี่วันมานี้ มีข่าวแพร่สะพัดในด้านลึกลับของเมืองคอนสแตนตินว่าองค์กรลัทธิที่หายไปได้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง ตอนนี้ลินดี้ยืมนาฬิกาเมื่อวานจากเธอ ทำให้เธอเชื่อว่าข่าวลือนั้นเป็นความจริง

   “ถ้าจะพูดถึงข่าวลือเรื่องคมเขี้ยวก็จริง” ลินดี้กล่าวโดยไม่ปิดบัง

   "ฉันไม่ได้คาดหวังว่าลัมธิคมเขี้ยวจะเกิดขึ้นมาใหม่" คริสเตียนถามด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “สภาพคมเขี้ยวตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง เหลืออยู่สักซี่หรือยัง แข็งแรงดีหรือเปล่า”

"ไม่ทราบเลย" ลินดี้ส่ายหัว

   “แม้ว่าเราจะพบคมเขี้ยวแล้ว แต่วิธีการติดตามทั้งหมดก็ล้มเหลวและเราไม่สามารถจับมันได้ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันมาขอยืมกระดิ่งเมื่อวานจากคุณ”

   "ผลข้างเคียงของนาฬิกาวันวานไม่ร้ายแรงเมื่อใช้ในช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ถ้าใช้เป็นเวลานาน ผลข้างเคียงก็มีไม่น้อย"

   "โอ้ ใช่ ดวงตาแห่งการประเมินมีความสามารถในการลดคำสาป ดูเหมือนว่าคุณเตรียมพร้อมมานานแล้ว และคุณรู้มานานแล้วว่าเฟย หลิน ซุกส์มีพรสวรรค์ในดวงตาแห่งการประเมิน" คริสตินประหลาดใจเล็กน้อย

   “ไม่ มันแค่บังเอิญ และหน่วยรักษาความปลอดภัยเพิ่งรู้ว่าเขามีพรสวรรค์ในการมองประเมิน”

   “นอกจากนี้ เขายังตัดสินใจที่จะบ่มเพาะดวงตาแห่งการประเมิน ด้วยตัวเอง และสำนักงานรักษาความมั่นคงก็ไม่ได้แทรกแซงแต่อย่างใด”ลินดี้ส่ายหัว

   เมื่อพิจารณาถึงความต้องการของสำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักร เป็นเรื่องปกติที่จะเกลี้ยกล่อมให้เฟยหลินฝึกฝนดวงตาแห่งการประเมินเพื่อที่เขาจะได้ใช้ระฆังแห่งวันวาน

   แต่เธอไม่ทำ เธอไม่ต้องการทำให้เฟยหลินรู้สึกแย่กับหน่วยงานรักษาความปลอดภัยเพราะเหตุนี้ ท้ายที่สุดเฟยหลินไม่ใช่สมาชิกธรรมดา แต่เป็นพรสวรรค์ที่มีศักยภาพสูง และอาจไปถึงศักยภาพที่เหนือกว่าวงแหวนที่ 12

   "สำนักงานรักษาความมั่นคงให้ความสำคัญกับเขาจริงๆ"  เข้าใจว่าทำไมสำนักความมั่นคงถึงทำเช่นนี้ คริสตินกล่าว

  ปัง ปัง ปัง!

   มีเสียงเคาะประตูพร้อมกับเสียงของเฮเลน

   "อาจารย์ ยาลึกลับแห่งแวงเกล ได้รับการขัดเกลาสำเร็จแล้ว"

"เยี่ยม เข้ามาได้เลย" คริสตินมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ

   พรสวรรค์ของเฟยหลินซุกส์ นั้นดีมาก แต่พรสวรรค์ของ เฮเลน ก็ไม่เลวเช่นกัน อย่างน้อยสำหรับสมาคมยาลับของพวกเขา เฮเลนก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าพรสวรรค์ของ เฟยหลิน ซุกส์

   เปิดประตูเฟยหลินและเฮเลนเข้ามาในห้อง และเขาถือโพชั่น ยาแห่งแวงเกล กลั่นอย่างดีไว้ในมือ สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการฝึกฝนการประเมินเทคนิคดวงตาแห่งความลับ ดังนั้นจึงไม่สามารถเสียหาย

   "คิดเงินยังไง”ลินดี้มองไปที่คริสตินและถาม

   “ฉันจะเรียกเก็บเงินคุณสองร้อยปอนด์”คริสตินกล่าว

  นักเล่นไสยศาสตร์ระดับแรกที่ฝึกหัตถ์แห่งยาลับจะเรียกเก็บเงินสองร้อยเหรียญทองในเวลาเพียงสิบนาทีของการกลั่น ดูเหมือนว่าจะสูงมาก แต่ก็ไม่เป็นเช่นนั้น

   นักเล่นไสยศาสตร์ทุกคนที่ฝึกฝน มือแห่งยาลึกลับ ใช้วัสดุและเงินเป็นจำนวนมากเพื่อฝึกฝน นอกจากนี้ หากการกลั่นล้มเหลว สมาคมยาลับจะต้องจ่ายค่าชดเชย

   ดังนั้น ค่าธรรมเนียม 200 ปอนด์จึงเป็นค่าธรรมเนียมที่สมเหตุสมผลมาก มื่อรู้สถานการณ์ ลินดี้ย่อมไม่ต่อรองเป็นธรรมดา

  เนื่องจากไม่มีธนบัตร 100 ปอนด์ เธอจึงยื่นธนบัตร 50 ปอนด์สี่ใบให้คริสตินและพูดว่า

   "ทำใบแจ้งหนี้"

"รับทราบ " คริสตินมาที่โต๊ะในห้อง เอาเงินใส่ลิ้นชัก แล้วหยิบใบแจ้งหนี้จากลิ้นชักมากรอก

   เติมให้เต็มในเวลาอันสั้น ส่งมอบให้ลินดี้แล้วพูดว่า

   “รอที่นี่ ฉันจะไปเอาระฆังแห่งวันวานที่คุณต้องการยืม” คริสตินออกจากห้องและหันกลับมาหลังจากนั้นครู่หนึ่ง ในมือเธอถือนาฬิกากว้างครึ่งฟุตและยาวหนึ่งฟุต

  ตัวเรือนนาฬิกาเป็นทองเหลือง เนื่องจากเวลาผ่านไปนาน สถานที่บางแห่งจึงเกิดคราบขึ้น ซึ่งทำให้หลายคนกังวลว่านาฬิกาจะเสียหายหรือไม่

   แต่นาฬิกาไม่ได้รับความเสียหาย เข็มวินาทีหมุนด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

   และที่ด้านล่างของนาฬิกามีนาฬิกาที่แกว่งไปทางซ้ายและขวา แกว่งไปทางซ้ายและขวา

“นาฬิกาเรือนเก่า?”

  เฟยหลินตัดสินว่านี่คือนาฬิกาที่ใช้งานมาหลายปีแล้ว และฝีมือก็หยาบ และแน่นอนว่ามันไม่ได้มาจากมือของช่างทำนาฬิกาที่มีชื่อเสียง

   มีลักษณะที่ดี

   คริสตินไม่ใช่คนธรรมดา แต่เป็นนักเล่นไสยศาสตร์ระดับสูง และนาฬิกาในมือของเธอน่าจะเป็นของเล่นแร่แปรธาตุหรือของต้องสาป

   "ติ้ง สัมผัสความลึกลับ จุดลึกลับ +6"

   บรรทัดข้อความปรากฏขึ้นและหายไปอย่างรวดเร็วต่อหน้าเฟยหลิน

   ไม่จำเป็นต้องเดา นี่ต้องเป็นวัตถุต้องสาป และเป็นวัตถุต้องสาปที่มีระดับสูง ซึ่งทำให้เขาได้รับคะแนนลึกลับเต็ม 6 คะแนน

   เขาจำได้ว่าลินดี้เคยบอกว่าจะมายืมนาฬิกานี้จากผู้รับผิดชอบที่นี่ ซึ่งก็คือคริสติน

   ฉันไม่รู้ว่านาฬิกานี้มีความสามารถพิเศษอะไร ซึ่งควรค่าแก่การยืมจากสำนักงานรักษาความมั่นคง

   “ขอบใจมาก งั้นเราไปกันเถอะ” ลินดี้หยิบนาฬิกา ถือไว้ในมือทั้งสองข้าง พยักหน้าเล็กน้อยให้คริสติน แล้วกล่าว

   ออกจากโรงพยาบาล เฟยหลินและลินดี้กลับไปที่สำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักรด้วยรถม้า

   ทันทีที่พวกเขากลับไปที่สำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักร พวกเขาได้พบกับจูลี่ซึ่งกำลังรอให้พวกเขาแม่นยำ

   "รองผู้อำนวยการ ซุกส์ พิธีมอบพันธของ ดวงตาแห่งการประเมิน ได้จัดขึ้นแล้ว!" จูลี่กล่าว

   เธอสวมเสื้อผ้าสีขาวและกางเกงสีเบจ โชว์เรียวขาของเธอ

   “ขอบคุณครับ คุณจูลี่”เฟยหลินกล่าวขอบคุณ

   “ไม่ต้องขอบคุณฉัน นี่คือสิ่งที่ฉันควรทำ” จูลี่ส่ายหัว

   ทั้งสามมาถึงชั้นใต้ดิน ผลักประตูห้องใต้ดินให้เปิดออก และทันใดนั้นก็เห็นรูปแบบวงกลมที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณเจ็ดเมตร

  รูปแบบวงกลมวาดด้วยวัสดุสีน้ำเงิน และด้านในมีรูปแบบดวงตาขนาดใหญ่สัมผัสกับรูปแบบวงกลมที่ปลายทั้งสองด้าน

   ลวดลายตันสลับซับซ้อนตลอดลายวงกลม ไม่ว่าจะเป็นลายตาหรือช่องว่างระหว่างลายตากับลายวงกลม ล้วนมีลายนี้ สลับซับซ้อนทั้งนั้น

“ยืนกลางพิธีเริ่มต้นและดื่มยา ยาแห่งแวงเกล จากนั้นคุณก็เริ่มพิธีเริ่มต้นได้!”จูลี่พูดกับเฟยหลิน

"ตกลง" เฟยหลินพยักหน้า เดินไปกลางพิธีเริ่มต้น หยิบ ยาแห่งแวงเกล ออกมา คลายเกลียวจุกแล้วดื่ม

   ขมเต็มปากเหมือนดื่มน้ำมะระ ไม่แปลกใจที่ปฏิกิริยาไม่ปรากฏขึ้นทันทีที่ดื่มน้ำยาเข้ามา

   เขาไม่มีพรสวรรค์ในการประเมินระดับปรมาจารย์ และเขาไม่สามารถเปิดใช้งานพิธีรู้แจ้งของการประเมินดวงตาแห่งความลึกลับได้

   "แผงควบคุม" เขารีบเรียกแผง

   ชื่อ:เฟยหลิน

   การประเมินเครื่องประดับโบราณ: ผู้เชี่ยวชาญ (อัพเกรดได้)

   ปืนลึกลับ: สองวงแหวน (อัพเกรดไม่ได้)

   การชันสูตรพลิกศพ: ปรมาจารย์ (อัพเกรดไม่ได้)

   จุดลึกลับ: 17.7

ความลึกลับPoint สูงถึง 17.7 ซึ่งมั่งคั่งมาก ทำให้เขารู้สึกถึงความมั่งคั่งราวกับว่าเขาสะสมทองคำหลายหมื่นปอนด์

  ทักษะประเมินราคาเครื่องประดับโบราณได้เปลี่ยนจากการไม่ส่งเสริมการขายเป็นการส่งเสริมการขาย  เมื่อมองไปที่ทักษะการประเมินเครื่องประดับและวัตถุโบราณ เขาเลือกที่จะอัพเกรดอย่างรวดเร็ว