ตอนที่ 2 เรื่องดีๆ?

สิ้นเสียงสารภาพรักของผม สายลมก็ได้พัดใบไม้ช้อยมา ไม่ต่างอะไรกับฉากในหนัง

ริเอะได้เงียบไปสักพัก ก่อนจะพูดออกมาด้วยใบหน้าที่ยังคงประดับรอยยิ้มเหมือนอย่างเช่นเดิม

“ได้สิ”

เพียงแค่ประโยคสั้นๆแต่มันทำให้หัวใจของผมแทบจะระเบิดออกมาด้วยความตื่นเต้น

“จะ จริงเหรอ”ผมพูดออกมาด้วยเสียงกระตุกอย่างไม่สามารถควบคุมได้

“จริงสิฉันไม่พูดโกหกหรอกนา”ริเอะยังคงยืนยันคำตอบก่อนจะเดินมาจับมือผม

“ตั้งแต่วันนี้ไปก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ ฮารุคุง”

“อื้ม ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”ผมพูดออกมาอย่างปลื้มใจ

“...”

หลังจากนั้นบรรยากาศก็เริ่มเงียบ เพราะผมไม่รู้จะพูดอะไรต่อ หลังจากสารภาพสำเร็จแล้วมันต้องทำอะไรต่อล่ะ?

ผมไม่รู้เพราะผมไม่เคยมีแฟนนี่นา.. คิดอยู่สักพักผมก็ได้รวบรวมความกล้าพูดบางอย่างออกไป

“เอ่อ.. คือว่า ขอกอดได้ไหมครับ?”

มันค่อนข้างน่าอายที่ต้องพูดอะไรแบบนี้ออกไป แต่อย่างน้อยไหนๆก็มีแฟนแล้วก็อยากกอดเธอดูสักครั้งอยู่เหมือนกัน

“แหม นึกว่าจะขออะไรที่มันดูลามกมากกว่านี้ซะอีก”ริเอะแสงทำหน้าผิดหวัง

“ถ้าขอแบบนั้นแล้วจะให้เหรอครับ”

“อื้ออ~ ก็น่าจะนะ ลองขอใหม่ดูสิ”พูดเสร็จเธอก็แสยะยิ้มออกมา

พูดตามตรงผมค่อนข้างรู้สึกตื่นเต้นที่ได้ยินคำตอบแบบนั้นออกมา แต่เพื่อแสดงความเป็นสุภาพบุรุษ จึงต้องกั้นไม่ขออะไรแบบนั้น

“ไม่ล่ะครับ ครั้งนี้ขอแค่กอดแล้วกัน”

“แสดงว่าครั้งหน้าจะขอเรื่องลามกสินะ คิกๆ”ริเอะหัวเราะออกมาอย่างรู้ทัน

ผมได้แต่หน้าแดงอีกอย่างไม่สามารถแก้ตัวได้ ก่อนจะอ้าแขนออกริเอะที่เห็นแบบนั้นก็ได้เข้ามาโอบกอดผมอย่างเข้าใจความหมาย

มันเป็นการกอดกันที่อบอุ่นและมีความสุขอย่างไม่สามารถอธิบายมาได้ ร่างกายของเธอมันทั้งนุ่มนิ่มและอบอุ่น พร้อมกับกลิ่นหอมที่ทำให้รู้สึกหลงไหล

สวมกอดกันอยู่สักพักใหญ่ก็ได้แยกออกจากกัน แม้จะผ่านไปแล้วแต่ความรู้สึกและสัมผัสที่ได้รับมันยังคงฝังแน่นอยู่ในใจผมไม่เลือนลาง

‘อา ตายตาหลับแล้วล่ะ’ผมอดไม่ได้จริงๆที่จะคิดแบบนั้นออกมา

“ท่าทางฟินน่าดูเลยนะ ชอบฉันขนาดเชียวเหรอ?”ริเอะถามออกมาอย่างสนใจ

“ชอบครับ ชอบมากด้วย ชอบที่สุดเลย!!”ผมพูดออกมาอย่างหมดเปลือก

แม้จะไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของตัวเองได้แต่ผมก็รู้ได้เลยว่าใบหน้าของ ผมตอนนี้ก็คงกำลังแดงก่ำอยู่อย่างแน่นอน

“หืมม อย่างงั้นเหรอ เอาเถอะอย่างนั้นก็ดีแล้วล่ะ อื้มๆ”พูดเสร็จเธอก็พยักหน้าให้ตัวเอง

“ฉันยังมีเรื่องที่ต้องทำอยู่น่ะ แล้วเจอกันนะฮารุคุง”พูดเสร็จเธอก็หันหลังเดินไป ก่อนจะหยุดและหันมาพูดต่อ

“อ๋อ แล้วฉันจะรอคอยบทรักเพลงรักสุดเร่าร้อน ที่เธอจะมอบให้บนเตียงนะ คิกๆ”ริเอะเธอพูดเรื่องแบบนั้นออกมาได้อย่างหน้าตาเฉย ก่อนจะเดินไปพร้อมผิวปากอย่างร่าเริง

แม้คำพูดที่เธอพูดออกมานั้นจะแปลกประหลาดไปสักหน่อย แต่ผมก็ไม่ได้สนใจมัน เพราะผมได้สิ่งที่ต้องการมาแล้ว..

ผ่านไปหลายวันหลังจากที่พวกเราได้เริ่มคบกัน ช่วงเวลาที่ได้อยู่ด้วยกันมันราวกับว่าเป็นความฝัน

ทั้งเดินจับมือไปโรงเรียนทานข้าวด้วยกันพูดคุยหัวเราะ จะบอกว่าต่อให้ตายไปตอนนี้ผมก็ไม่เสียดายเลยชีวิตเลย

และวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมกับริอะได้มาทานอาหารเที่ยงด้วยกันที่ป่าหลังโรงเรียน

เพราะเป็นสถานที่ที่ไม่ค่อยมีนักเรียนเข้ามา พวกเราจึงสามารถพลอดรักกันได้อย่างสะดวก

“นี่ก็อร่อยนะ กินด้วยสิ”ริเอะพูดพร้อมป้อนกุ้งทอดมาให้ผมกิน

ผมอ้าปากกินมันเข้าไปด้วยใบหน้าปิติยินดี

“อร่อยมากเลยครับ!” ผมพูดออกมาโดยที่ไม่ใช่สนใจรสชาติมันเลยแม้แต่น้อย แต่เพราะมันเป็นสิ่งที่เธอยื่นมาให้กินทุกอย่างมันก็เลยอร่อยไปซะหมด

“เหรอ พอดีเห็นว่ามันเหลือค้างในตู้เย็นมาเป็นอาทิตย์แล้วน่ะ ฉันกลัวมันเสียของเลยทำมาให้เธอกินนะ แต่ถ้ามันยังอร่อยก็แสดงว่าไม่เสียสินะ ดีจังเลยนะ”พูดแล้วริเอะก็ส่งยิ้มมาให้ผม

“...”

‘มะ มันคงเป็นมุกล้อเล่นนั้นแหละ!’ผมพยายามคิดแบบนั้น

หลังจากทานอาหารกันจนเสร็จผมกับริเอะก็ได้นั่งคุยกันตามประสา แต่ส่วนใหญ่เธอจะเป็นคนพูดซะมากกว่า

“นี่รู้ไหมฮารุคุง ยัยแก่ที่บ้านฉันขี้บ่นมากๆเลยล่ะ จุกจิกไปซะทุกเรื่อง”ริเอะพูดด้วยเสียงมีอารมณ์ พร้อมกับกำหมัดแน่น

“แฮะๆ นั่นสินะครับ”

ยายแก่ที่ริเอะพูดถึงก็คือแม่ของเธอนั่นเอง ดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยชอบแม่ของตัวเองสักเท่าไหร่เพราะชอบจู้จี้จุกจิกและบ่นไปซะทุกเรื่อง

ริเอะมักจะมาพูดบ่นเรื่องนี้ให้ผมฟังอยู่ทุกวัน ซึ่งด้วยความที่เป็นแฟนที่ดีผมก็ รับฟังและพยักหน้าเห็นด้วยกับเธออยู่เสมอ

“แต่อีกไม่นานหรอก ยายแก่เธอจะรู้แน่ ว่าตอนที่ฉันโกรธน่ะมันเป็นยังไง หึๆ”พูดแล้วริเอะก็หัวเราะออกมาด้วยเสียงอันชั่วร้าย

‘เอาเถอะ แค่เธอมีความสุขก็ดีแล้วล่ะ’ผมที่เห็นเธอร่าเริงดีก็สุขใจ โดยไม่ได้สนใจแผนร้ายที่เธอกำลังวางอยู่เลยแม้แต่น้อย

หลังจากที่เธอบ่นไปสักพักใหญ่ก็เหมือนจะคอแห้ง ผมจึงยื่นขวดน้ำดื่มที่เตรียมไว้ให้แล้วแก่เธอ

“ขอบคุณจ้า”

ดื่มไปซะแทบจะหมดขวดด้วยความคอแห้งเพราะพูดไปซะเยอะ เมื่อดื่มเสร็จแล้วเธอก็หันมาพูดกับผมต่อ

“ขอบคุณนะฮารุคุง เธอเป็นแฟนที่ดีที่สุดเลย มากอดหน่อย~ อื้ออ~”

ไม่ขัดความต้องการของแฟนสาวผมได้สวมกอดริเอะในทันที พวกเราทั้งสองได้สวมกอดกันอยู่สักพักหนึ่ง ก่อนจะแยกจากกัน โดยที่ยังจ้องตากันไม่ปล่อย

บรรยากาศร่มรื่นภายในป่าหลังโรงเรียน และเงียบสงบไร้วี่แววของผู้คนในบริเวณ

ในสถานการณ์แบบนี้พร้อมกับชายหญิงที่อยู่ด้วยกันเพียงลำพัง มันคงไม่แปลกเลยถ้าจะเกิดเรื่องดีๆ? ขึ้นมา..

つづく