บทที่ 184 ไร้ยางอาย (1)
บทที่ 184 ไร้ยางอาย (1) ในห้องโถงอันมืดมิด ‘หลินเซิน’ ค่อยๆ ลืมตาขึ้น หลังจากเหม่อลอยไปชั่วครู่ เขาก็ตื่นขึ้นมาทันที เขาอยากจะกระโดดลุกขึ้นยืนแต่ก็ตระหนักว่าเขาดูเหมือนจะถูกแช่แข็งอยู่ตรงนั้น เขาขยับตัวไม่ได้และทำได้เพียงนอนราบกับพื้นเท่านั้น “หยุดดิ้นรน แม้แต่คนที่อยู่ขั้นรูรับแสงสว่างระดับ 2 ก็ไม่...