ตอนที่ 1 “ชอบครับ ได้โปรดคบกับผมด้วย!!”

“นี่ ฮารุ ตื่นได้แล้วเดี๋ยวก็ ไปโรงเรียนสายหรอก”

ขณะที่ผมกำลังนอนหลับอย่างสบายอยู่บนเตียงนอน เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้นมา

เมื่อผมลองลืมตาดู ก็เห็นหญิงสาวเส้นผมสีเหลืองทองยาวยืนอยู่ข้างๆเตียงนอน

“พี่ ฮานะ?”ผมได้พูดออกไปด้วยอาการสะลึมสะลือ

เมื่อเลือกตั้งสติได้ผมก็ค่อยๆลุกขึ้นมานั่ง ด้วยใบหน้าที่ยังไม่ตื่นดี ในระหว่างที่กำลังนั่งพร้อมที่จะล้มตัวลงนอนได้ตลอดเวลาอยู่นั้น

ก็ถูกหญิงสาวตรงหน้าจับเอาไว้ ก่อนเธอจะใช้ผ้าขนหนูชุบน้ำร้อน เอามาเช็ดใบหน้าผม

“อื้ออ อื้อออ~”

หลังจากที่ถูกพี่สาวต้องเช็ดหน้าอยู่สักพักอาการง่วงส่วนใหญ่ของผมก็ได้หายไป ก่อนจะพูดขอบคุณเธอ

“ขอบคุณนะ พี่สาว ต้องรบกวนทุกเช้าเลย”

ขณะพูดก็มองดูหญิงสาวตรงหน้า เธอเป็นหญิงสาวเส้นผมสีทองยาวรูปร่างมีน้ำมีนวล หน้าอกใหญ่ และมีไฝที่ด้านซ้าย ของริมฝีปากดูเซ็กซี่ไม่น้อย

“ช่วยไม่ได้นี่นา ไม่มาปลุกแบบนี้ตอนเที่ยงละมั้งนายถึงจะตื่น รีบไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว เช้านี้พี่มีเวรทำความสะอาดเดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ”

“คร้าบบ~”

เมื่อเธอทำธุระเสร็จแล้วก็ได้เดินออกไป ผมจึงได้โอกาสที่เส้นยึดสาย บิดขี้เกียจอย่างเต็มที่ ก่อนจะเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อเตรียมตัวไปโรงเรียน

ผมมีชื่อว่า ฮารุ อายุ 18 ปี แต่ถึงจะชื่อว่า ฮารุ แต่ก็ไม่ใช่คนญี่ปุ่นหรอกนะ ความจริงผมไม่ใช่คนในโลกนี้แต่เดิม

แต่เป็นคนที่เสียชีวิตแล้วมาเกิดในโลกนี้ต่างหาก แต่ก็ไม่ได้มีพลังพิเศษหรือระบบอะไรติดตัวมาด้วย จะมีก็แค่เพียงความทรงจำเท่านั้น

แต่แค่นั้นมันก็เพียงพอแล้วในโลกที่สงบสุขไม่มีสงครามแบบนี้ ในโลกใบนี้ก็ไม่ค่อยแตกต่างจากโลกใบเก่าของผมสักเท่าไหร่เรื่องเทคโนโลยี

อาจจะแตกต่างกันบ้างในเรื่องภูมิประเทศและประวัติศาสตร์ แต่ผมไม่ค่อยสนใจมันเท่าไหร่ สิ่งที่เกิดขึ้นมันก็เหมือนผมได้รีเซ็ตมาใช้ชีวิตใหม่ก็เท่านั้นเอง

ในชีวิตเก่าของผมไม่ได้มีช่วงเวลาวัยรุ่นที่ดีนัก เพราะต้องทำงานตลอดเวลา เพราะฉะนั้นไหนๆก็ได้เริ่มต้นใหม่แล้ว ก็ตั้งใจจะใช้ชีวิตวัยรุ่นให้เต็มที่

และสิ่งที่ขาดไปไม่ได้สำหรับชีวิตในวัยรุ่นก็คือ แฟนยังไงล่ะ!!

ไหนๆก็ได้เกิดใหม่ทั้งชีวิตนี้จะไม่ขอโสดอีกหรอกนะ!! ให้ตายยังไงชีวิตนี้ผมก็ต้องมีแฟนให้ได้!

ซึ่งตอนนี้ผมก็มีคนที่ชอบอยู่แล้วด้วยและวันนี้ก็เป็นวันที่จะสารภาพรักกับเธอ

“เพราะแบบนั้นคงไม่เป็นไรหรอกนะถ้าจะเสริมหล่อเป็นพิเศษวันนี้?”ผมพูดกับตัวเองในกระจก

ภาพที่สะท้อนออกมานั้นเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่ง เส้นผมสีฟ้าสดใสดวงตาสีดำ

“ไอ้เรามันก็หล่อเหมือนกันนะเนี่ย~”ผมอดพูดออกมาไม่ได้ขณะมองดูใบหน้าของตัวเองในกระจก

หลังจากชื่นชมรูปลักษณ์ของตัวเองในกระจกอยู่สักพักใหญ่ ผมก็ได้อาบน้ำก่อนจะออกไปใส่เสื้อผ้าออกไปกินข้าว ซึ่งคุณพี่สาวก็ได้เปลี่ยนทุกอย่างไว้ให้แล้ว

“น่ารักจริงๆเลยนะพี่สาวเนี่ย ไม่เสียเหนื่อยเลยที่ตอนเด็ก ใช้สกิลจีบสาวกับเธอไว้เยอะ”พูดแล้วผมก็ได้นั่งลงกินอาหารที่เธอเตรียมไว้ให้บนโต๊ะ

หลังจากกินอาหารเสร็จผมก็ได้หยิบกระเป๋าใส่หนังสือก่อนจะเดินออกจากบ้านไปโรงเรียน

ในระหว่างทางนั้นก็มีหญิงสาว ผมสั้นตัวเล็กเดินเข้ามาทัก

“ไงฮารุ วันนี้ก็ตื่นสายเหมือนเดิมสินะ”

“ยุ่งนา”

คนที่เข้ามาทักเขามีชื่อว่า ยูริ เป็นเพื่อนสมัยเด็กของเขา เธอมีรูปลักษณะที่ค่อนข้างบอบบาง เส้นผมสีเขียวอ่อน และใบหน้าที่น่ารักน่าชัง

เพราะบ้านอยู่ใกล้กันทำให้ตอนเด็กผมกับเธอมีโอกาสได้เล่นกันบ่อยๆ ซึ่งแน่นอนเมื่อมีโอกาสแล้วผมก็ได้จีบเธอเอาไว้ตั้งแต่ตอนนั้น

ซึ่งแน่นอนว่าเธอก็เป็นผู้หญิงที่เสร็จผมอีกราย ซึ่งหากผมสารภาพรักกับเธอร้อยทั้งร้อยเธอคงตอบตกลงเป็นแน่

แต่ผมก็ไม่ได้ชอบเธอขนาดนั้นจึงไม่ได้พูดไป ใจจริงก็อยากจะเอาทั้งเธอและพี่สาว

แต่ชีวิตจริงไม่ได้ง่ายขนาดนั้น หากทำแบบนั้นจริงพวกเธอคงได้ตบแย่งผมกันตายไปข้างหนึ่งแน่

เพราะงั้นอย่าเสี่ยงเลยดีกว่า..

เดินไปได้สักพักก็มาถึงห้องเรียน ผมและยานะก็ได้แยกย้ายไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง

ในระหว่างที่นั่งตรงนั้นก็ได้ยินเสียงพูดคุยกันของหญิงสาวภายในห้อง เมื่อหันไปดูก็เห็นผู้หญิงคนนึงกำลังนั่งอยู่บนโต๊ะ พร้อมพูดคุยกับเพื่อนของตัวเองอยู่ด้วยแต่ทางร่าเริง

เธอเป็นหญิงสาวสูง 170 เส้นผมสีม่วงสั้น ใบหน้ามักจะประดับไปด้วยรอยยิ้มอยู่ตลอดเวลา หน้าอกขนาดกลาง แต่ก้นค่อนข้างใหญ่

เธอมีชื่อว่า ริเอะ เป็นหญิงสาวที่ผมจะไปสารภาพรักในวันนี้ ส่วนเหตุผลที่ชอบเธอ.. ไม่รู้สิ ก็คนมันชอบอ่ะ ชอบแบบไม่มีเหตุผล ไม่สิต้องบอกว่าการชอบใครสักคนหนึ่งมันต้องมีเหตุผลด้วยเหรอ?

เมื่อเธอสังเกตเห็นผมที่จ้องมองอยู่ก็หันมายิ้มให้อย่างน่ารัก เจอแบบนั้นก็ไปผมจึงได้แค่รีบหันหน้าไปทางอื่น พร้อมกับรอยแดงที่อยู่บนแก้ม..

ช่วงพักเที่ยงในป่าหลังโรงเรียน ผมได้ยืนรอใครบางคนอยู่ด้วยท่าทางค่อนข้างตื่นเต้น

และไม่นานคนที่ผมกำลังรออยู่ก็ได้เดินมา พร้อมกับในมือที่ถือจดหมายมาด้วย

“แหม มาทำอะไรอยู่ที่นี่คนเดียวเหรอคะ ฮารุคุง”ริเอะพูดด้วยใบหน้าอมยิ้ม

แม้เธอจะรู้อยู่แก่ใจอยู่แล้วว่าผมมาทำอะไรที่นี่ แต่เธอก็ยังคงแกล้งถามออกมาโดยท่าทางใสซื่อ

นิสัยขี้เล่นของเธอแบบนี้ก็ต้องบอกว่าเป็นหนึ่งในจุดที่ค่อนข้างน่ารักเลยทีเดียว

ได้ยินคำพูดแบบนั้นของเธอผมก็ได้ยิ้มก่อนจะตอบ

“นัดสาวมาสารภาพรักน่ะครับ”ผมพูดอย่างเขินๆ

“เอ๋! งั้นเหรอคะ ว่าแต่เธอคนนั้นอยู่ไหนล่ะ”ริเอะแสร้งทำท่าตื่นเต้นพร้อมหันไปมา เหมือนจะมองหาคนที่ผมอยู่ถึง

ผมได้แต่หัวเราะแห้งๆ กับท่าทางขี้เล่นของเธอ ริเอะเธอต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่ผมอยู่จัก

เพราะไม่ว่าจะเป็นพี่สาวหรือเพื่อนสมัยเด็กของตัวเอง ขอแค่เป็นผู้หญิงที่หน้าตาดีและอยู่ใกล้ตัว ผมก็มักจะเข้าไปจีบพวกเธอแม้จะไม่ได้รู้สึกชอบก็ตาม

แต่แม้ผมจะชอบริเอะมาก แต่ก็ไม่ได้เข้าไปจีบเธอเหมือนผู้หญิงคนอื่น เหตุผลก็ง่ายๆ

ก็เพราะผมชอบเธอยังไงล่ะ แค่เข้าไปใกล้ก็เขินจนหน้าแดงพูดไม่เป็นภาษาแล้ว เพราะแบบนั้นผมก็ไม่ค่อยมั่นใจหรอกว่าเธอจะตอบตกลงหรือเปล่า แต่อย่างน้อยผมก็อยากพูดออกไป

ผมได้สูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะจ้องไปที่ริเอะและพูดออกมา

“ชอบครับ ได้โปรดคบกับผมด้วย!!” 

つづく