บทที่ 25 ความตายที่แปลกประหลาด  

  ถนนแทรน ถนนในฝั่งตะวันตกของเมืองคอนสแตน สภาพของมันทรุดโทรม คุณสามารถเห็น บ้านเรือนถูกทิ้งร้างเป็นระยะๆ และอาคารโดยรอบส่วนใหญ่เป็นบังกะโลทรงเตี้ย ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ส่วนใหญ่เป็นครอบครัวที่ทำงานในโรงงาน

   ในเวลานี้ เจ้าหน้าที่ตำรวจมากกว่าสิบนายในเครื่องแบบตำรวจสีน้ำเงินดึงวงล้อมนอกบังกะโลเพื่อแยกบริเวณโดยรอบ

  มีคนอยู่ใกล้ ๆ และคนที่เดินผ่านไปมาที่อยากรู้อยากเห็น แต่พวกเขาถูกปิดกั้นและไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าใกล้

กรุ้งกริ๊ง!

   รถม้าสีน้ำเงินหยุดอยู่ใกล้ ๆ พร้อมกับเสียงระฆังของรถม้า จากรถม้า ชายและหญิงเดินตรงไปยังทิศทางของวงล้อม

  ชายคนนั้นมีผมสีดำ อายุราวๆ 20 ปี และมีใบหน้าที่หล่อเหลา ผู้หญิงคนนั้นมีผมยาวสีฟ้า ใบหน้าสวย และมีนิสัยเย็นชา  ชายหญิงคู่นี้คือเฟยหลินและ ไอวี่

   "ภารกิจนี้มาในเวลาที่เลวร้าย!" เฟยหลินเดินเคียงข้างกับไอวี่รู้สึกเศร้า

   ในอีกไม่กี่วัน วิธีการฝึกฝนของวงแหวนที่สองและวงแหวนที่สามซึ่งเป็นหนังสือลับครึ่งหนึ่งที่เหลืออยู่ในมือของเขาได้อ่านเพียงส่วนเล็ก ๆ เท่านั้น

   เดิมทีเขาต้องการที่จะเชี่ยวชาญวิธีการฝึกฝนนี้โดยเร็วที่สุด แต่จู่ๆ เขาก็ได้รับงาน ดังนั้นจึงต้องพักการศึกษาวิธีการฝึกฝนไว้ชั่วคราวและติดตามไอวี่ในภารกิจ

   “หยุดนะ ข้างหน้าเข้าไปไม่ได้”  เมื่อเห็นเฟยหลินและไอวี่กำลังมา เจ้าหน้าที่ตำรวจหนุ่มก็หยุดพวกเขาทันที

   แม้ว่าสำนักงานรักษาความมั่นคงจะร่วมมือกับแผนกรักษาความปลอดภัย แต่เจ้าหน้าที่ตำรวจทุกคนไม่รู้จักคนในสำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักร เป็นการดีกว่าที่จะบอกว่าพวกเขาส่วนใหญ่ไม่รู้จัก

อย่างไรก็ตาม สำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักรเป็นแผนกลับ

เฟยหลินกำลังจะหยิบเอกสารของเขาออกมา แต่ในเวลานี้ เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น

   “พวกคุณนี่เอง!”

เขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่งสวมเครื่องแบบตำรวจพร้อมกับตราสามรอยข่วนที่บ่า  จูม่าน เป็นผู้รู้จักไอวี่และมีความสัมพันธ์กับเฟยหลิน

"คุณไอวี่ คุณซุกส์ ฉันไม่คาดฝันว่าคุณจะมาที่นี่ในครั้งนี้"  เธอทักทายไอวี่และเฟยหลิน

   "สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง" ไอวี่ถาม

   เธอและเฟยหลินมาทันทีหลังจากได้รับภารกิจ รู้เพียงว่ามันอาจเกี่ยวข้องกับความลึกลับ สถานการณ์เฉพาะไม่เป็นที่รู้จัก

   "มีคนโทรหาตำรวจตอนเที่ยงวันนี้ บอกว่ามีครอบครัว 3 คนเสียชีวิตที่บ้าน หลังจากที่ฉันพาคนมาที่นี่ ฉันพบว่าเสียชีวิต    มันแปลกมาก ฉันจึงให้คนแจ้งแผนกของคุณ" จูม่านพูดอย่างตื่นตระหนก

   “ความตายเป็นเรื่องปกติ ทำไมมันแปลก”เฟยหลินขมวดคิ้วเล็กน้อย และอดไม่ได้ที่จะนึกถึงศพสองศพที่เขาเห็นเมื่อไม่นานมานี้พร้อมกับควักลูกตาและเสียชีวิตในสภาพที่น่าสังเวช พวกเขาเป็นเหมือนศพทั้งสองนั้นหรือไม่?

   “อธิบายยาก ศพอยู่ข้างใน ไปดูเองดีกว่า”

แค่คิด ใบหน้าของจูม่านก็ซีดลง เธอกระซิบบอกสหายทั้งสอง

พวกเขาทั้งสามเดินไปที่บังกะโลที่ถูกปิดล้อม ซึ่งตอนนี้ศพของครอบครัวที่เสียชีวิตทั้งสามคนอยู่ข้างใน อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอไปถึงประตู ไอวี่หยุดและถาม มองไปที่ประตูที่ตกลง เห็นได้ชัดว่ามีการใช้ความรุนแรง

   “ประตูบานนี้เป็นยังไงบ้าง”

   “คนที่พบมันเห็นว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน และไม่มีใครตอบสนอง ดังนั้นพวกเขาจึงหยิบขวานเปิดประตู” จูม่าน กล่าว

   ทั้งสามคนเดินเข้าไปในบ้าน เฟอร์นิเจอร์ในบ้านเป็นพื้นฐาน และจะเห็นได้ว่าสภาพเศรษฐกิจของครอบครัวนั้นธรรมดามาก

   มาถึงประตูห้องนอนแล้วมองเข้าไปข้างใน เขาเห็นเตียงเรียบง่ายในห้องนอน มีชายหญิงและเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ นอนอยู่บนเตียงอย่างเงียบ ๆ

   นี่คือครอบครัวของสามคนที่ถูกฆ่าตาย มาถึงตรงนี้จูม่าน หยุดและดูเหมือนจะมีเงาทางจิตใจและไม่อยากเห็นการตายของทั้งสามคนอีก

  เฟยหลินและไอวี่ไม่พูดอะไร พวกเขาเดินผ่าน จูม่าน เข้าไปในห้องนอน

   "สัมผัส ความลึกลับเพิ่ม 0.3 ให้กับ แต้มลึกลับ!"

ทันทีที่เข้ามาในห้องนอน บรรทัดข้อความก็ปรากฏขึ้นและหายไปอย่างรวดเร็วต่อหน้าเฟยหลิน  เขาเดินต่อไป แต่อดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านในใจ

การตัดสินของ จูม่าน นั้นถูกต้อง การตายของทั้งสามคนนี้เกี่ยวข้องกับความลึกลับอย่างแน่นอน และเป็นไปได้ว่าพวกเขาถูกฆ่าโดยสัตว์ประหลาดบางชนิด

แผงควบคุมตอบสนองคือข้อพิสูจน์ที่ดีที่สุด

   ศพทั้งสามนี้ควรจะเหมือนกันกับศพสองศพที่ควักลูกตาออก เนื่องจากพวกเขาถูกฆ่าโดยมอนสเตอร์ ร่างกายของพวกเขาจึงถูกย้อมด้วยออร่าลึกลับ ซึ่งกระตุ้นปฏิกิริยาบนแผงควบคุม

  ห้องนอนไม่ใหญ่เฟยหลินและไอวี่รีบเดินไปที่เตียงและมองดูศพทั้งสามที่นอนอยู่บนเตียง

   "ฟ่อ   "

  หนังศีรษะของเฟยหลินมึนงง และในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไม จูม่าน จึงเก็บเป็นความลับเกี่ยวกับการตายของทั้งสามคน

  ศพทั้งสามสวมชุดนอนและไม่มีบาดแผลแม้แต่น้อย ดูเหมือนว่าพวกเขายังไม่ตายแต่นอนหลับอยู่ แต่สิ่งที่น่าสะพรึงกลัวคือพวกเขาทั้งสามหลับตา และมีรอยยิ้มแปลก ๆ บนใบหน้า

  เป็นรอยยิ้มประหลาดที่ยากจะบรรยาย รอยยิ้มประหลาดที่ทำให้คนเห็นรู้สึกหนาวเหน็บในกระดูกเมื่อได้เห็น

   โชคดีที่ตอนนี้เป็นเวลากลางวัน ถ้าเห็นตอนกลางคืนกลัวว่าจะหนาวกว่านี้อีก

   แม้ว่าศพของชายและหญิงที่ถูกควักดวงตาจะแทรกซึมเข้าไปแล้ว แต่เฟยหลินรู้สึกว่าพวกเขายังเทียบไม่ได้กับศพทั้งสามที่อยู่ต่อหน้าตอนนี้

   เขามองไปที่ไอวี่ และเห็นคิ้วของไอวี่ขมวดคิ้ว เธอได้สัมผัสกับสถานการณ์ลึกลับมามากกว่า และเห็นได้ชัดว่าเธออดไม่ได้ที่จะตกใจ

“ครั้งนี้ขึ้นอยู่กับคุณแล้วที่จะตรวจศพ แล้วฉันจะแนะนำคุณเอง!” คิ้วเหี่ยวย่นยืดออก ไอวี่เหลือบมองเฟยหลินแล้วพูด

"ตกลงตามนั้น " เฟยหลินมองไอวี่อย่างประหลาดใจ

   ในระหว่างภารกิจแรก ไอวี่ไม่สนใจเขา แต่คราวนี้เธอวางแผนที่จะริเริ่มเพื่อแนะนำเขา  รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในทัศนคติของไอวี่ที่มีต่อตนเองอย่างชัดเจน

   แต่นี่เป็นสิ่งที่ดีสำหรับเขา เนื่องจากเข้าร่วมสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร จึงจำเป็นต้องเชี่ยวชาญเทคนิคการชันสูตรพลิกศพ

   เขาตกลงอย่างรวดเร็ว

   “เอาถุงมือแพทย์นี่มา” ไอวี่หยิบถุงมือสีขาวออกมาแล้วส่งให้เฟยหลินเฟยหลินสวมถุงมือสีขาวคู่นั้น

   “เริ่มด้วยศีรษะของศพชาย ตรวจดูบาดแผลใต้เส้นผม เปิดตาอ้าปากตรวจดู” ไอวี่พูดต่อ

  เฟยหลินหายใจเข้าลึก ๆ เริ่มการชันสูตรพลิกศพครั้งแรกในชีวิตของเขา

มือสัมผัสศพชายและรู้สึกสัมผัสเย็นทันที แม้จะสวมถุงมือก็ยังสัมผัสได้ถึงความเย็นราวกับสัมผัสก้อนน้ำแข็ง

  ศพนั้นเย็นมาก และฉันไม่รู้ว่าเป็นเพราะตอนนี้มันหนาวในฤดูใบไม้ร่วง หรือเพราะศพทั้งสามนั้นปนเปื้อนด้วยออร่าลึกลับ

   รู้สึกไม่สบายใใจอย่างมาก และเริ่มขนลุกซู่อย่างช่วยไม่ได้ เขาระงับความรู้สึกไม่สบายนี้และเริ่มทำการชันสูตรศพตามคำแนะนำของ ไอวี่

   เริ่มจากสะกิดผมของศพผู้ชายเบาๆ และตรวจดูว่ามีบาดแผลใต้ขนของศพผู้ชายหรือไม่  หลังจากตรวจดูใต้เส้นผมแล้ว ก็ลืมตา ขยับปาก และตรวจดูอย่างระมัดระวัง โชคดีที่หลังจากเขาตายได้ไม่นาน อากาศก็เย็น และไม่มีกลิ่นศพรุนแรง

   ผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมง ภายใต้การแนะนำของไอวี่เฟยหลินก็เสร็จสิ้นการตรวจสอบศพทั้งสาม  ทั่วทั้งร่างของทั้งสามศพไม่มีบาดแผลไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วนแม้แต่น้อย

   เมื่อพิจารณาจากสีผิวของศพแล้ว ไม่มีร่องรอยของพิษ และไม่เป็นพิษที่จะตาย ผลสรุปหลังการตรวจสอบคือไม่มีร่องรอยบาดแผล ไม่มีร่องรอยพิษ และไม่ทราบวิธีการฆ่า

  เฟยหลินและไอวี่เดินออกจากห้องนอน และ จูม่าน ที่เฝ้าดูจากห้องนอนรีบถาม

"เป็นไงบ้าง"

   "เป็นไปได้มากว่าจะมีคนมานำศพออกไป" ไอวี่กล่าวว่า

"ตกลง" จูม่านพยักหน้า

   "ใครเป็นคนพบศพทั้งสามคนแรก? หาคนๆ นั้นเจอไหม ฉันมีคำถามจะถามเขา" เฟยหลินมองไปที่ห้องและถาม

   "ชายคนนี้ชื่อ นิค เดมป์ และเขาเป็นคนบ้านใกล้เรือนเคียง ฉันจะให้คนโทรหาเขา" จูม่าน เห็นด้วยในขณะที่ไอวี่มองเฟยหลินค่อนข้างประหลาดใจ

   ในความคิดของไอวี่ คนทั้งสามมีโอกาสมากที่จะถูกฆ่าโดยสัตว์ประหลาด และสัตว์ประหลาดก็จากไปแล้ว เป็นการยากที่จะสอบถามข้อมูลที่เป็นประโยชน์จากคนทั่วไป

   แต่เนื่องจากเฟยหลินต้องการถาม เธอย่อมไม่หยุด เฟยหลินเป็นมือใหม่ที่เข้าร่วมสำนักความมั่นคงได้ไม่นาน แต่สถานะของเขาในกลุ่มเท่ากับเธอ

   หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีชายคนหนึ่งถูกตำรวจนำตัวมา

   อายุสี่สิบเศษ สวมเสื้อผ้าราคาถูก เห็นได้ชัดว่าเขาประหม่ามากเพราะเหตุผลที่เขาถูกพาตัวมา น่าจะเป็นนิค เดมป์

   “เจ้าหน้าที่ ผมไม่เคยฆ่าพวกเขา ผมสาบานได้”

   นิค เดมป์ ตื่นตระหนกทันทีเมื่อเห็นเฟยหลินและคนอื่นๆ

   “อย่ากังวลไป เราไม่ได้สงสัยว่าคุณเป็นคนฆ่าคน เราแค่อยากจะถามคุณบางอย่าง”เฟยหลินกล่าวอย่างปลอบโยน

   “เจ้าหน้าที่ตำรวจ ได้โปรด ตราบใดที่ฉันรู้ ฉันจะไม่ปิดบังอะไร” นิค เดมป์ ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดอย่างรวดเร็ว

   “ตอนที่คุณคิดว่าครอบครัวนี้อาจมีอะไรผิดปกติ คุณแน่ใจนะว่าประตูล็อคอยู่” เฟยหลินถาม

   “ฉันแน่ใจนะ ฉันผลักมันแรง ๆ หลายครั้งแต่ไม่ออก ก็เลยใช้ขวานผ่าออก”  นิค เดมป์ ยืนยัน

   “แล้วหลังจากที่คุณเข้ามา หน้าต่างล็อคหรือเปิดอยู่หรือเปล่า” เฟยหลินถามอีกครั้ง

   “เจ้าหน้าที่ ผมกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ของทั้งสามคนและไม่ได้สนใจ” นิค เดมป์ ส่ายหัวของเขา

   "ลองคิดดูอีกครั้ง ไม่ว่าหน้าต่างจะล็อกหรือเปิดอยู่" นิค เดมป์ ส่ายหัวอีกครั้ง เขาไม่ได้ให้ความสนใจจริงๆ ในตอนนั้น

   "ปล่อยให้ฉันลองดู" ไอวี่กล่าวว่า เธอเดาเจตนาของเฟยหลินได้แล้วจากการสอบถามของเฟยหลิน

  แซ่ก!

   มองไปที่ นิค เดมป์ เธอดีดนิ้วเบาๆ แล้วพูดว่า

   “จำให้ได้ว่าตอนนั้นหน้าต่างล็อกหรือเปล่า”

   เธอสะกดจิต นิค เดมป์ ด้วยวิธีสะกดจิต ทำให้ นิค เดมป์ สามารถเล่นซ้ำความทรงจำของเขาและขุดลึกลงไปในความทรงจำ

   "มันปิด ใช่ มันปิด" นิค เดมป์ ที่ถูกสะกดจิตนึกถึงสถานการณ์ตอบออกมา

   “เอาล่ะ คำถามของเราจบลงแล้ว คุณไปได้เลย”

  ไอวี่ดีดนิ้วอีกครั้ง นิค เดมป์ ไม่รู้เลยว่าตอนนี้เขาตกอยู่ในอาการสะกดจิต เขารู้สึกเพียงว่าเปลือกตาของเขาสั่นไหว

  แค่ชั่วพริบตาก็ได้รับคำตอบที่ต้องการ เจ้าหน้าที่ตำรวจผู้ซึ่งไม่เคยเห็นวิธีการที่เหลือเชื่อเช่นนี้มาก่อน มองไอวี่ด้วยความตกตะลึงก่อนจะจากไปพร้อมกับนิค เดมป์

   “สามคนนี้ถูกฆ่าตายในห้องปิดตาย สัตว์ประหลาดที่ฆ่าสามคนนี้น่าจะมีความสามารถในการทะลุกำแพง” เฟยหลินกล่าว

   เหตุผลที่เขาเรียกบุคคลนี้เพื่อพิจารณาว่าเขาถูกฆ่าตายในห้องปิดหรือไม่ และเพื่อตรวจสอบว่าสัตว์ประหลาดที่ฆ่าทั้งสามคนนั้นมีความสามารถในการทะลุกำแพงหรือไม่

   "มันน่าจะเป็นสัตว์ประหลาดประเภทวิญญาณ" ไอวี่พยักหน้าและพูดเสริม

   คล้ายกับสัตว์ประหลาดที่มีความสามารถในการทะลุกำแพง เธอเคยเจอพวกมันมาก่อน ในเวลากลางคืนวงล้อมยังคงอยู่ที่นั่น แต่ตำรวจได้ถอนตัวออกไปแล้ว

  เฟยหลินและไอวี่เข้าไปในบ้านของผู้ตายอีกครั้ง แต่ความแตกต่างคือมีแมวจรจัดที่ไอวี่ควบคุมอยู่  พวกเขาพร้อมที่จะออกล่าสัตว์ประหลาดด้วยการดมกลิ่นกับแมวจรจัดเหมือนครั้งที่แล้ว

   แซ่บๆ!

  ไอวี่ดีดสองนิ้ว และแมวจรจัดทุกตัวก็เริ่มสูดอากาศไปทั่วห้อง

  เฟยหลินมองไปที่แมวจรจัด และเขารู้ว่าแมวจรจัดจะแพร่กระจายออกไปหลังจากผ่านไประยะหนึ่งเพื่อหากลิ่น

   แต่ไม่รู้ ครั้งนี้จะใช้เวลาอีกสองสามวัน หวังว่าจะพบมันเร็วกว่านี้ เขายังรอที่จะกลับไปเรียนรู้วิธีการฝึกฝนของวงแหวนที่สองและวงแหวนที่สามขั้นสูง

  น่าเสียดาย ไม่นานเขาก็พบสิ่งผิดปกติ

   แม้ว่าแมวจรจัดเหล่านี้จะค้นหากลิ่น แต่พวกมันก็ไม่กระจายออกไปเหมือนครั้งก่อน ราวกับว่าพวกมันหากลิ่นไม่เจอ