Chapter 98: The Old Patriarch of the Lu Family is Dying, Seizing the Opportunity to Plunder
ขณะนี้ ภายในที่พักของตระกูลลู่
เหล่าผู้อาวุโสของตระกูลลู่มารวมตัวกันแต่ล่ะคนเต็มไปด้วยความกังวล
"ท่านประมุขเป็นอย่างไรบ้าง?" ผู้อาวุโสคนหนึ่งถาม
"ท่านประมุขสามารถอยู่ได้อีกเพียงสามเดือนเท่านั้น หากไม่มีพวกเรา ท่านประมุขอาจจะเสียชีวิตไปนานแล้วและคงอยู่ไม่ได้จนถึงตอนนี้"
"แต่ถึงอย่างนั้นก็ถึงขีดจำกัดของท่านประมุขแล้ว"
"พลังชีวิตหมดลง มันคือเจตจำนงของสวรรค์ สิ่งที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของมนุษย์" ผู้อาวุโสอีกคน ลู่เหอพูดอย่างช่วยไม่ได้
เขาก็อยากให้ท่านประมุขมีชีวิตอยู่เช่นกัน แต่โชคร้ายที่ดูเหมือนว่าสวรรค์จะไม่ต้องการสิ่งนั้น
"คุณหนูว่าอย่างไร? การช่วยเหลือของนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์จะมาถึงเมื่อใด?" ผู้อาวุโสผมขาวถาม
"คุณหนูบอกว่าการช่วยเหลือของสำนักงานใหญ่ใกล้จะมาถึงแล้วและเราจำเป็นต้องทนต่อไปอีกสักพัก" ผู้อาวุโสลู่หมิงกล่าวด้วยสีหน้าแปลกประหลาด
"ชิหยา!" ผู้อาวุโสผมขาวด่าอย่างโมโห "มันผ่านไปสองปีแล้ว พวกเขาบอกว่าการช่วยเหลือของสำนักงานใหญ่กำลังจะมาถึงในเร็ว ๆ นี้ แต่เรายังไม่ได้เห็นแม้แต่ร่องรอย สองปีต่อมา มันอาจจะเป็นตลอดไป ฉันคิดว่านิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ได้ละทิ้งสตรีผู้นี้และเมืองเมฆหมอกของเราอย่างชัดเจน มิฉะนั้นจะไม่มีนักบ่มเพาะนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์คนเดียวมาที่นี่จนถึงตอนนี้"
เขาโกรธมาก
เมื่อกว่าสองปีก่อน ตระกูลลู่เชื่อในเรื่องไร้สาระของคุณหนูเล่งอวี้ซี ผู้กล่าวว่าผู้อาวุโสแกนทองของนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์กำลังจะเคลื่อนไหว กวาดล้างพวกชั่วร้ายทั้งหมด
แต่ใครจะคาดคิดว่าผู้เชี่ยวชาญแกนทองของนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์จะไม่ปรากฏตัว?
จนถึงตอนนี้ เมืองเมฆหมอกก็ยังคงต่อสู้เพียงลำพัง ต้านทานกองทัพของนิกายเงาปิศาจ
"ผู้อาวุโส ครั้งหนึ่งฉันเคยได้ยินมาจากนักบ่มเพาะนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์คนนั้นว่าเล่งอวี้ซีถูกผู้บ่มเพาะนิกายเงาปิศาจวางยาพิษ จนรากฐานเสียหาย นางแทบไร้ความหวังที่จะก้าวไปสู่ระดับแก่นทองคำ"
"อาจเป็นเพราะข่าวนี้ที่นิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์จึงเลือกที่จะละทิ้งเมืองเมฆหมอก"
"ท้ายที่สุด การส่งกองทัพขนาดใหญ่มาถึงเมืองเมฆหมอกและต่อสู้กับนิกายเงาปิศาจก็เพื่อช่วยเหลือผู้บ่มเพาะที่ไม่มีความหวังจะพัฒนาการบ่มเพาะนั้นไม่ต่างอะไรกับการนำก้อนหินไปทิ้งในมหาสมุทร"
"แม้ว่าเธอจะเป็นลูกสาวของประมุขนิกายแต่การสูญเสียนี้ก็ไม่คุ้มค่า"
"หากพวกเขาล้มเหลว ความชอบธรรมของนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์อาจถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง"
ผู้อาวุโสลู่หมิงเปิดเผยข้อมูลที่เขารู้สึกอย่างลึกลับ
"อะไรนะ? ทำไมคุณถึงไม่พูดข่าวสำคัญขนาดนี้เร็วกว่านี้? ทำไมคุณถึงเพิ่งพูดตอนนี้?" เมื่อได้ยินเช่นนี้สีหน้าของผู้อาวุโสหลายคนของตระกูลลู่ก็เปลี่ยนไปอย่างมาก พวกเขาไม่เคยคาดคิดว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เช่นนี้เกิดขึ้นกับเล่งอวี้ซี
ไม่น่าแปลกใจเลยว่าเธอเป็นผู้บ่มเพาะระดับการสร้างรากฐาน
แต่ภัยคุกคามที่เธอมีต่อพวกเขาดูเหมือนจะไม่มากเท่าที่พวกเขาจินตานาการ
ตลอดสองปีที่ผ่านมา สตรีผู้นี้ได้แยกตัวออก ใช้ชีวิตอย่างสันโดษ โดยไม่สนใจกิจการของเมืองเมฆหมอก
พวกเขานึกว่าเธอกำลังวางแผนที่จะก้าวขึ้นไปสู่ระดับแกนทอง แต่ไม่คาดคิดว่าเธอจะกำลังกำจัดพิษ
"ผู้อาวุโส ข่าวนี้เป็นเพียงข่าวลือสำหรับฉันเท่านั้น และฉันไม่แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์"
"มีเพียงสถานการณ์เช่นนี้เท่านั้นที่ฉันกล้าพูด เพราะหากข้าพูดออกไปก่อนหน้านั้น เกรงว่าจะทำให้ขวัญเสีย"
"และนิกายเงาปิศาจก็ไม่ใช่กลุ่มคนดี ใครจะไม่รู้ว่าการทรยศหักหลังเป็นเรื่องธรรมดาในหมู่นักบ่มเพาะปีศาจ"
"ใครจะเชื่อคำสัญญาของนักบ่มเพาะปีศาจ? เว้นแต่ว่าพวกเขาคิดว่าชีวิตของตัวเองยาวเกินไป"
ผู้อาวุโสลู่หมิงรู้สึกเจ็บใจ
ท้ายที่สุด เขาคิดว่าข่าวนี้ไม่น่าเชื่อถือ และเขาเพียงแค่สนใจฟังเท่านั้น ใครจะคาดคิดว่ามันจะกลายเป็นจริง
"โอเค โอเค ลู่หมิงไม่ได้ตั้งใจอย่างนั้น ตอนนี้เป็นเรื่องของความเป็นความตายของตระกูลลู่ของเรา ทุกคนควรหยุดทะเลาะกัน สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือรักษาสายเลือดตระกูลลู่ของเรา"
ผู้อาวุโสใหญ่ ลู่เหอพูดด้วยเสียงอันหนักแน่น
"โชคดีที่เราได้ส่งเมล็ดพันธุ์ของการสร้างรากฐานจากตระกูลลู่ออกไปแล้วก่อนหน้านี้ เรายังมีเม็ดยาการสร้างรากฐานคุณภาพสูง แม้ว่าเราจะตาย ตระกูลลู่ก็ยังมีโอกาสที่จะกลับมาอีกครั้ง"
ผู้อาวุโสของตระกูลลู่แสดงความโล่งใจ
เพื่อป้องกันไม่ให้ตระกูลลู่ถูกล้างตระกูล เมื่อเม็ดยาการสร้างรากฐานคุณภาพสูงถูกประมูล พวกเขาได้ส่งเมล็ดพันธุ์ของการสร้างรากฐานของตระกูลลู่ออกไปอย่างเงียบๆ
ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าตระกูลลู่ในเมืองเมฆหมอกจะถูกทำลาย แต่ก็ยังมีสาขาอื่นๆ ของตระกูลลู่ที่สามารถลุกขึ้นได้
"ผู้อาวุโส ถึงแม้คุณจะพูดอย่างนั้น แต่ฉันก็ยังไม่อยากตาย"
ผู้อาวุโสลู่หมิงกล่าวเบา ๆ
ตามวิธีการก่อนหน้านี้ของพวกเขายังมีลูกศิษย์ของตระกูลลู่ข้างนอก ดังนั้นตระกูลลู่จะไม่ถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง
ปัญหาคือ คนเหล่านี้ต้องตายอย่างแน่นอน
ถ้าพวกเขายังอยู่รอดได้ ใครจะเต็มใจตาย?
ผู้อาวุโสคนอื่น ๆ นิ่งเงียบไป เพราะพวกเขามีความคิดเหมือนกัน
"ในความเป็นจริง ฉันได้หารือกับบรรพบุรุษไปแล้ว เนื่องจากเราพึ่งพานิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ เราจึงพึ่งพาตัวเองเท่านั้น"
ผู้อาวุโสใหญ่ ลู่เหอ กล่าวด้วยน้ำเสียงอันหนักแน่น "แม้ว่าบรรพบุรุษจะมีชีวิตอยู่เพียงสามเดือนเท่านั้น เขาก็ยังมีลมหายใจเฮือกสุดท้ายและสามารถโจมตีครั้งสุดท้ายได้"
"ในการโจมตีครั้งนี้ เขาจะกำจัดผู้บ่มเพาะการสร้างรากฐานหลายคนจากนิกายเงาปิศาจ ในเวลานั้น ลูกหลานตระกูลลู่ของเราสามารถใช้ประโยชน์จากความโกลาหลเพื่อหลบหนีจากเมืองเมฆหมอกและทลายวงล้อมของนิกายเงาปิศาจได้"
อะไรนะ!
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ถูกกล่าวออกมา ผู้อาวุโสหลายคนก็มีจิตใจที่ฮึกเหิม หากเป็นบรรพบุรุษเองที่เคลื่อนไหว ด้วยบรรพบุรุษเป็นแนวหน้า พวกเขาก็ยังมีความหวังอยู่บ้าง
อย่างไรก็ตาม หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้ บรรพบุรุษจะต้องตายอย่างแน่นอน
แต่ถ้าคุณคิดอย่างรอบคอบ แม้ว่าจะไม่มีเรื่องนี้ อายุขัยของบรรพบุรุษก็จะหมดลงอยู่ดี
เป็นการดีกว่าที่จะปลดปล่อยแสงสว่างที่ส่องประกายในช่วงสุดท้ายของชีวิต
นี้ก็เป็นความคิดของบรรพบุรุษของตระกูลลู่ ลู่หงหรันเช่นกัน
"อืม นั่นคือแผน"
ผู้อาวุโสใหญ่ ลู่เหอ กล่าว "แต่มีเพียงผู้อาวุโสเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ อย่าบอกคนอื่นเพื่อหลีกเลี่ยงกาทำให้ศัตรูตรวจพบ ท้ายที่สุด มีผู้บ่มเพาะปีศาจจำนวนมากแฝงตัวอยู่ในเมืองเมฆหมอก หากผู้บ่มเพาะปีศาจเหล่านั้นรู้เรื่องนี้ ตระกูลลู่ของเราคงยากจะรอดพ้น ทุกคนต้องระวัง"
"ทราบ ผู้อาวุโสใหญ่"
ผู้อาวุโสหลายคนของตระกูลลู่พยักหน้าพร้อมเพรียงกัน
ขณะนั้น โจวสุ่ย ซึ่งแอบอยู่ในความมืด ก็รู้ถึงเนื้อหาของการประชุมนี้เช่นกัน
แม้ว่าผู้อาวุโสเหล่านี้จะระมัดระวัง แต่พวกเขาไม่รู้ว่ามีคนกำลังแอบฟังการสนทนาของพวกเขา
"บรรพบุรุษของตระกูลลู่จะตายเหรอ?"
"และพวกเขาต้องการจะฝ่าวงล้อมจริงๆ?!"
โจวสุ่ยลูบคางของเขาและรู้สึกประหลาดใจมาก เพราะตามสถานการณ์ปัจจุบัน พวกเขาสามารถยืนหยัดได้อีกประมาณหนึ่งปี
เดิมทีเขาคิดว่าเขาจะต้องแอบอยู่เป็นเวลานาน
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะประเมินความแข็งแกร่งของตระกูลลู่สูงเกินไป
หากบรรพบุรุษของตระกูลลู่ยังมีชีวิตอยู่ พวกเขาอาจจะสามารถยืนหยัดต่อไปได้
แต่เมื่อบรรพบุรุษการสร้างรากฐานของตระกูลลู่ตายไป มันจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะยืนหยัดต่อไป
ดังนั้นจึงเป็นการดีกว่าที่จะใช้ประโยชน์จากความแข็งแกร่งที่เหลืออยู่ของบรรพบุรุษและฝ่าวงล้อม
ด้วยวิธีนี้ ตระกูลลู่จะสามารถอยู่รอดได้ในระดับหนึ่ง แทนที่จะถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง
"ถ้าอย่างนั้น ฉันก็ต้องเตรียมตัวให้พร้อม"
โจวสุ่ยหรี่ตาลง
เห็นได้ชัดว่าหากบรรพบุรุษของตระกูลลู่ตาย แทบจะไม่มีใครสามารถหยุดเขาได้
เมื่อถึงเวลานั้น สมบัติมากมายของตระกูลลู่จะเป็นของเขา ไม่ใช่หรือ?!
แต่เรื่องนี้ยังต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ เรื่องนี้ต้องคิดดีๆ จะ พลาดไม่ได้เลย
ถึงเวลาแล้วที่จะชำระแค้นให้กับตระกูลลู่
(จบบทนี้)
