SW-ตอนที่ 43 ผลพวง
อเล็กซ์ รู้สึกตื่นตระหนก
รถลากเลื่อนกำลังวิ่งเร็วเกินไปสำหรับเขา และ เขาไม่สามารถเปลี่ยนทิศทางหรือเบรกได้!
หลังจากตื่นตระหนกไม่กี่วินาที อเล็กซ์ ก็มาถึงพื้นที่ราบ แต่ดูเหมือนว่า รถเลื่อนจะไม่มีท่าทีที่จะหยุดเลย
มันยังคงพุ่งต่อไป!
“กระโดดออกไป!”
เสียงตะโกนอันทรงพลังได้ดังมาจากทางกำแพงเมือง ขณะที่ อเล็กซ์ อยู่ห่างออกไปกว่า 1 กิโลเมตร อเล็กซ์ ไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะได้ยินเสียงตะโกนดังแค่ไหนจากระยะไกล ขนาดนี้
ดังนั้น เขาจึงมองไปยังสภาพแวดล้อมด้านข้างอย่างรวดเร็ว
เขาจะกระโดดลงจากสิ่งที่เคลื่อนที่เร็วขนาดนี้ได้ยังไง?!
อย่างไรก็ตาม จิตใจของ อเล็กซ์ ก็เคยชินกับสถานการณ์ที่ตึงเครียด และ แล้วก็มีวิธีแก้ไขปัญหาอย่า่งรวดเร็ว
อเล็กซ์ กัดฟันแน่น และ พึมพัมทันที ‘หวังว่ามันจะได้ผล!’
อเล็กซ์ วางมือซ้ายไปที่ ไม้น้ำแข็งที่อยู่ด้านหลังของเขาเป็นเวลา 2 วินาที ในสองวินาทีนี้ อเล็กซ์ ได้ดูดซับมานาธาตุน้ำแข็งจำนวนมาก และ ความรู้สึกคุ้นเคยของการระเบิด ก็ปะทุขึ้น
จากนั้น อเล็กซ์ ก็สูดลมหายใจเข้าลึก แล้วกระโดดไปด้านข้างโดยใช้แขนปกป้องศีรษะของเขา
ทุกอย่างดูเคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้าสำหรับ อเล็กซ์
ปัง!
อเล็กซ์ ได้ตกกระแทกพื้น และ ร่างของเขาก็ถูกเหวี่ยงอย่างรุนแรง สิ่งนี้ทำให้ อเล็กซ์ หมุนตัวขึ้นไปในอากาศหลายครั้ง และ เขาก็รู้สึกว่าแรงศูนย์กลางได้พยายามดึงแขนของเขาออก
ปัง!
การตกครั้งที่สอง ทำให้ กระดูกของ อเล็กซ์ แตกหักหลายจุด
และ อเล็กซ์ ก็สูญเสียการรับรู้ทิศทางไปโดยสิ้นเชิง โดยไม่รู้เลยว่ากำลังจะไปทางไหน
ปัง!
อเล็กซ์ ชนเข้ากับอะไรสักอย่าง แต่หลังจากต่อต้านอยู่ครู่หนึ่ง มันก็หลุดลอยไป เขารู้สึกว่าตัวเองแทบจะอ้วกออกมาเพราะแรงที่กระทบเข้ากับร่างกายของเขาเมื่อกี้นี้
ปัง!
อเล็กซ์ ได้ตกกระแทกพื้นอีกครั้ง และ ไหล่ของเขาก็หัก
ปัง!
เขาชนเข้ากับอีกสิ่งหนึ่งซึ่งทำให้เขาหลบเลี่ยงอย่างรวดเร็ว
ปัง!
ปัง!
ปัง!
หลังจากพลิกตลบหลายครั้ง ในที่สุด อเล็กซ์ ก็หยุด
เขาได้นอนอยู่บนพื้น และ รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังจะตาย แม้ว่าทุกคนจะดูสิ้นหวังที่ต้องอยู่ในสภาพนี้ แต่ อเล็กซ์ ก็ได้แต่แหงนมองดูท้องฟ้าด้วยความตกตะลึง
‘ฉันยังมีชีวิตอยู่!’
อเล็กซ์ รู้ว่าเขามีโอกาสรอดชีวิตเพราะเขาเคยผ่านประสบการณ์ที่คล้ายคลึงกัน เขารู้ว่ามานาจะรักษาร่างกายของเขา
ปัง! ปัง! ปัง!
อเล็กซ์ ได้ยินเสียงบางสิ่งบางอย่างที่ทรงพลังอย่างน่าเหลือเชื่อที่กระแทกเข้ากับบางสิ่ง และ เขาก็รู้ว่านี่คงจะเป็น เกวียนลากเลื่อนของเขา
‘ดูเหมือนฉันจะเจอปัญหาแล้ว’
ปัง! ปัง! ปัง!
มีเสียงระเบิดตามมาอีกครั้ง และ อเล็กซ์ ก็แทบจะไม่อยากคิดเกี่ยวกับความเสียหายที่เขาได้สร้างขึ้น
หลังจากปรากฏอีกสองเสียง มันก็หยุดลง
แต่ อเล็กซ์ ยังคงนอนอยู่ที่นั่นต่อไป
‘ฉันจะจ่ายค่าเสียหายทั้งหมดได้อย่างไร?’ เขากำลังคิด ‘พวกเขาจะรับไม้น้ำแข็งเป็นค่าเสียหายหรือไม่?’
‘ในอุบัติเหตุนี้ มีคนได้รับบาดเจ็บกี่คน?’
‘เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ฉันคิดว่าฉันเพิ่งฆ่าโจรพวกนั้นไปหนึ่ง’
ชี่—
อเล็กซ์ มองดูท้องฟ้าในขณะที่เขาพยายามทำใจกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น
หลังจากนอนเฉยๆ และ คิดถึงสิ่งที่เขาเพิ่งทำไปประมาณ 1 นาทีก่อน อเล็กซ์ ก็ค่อยๆ ลุกขึ้นยืน
ตึก ตึก ตึก
อเล็กซ์ ได้ยินเสียงฝีเท้าที่สวมชุดเกราะกำลังเข้ามาใกล้ และ เขาก็มองดูสภาพแวดล้อมของเขาเป็นครั้งแรก
เขาอยู่ในป่าข้างถนน
‘สิ่งที่ฉันทะลวงผ่านไปก็คือต้นไม้เหล่านั้น’ อเล็กซ์ ตระหนักได้เมื่อเขาเห็นต้นไม้ถูกทำลายไปหลายต้น ‘ถ้าฉันมีร่างกายที่ปกติ ต้นไม้ต้นแรก คงจะฆ่าฉันไปแล้ว’
อเล็กซ์ ทิ้งร่องรอยการทำลายล้างไว้ในป่า
“ขยับได้มั้ย?” ทันใดนั้น เสียงที่ห้าวหาญก็ได้ดังขึ้น
อเล็กซ์ มองไปและพบ ชาย 5 คน หนึ่งในนั้นได้ยืนอยู่ข้างหน้า และ เขาก็สวมชุดเกราะสีเงินที่สดใส ส่วนอีก 4 คนที่อยู่ข้างหลัง ได้สวมชุดเกราะเหล็กสีเทา
“ผมสร้างความเสียหายไว้มากน้อยแค่ไหน?” อเล็กซ์ กล่าวถาม
ผู้นำ ได้คาดเดาคำถามเอาไว้แล้ว แต่เขาไม่คิดเลยว่าคำถามนี้จะถูกถามออกมาเป็นคำถามแรก
“ไม่มีหรอก” ชายคนนั้ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
สิ่งนี้ทำให้ อเล็กซ์ ตกตะลึงในทันที
อเล็กซ์ ไม่แน่ใจอยู่พักหนึ่งว่าเขาได้ยินถูกต้องหรือไม่
“ไม่มี?” เขาได้กล่าวยืนยันอีกครั้ง
“ใช่ ไม่มี” ผู้นำได้ตอบกลับพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
“ได้ไงกัน?!” อเล็กซ์ ตะโกนกล่าวถาม
ชาย 4 คนที่อยู่ข้างหลังผู้นำได้เงียบ แต่ผู้นำของพวกเขาก็หัวเราะออกมา “เพราะความสามารถของจอมเวทย์ธาตุดินนั้นมีประโยชน์เป็นอย่างมาก” เขากล่าว “นอกจากนี้ เธอชื่อจริงๆ หรือว่าเรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน? เรื่องเกี่ยวกับที่บรรดาพ่อค้ามักจะสูญเสียการควบคุมรถลากเลื่อนของพวกเขา”
“อย่างไรก็ตาม ฉันยอมรับเลยว่า ในกรณีของเธอค่อนข้างพิเศษมากที่สุดในบรรดาทั้งหมด เพราะเกวียนลากเลื่อนของเธอมีไม้น้ำแข็งบรรทุกอยู่มากกว่า 1 ตัน ดังนั้นจึงจำเป็นจะต้องใช้จอมเวทย์ธาตุดินกว่า 4 คนเพื่อหยุดมัน กระทั่งพวกเขาจำเป็นจะต้องกินยามีค่าเข้าไปด้วยซ้ำ เพื่อหยุดมัน เกี่ยวกับในกรณีนี้ เธอจำเป็นจะต้องชดใช้ให้กับพวกเขา”
อเล็กซ์ ยังคงสับสน
พวกเขาสามารถหยุดมันได้งั้นหรือไม่?
“แล้ว เกี่ยวกับผู้ชาย 3 คน ที่ผมวิ่งทับล่ะ?” อเล็กซ์ กล่าวถาม
“โอ้ พวกเขางั้นเหรอ ไม่ต้องกังวลไปหรอก พวกนั้นเป็นเหมือนกับโรคระบาดมาสักระยะหนึ่งแล้ว” ชายคนนั้นกล่าว “นอกจากนี้ ยังมีค่าหัวสำหรับพวกเขาด้วย”
แม้ว่า อเล็กซ์ จะคาดหวังอะไรแบบนี้ แต่เขาก็ยังแปลกใจเล็กน้อยที่ผู้คุมถึงกับหัวเราะเกี่ยวกับชะตากรรมของพวกโจร “แล้วพวกเขารอดมั้ย?”
“หนึ่งในนั้นเสียชีวิตจากแรงกระแทก อีกคนได้ถูกพวกเราล้อมโจมตี ส่วนคนสุดท้ายสามารถหนีไปได้ .ในขณะนี้พวกเรากำลังไล่ล่าคนสุดท้ายที่หนีไปอยู่” เจ้าหน้าที่กล่าวด้วยความยินดี “แน่นอนว่า เธอได้ให้ความช่วยเหลือพวกเราอย่างยอดเยี่ยม แต่ถึงยังไง เธอก็ยังจะต้องจ่ายให้กับความช่วยเหลือของพวกเราด้วย เพราะ ยาที่ จอมเวทย์กินเข้าไปนั้น ค่อนข้างแพงกว่า ของรางวัลเล็กน้อย แต่ ฉันก็ยินดีที่จะยกหนี้เหล่านี้ด้วยรางวัลของเธอ เพราะ เจ้าผู้ชายสามคนนี้ ทำให้ฉันรู้สึกรำคาญมานานมาแล้ว”
อเล็กซ์ รู้สึกกดดันทันที เมื่อได้ยินว่าเขาเพิ่งฆ่าใครบางคนไป
อเล็กซ์ เคยฆ่าสัตว์ปีศาจไปมากมาย แต่การฆ่ามนุษย์ ก็ยังให้ความรู้สึกที่แตกต่าง
เมื่อ ทหารยามสังเกตเห็นสีหน้าของ อเล็กซ์ เขาก็กล่าวออกมา “โอ้ หรือว่านั่นจะเป็นการฆ่าครั้งแรกของเธอ?” เขากล่าวถาม
อเล็กซ์ พยักหน้า
“โอ้ สหาย เธอนี่โชคดีแล้วล่ะ” ทหารยามกล่าวพูดด้วยสีหน้าที่บูดบึ้ง
“โชคดี?” อเล็กซ์ ถามด้วยความประหลาดใจ
อะไรที่ว่าโชคดี?
“ใช่แล้ว โชคดี” ทหารยามกล่าวพูดซ้ำ “การฆ่าครั้งแรกของเธอเกิดขึ้นเพราะอุบัติเหตุ อีกทั้งเธอยังฆ่าพวกโจรไปด้วย สิ่งนี้ง่ายกว่าการฆ่าทหารหรือพลเรือนคนอื่นๆ ดังนั้น เมื่อเทียบกับฉัน เธอดูโชคดีกว่ามาก เพราะการฆ่าครั้งแรกของฉัน คือการฆ่านักโทษประหาร”
แม้จะได้ยินดังนั้น มันก็ยังเป็นเรื่องยากสำหรับ อเล็กซ์ ที่จะพรากชีวิตมนุษย์คนหนึ่งไป
“เห้อ ช่างเถอะ” ทหารยามพูดและเดินเข้ามาใกล้ “เดี๋ยวเธอก็ผ่านมันไปได้ แต่นี่ถือเป็นเรื่องดีสำหรับเธอ เพราะมันจะช่วยเธออย่างมากในสถาบันนักรบ”
ดวงตาของ อเล็กซ์ เบิกกว้าง “คุณรู้ได้ยังไงว่าผมอยากจะไปที่นั่น?” เขากล่าวถามด้วยความงุนงงเล็กน้อย
“เธอยังเด็ก อีกทั้งยังมีร่างกายที่ทรงพลัง เมื่อพิจารณาจากข้อเท็จจริงที่ว่าเธอยังคงมีชีวิตรอดหลังจากเรื่องทั้งหมดนี้ อีกทั้งเธอยังเดินทางมาพร้อมกับไม้น้ำแข็งจำนวนมากจากทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เห็นได้ชัดว่า ไม้น้ำแข็งนั่น มีไว้สำหรับการเข้ารับการทดสอบแบบพิเศษ” ทหารยามกล่าวพูดด้วยรอยยิ้ม “นอกจากนี้ เธอยังให้ความรู้สึกเหมือนกับเป็นนักเรียนของสถาบันนักรบอีกด้วย”
“มาเถอะ” ทหารยามกล่าวพูดพร้อมกับชี้ไปที่ถนน และขยับศีรษะ
จากนั้นทหารยามก็เดินผ่านคนของเขาไป
หลังจากนั้นไม่กี่วินาที อเล็กซ์ ก็ส่ายหัวและเดินตามไป
ไม่กี่วินาทีต่อมา อเล็กซ์ ก็มองเห็นทางลาดอีกครั้ง และ ดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง
อเล็กซ์ เห็นภูเขาเศษหินโดยนัยเกลื่อนกลาดไปตามทางลาด และ ทางลาดชันทั้งหมดก็ถูกปกคลุมไปด้วยหินสีเทา
“เด็กฝึกงานของพวกเราได้สร้างกำแพงหินขึ้นมาหลายอัน” ทหารยามอธิบายขณะมองไปที่ อเล็กซ์ “รถลากเลื่อนของเธอได้เจาะทะลุกำแพง 7 อัน ก่อนที่จะถูกหยุดโดยอันที่ 8 ซึ่งนั่นถือเป็นสถิติใหม่ เพราะสถิติเก่า ทำได้เพียงแค่ 3 เท่านั้น นี่ถือว่าน่าประทับใจมากทีเดียว”
เมื่อ อเล็กซ์ ได้ยินว่าคนในเมืองหยุดรถลากเลื่อนของเขาได้ยังไง เขาก็ประหลาดใจ
ถ้าพวกเขาหยุดมันด้วยกำแพงหิน ทำไม อเล็กซ์ ถึงไม่เห็นท่อนไม้เลย?
“มาเถอะ” ทหารยาม กล่าวพูดอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะเดินไปจนสุดทางลาด
อเล็กซ์ ได้เดินตามทหารยามไป และ ในที่สุด ทั้งกลุ่มก็มาถึงกำแพงเล็กๆ ที่ทำมาจากหินสีเทา อย่างไรก็ตาม ผนังดูเอียง และ ไม่ตรงเล็กน้อย
“โอ้?” ทหารยามกล่าวพูดด้วยความประหลาดใจ “ดูนั่นสิ แม้ว่ากำแพงสุดท้ายจะไม่ได้ถูกทำลาย แต่เกวียนลากเลื่อนของเธอก็ได้เจาะทะลุเข้าไปในฐานของมัน ดังนั้นฉันคิดว่า เราสามารถนับเป็นการทำลายได้”
“ดูสิ” ทหารยามพูดขณะที่เขาเดินไปที่กำแพง
ปัง!
ทหารยามได้เตะกำแพงเบาๆ ทันใดนั้น กำแพงก็กระเด็นหล่นไปไกลกว่า 2 เมตร
แน่นอนว่าการเตะเบาๆ นี้เป็นการประมาณการเท่านั้น
อเล็กซ์ มองไปข้างหน้า และ พบ เกวียนลากเลื่อนของเขา สิ่งนี้ทำให้เขาเบิกตากว้างอีกครั้ง
ด้านหน้าของ เกวียนลากเลื่อนได้ปรากฏส่วนโค้งงอ แต่มันก็ยังเป็นชิ้นอันเดียวกัน!
แต่ได้ยังไง?!
“มันจะอยู่ในสภาพชิ้นอันเดียวกันได้ยังไง?” อเล็กซ์ อุทานออกมาด้วยความประหวาดใจ
สิ่งนี้ทำให้ ทหารยามหัวเราะและเตะเกวียนลากเลื่อนเบาๆ
ปัง!
เสียงระเบิดได้ดังก้องไปทั่วบริเวณโดยรอบ แต่ เกวียนลากเลื่อนได้เคลื่อนไปข้างหน้าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
นอกจากนี้ มันยังอยู่ในสภาพชิ้นเดียวกันอยู่
ทหารยามหันไปหา อเล็กซ์ ด้วยรอยยิ้ม
“ไม้น้ำแข็งค่อนข้างหาได้ยาก พอคิดว่าเธอมีเกวียนที่ทำมาจากไม้น้ำแข็งแล้ว นี่เป็นสิ่งหนึ่งที่ดูฟุ่มเฟือยมากที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาเลย” ทหารยามกล่าวพูดพร้อมกับหัวเราะออกมา
