ตอนที่ 3 หมกมุ่น

ในตลอดหลายวันที่ผ่านมาเพื่อแสดงความเป็นสุภาพบุรุษ ผมจึงไม่ได้ทำอะไรที่มันเกินไปกว่าการกอดเธอเลย

แต่ว่านะแม้จะอดกลั้นได้ดีเพียงใด ความรู้สึกที่พยายามอดกลั้นมาตลอดมันก็ต้องระเบิดออกมา ในสักวันหนึ่งอยู่ดี และดูเหมือนว่านี่จะเป็นวันนั้น

“จ้องฉันซะขนาดนั้นเธอต้องการอะไรเหรอฮารุคุง หืมม~”ริเอะเอ่ยออกมา ในขณะที่ค่อยๆกดผมลงพื้น และใช้ร่างกายของตัวเองคร่อมเอาไว้

“ทนไม่ไหวแล้วหรือไง?”เธอกล่าวพร้อมใช้มือลูบไล้แก้มของผมด้วยเสียงอันเย้ายวน

ผมที่อยู่ข้างล่างก็เริ่มสังเกตเห็นแก้มของริเอะที่เริ่มแดง และการหายใจที่เริ่มถี่ขึ้น

เธอจ้องมาที่ผมด้วยสายตาที่ราวกับกำลังมองเหยื่ออันโอชะ ที่แสนอร่อย พร้อมกับเลียริมฝีปาก

ถึงตอนนี้ผมจะเป็นแค่เด็กอายุ 18 แต่เมื่อก่อนผมว่าเคยเป็นผู้ใหญ่มาก่อน ทำให้สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ค่อนข้างดี ทำให้หลายวันที่ผ่านมาไม่รีบร้อนทำอะไรล่วงเกินเธอไป

แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ต้องการอะไรแบบนั้น ความจริงเหมือนผมจะเคยได้ยินมาว่าเพศหญิงนั้นเป็นเพศที่หื่นยิ่งกว่าเพศชายซะอีก

แต่พวกเธอจะไม่ได้แสดงมันออกมาให้เห็นเหมือนอย่างเพศชาย เพราะต้องรักษาภาพลักษณ์

แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้หลักเหตุผลจะพ่ายแพ้ให้แก่ตัณหาไปซะแล้ว..

ริเอะได้เริ่มใช้ร่างกายขึ้นมานัวเนียกับผม ใช้ร่างกายของตัวเองถูกไปมา พร้อมกับมือที่ลูบร้ายร่างกายของผมไปทั่วตัว การที่ถูกร่างกายนุ่มนิ่มของผู้หญิงและก้อนซาลาเปาทั้งสองของเธอขึ้นมาทับบนร่างกาย มันคงแปลกถ้าผมไม่มีอารมณ์กับมัน

ริเอะลวนลามร่างกายของผมอยู่สักพัก ก่อนจะยื่นฝ่ามือทั้งสองมาจับใบหน้าของผมแน่น และยื่นปากเข้ามาจูบ

ริมฝีปากของผมกับเธอได้ประกบกัน แม้จะเป็นจูบแรกแต่เธอนั้นก็ไม่ได้อ่อนโยนกับผมเลยแม้แต่น้อย

เธอทั้งใช้ปากดูดริมฝีปากของผมและสอดลิ้นเข้าไป เล่นกับลิ้นของผม

หากไม่ได้รู้มาก่อนว่าผมนั้นเป็นแฟนและผู้ชายคนแรกของเธอ ผมคงเชื่อไปแล้วว่าเธอนั้นผ่านผู้ชายมามาก

และการที่เธอไม่เคยผ่านใครมาแต่มีลีลาขนาดนี้ มันก็สามารถบอกได้เลยว่าเธอนั้นหมกมุ่นในเรื่องพวกนี้มากขนาดไหน

ดูเหมือนผมจะประเมินแฟนของตัวเองต่ำไป เมื่อเห็นท่าทางหมกมุ่นและเต็มไปด้วยตัณหาของเธอ ผมก็เข้าใจสิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่สุภาพบุรุษ แต่เป็นคนที่สามารถตอบสนองความต้องการให้เธอได้ต่างหาก

つづく