บทที่ 145 : การฝึกฝน (1-2)
บทที่ 145 : การฝึกฝน (1-2)
“ก็คงต้องเป็นแบบนั้น”
“ถึงแม้ว่าเธอจะเจอแล้วก็อย่าทำอะไรประเจิดประเจ้อนะ ไม่งั้นคนอื่นๆ อาจจจะเริ่มทำตัวน่ารำคาญ”
“หมายถึงหาเรื่องกันเหรอ?”
“ในกลุ่มคนแบบนี้ มักจะมีคนที่พยายามหาเรื่องคนที่ทำได้ดีอยู่แล้ว”
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อเราอยู่ในดันเจี้ยน ตามที่ฉันได้ยินจากโคลอี้สองสามวันก่อนที่สองคนนั้นจะมาชั้นที่สอง เหล่าฮีโร่บนชั้นหนึ่งได้ไปหาเวคิสที่อยู่ในสนามฝึกซ้อม
พวกเขามีห้าคน
พวกเขาล้อมรอบเวคิสและพูดคำสบประมาท เยาะเย้ยจากทุกทิศทุกทาง
เวคิสชักดาบออกมาโดยไม่พูดอะไรสักคำ และตัดขาข้างหนึ่งของชายที่อยู่ด้านหน้าออก
จากนั้นเขาก็ทรมานชายหกคนที่กำลังสับสนอย่างไร้ความปราณี แต่ไม่ได้ฆ่าพวกเขาโดยตรง ตั้งแต่วันรุ่งขึ้น ก็ไม่มีใครกล้าแตะต้องเวคิส นับเป็นเรื่องราวที่น่าอบอุ่นใจไปในทางหนึ่ง
'ยังไงก็ตาม มันไม่ใช่ผลลัพธ์ที่น่าแปลกใจ'
อีดิสทิ้งอาเชอร์และอารอนไว้ข้างหลัง และเดินออกจากสนามฝึกซ้อมพร้อมกับโรเดอริก
ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังมุ่งหน้าไปยังห้องฝึกชั้นหนึ่ง ภารกิจคือการหาคนที่มีแนวโน้มดีและหากพวกเขาทำสำเร็จ ก็จะสามารถเข้าร่วมปาร์ตี้ได้หลังจากผ่านการฝึกฝนมาบ้างแล้ว
'แต่คำตอบที่ถูกต้องยังคงเป็นการอัญเชิญแบบชำระเงินอยู่ดี'
ทว่านายท่านเคยประสบกับความล้มเหลว
ส่วนใหญ่การอัญเชิญขั้นสูงถือเป็นการสิ้นเปลือง แต่ในสถานการณ์นี้ มันกลายเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด ครั้งต่อไปที่ติดต่อกับนายท่าน ฉันอาจต้องแก้ไขส่วนนี้
การฝึกความแข็งแกร่งขั้นพื้นฐานในตอนเช้าสิ้นสุดลงแล้ว
หลังอาหารกลางวัน เราจะฝึกทักษะการใช้อาวุธและการซ้อม ทว่า ดูเหมือนว่าทุกคนจะสนใจการซ้อมมากกว่า
หลังจากพิจารณาแล้วฉันก็พูดว่า
"เอาล่ะ นี้เป็นการดีที่จะรู้จุดแข็งของกันและกัน”
"ฉันเห็นด้วย คราวนี้เราจะซ้อมที่เดิมเหมือนเมื่อวานไหม?”
"ใช่ แต่ครั้งนี้ไม่มีกฎเกณฑ์ สามารถใช้อาวุธจริงได้”
“นั่นฟังดูดีทีเดียว”
ฉันตัดสินใจจะฝึกทักษะอาวุธในวันนี้
ฉันเคยปะมือกับสมาชิกใหม่สองคนมาก่อน แต่มันก็แค่ไม่กี่ครั้งเท่านั้น ไม่บ่อยเหมือนที่ฉันฝึกแบบนี้กับเจนน่าและอารอน สิ่งนี้เป็นเหมือนมาตรการที่จำเป็นในการทำความเข้าใจจุดอ่อนจุดแข็งของกันและกัน
“แบบนี้โดนใจเลย”
ทั้งสองมีจิตวิญญาณการแข่งขันอันท่วมท้น
พวกเขาคงอยากจะลองใช้กำลังต่อสู้กับฉัน ฉันเข้าไปในสนามฝึกพร้อมดาบของฉัน เวคิสเดินเข้ามาราวกับว่าเขากำลังรออยู่
“ผมอยากสู้คนเดียว”
"ตามลำพังงั้นเหรอ? ให้เนริสซ่าเข้ามาด้วย”
“คุณกำลังจะบอกว่า…”
“นายอยากทดสอบความแข็งแกร่งของฉันใช่ไหม? มันยากนะสำหรับนายที่จะสู้คนเดียว”
คิ้วของเวคิสกระตุก
ฉันหัวเราะเบาๆ ในระหว่างการซ้อม เวคิสจงใจปกปิดความแข็งแกร่งของเขา สิ่งนี้ชัดเจนเมื่อได้เห็นสถานะและทักษะของเวคิส
“แน่ใจเหรอ? นี่มันแตกต่างจากการซ้อมครั้งก่อนของเรานะครับ”
“นายอยากจะต่อสู้กับฉันแบบตัวต่อตัวใช่ไหม?”
"ครับ"
"เอาสิ"
ขณะที่ฉันชักดาบออกมา เวคิสก็แสดงท่าทางที่ระมัดระวัง
ฉันหายใจเข้าลึกๆ แล้วเปิดคำสั่งในหัวขึ้น
[“ฮาน (★★)” เข้าสู่ภาวะบ้าคลั่ง!]
"ไปกันเถอะ."
ขณะที่ฉันเล็งดาบ ฉันก็วิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
เวคิสเหวี่ยงดาบของเขาอย่างรวดเร็วเช่นกัน มันเป็นการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและมีประสิทธิภาพ
ฉันเพิ่มความเร็วมากขึ้นอีก
“…!”
เคล้ง!
ดาบของเวคิสหักและติดอยู่ในราวเหล็ก
ดาบฉันสัมผัสกับคอของเวคิส
การเคลื่อนไหวที่เฉียบขาดในจังหวะเดียว
เวคิสดูบาดแผลตื้นๆ บนคอของเขา มันมีเลือดไหลซึมออกมา
“คุณแข็งแกร่งกว่าที่คาดไว้มาก”
"แน่นอน"
“มันคุ้มค่ามากที่ได้มาอยู่ในปาร์ตี้ที่ 1 ผมเดาว่าคงต้องสู้พร้อมกับยัยผู้หญิงคนนั้นเพื่อเอาชนะคุณสินะ”
ฉันเก็บดาบของฉัน
เนริสซาเปิดหน้าต่างเหล็กแล้วเข้าไป แล้วพูดกับเวคิสว่า “อวดดี เหอะ ผลลัพธ์มันก็ชัดเจนอยู่เเล้ว”
“ดูเหมือนว่าจะเป็นแบบนั้น”
เนริสซ่าดึงดาบออกมาจากเอวของเธอ
เธอเทของเหลวสีน้ำเงินเป็นประกายบนใบมีด มันเป็นยาพิษอัมพาตที่ใช้ในการดวลเมื่อวานนี้
ฉันรู้สึกประหลาดใจและพูดว่า “จะใช้มันจริงๆ เหรอ?”
“ดูเหมือนคุณจะต้องการแบบนั้นไม่ใช่เหรอคะ?”
“ทว่าคราวนี้มันเป็นสองต่อหนึ่ง แม้ว่าจะเป็นรุ่นพี่ แต่คุณก็ไม่มีทางรับมือได้ง่ายๆ แน่”
เวคิสดึงดาบที่ติดอยู่ในรั้วเหล็กออกมา
ฉันใช้เวลาสักครู่เพื่อทำให้หัวของฉันเย็นลง ซึ่งตอนนี้มันเริ่มร้อนแล้วเนื่องจากผลของความบ้าคลั่ง พลังงานความเย็นไหลผ่านร่างกายของฉัน หลังจากสงบสติอารมณ์แล้ว ฉันก็ชี้ดาบไปที่พวกเขาแล้วพูดขึ้น
“เข้ามาสิ”
ขณะที่ฉันกำลังจะก้าวออกไป เวคิสและเนเรสซ่าก็แยกย้ายกันไปทางซ้ายและขวา
ดูเหมือนว่าพวกเขาต้องการเริ่มการโจมตีก่อน ฉันวางดาบของฉันไว้ในท่าทางที่เป็นธรรมชาติ
สองคนพุ่งจู่โจมเข้ามาทันที
และหลังจากผ่านไป 1 นาที
“มันเกินกว่าที่ฉันคาดไว้มาก”
เนเรสซ่าพึมพำ
เธอนั่งลงมองมาที่ฉัน มีร่องรอยพิษกระจัดกระจายอยู่รอบตัว
“นึกว่ามีสองคนแล้วจะชนะได้ซะอีก”
เวคิสอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยตัวเอง
มือของเวคิสมีเลือดก็ไหลไม่หยุด ดาบเขาลอยไปไกลติดอยู่บนเพดาน ฉันตะคอกและพูดว่า “แค่สองคนยังไม่เพียงพอ ยิ่งไปกว่านั้น พวกนายกำลังต่อสู้แยกกันอีก”
มันเป็นอย่างที่ฉันคาดไว้
ไม่มีการทำงานเป็นทีมระหว่างคนทั้งสอง ถ้าฉันเอาชนะคนหนึ่ง มันก็จบลงสำหรับอีกคนหนึ่งเช่นกัน พวกเขาสามารถหยุดฉันได้เพียงประมาณ 20 วินาทีเท่านั้น
มันจะแตกต่างออกไปถ้าเป็นอารอนและเจนน่า
“พวกนายอ่อนแอ แค่ชนะพวกไร้ประโยชน์ที่อยู่ชั้นล่างได้อย่ามั่นใจมากเกินไป”
ฉันเก็บดาบของฉัน
ฉันยังไม่ได้ใช้โล่เลยด้วยซ้ำ
“ถ้าสู้กับอารอนและอาเชอร์ก็อาจจะชนะได้ แต่ต่อให้พวกนายสองคนร่วมมือกัน มันก็ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก ไม่ต้องพูดถึงเจนน่าเลยด้วยซ้ำ”
“ฮานเรียกฉันหรือเปล่า?”
“ใช่”
ฉันออกจากสนามฝึก
“ฉันจะอนุญาตให้พวกนายสองคนต่อสู้กันเป็นทีม แต่ฉันจะไม่ยอมให้ประลองแบบตัวต่อตัวอีกต่อไป จนกว่าจะเอาชนะเจนน่าได้”
เจนน่าและอารอนเข้ากันได้ดีมาก มีการทำงานเป็นทีมที่ยอดเยี่ยม แต่คนอย่างเวคิสนั้นมีความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้า มีความสามารถที่ดี แต่ขาดการทำงานเป็นทีม
สิ่งนี้คงจำเป็นต้องได้รับการแก้ไข
