บทที่ 14 ระดับความยาก นรก
บทที่ 14 ระดับความยาก นรก
ณ ขณะนี้ สัตว์ประหลาดรอบที่สอง ยังไม่ได้มาเยือนเมืองแดนมังกร
อย่างไรก็ตาม บรรยากาศภายในห้องถ่ายทอดสดแดนมังกร กลับเริ่มตึงเครียดและวิตกกังวลมากขึ้น
“พวกนายว่า มันจะไม่เป็นไรใช่ไหม? นี่ความยากระดับนรกเชียวนะ!”
“พูดตรงๆ ตอนนี้ฉันประหม่านิดหน่อย”
“ประหม่าไปทำไม ผู้เฒ่าชูเฟิงแก่กล้ามาก ต้องไม่มีอะไรผิดพลาดแน่นอน!”
“พูดได้ดี เราต้องเลือกเชื่อในตัวท่านผู้เฒ่า”
“เหอ เหอ ชาวแดนมังกรเอ๋ย อย่าโง่ไปหน่อยเลย ความแข็งแกร่งของราชาหมาป่าเงา พวกแกไม่เห็นเหรอ? สัตว์ประหลาดในระดับนั้น มันคนละเรื่องกับซอมบี้เลย”
“เตรียมโลงศพในประเทศเพิ่มซะเถอะ เดี๋ยวพอสัตว์ประหลาดหลุดเข้าไป จะไม่มีเวลาเก็บศพ!”
“ฉันอยากเห็นจริงๆ ว่าประเทศแกจะต้านทานการบุกของสัตว์ประหลาดระดับนรกได้ยังไง!”
ในห้องถ่ายทอดสดของแดนมังกร มีผู้ชมจากประเทศอื่นๆ เริ่มพากันสาปแช่ง
เพราะยังไงซะ แดนมังกรในขณะนี้ ได้เปรียบคนอื่นๆมากไป
ครั้งก่อนเขาได้การประเมินระดับ S! อายุขัยของพลเมืองทุกคนเพิ่มขึ้นห้าปี! ประเทศไหนบ้างที่ไม่อิจฉา?
เผชิญกับการเยาะเย้ยและถากถาง ผู้คนในแดนมังกร บางคนด่ากลับ บางคนก็เลือกที่จะเงียบ
เพราะท้ายที่สุดแล้ว สงครามน้ำลายพูดไปก็ไม่มีประโยชน์ ทุกอย่างต้องรอการบุกเริ่มขึ้น เวลานั้นแหละถึงได้รู้กัน
ตราบใดที่ผู้เฒ่าชูเฟิงสามารถปกป้องเมืองแดนมังกรได้สำเร็จ คำพูดของคนเหล่านี้ ก็ไม่เจ็บไม่คันเลย!
ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อถึงเวลา ไอ้พวกที่ด่าก็จะรู้สึกเจ็บแสบเหมือนโดนตบหน้าเอง!
การตอบโต้ด้วยความจริง คือวิธีการเอาคืนที่สาสมที่สุด!
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ชาวแดนมังกรไม่คาดคิดก็คือ สัตว์ประหลาดจากประเทศอื่นโจมตีเมืองจนใกล้จบกันหมดแล้ว แต่เมืองแดนมังกรกลับยังไม่ถูกบุกซักที
สัตว์ประหลาดความยากระดับนรก ... สงสัยจะพิเศษกว่าที่อื่น
ขณะที่ทุกคนกำลังสงสัย เสียงคำรามของหมาป่าพลันดังก้องในหูของทุกคน!
กรรรร--!
หลังจากได้ยินเสียงหมาป่าคำราม ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดก็หน้าถอดสี!
นั่นเพราะ นี่ไม่ใช่เสียงคำรามของหมาป่าเงาธรรมดา แต่มันคือเสียงของราชาหมาป่าเงา!!
พร้อมกับเสียงของหมาป่า หมาป่ายักษ์ที่มีขนสีดำเหมือนหมึก ปรากฏขึ้นนอกกำแพงเมืองของแดนมังกร!!
และประเด็นก็คือ ที่โผล่มาไม่ใช่แค่ราชาหมาป่าเงาตัวเดียว เมื่อตัวแรกโผล่มา ตัวที่สอง สาม สี่ ก็ตามมา ...
ราชาหมาป่าเงาตัวแล้วตัวเล่าปรากฏขึ้นในสายตาของชูเฟิงพวกมันทั้งหมดจ้องไปในทิศทางที่เมืองแดนมังกรตั้งอยู่ ด้วยดวงตาดุร้ายและรุนแรงถึงขีดสุด!!
ฝูงหมาป่าที่อยู่ตรงหน้า เมื่อรวมกันก็สร้างคลื่นแรงกดดันท่วมท้น แผ่ความรู้สึกที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง!
ราชาหมาป่าเงา .... ทั้งหมดทั้งสิ้น 100 ตัว!
มองภาพเหตุการณ์ตรงหน้า ในสายตาของผู้ชมแดนมังกรเกือบทุกคนต่างเผยถึงความสิ้นหวัง
“บ้าไปแล้ว! ราชาหมาป่าเงา 100 ตัวเนี่ยนะ!”
“ระดับนรกจะขี้โกงไปหน่อยไหม”
“แล้วแบบนี้จะปกป้องเมืองได้ยังไง!?”
“ฮ่าๆๆ สมควรแล้ว ใครบอกให้พวกแกเลือกความยากระดับนรกกัน? ไอ้พวกโง่ชาวมังกร!”
“ตอนนี้ ถึงเวลาแล้วที่พวกแกต้องชดใช้ในความเย่อหยิ่งของตัวเอง!”
“เจ้าพวกโง่หลงตัวเอง! รอให้ราชาหมาป่าเงาเป็นแสนๆตัวไปโผล่ในแดนมังกรก่อนเถอะ รับรองเลยว่าภาพนั้นต้องอลังการมากแน่ๆ”
“จุ๊จุ๊ ฉันแทบรอรอไม่ไหวแล้วที่จะได้เห็นภาพอัน 'งดงาม' นั่นกับตาตัวเอง”
ณ ขณะนี้ ผู้ชมแดนมังกรตกอยู่ในความสิ้นหวัง ส่วนผู้ชมจากประเทศอื่นต่างยินดีในความโชคร้ายของผู้อื่น
แน่นอน แดนมังกรไม่ได้มีแต่ศัตรู บางประเทศที่เป็นมิตรกับพวกเขา ต่างกุมสองมือเข้าด้วยกัน อธิษฐานให้แดนมังกร
“ขอภาวนาให้แดนมังกร ... ผ่านวิกฤตินี้ไปได้อย่างปลอดภัย!”
“แดนมังกร ไม่ต้องห่วง พวกเราอยู่ข้างนาย!”
“พูดได้ดี ประเทศของคุณเป็นมิตรจริงๆ กำลังใจครั้งนี้ พวกเราจะต้องตอบแทนอย่างแน่นอน!”
....
ในแดนมังกร ณ แผนกสงครามระดับชาติ
“ผู้อำนวยการเฉิน” ชูหยวนจ้องหน้าจอขนาดใหญ่ตรงหน้าเขา พูดด้วยสีหน้าวิตกกังวล “เห็นแก่ผลงานที่ผมอุทิศทั้งชีวิตแก่แดนมังกร ได้โปรดช่วยพ่อผมด้วย!”
“ผมไม่เคยขอร้องใครมาก่อน ครั้งนี้... ถือซะว่าช่วยผมเถอะ!”
ว่าจบ เขาก็คุกเข่าลงต่อหน้าเฉินจงกั๋ว
ในแดนมังกรมีวลีบุรุษมีทองคำอยู่ใต้เข่า ดังนั้นถ้าไม่ถึงที่สุดจริงๆจะไม่มีใครทำแบบนี้
แต่ในครั้งนี้ ชูหยวนคุกเข่าเพื่อช่วยพ่อตัวเอง!
พ่อตนเป็นชายชราอายุ 100 ปี แล้วจะสู้กับหมาป่าปีศาจขนาดยักษ์ที่ดุร้ายมากมายได้อย่างไร?
ถ้าเขาไม่ทำอะไร พ่อตัวเองต้องตายในปากหมาป่ายักษ์พวกนั้นแน่!
แต่เข่ายังไม่ทันถึงพื้น เฉินจงกั๋วก็จับตัวเขาไว้ พูดอย่างช่วยไม่ได้ “สหายชูหยวน นี่คุณจะทำอะไร?”
ดวงตาของชูหยวนแดงก่ำ พูดด้วยน้ำเสียงแน่วแน่“ถ้าท่านไม่ยอมช่วยพ่อผม งั้นผมขอตายที่นี่!”
เฉินจงกั๋วถอนหายใจ พูดอย่างทำอะไรไม่ถูก“พูดมากไปก็ไม่มีประโยชน์ คุณดูด้วยตาตัวเองเถอะ”
“เชื่อฉัน ขอรับประกันด้วยตำแหน่งที่มี พ่อของคุณ ต้องไม่เป็นอะไรแน่นอน”
ได้ยินน้ำเสียงที่จริงใจของเฉินจงกั๋ว แม้แต่ชูหยวนก็เกิดอาการลังเล
หรือว่า ... ประเทศเตรียมการไว้ล่วงหน้าแล้ว?
คิดได้แบบนี้ ชูหยวนก็เริ่มคลายความกังวล มองหน้าจอตรงหน้าอีกครั้ง
ณ ตอนนี้ เฉินจงกั๋วก็หันไปอีกทาง เอ่ยอย่างใจเย็น “เสี่ยวหลิน เตรียมบันทึกข้อมูลการต่อสู้ตลอดเวลา พยายามสร้างรูปแบบการต่อสู้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ มาวิเคราะห์ความแข็งแกร่งองผู้เฒ่าชูเฟิงงกัน”
“และฉันยังต้องการให้นายประเมินแต้มผลรวมพลังรบของท่านผู้เฒ่าด้วย”
“ขอรับ”
หลังจากได้รับคำสั่งแล้ว เสี่ยวหลินก็เริ่มพรมมือรัวๆบนหน้าจอแสงทันที นิ้วทั้งสิบของเขาว่องไวมาก ภาพนี้ดูไม่ต่างจากการเล่นเปียโน แตะหน้าจออย่างรวดเร็ว
เห็นได้ชัด ว่าเสี่ยวหลินคือมืออาชีพด้านการวิเคราะห์ข้อมูล! และยังอยู่ในอันดับต้นๆ
อย่างไรก็ตาม หลังจากได้ยินสิ่งที่เฉินจงกั๋วพูด ในดวงตาของชูหยวนเกิดความสงสัย
พ่อเขาเป็นแค่คนแก่ธรรมดาๆไม่ใช่รึ? เป็นคนแก่ที่มีอายุเป็นร้อยปี แล้วจะมีพลังต่อสู้ได้ยังไง?
ปกติแค่ถอดเสื้อเองยังยากเลย ฉะนั้นยังต้องวิเคราะห์อะไรอีก?
ในขณะที่ชูหยวนสับสน ในห้องถ่ายทอดสดแดนมังกร ชูเฟิงเดินออกจากประตูเมืองแล้ว
เห็นเพียงเขาคนเดียว เดินอย่างสงบไปทางฝูงหมาป่าที่อยู่ตรงหน้า
และในมือเขา กุมดาบวิหคมังกรคิมหันต์เอาไว้แน่น!
