บทที่ 7 : นักแม่นปืนระดับชำนาญพิเศษ

เมื่อออกจากสำนักงานนักสืบเฟยหลินขึ้นรถม้าและมุ่งหน้าไปยังแกลเลอรีถ่ายภาพที่เขาเคยไปหลายครั้ง

ถ้าต้องการแสดงทักษะนักแม่นปืนก็ต้องไปสนามยิงปืน

สถานที่แห่งเดียวซึ่งคนไม่มีใบอนุญาตพกปืนสามารถใช้ปืนได้อย่างเปิดเผย แถมยังมีคนละแวกนั้นที่พร้อมคอยกระจายข่าว

สุดท้ายถ้าต้องการทำให้โลกภายนอกรู้จักนักแม่นปืน ก็มีแต่ต้องเปิดเผยมันออกมา

ใช้เวลานานกว่ารถม้าจะไปถึง

แดรคหรือสนามยิงปืนที่ว่า ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองครอบคลุมพื้นที่หลายตารางกิโลเมตร และมีโหมดซ้อมยิงที่หลากหลาย

ไม่เพียงแต่จะได้สัมผัสกับความตื่นเต้นในการยิงปืนเท่านั้น จากโหมดที่หลากหลายจึงทำให้ไม่น่าเบื่อ

นอกจากผู้ชายก็มีผู้หญิงบางคนชอบมาซ้อมยิงปืน เพื่อใช้เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจเหมือนกัน

แน่นอนว่าค่าใช้บริการที่นี่สูงมาก แม้รายได้ทางเศรษฐกิจของเฟยหลินจะถึงระดับกลางหรือเกือบสูงสุดในเมืองคอนสแตนติน เขาก็ไม่สามารถใช้จ่ายอยู่ที่นี่ได้นาน

"ยินดีต้อนรับสู่สนามยิงปืนแดรค ดิฉันนั้นจะคอยให้บิรการคุณตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ค่ะ"

"ทางเรามีโหมดเป้านิ่ง โหมดเป้าเคลื่อนที่ โหมดล่าสัตว์… คุณต้องการเลือกโหมดใดคะ?"

ทันทีที่เฟยหลินเข้าไป หญิงสาวสวยในชุดขาวดำก็เข้ามาทักทายและถามด้วยความสุภาพ

สายตาของเฟยหลินกวาดมองเรือนร่างสวยงามของผู้หญิงคนนี้ เหตุที่ค่าบริการสูงอาจเป็นเพราะใช้สาวสวยมาคอยอำนวยความสะดวกลูกค้า

เขากระแอมไอพลางมองไปทางอื่นแล้วพูดว่า

"ผมขอเลือกโหมดเป้าเคลื่อนที่"

"เชิญตามฉันมาได้เลยค่ะ"

พนักงานหญิงตอบกลับด้วยรอยยิ้มหวานแหวว ก่อนนำทางเฟยหลินไปโซนโหมดที่เลือก

ก่อนอื่นพนักงานนำเขาไปรับปืนพกและซื้อกระสุน กระสุนราคาไม่แพงมาก หนึ่งแม็กกาซีนมีราคา 1 ปอนด์ทองคำ สามารถซื้อกระสุนได้ 20 นัด

สีหน้าของเฟยหลินนิ่งเฉย แต่ในใจกลับรู้สึกแปลก ๆ

เพื่อดึงดูดความสนใจขององค์กรลึกลับ เขาคิดว่าจะเป็นพื้นที่เปิดโล่งที่คนทั้งสนามเห็น

"มีที่ว่างที่เดียวในห้องนี้ค่ะ"

หลังจากซื้อกระสุนแล้วเฟยหลินเข้าไปในห้องภายใต้การนำของพนักงานหญิง

ตำแหน่งการยิงในห้องมีทั้งหมดสี่ตำแหน่ง สามตำแหน่งที่มีคนอยู่เป็นผู้ชายหนึ่งคน ผู้หญิงสองคน และคนหนุ่มสาวทั้งสามต่างรู้จักกัน สามารถรู้ได้จากการที่ระหว่างซ้อมยิงพวกเขาพูดคุยกันอย่างสนิทสนม

ฟิ้ว!

เป้าบินถูกโยนขึ้นไปกลางอากาศโดยผู้ส่งเป้าของทางสนามยิงปืนจากตำแหน่งที่ปลอดภัย จากนั้นชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งยกปืนขึ้น

ปัง!

เสียงปืนดังกึกก้อง เป้าที่ลอยอยู่กลางอากาศถูกยิงเต็ม ๆ

มันถูกเจาะด้วยพลังทะลุทะลวงอันทรงพลังของกระสุน มีรูปรากฏขึ้นบนพื้นผิวที่โปร่งใสทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ก่อนร่วงลงกับพื้นดังโครมครามและกลิ้งไปบนพื้น

ฟิ้ว!

เป้าบินอีกอันถูกส่งขึ้นไปกลางอากาศ ชายหนุ่มยกปืนขึ้นอีกครั้งเพื่อยิง

ปัง!

เป้าบินถูกยิงอีกครั้ง ก่อนร่วงลงพื้นตามเป้าแรกที่ถูกส่งขึ้นไป

“ไม่นึกเลยว่าฝีมือจะดีขึ้นขนาดนี้”

เมื่อเห็นชายหนุ่มยิงเป้าอย่างแม่นยำ หญิงสาวผมสีน้ำตาลหนึ่งในสองคนชื่นชมเขาขึ้นมา

"ยิงคมมากเลยล่ะ"

หญิงสาวผมสีเหลืองอีกคนชื่นชมเขาเช่นกัน

ความยากของเป้าเคลื่อนที่นั้นสูงกว่าเป้านิ่งมาก ถ้าสามารถโจมตีเป้าเคลื่อนที่ได้ด้วยการยิงครั้งเดียว สองรอบติดต่อกัน แสดงว่าทักษะนักแม่นปืนของคนนั้นไม่ธรรมดาเลย

"ก็ไม่เท่าไหร่หรอกน่า"

ชายหนุ่มกล่าวเหมือน ‘ถ่อมตัว’ แต่รอยยิ้มของเขาเผยให้เห็นความคิดที่แท้จริงออกมา

เพื่อให้สามารถโดดเด่นได้แบบนี้ เขาใช้เวลาและเงินเป็นจำนวนมากซึ่งก็คุ้มค่า

"มีคนมา"

จากนั้นทั้งสามก็เห็นเฟยหลินเดินเข้ามาในห้อง

เมื่อเห็นว่าคนมาใหม่เป็นผู้ชายคนหนึ่ง ชายหนุ่มเหลือบมองเขาและมองไปทางอื่นอย่างเฉยเมย

หญิงสาวสองคนมองเฟยหลินอยู่หลายครั้ง ด้วยใบหน้าที่ค่อนข้างหล่อเหลาและผมหยักศกสีดำที่หายาก พวกเธอจึงให้ความสนใจ

“เป้าจะถูกส่งมากสุดกี่อันเหรอ?”

พนักงานหญิงที่มาส่งเฟยหลินยืนยันจำนวนเป้าให้เขา หลังจากถามผู้ส่งเป้าในสนาม

"สามค่ะ"

เฟยหลินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนบอกจำนวนเป้าที่ต้องการ ซึ่งจำนวนนั้นดูเหมือนเป็นจำนวนสำหรับผู้ชำนาญการใช้ปืน

ผู้ส่งเป้าเตรียมเป้าสามอันตามจำนวนหลังจากเฟยหลินบอก

"ฮ่าๆ  อุ๊บ…"

ชายหนุ่มที่เฉยเมยต่อเฟยหลินแทบอดไม่ได้ที่จะกลั้นหัวเราะ เมื่อได้ยินคำพูดของเฟยหลิน

เขาไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะแสร้งทำท่าอวดเก่ง แถมยังโอหังเลือกจำนวนเป้าที่ยิงได้ยากอีก

มั่นใจได้มากทีเดียวว่าผลคงออกมาล้มเหลว

เวลาบินของเป้าที่ลอยอยู่กลางอากาศมีน้อยมาก กล่าวคือถ้ายิงเป้าเคลื่อนที่นี้ได้สามเป้าในเวลาเดียวกัน เวลาการเล็งและการยิงจะต้องสั้นลงเหลือหนึ่งในสามของเวลาเดิม

การเล็งและการยิงที่เร่งรีบแบบนี้มันเกินความสามารถของนักแม่นปืนทั่วไปมาก

แม้ทักษะนักแม่นปืนของเฟยหลินจะดีกว่าชายหนุ่มแต่ก็ยากที่จะทำได้ ไม่ต้องพูดถึงชายหนุ่มที่ไม่คิดว่าทักษะนักแม่นปืนของเฟยหลินจะดีกว่าตัวเองเท่าไหร่

แม้หญิงสาวทั้งสองจะไม่แสดงท่าทางดูถูกเหมือนชายหนุ่ม แต่พวกเธอก็มองเฟยหลินด้วยสายตาที่ไม่คาดหวังมาก

"เชิญเข้าประจำตำแหน่งได้เลยค่ะ"

พนักงานหญิงตกตะลึงไปครู่หนึ่ง แม้จะไม่คิดว่าเฟยหลินจะทำได้แต่ก็ต้องทำตามและบอกผู้ส่งเป้า

ในฐานะพนักงานพิเศษ หน้าที่ของเธอคือการเชื่อฟังคำสั่งลูกค้า สุดท้ายความอับอายของลูกค้านั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอ

หลังจากนั้นไม่นานพนักงานหญิงก็หลบเข้ามุมเพื่อเฝ้าดูการซ้อมยิงปืน

ควั่บ!

เมื่อเฟยหลินโบกมือส่งสัญญาณด้วยมือซ้าย เป้าสามอันที่มีสีแดงตรงกลางและขอบสีขาวส่งขึ้นไปกลางอากาศพร้อมกัน

ในไม่ช้าพวกมันก็ลอยถึงจุดสูงสุดและเริ่มร่วงลงมา

ขณะนี้เฟยหลินเริ่มระดมยิง

เมื่อเทียบกับท่าทางการยิงของชายหนุ่มแล้ว ท่าทางการยิงของเฟยหลินไม่มีจุดบอด แม้การเคลื่อนไหวจะดูไม่สวยงาม แต่ก็มีความเป็นมาตรฐานและแม่นยำเหมือนตำราเรียน

ปังๆๆ!

ยิงติดต่อกันสามนัดก่อนหยุดยิง ในเวลาเดียวกันหลุมปรากฏขึ้นบนพื้นผิวของเป้าทั้งสามที่ตกลงมา

กระสุนสามนัดนั้นแต่ละนัดเข้าเป้าไม่มีพลาด

เพ้งๆๆ!

เป้าทั้งสามตกลงพื้นและแตกกระจาย

ชายหนุ่มและหญิงสาวสองคนรวมถึงพนักงานหญิง ต่างมองเป้าทั้งสามที่ตกลงสู่พื้น

ทำได้จริงด้วย!

ผู้ชายคนนี้ทำได้จริง!

เดิมทีคิดว่าคนคนนี้จะเป็นแค่คนโอ้อวด แต่ไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะมีฝีมือดีแบบนี้

ยิ่งไปกว่านั้นถ้าสังเกตดูตำแหน่งของรูบนเป้าทั้งสามรูอย่างละเอียด พวกมันทั้งหมดทะลุเป้าสีแดงตรงกลางเป้ะ ๆ

เฟยหลินไม่เพียงแต่ยิงเป้าทั้งสาม แต่ทุกนัดยังเข้าจุดศูนย์กลางของเป้าด้วย

ความยากในการยิงประเภทนี้สูงกว่าการยิงเป้าเคลื่อนที่ทั้งสามเป้า โดยไม่เข้าจุดศูนย์กลางซะอีก

กล่าวอีกนัยหนึ่งสามเป้านี้อาจไม่ใช่ขีดจำกัดของทักษะที่เฟยหลินมี

"ต่อไป!"

เฟยหลินผู้ส่งเป้าหมายที่ยืนนิ่งด้วยความประหลาดใจ เพื่อให้เขาส่งเป้าขึ้นมาอีกรอบ

ผู้ส่งเป้ากลับมาได้สติและส่งเป้าขึ้นไปต่อทันที

ปังๆๆ!

ปังๆๆ!

ปังๆๆ!

เป้าบินถูกส่งขึ้นไปทีละชุด และทุกชุดต่างถูกเฟยหลินยิงอย่างแม่นยำ

แถมตำแหน่งแต่ละเป้ายังคงยิงเข้าจุดศูนย์กลางหรือตรงวงกลมสีแดง

"ถ้าทำได้ก็ยิงเป้าสองชุดพร้อมกันได้เลย"

เฟยหลินคุ้นเคยกับปืนในมือราวกับเป็นอวัยวะส่วนหนึ่งในร่างกายตัวเอง ตัดสินใจเพิ่มความยากและแสดงฝีมือการยิงปืนที่แข็งแกร่งกว่าครั้งก่อน

สุดท้ายครั้งนี้เขามาที่นี่ด้วยจุดประสงค์เดียวเท่านั้น คือแสดงทักษะนักแม่นปืนของตัวเองที่เหนือกว่าคนทั่วไป เพื่อแสดงความพิเศษของเขาและใช้มันดึงดูดองค์กรลึกลับ

"รีบจัดเตรียมเดี๋ยวนี้"

พนักงานหญิงตอบสนองอย่างรวดเร็ว เธอวิ่งไปหาเพื่อสื่อสารกับผู้ส่งเป้า ในขณะเดียวกันเธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกคาดหวังเล็กน้อย

ไม่รู้ว่าชายตรงหน้าสามารถยิงเป้าบินทั้งหกเป้าพร้อมกันได้หรือไม่ ถ้าทำสำเร็จเฟยหลินจะทำลายสถิติการยิงปืนตั้งแต่เปิดตัวสนามยิงปืน

ซึ่ม!

เป้าทั้งหกถูกส่งขึ้นไปกลางอากาศ แม้จะมีทักษะชำนาญพิเศษแต่เฟยหลินก็ดูจริงจังขึ้น

เมื่อเทียบกับเป้าบินสามเป้าก่อนหน้า ซึ่งมีความยากเพิ่มขึ้นสองเท่าจากเป้าบินสามเป้าเป็นหลายเท่า

เมื่อจำนวนเพิ่มขึ้น ความยากจะไม่เพิ่มขึ้นได้ยังไง

ปัง ปัง ปัง! ปัง ปัง ปัง!

เฟยหลินเพ่งสมาธิถึงขั้นสูงสุด ก่อนเริ่มเล็งและกระหน่ำยิงอย่างรวดเร็ว

เสียงปืนดังขึ้นติดต่อกันหกนัด เขาปลดปืนพกในมือออกซึ่งบรรจุกระสุนได้แค่หกนัด

การยิงต่อเนื่องทำให้ลำกล้องของปืนพกมีควันออกมาเยอะ และเกิดความร้อนเล็กน้อยที่ตัวปืน

แต่ผลลัพท์คือเป้าบินทั้งหกกลางอากาศล้วนมีรูตรงกลางอย่างน่าตกตะลึง

กระสุนหกนัดโดนเป้าทั้งหมดไม่มีพลาด นี่คือทักษะนักแม่นปืนระดับชำนาญพิเศษ!

"เขา…" เสียงหอบหายใจดังขึ้น

เมื่อเห็นเป้าบินทั้งหกโดนยิงจุดสีแดงตรงกลาง ดวงตาของชายหนุ่มเบิกกว้างและอดไม่ได้ที่จะหายใจหอบ

แม้แต่เฟยหลินก็ตกใจตัวเองเช่นกัน

ตอนนี้เมื่อเห็นว่าเฟยหลินยิงหกเป้าบินในคราวเดียว ความตกใจของพวกเขาเกินกว่าจะบรรยายได้

“ทักษะคุณดีมาก ไม่ทราบช่วยสอนผมด้วยได้ไหมครับ?”

ชายหนุ่มเดินมาที่ด้านข้างเฟยหลินด้วยดวงตาที่ลุกเป็นไฟ ทิ้งสหายหญิงทั้งสองอย่างไม่แยแส

ถ้าได้เรียนยิงปืนกับคนเก่งระดับนี้ ผู้หญิงสวยๆเขาก็ไม่สนแล้ว…

เมื่อเจอนักแม่นปืนแบบนี้ถ้าไม่ถือโอกาสขอคำแนะนำ หรือไม่ได้อีกฝ่ายสอนประสบการณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ให้คงน่าเสียดายแย่

หญิงสาวทั้งสองมองเฟยหลินอย่างเย้ายวนด้วยริมฝีปากสีแดง พวกเธอยิ่งมองเฟยหลินดูหล่อเหลามากขึ้นไปอีก!

ไม่นานเฟยหลินก็ออกจากสนามยิงปืนหลังจากสร้างความปั่นป่วนระดับข่าวใหญ่

เขาค่อนข้างพอใจกับความวุ่นวายที่เกิดขึ้น และเชื่อว่าองค์กรลึกลับจะรู้ข่าวนี้ในไม่ช้า

สิ่งเดียวที่ทำให้เขาไม่พอใจคือเงินที่ลงทุนจ่ายไป มันทำให้ถุงเงินเขาผอมลงมาก

การยิงเป้าบินต้องใช้กระสุนหกนัด ซึ่งราคาก็ไม่ใช่เล่น ๆ

เมื่อรวมก่อนและหลังเขาซื้อกระสุนไปสามร้อยนัด ซึ่งใช้เงินไป 15 ปอนด์ทองคำ นั่นเกือบจะเท่ากับรายได้ต่อเดือนของเขาแล้ว

ถ้าเขาไม่สามารถดึงดูดความสนใจขององค์กรลึกลับด้วยค่าใช้จ่ายที่สูงขนาดนี้ได้ เขาคงกระอักเลือดด้วยความหดหู่ใจอย่างเลี่ยงไม่ได้