บทที่ 152 เอามาแลกกับเงิน 50 ล้านได้เลย
บทที่ 152 เอามาแลกกับเงิน 50 ล้านได้เลย กลิ่นหอมของอาหารลอยฟุ้งไปทั่วทั้งป่า ซึ่งมันทำให้ใบหน้าของคุรากิซีดลง เมื่อนึกถึงคําพูดที่เขาเคยดูถูกชินหยู เขาแทบอยากจะตบปากตัวเองให้ปากแตก “บ้าเอ้ย ปากพาซวยแท้ๆ” สิ่งเดียวที่ทําให้เขารู้สึกโชคดีคือสามหางนั้นไม่ได้สนใจเขาเลยแต่สนใจแค่อาหารเท่านั้น "นายท่าน เส...